قرآن عثمان طه

قرآن عثمان طه

قرآن عثمان طه

۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم

۱       ۲       الحمد لله رب العلمین

۱       ۳       الرحمن الرحیم

۱       ۴       ملک یوم الدین

۱       ۵       ایاک نعبد وایاک نستعین

۱       ۶       اهدنا الصرط المستقیم

۱       ۷       صرط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولا الضالین

۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الم

۲       ۲       ذلک الکتب لا ریب  فیه  هدى للمتقین

۲       ۳       الذین یومنون بالغیب ویقیمون الصلوه ومما رزقنهم ینفقون

۲       ۴       والذین یومنون بما انزل الیک وما انزل من قبلک وبالاخره هم یوقنون

۲       ۵       اولک على هدى من ربهم  واولک هم المفلحون

۲       ۶       ان الذین کفروا سوا علیهم انذرتهم ام لم تنذرهم لا یومنون

۲       ۷       ختم الله على قلوبهم وعلى سمعهم  وعلى ابصرهم غشوه  ولهم عذاب عظیم

۲       ۸       ومن الناس من یقول امنا بالله وبالیوم الاخر وما هم بمومنین

۲       ۹       یخدعون الله والذین امنوا وما یخدعون الا انفسهم وما یشعرون

۲       ۱۰       فى قلوبهم مرض فزادهم الله مرضا  ولهم عذاب الیم بما کانوا یکذبون

۲       ۱۱       واذا قیل لهم لا تفسدوا فى الارض قالوا انما نحن مصلحون

۲       ۱۲       الا انهم هم المفسدون ولکن لا یشعرون

۲       ۱۳       واذا قیل لهم امنوا کما امن الناس قالوا انومن کما امن السفها  الا انهم هم السفها ولکن لا یعلمون

۲       ۱۴       واذا لقوا الذین امنوا قالوا امنا واذا خلوا الى شیطینهم قالوا انا معکم انما نحن مستهزون

۲       ۱۵       الله یستهز بهم ویمدهم فى طغینهم یعمهون

۲       ۱۶       اولک الذین اشتروا الضلله بالهدى فما ربحت تجرتهم وما کانوا مهتدین

۲       ۱۷       مثلهم کمثل الذى استوقد نارا فلما اضات ما حوله ذهب الله بنورهم وترکهم فى ظلمت لا یبصرون

۲       ۱۸       صم بکم عمى فهم لا یرجعون

۲       ۱۹       او کصیب من السما فیه ظلمت ورعد وبرق یجعلون اصبعهم فى اذانهم من الصوعق حذر الموت  والله محیط بالکفرین

۲       ۲۰       یکاد البرق یخطف ابصرهم  کلما اضا لهم مشوا فیه واذا اظلم علیهم قاموا  ولو شا الله لذهب بسمعهم وابصرهم  ان الله على کل شی قدیر

۲       ۲۱       یایها الناس اعبدوا ربکم الذى خلقکم والذین من قبلکم لعلکم تتقون

۲       ۲۲       الذى جعل لکم الارض فرشا والسما بنا وانزل من السما ما فاخرج به من الثمرت رزقا لکم  فلا تجعلوا لله اندادا وانتم تعلمون

۲       ۲۳       وان کنتم فى ریب مما نزلنا على عبدنا فاتوا بسوره من مثله وادعوا شهداکم من دون الله ان کنتم صدقین

۲       ۲۴       فان لم تفعلوا ولن تفعلوا فاتقوا النار التى وقودها الناس والحجاره  اعدت للکفرین

۲       ۲۵       وبشر الذین امنوا وعملوا الصلحت ان لهم جنت تجرى من تحتها الانهر  کلما رزقوا منها من ثمره رزقا  قالوا هذا الذى رزقنا من قبل  واتوا به متشبها  ولهم فیها ازوج مطهره  وهم فیها خلدون

۲       ۲۶        ان الله لا یستحی ان یضرب مثلا ما بعوضه فما فوقها  فاما الذین امنوا فیعلمون انه الحق من ربهم  واما الذین کفروا فیقولون ماذا اراد الله بهذا مثلا  یضل به کثیرا ویهدى به کثیرا  وما یضل به الا الفسقین

۲       ۲۷       الذین ینقضون عهد الله من بعد میثقه ویقطعون ما امر الله به ان یوصل ویفسدون فى الارض  اولک هم الخسرون

۲       ۲۸       کیف تکفرون بالله وکنتم اموتا فاحیکم  ثم یمیتکم ثم یحییکم ثم الیه ترجعون

۲       ۲۹       هو الذى خلق لکم ما فى الارض جمیعا ثم استوى الى السما فسوىهن سبع سموت  وهو بکل شی علیم

۲       ۳۰       واذ قال ربک للملکه انى جاعل فى الارض خلیفه  قالوا اتجعل فیها من یفسد فیها ویسفک الدما ونحن نسبح بحمدک ونقدس لک  قال انى اعلم ما لا تعلمون

۲       ۳۱       وعلم ادم الاسما کلها ثم عرضهم على الملکه فقال انبـونى باسما هولا ان کنتم صدقین

۲       ۳۲       قالوا سبحنک لا علم لنا الا ما علمتنا  انک انت العلیم الحکیم

۲       ۳۳       قال یـادم انبهم باسماهم  فلما انباهم باسماهم قال الم اقل لکم انى اعلم غیب السموت والارض واعلم ما تبدون وما کنتم تکتمون

۲       ۳۴       واذ قلنا للملکه اسجدوا لادم فسجدوا الا ابلیس ابى واستکبر وکان من الکفرین

۲       ۳۵       وقلنا یـادم اسکن انت وزوجک الجنه وکلا منها رغدا حیث شتما ولا تقربا هذه الشجره فتکونا من الظلمین

۲       ۳۶       فازلهما الشیطن عنها فاخرجهما مما کانا فیه  وقلنا اهبطوا بعضکم لبعض عدو  ولکم فى الارض مستقر ومتع الى حین

۲       ۳۷       فتلقى ادم من ربه کلمت فتاب علیه  انه هو التواب الرحیم

۲       ۳۸       قلنا اهبطوا منها جمیعا  فاما یاتینکم منى هدى فمن تبع هداى فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۲       ۳۹       والذین کفروا وکذبوا بـایتنا اولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۲       ۴۰       یبنى اسریل اذکروا نعمتى التى انعمت علیکم واوفوا بعهدى اوف بعهدکم وایى فارهبون

۲       ۴۱       وامنوا بما انزلت مصدقا لما معکم ولا تکونوا اول کافر به  ولا تشتروا بـایتى ثمنا قلیلا وایى فاتقون

۲       ۴۲       ولا تلبسوا الحق بالبطل وتکتموا الحق وانتم تعلمون

۲       ۴۳       واقیموا الصلوه واتوا الزکوه وارکعوا مع الرکعین

۲       ۴۴        اتامرون الناس بالبر وتنسون انفسکم وانتم تتلون الکتب  افلا تعقلون

۲       ۴۵       واستعینوا بالصبر والصلوه  وانها لکبیره الا على الخشعین

۲       ۴۶       الذین یظنون انهم ملقوا ربهم وانهم الیه رجعون

۲       ۴۷       یبنى اسریل اذکروا نعمتى التى انعمت علیکم وانى فضلتکم على العلمین

۲       ۴۸       واتقوا یوما لا تجزى نفس عن نفس شیـا ولا یقبل منها شفعه ولا یوخذ منها عدل ولا هم ینصرون

۲       ۴۹       واذ نجینکم من ال فرعون یسومونکم سو العذاب یذبحون ابناکم ویستحیون نساکم  وفى ذلکم بلا من ربکم عظیم

۲       ۵۰       واذ فرقنا بکم البحر فانجینکم واغرقنا ال فرعون وانتم تنظرون

۲       ۵۱       واذ وعدنا موسى اربعین لیله ثم اتخذتم العجل من بعده وانتم ظلمون

۲       ۵۲       ثم عفونا عنکم من بعد ذلک لعلکم تشکرون

۲       ۵۳       واذ اتینا موسى الکتب والفرقان لعلکم تهتدون

۲       ۵۴       واذ قال موسى لقومه یقوم انکم ظلمتم انفسکم باتخاذکم العجل فتوبوا الى بارکم فاقتلوا انفسکم ذلکم خیر لکم عند بارکم فتاب علیکم  انه هو التواب الرحیم

۲       ۵۵       واذ قلتم یموسى لن نومن لک حتى نرى الله جهره فاخذتکم الصعقه وانتم تنظرون

۲       ۵۶       ثم بعثنکم من بعد موتکم لعلکم تشکرون

۲       ۵۷       وظللنا علیکم الغمام وانزلنا علیکم المن والسلوى  کلوا من طیبت ما رزقنکم  وما ظلمونا ولکن کانوا انفسهم یظلمون

۲       ۵۸       واذ قلنا ادخلوا هذه القریه فکلوا منها حیث شتم رغدا وادخلوا الباب سجدا وقولوا حطه نغفر لکم خطیکم  وسنزید المحسنین

۲       ۵۹       فبدل الذین ظلموا قولا غیر الذى قیل لهم فانزلنا على الذین ظلموا رجزا من السما بما کانوا یفسقون

۲       ۶۰        واذ استسقى موسى لقومه فقلنا اضرب بعصاک الحجر  فانفجرت منه اثنتا عشره عینا  قد علم کل اناس مشربهم  کلوا واشربوا من رزق الله ولا تعثوا فى الارض مفسدین

۲       ۶۱       واذ قلتم یموسى لن نصبر على طعام وحد فادع لنا ربک یخرج لنا مما تنبت الارض من بقلها وقثاها وفومها وعدسها وبصلها  قال اتستبدلون الذى هو ادنى بالذى هو خیر  اهبطوا مصرا فان لکم ما سالتم  وضربت علیهم الذله والمسکنه وباو بغضب من الله  ذلک بانهم کانوا یکفرون بـایت الله ویقتلون النبین بغیر الحق  ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون

۲       ۶۲       ان الذین امنوا والذین هادوا والنصرى والصبـین من امن بالله والیوم الاخر وعمل صلحا فلهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۲       ۶۳       واذ اخذنا میثقکم ورفعنا فوقکم الطور خذوا ما اتینکم بقوه واذکروا ما فیه لعلکم تتقون

۲       ۶۴       ثم تولیتم من بعد ذلک  فلولا فضل الله علیکم ورحمته لکنتم من الخسرین

۲       ۶۵       ولقد علمتم الذین اعتدوا منکم فى السبت فقلنا لهم کونوا قرده خسـین

۲       ۶۶       فجعلنها نکلا لما بین یدیها وما خلفها وموعظه للمتقین

۲       ۶۷       واذ قال موسى لقومه ان الله یامرکم ان تذبحوا بقره  قالوا اتتخذنا هزوا  قال اعوذ بالله ان اکون من الجهلین

۲       ۶۸       قالوا ادع لنا ربک یبین لنا ما هى  قال انه یقول انها بقره لا فارض ولا بکر عوان بین ذلک  فافعلوا ما تومرون

۲       ۶۹       قالوا ادع لنا ربک یبین لنا ما لونها  قال انه یقول انها بقره صفرا فاقع لونها تسر النظرین

۲       ۷۰       قالوا ادع لنا ربک یبین لنا ما هى ان البقر تشبه علینا وانا ان شا الله لمهتدون

۲       ۷۱       قال انه یقول انها بقره لا ذلول تثیر الارض ولا تسقى الحرث مسلمه لا شیه فیها  قالوا الـن جت بالحق  فذبحوها وما کادوا یفعلون

۲       ۷۲       واذ قتلتم نفسا فادرتم فیها  والله مخرج ما کنتم تکتمون

۲       ۷۳       فقلنا اضربوه ببعضها  کذلک یحى الله الموتى ویریکم ایته لعلکم تعقلون

۲       ۷۴       ثم قست قلوبکم من بعد ذلک فهى کالحجاره او اشد قسوه  وان من الحجاره لما یتفجر منه الانهر  وان منها لما یشقق فیخرج منه الما  وان منها لما یهبط من خشیه الله  وما الله بغفل عما تعملون

۲       ۷۵        افتطمعون ان یومنوا لکم وقد کان فریق منهم یسمعون کلم الله ثم یحرفونه من بعد ما عقلوه وهم یعلمون

۲       ۷۶       واذا لقوا الذین امنوا قالوا امنا واذا خلا بعضهم الى بعض قالوا اتحدثونهم بما فتح الله علیکم لیحاجوکم به عند ربکم  افلا تعقلون

۲       ۷۷       اولا یعلمون ان الله یعلم ما یسرون وما یعلنون

۲       ۷۸       ومنهم امیون لا یعلمون الکتب الا امانى وان هم الا یظنون

۲       ۷۹       فویل للذین یکتبون الکتب بایدیهم ثم یقولون هذا من عند الله لیشتروا به ثمنا قلیلا  فویل لهم مما کتبت ایدیهم وویل لهم مما یکسبون

۲       ۸۰       وقالوا لن تمسنا النار الا ایاما معدوده  قل اتخذتم عند الله عهدا فلن یخلف الله عهده  ام تقولون على الله ما لا تعلمون

۲       ۸۱       بلى من کسب سیه واحطت به خطیـته فاولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۲       ۸۲       والذین امنوا وعملوا الصلحت اولک اصحب الجنه  هم فیها خلدون

۲       ۸۳       واذ اخذنا میثق بنى اسریل لا تعبدون الا الله وبالولدین احسانا وذى القربى والیتمى والمسکین وقولوا للناس حسنا واقیموا الصلوه واتوا الزکوه ثم تولیتم الا قلیلا منکم وانتم معرضون

۲       ۸۴       واذ اخذنا میثقکم لا تسفکون دماکم ولا تخرجون انفسکم من دیرکم ثم اقررتم وانتم تشهدون

۲       ۸۵       ثم انتم هولا تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیرهم تظهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسرى تفدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم  افتومنون ببعض الکتب وتکفرون ببعض  فما جزا من یفعل ذلک منکم الا خزى فى الحیوه الدنیا  ویوم القیمه یردون الى اشد العذاب  وما الله بغفل عما تعملون

۲       ۸۶       اولک الذین اشتروا الحیوه الدنیا بالاخره  فلا یخفف عنهم العذاب ولا هم ینصرون

۲       ۸۷       ولقد اتینا موسى الکتب وقفینا من بعده بالرسل  واتینا عیسى ابن مریم البینت وایدنه بروح القدس  افکلما جاکم رسول بما لا تهوى انفسکم استکبرتم ففریقا کذبتم وفریقا تقتلون

۲       ۸۸       وقالوا قلوبنا غلف  بل لعنهم الله بکفرهم فقلیلا ما یومنون

۲       ۸۹       ولما جاهم کتب من عند الله مصدق لما معهم وکانوا من قبل یستفتحون على الذین کفروا فلما جاهم ما عرفوا کفروا به  فلعنه الله على الکفرین

۲       ۹۰       بسما اشتروا به انفسهم ان یکفروا بما انزل الله بغیا ان ینزل الله من فضله على من یشا من عباده  فباو بغضب على غضب  وللکفرین عذاب مهین

۲       ۹۱       واذا قیل لهم امنوا بما انزل الله قالوا نومن بما انزل علینا ویکفرون بما وراه وهو الحق مصدقا لما معهم  قل فلم تقتلون انبیا الله من قبل ان کنتم مومنین

۲       ۹۲        ولقد جاکم موسى بالبینت ثم اتخذتم العجل من بعده وانتم ظلمون

۲       ۹۳       واذ اخذنا میثقکم ورفعنا فوقکم الطور خذوا ما اتینکم بقوه واسمعوا  قالوا سمعنا وعصینا واشربوا فى قلوبهم العجل بکفرهم  قل بسما یامرکم به ایمنکم ان کنتم مومنین

۲       ۹۴       قل ان کانت لکم الدار الاخره عند الله خالصه من دون الناس فتمنوا الموت ان کنتم صدقین

۲       ۹۵       ولن یتمنوه ابدا بما قدمت ایدیهم  والله علیم بالظلمین

۲       ۹۶       ولتجدنهم احرص الناس على حیوه ومن الذین اشرکوا  یود احدهم لو یعمر الف سنه وما هو بمزحزحه من العذاب ان یعمر  والله بصیر بما یعملون

۲       ۹۷       قل من کان عدوا لجبریل فانه نزله على قلبک باذن الله مصدقا لما بین یدیه وهدى وبشرى للمومنین

۲       ۹۸       من کان عدوا لله وملکته ورسله وجبریل ومیکىل فان الله عدو للکفرین

۲       ۹۹       ولقد انزلنا الیک ایت بینت  وما یکفر بها الا الفسقون

۲       ۱۰۰       اوکلما عهدوا عهدا نبذه فریق منهم  بل اکثرهم لا یومنون

۲       ۱۰۱       ولما جاهم رسول من عند الله مصدق لما معهم نبذ فریق من الذین اوتوا الکتب کتب الله ورا ظهورهم کانهم لا یعلمون

۲       ۱۰۲       واتبعوا ما تتلوا الشیطین على ملک سلیمن  وما کفر سلیمن ولکن الشیطین کفروا یعلمون الناس السحر وما انزل على الملکین ببابل هروت ومروت  وما یعلمان من احد حتى یقولا انما نحن فتنه فلا تکفر  فیتعلمون منهما ما یفرقون به بین المر وزوجه  وما هم بضارین به من احد الا باذن الله  ویتعلمون ما یضرهم ولا ینفعهم  ولقد علموا لمن اشترىه ما له فى الاخره من خلق  ولبس ما شروا به انفسهم  لو کانوا یعلمون

۲       ۱۰۳       ولو انهم امنوا واتقوا لمثوبه من عند الله خیر  لو کانوا یعلمون

۲       ۱۰۴       یایها الذین امنوا لا تقولوا رعنا وقولوا انظرنا واسمعوا  وللکفرین عذاب الیم

۲       ۱۰۵       ما یود الذین کفروا من اهل الکتب ولا المشرکین ان ینزل علیکم من خیر من ربکم  والله یختص برحمته من یشا  والله ذو الفضل العظیم

۲       ۱۰۶        ما ننسخ من ایه او ننسها نات بخیر منها او مثلها  الم تعلم ان الله على کل شی قدیر

۲       ۱۰۷       الم تعلم ان الله له ملک السموت والارض  وما لکم من دون الله من ولى ولا نصیر

۲       ۱۰۸       ام تریدون ان تسـلوا رسولکم کما سل موسى من قبل  ومن یتبدل الکفر بالایمن فقد ضل سوا السبیل

۲       ۱۰۹       ود کثیر من اهل الکتب لو یردونکم من بعد ایمنکم کفارا حسدا من عند انفسهم من بعد ما تبین لهم الحق  فاعفوا واصفحوا حتى یاتى الله بامره  ان الله على کل شی قدیر

۲       ۱۱۰       واقیموا الصلوه واتوا الزکوه  وما تقدموا لانفسکم من خیر تجدوه عند الله  ان الله بما تعملون بصیر

۲       ۱۱۱       وقالوا لن یدخل الجنه الا من کان هودا او نصرى  تلک امانیهم  قل هاتوا برهنکم ان کنتم صدقین

۲       ۱۱۲       بلى من اسلم وجهه لله وهو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۲       ۱۱۳       وقالت الیهود لیست النصرى على شی وقالت النصرى لیست الیهود على شی وهم یتلون الکتب  کذلک قال الذین لا یعلمون مثل قولهم  فالله یحکم بینهم یوم القیمه فیما کانوا فیه یختلفون

۲       ۱۱۴       ومن اظلم ممن منع مسجد الله ان یذکر فیها اسمه وسعى فى خرابها  اولک ما کان لهم ان یدخلوها الا خافین  لهم فى الدنیا خزى ولهم فى الاخره عذاب عظیم

۲       ۱۱۵       ولله المشرق والمغرب  فاینما تولوا فثم وجه الله  ان الله وسع علیم

۲       ۱۱۶       وقالوا اتخذ الله ولدا  سبحنه  بل له ما فى السموت والارض  کل له قنتون

۲       ۱۱۷       بدیع السموت والارض  واذا قضى امرا فانما یقول له کن فیکون

۲       ۱۱۸       وقال الذین لا یعلمون لولا یکلمنا الله او تاتینا ایه  کذلک قال الذین من قبلهم مثل قولهم  تشبهت قلوبهم  قد بینا الایت لقوم یوقنون

۲       ۱۱۹       انا ارسلنک بالحق بشیرا ونذیرا  ولا تسـل عن اصحب الجحیم

۲       ۱۲۰       ولن ترضى عنک الیهود ولا النصرى حتى تتبع ملتهم  قل ان هدى الله هو الهدى  ولن اتبعت اهواهم بعد الذى جاک من العلم  ما لک من الله من ولى ولا نصیر

۲       ۱۲۱       الذین اتینهم الکتب یتلونه حق تلاوته اولک یومنون به  ومن یکفر به فاولک هم الخسرون

۲       ۱۲۲       یبنى اسریل اذکروا نعمتى التى انعمت علیکم وانى فضلتکم على العلمین

۲       ۱۲۳       واتقوا یوما لا تجزى نفس عن نفس شیـا ولا یقبل منها عدل ولا تنفعها شفعه ولا هم ینصرون

۲       ۱۲۴        واذ ابتلى ابرهم ربه بکلمت فاتمهن  قال انى جاعلک للناس اماما  قال ومن ذریتى  قال لا ینال عهدى الظلمین

۲       ۱۲۵       واذ جعلنا البیت مثابه للناس وامنا واتخذوا من مقام ابرهم مصلى  وعهدنا الى ابرهم واسمعیل ان طهرا بیتى للطافین والعکفین والرکع السجود

۲       ۱۲۶       واذ قال ابرهم رب اجعل هذا بلدا امنا وارزق اهله من الثمرت من امن منهم بالله والیوم الاخر  قال ومن کفر فامتعه قلیلا ثم اضطره الى عذاب النار  وبس المصیر

۲       ۱۲۷       واذ یرفع ابراهم القواعد من البیت واسمعیل ربنا تقبل منا  انک انت السمیع العلیم

۲       ۱۲۸       ربنا واجعلنا مسلمین لک ومن ذریتنا امه مسلمه لک وارنا مناسکنا وتب علینا  انک انت التواب الرحیم

۲       ۱۲۹       ربنا وابعث فیهم رسولا منهم یتلوا علیهم ایتک ویعلمهم الکتب والحکمه ویزکیهم  انک انت العزیز الحکیم

۲       ۱۳۰       ومن یرغب عن مله ابراهم الا من سفه نفسه  ولقد اصطفینه فى الدنیا  وانه فى الاخره لمن الصلحین

۲       ۱۳۱       اذ قال له ربه اسلم  قال اسلمت لرب العلمین

۲       ۱۳۲       ووصى بها ابراهم بنیه ویعقوب یبنى ان الله اصطفى لکم الدین فلا تموتن الا وانتم مسلمون

۲       ۱۳۳       ام کنتم شهدا اذ حضر یعقوب الموت اذ قال لبنیه ما تعبدون من بعدى قالوا نعبد الهک واله اباک ابرهم واسمعیل واسحق الها وحدا ونحن له مسلمون

۲       ۱۳۴       تلک امه قد خلت  لها ما کسبت ولکم ما کسبتم  ولا تسـلون عما کانوا یعملون

۲       ۱۳۵       وقالوا کونوا هودا او نصرى تهتدوا  قل بل مله ابرهم حنیفا  وما کان من المشرکین

۲       ۱۳۶       قولوا امنا بالله وما انزل الینا وما انزل الى ابرهم واسمعیل واسحق ویعقوب والاسباط وما اوتى موسى وعیسى وما اوتى النبیون من ربهم لا نفرق بین احد منهم ونحن له مسلمون

۲       ۱۳۷       فان امنوا بمثل ما امنتم به فقد اهتدوا  وان تولوا فانما هم فى شقاق  فسیکفیکهم الله  وهو السمیع العلیم

۲       ۱۳۸       صبغه الله  ومن احسن من الله صبغه  ونحن له عبدون

۲       ۱۳۹       قل اتحاجوننا فى الله وهو ربنا وربکم ولنا اعملنا ولکم اعملکم ونحن له مخلصون

۲       ۱۴۰       ام تقولون ان ابرهم واسمعیل واسحق ویعقوب والاسباط کانوا هودا او نصرى  قل انتم اعلم ام الله  ومن اظلم ممن کتم شهده عنده من الله  وما الله بغفل عما تعملون

۲       ۱۴۱       تلک امه قد خلت  لها ما کسبت ولکم ما کسبتم  ولا تسـلون عما کانوا یعملون

۲       ۱۴۲        سیقول السفها من الناس ما ولىهم عن قبلتهم التى کانوا علیها  قل لله المشرق والمغرب  یهدى من یشا الى صرط مستقیم

۲       ۱۴۳       وکذلک جعلنکم امه وسطا لتکونوا شهدا على الناس ویکون الرسول علیکم شهیدا  وما جعلنا القبله التى کنت علیها الا لنعلم من یتبع الرسول ممن ینقلب على عقبیه  وان کانت لکبیره الا على الذین هدى الله  وما کان الله لیضیع ایمنکم  ان الله بالناس لروف رحیم

۲       ۱۴۴       قد نرى تقلب وجهک فى السما  فلنولینک قبله ترضىها  فول وجهک شطر المسجد الحرام  وحیث ما کنتم فولوا وجوهکم شطره  وان الذین اوتوا الکتب لیعلمون انه الحق من ربهم  وما الله بغفل عما یعملون

۲       ۱۴۵       ولن اتیت الذین اوتوا الکتب بکل ایه ما تبعوا قبلتک  وما انت بتابع قبلتهم  وما بعضهم بتابع قبله بعض  ولن اتبعت اهواهم من بعد ما جاک من العلم  انک اذا لمن الظلمین

۲       ۱۴۶       الذین اتینهم الکتب یعرفونه کما یعرفون ابناهم  وان فریقا منهم لیکتمون الحق وهم یعلمون

۲       ۱۴۷       الحق من ربک  فلا تکونن من الممترین

۲       ۱۴۸       ولکل وجهه هو مولیها  فاستبقوا الخیرت  این ما تکونوا یات بکم الله جمیعا  ان الله على کل شی قدیر

۲       ۱۴۹       ومن حیث خرجت فول وجهک شطر المسجد الحرام  وانه للحق من ربک  وما الله بغفل عما تعملون

۲       ۱۵۰       ومن حیث خرجت فول وجهک شطر المسجد الحرام  وحیث ما کنتم فولوا وجوهکم شطره للا یکون للناس علیکم حجه الا الذین ظلموا منهم فلا تخشوهم واخشونى ولاتم نعمتى علیکم ولعلکم تهتدون

۲       ۱۵۱       کما ارسلنا فیکم رسولا منکم یتلوا علیکم ایتنا ویزکیکم ویعلمکم الکتب والحکمه ویعلمکم ما لم تکونوا تعلمون

۲       ۱۵۲       فاذکرونى اذکرکم واشکروا لى ولا تکفرون

۲       ۱۵۳       یایها الذین امنوا استعینوا بالصبر والصلوه  ان الله مع الصبرین

۲       ۱۵۴       ولا تقولوا لمن یقتل فى سبیل الله اموت  بل احیا ولکن لا تشعرون

۲       ۱۵۵       ولنبلونکم بشی من الخوف والجوع ونقص من الامول والانفس والثمرت  وبشر الصبرین

۲       ۱۵۶       الذین اذا اصبتهم مصیبه قالوا انا لله وانا الیه رجعون

۲       ۱۵۷       اولک علیهم صلوت من ربهم ورحمه  واولک هم المهتدون

۲       ۱۵۸        ان الصفا والمروه من شعار الله  فمن حج البیت او اعتمر فلا جناح علیه ان یطوف بهما  ومن تطوع خیرا فان الله شاکر علیم

۲       ۱۵۹       ان الذین یکتمون ما انزلنا من البینت والهدى من بعد ما بینه للناس فى الکتب  اولک یلعنهم الله ویلعنهم اللعنون

۲       ۱۶۰       الا الذین تابوا واصلحوا وبینوا فاولک اتوب علیهم  وانا التواب الرحیم

۲       ۱۶۱       ان الذین کفروا وماتوا وهم کفار اولک علیهم لعنه الله والملکه والناس اجمعین

۲       ۱۶۲       خلدین فیها  لا یخفف عنهم العذاب ولا هم ینظرون

۲       ۱۶۳       والهکم اله وحد  لا اله الا هو الرحمن الرحیم

۲       ۱۶۴       ان فى خلق السموت والارض واختلف الیل والنهار والفلک التى تجرى فى البحر بما ینفع الناس وما انزل الله من السما من ما فاحیا به الارض بعد موتها وبث فیها من کل دابه وتصریف الریح والسحاب المسخر بین السما والارض لایت لقوم یعقلون

۲       ۱۶۵       ومن الناس من یتخذ من دون الله اندادا یحبونهم کحب الله  والذین امنوا اشد حبا لله  ولو یرى الذین ظلموا اذ یرون العذاب ان القوه لله جمیعا وان الله شدید العذاب

۲       ۱۶۶       اذ تبرا الذین اتبعوا من الذین اتبعوا وراوا العذاب وتقطعت بهم الاسباب

۲       ۱۶۷       وقال الذین اتبعوا لو ان لنا کره فنتبرا منهم کما تبروا منا  کذلک یریهم الله اعملهم حسرت علیهم  وما هم بخرجین من النار

۲       ۱۶۸       یایها الناس کلوا مما فى الارض حللا طیبا ولا تتبعوا خطوت الشیطن  انه لکم عدو مبین

۲       ۱۶۹       انما یامرکم بالسو والفحشا وان تقولوا على الله ما لا تعلمون

۲       ۱۷۰       واذا قیل لهم اتبعوا ما انزل الله قالوا بل نتبع ما الفینا علیه ابانا  اولو کان اباوهم لا یعقلون شیـا ولا یهتدون

۲       ۱۷۱       ومثل الذین کفروا کمثل الذى ینعق بما لا یسمع الا دعا وندا  صم بکم عمى فهم لا یعقلون

۲       ۱۷۲       یایها الذین امنوا کلوا من طیبت ما رزقنکم واشکروا لله ان کنتم ایاه تعبدون

۲       ۱۷۳       انما حرم علیکم المیته والدم ولحم الخنزیر وما اهل به لغیر الله  فمن اضطر غیر باغ ولا عاد فلا اثم علیه  ان الله غفور رحیم

۲       ۱۷۴       ان الذین یکتمون ما انزل الله من الکتب ویشترون به ثمنا قلیلا  اولک ما یاکلون فى بطونهم الا النار ولا یکلمهم الله یوم القیمه ولا یزکیهم ولهم عذاب الیم

۲       ۱۷۵       اولک الذین اشتروا الضلله بالهدى والعذاب بالمغفره  فما اصبرهم على النار

۲       ۱۷۶       ذلک بان الله نزل الکتب بالحق  وان الذین اختلفوا فى الکتب لفى شقاق بعید

۲       ۱۷۷        لیس البر ان تولوا وجوهکم قبل المشرق والمغرب ولکن البر من امن بالله والیوم الاخر والملکه والکتب والنبین واتى المال على حبه ذوى القربى والیتمى والمسکین وابن السبیل والسالین وفى الرقاب واقام الصلوه واتى الزکوه والموفون بعهدهم اذا عهدوا  والصبرین فى الباسا والضرا وحین الباس  اولک الذین صدقوا  واولک هم المتقون

۲       ۱۷۸       یایها الذین امنوا کتب علیکم القصاص فى القتلى  الحر بالحر والعبد بالعبد والانثى بالانثى  فمن عفى له من اخیه شی فاتباع بالمعروف وادا الیه باحسن  ذلک تخفیف من ربکم ورحمه  فمن اعتدى بعد ذلک فله عذاب الیم

۲       ۱۷۹       ولکم فى القصاص حیوه یاولى الالبب لعلکم تتقون

۲       ۱۸۰       کتب علیکم اذا حضر احدکم الموت ان ترک خیرا الوصیه للولدین والاقربین بالمعروف  حقا على المتقین

۲       ۱۸۱       فمن بدله بعدما سمعه فانما اثمه على الذین یبدلونه  ان الله سمیع علیم

۲       ۱۸۲       فمن خاف من موص جنفا او اثما فاصلح بینهم فلا اثم علیه  ان الله غفور رحیم

۲       ۱۸۳       یایها الذین امنوا کتب علیکم الصیام کما کتب على الذین من قبلکم لعلکم تتقون

۲       ۱۸۴       ایاما معدودت  فمن کان منکم مریضا او على سفر فعده من ایام اخر  وعلى الذین یطیقونه فدیه طعام مسکین  فمن تطوع خیرا فهو خیر له  وان تصوموا خیر لکم  ان کنتم تعلمون

۲       ۱۸۵       شهر رمضان الذى انزل فیه القران هدى للناس وبینت من الهدى والفرقان  فمن شهد منکم الشهر فلیصمه  ومن کان مریضا او على سفر فعده من ایام اخر  یرید الله بکم الیسر ولا یرید بکم العسر ولتکملوا العده ولتکبروا الله على ما هدىکم ولعلکم تشکرون

۲       ۱۸۶       واذا سالک عبادى عنى فانى قریب  اجیب دعوه الداع اذا دعان  فلیستجیبوا لى ولیومنوا بى لعلهم یرشدون

۲       ۱۸۷       احل لکم لیله الصیام الرفث الى نساکم  هن لباس لکم وانتم لباس لهن  علم الله انکم کنتم تختانون انفسکم فتاب علیکم وعفا عنکم  فالـن بشروهن وابتغوا ما کتب الله لکم  وکلوا واشربوا حتى یتبین لکم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر  ثم اتموا الصیام الى الیل  ولا تبشروهن وانتم عکفون فى المسجد  تلک حدود الله فلا تقربوها  کذلک یبین الله ایته للناس لعلهم یتقون

۲       ۱۸۸       ولا تاکلوا امولکم بینکم بالبطل وتدلوا بها الى الحکام لتاکلوا فریقا من امول الناس بالاثم وانتم تعلمون

۲       ۱۸۹        یسـلونک عن الاهله  قل هى موقیت للناس والحج  ولیس البر بان تاتوا البیوت من ظهورها ولکن البر من اتقى  واتوا البیوت من ابوبها  واتقوا الله لعلکم تفلحون

۲       ۱۹۰       وقتلوا فى سبیل الله الذین یقتلونکم ولا تعتدوا  ان الله لا یحب المعتدین

۲       ۱۹۱       واقتلوهم حیث ثقفتموهم واخرجوهم من حیث اخرجوکم  والفتنه اشد من القتل  ولا تقتلوهم عند المسجد الحرام حتى یقتلوکم فیه  فان قتلوکم فاقتلوهم  کذلک جزا الکفرین

۲       ۱۹۲       فان انتهوا فان الله غفور رحیم

۲       ۱۹۳       وقتلوهم حتى لا تکون فتنه ویکون الدین لله  فان انتهوا فلا عدون الا على الظلمین

۲       ۱۹۴       الشهر الحرام بالشهر الحرام والحرمت قصاص  فمن اعتدى علیکم فاعتدوا علیه بمثل ما اعتدى علیکم  واتقوا الله واعلموا ان الله مع المتقین

۲       ۱۹۵       وانفقوا فى سبیل الله ولا تلقوا بایدیکم الى التهلکه  واحسنوا  ان الله یحب المحسنین

۲       ۱۹۶       واتموا الحج والعمره لله  فان احصرتم فما استیسر من الهدى  ولا تحلقوا روسکم حتى یبلغ الهدى محله  فمن کان منکم مریضا او به اذى من راسه ففدیه من صیام او صدقه او نسک  فاذا امنتم فمن تمتع بالعمره الى الحج فما استیسر من الهدى  فمن لم یجد فصیام ثلثه ایام فى الحج وسبعه اذا رجعتم  تلک عشره کامله  ذلک لمن لم یکن اهله حاضرى المسجد الحرام  واتقوا الله واعلموا ان الله شدید العقاب

۲       ۱۹۷       الحج اشهر معلومت  فمن فرض فیهن الحج فلا رفث ولا فسوق ولا جدال فى الحج  وما تفعلوا من خیر یعلمه الله  وتزودوا فان خیر الزاد التقوى  واتقون یاولى الالبب

۲       ۱۹۸       لیس علیکم جناح ان تبتغوا فضلا من ربکم  فاذا افضتم من عرفت فاذکروا الله عند المشعر الحرام  واذکروه کما هدىکم وان کنتم من قبله لمن الضالین

۲       ۱۹۹       ثم افیضوا من حیث افاض الناس واستغفروا الله  ان الله غفور رحیم

۲       ۲۰۰       فاذا قضیتم منسککم فاذکروا الله کذکرکم اباکم او اشد ذکرا  فمن الناس من یقول ربنا اتنا فى الدنیا وما له فى الاخره من خلق

۲       ۲۰۱       ومنهم من یقول ربنا اتنا فى الدنیا حسنه وفى الاخره حسنه وقنا عذاب النار

۲       ۲۰۲       اولک لهم نصیب مما کسبوا  والله سریع الحساب

۲       ۲۰۳        واذکروا الله فى ایام معدودت  فمن تعجل فى یومین فلا اثم علیه ومن تاخر فلا اثم علیه  لمن اتقى  واتقوا الله واعلموا انکم الیه تحشرون

۲       ۲۰۴       ومن الناس من یعجبک قوله فى الحیوه الدنیا ویشهد الله على ما فى قلبه وهو الد الخصام

۲       ۲۰۵       واذا تولى سعى فى الارض لیفسد فیها ویهلک الحرث والنسل  والله لا یحب الفساد

۲       ۲۰۶       واذا قیل له اتق الله اخذته العزه بالاثم  فحسبه جهنم  ولبس المهاد

۲       ۲۰۷       ومن الناس من یشرى نفسه ابتغا مرضات الله  والله روف بالعباد

۲       ۲۰۸       یایها الذین امنوا ادخلوا فى السلم کافه ولا تتبعوا خطوت الشیطن  انه لکم عدو مبین

۲       ۲۰۹       فان زللتم من بعد ما جاتکم البینت فاعلموا ان الله عزیز حکیم

۲       ۲۱۰       هل ینظرون الا ان یاتیهم الله فى ظلل من الغمام والملکه وقضى الامر  والى الله ترجع الامور

۲       ۲۱۱       سل بنى اسریل کم اتینهم من ایه بینه  ومن یبدل نعمه الله من بعد ما جاته فان الله شدید العقاب

۲       ۲۱۲       زین للذین کفروا الحیوه الدنیا ویسخرون من الذین امنوا  والذین اتقوا فوقهم یوم القیمه  والله یرزق من یشا بغیر حساب

۲       ۲۱۳       کان الناس امه وحده فبعث الله النبین مبشرین ومنذرین وانزل معهم الکتب بالحق لیحکم بین الناس فیما اختلفوا فیه  وما اختلف فیه الا الذین اوتوه من بعد ما جاتهم البینت بغیا بینهم  فهدى الله الذین امنوا لما اختلفوا فیه من الحق باذنه  والله یهدى من یشا الى صرط مستقیم

۲       ۲۱۴       ام حسبتم ان تدخلوا الجنه ولما یاتکم مثل الذین خلوا من قبلکم  مستهم الباسا والضرا وزلزلوا حتى یقول الرسول والذین امنوا معه متى نصر الله  الا ان نصر الله قریب

۲       ۲۱۵       یسـلونک ماذا ینفقون  قل ما انفقتم من خیر فللولدین والاقربین والیتمى والمسکین وابن السبیل  وما تفعلوا من خیر فان الله به علیم

۲       ۲۱۶       کتب علیکم القتال وهو کره لکم  وعسى ان تکرهوا شیـا وهو خیر لکم  وعسى ان تحبوا شیـا وهو شر لکم  والله یعلم وانتم لا تعلمون

۲       ۲۱۷       یسـلونک عن الشهر الحرام قتال فیه  قل قتال فیه کبیر  وصد عن سبیل الله وکفر به والمسجد الحرام واخراج اهله منه اکبر عند الله  والفتنه اکبر من القتل  ولا یزالون یقتلونکم حتى یردوکم عن دینکم ان استطعوا  ومن یرتدد منکم عن دینه فیمت وهو کافر فاولک حبطت اعملهم فى الدنیا والاخره  واولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۲       ۲۱۸       ان الذین امنوا والذین هاجروا وجهدوا فى سبیل الله اولک یرجون رحمت الله  والله غفور رحیم

۲       ۲۱۹        یسـلونک عن الخمر والمیسر  قل فیهما اثم کبیر ومنفع للناس واثمهما اکبر من نفعهما  ویسـلونک ماذا ینفقون قل العفو  کذلک یبین الله لکم الایت لعلکم تتفکرون

۲       ۲۲۰       فى الدنیا والاخره  ویسـلونک عن الیتمى  قل اصلاح لهم خیر  وان تخالطوهم فاخونکم  والله یعلم المفسد من المصلح  ولو شا الله لاعنتکم  ان الله عزیز حکیم

۲       ۲۲۱       ولا تنکحوا المشرکت حتى یومن  ولامه مومنه خیر من مشرکه ولو اعجبتکم  ولا تنکحوا المشرکین حتى یومنوا  ولعبد مومن خیر من مشرک ولو اعجبکم  اولک یدعون الى النار  والله یدعوا الى الجنه والمغفره باذنه  ویبین ایته للناس لعلهم یتذکرون

۲       ۲۲۲       ویسـلونک عن المحیض  قل هو اذى فاعتزلوا النسا فى المحیض  ولا تقربوهن حتى یطهرن  فاذا تطهرن فاتوهن من حیث امرکم الله  ان الله یحب التوبین ویحب المتطهرین

۲       ۲۲۳       نساوکم حرث لکم فاتوا حرثکم انى شتم  وقدموا لانفسکم  واتقوا الله واعلموا انکم ملقوه  وبشر المومنین

۲       ۲۲۴       ولا تجعلوا الله عرضه لایمنکم ان تبروا وتتقوا وتصلحوا بین الناس  والله سمیع علیم

۲       ۲۲۵       لا یواخذکم الله باللغو فى ایمنکم ولکن یواخذکم بما کسبت قلوبکم  والله غفور حلیم

۲       ۲۲۶       للذین یولون من نساهم تربص اربعه اشهر  فان فاو فان الله غفور رحیم

۲       ۲۲۷       وان عزموا الطلق فان الله سمیع علیم

۲       ۲۲۸       والمطلقت یتربصن بانفسهن ثلثه قرو  ولا یحل لهن ان یکتمن ما خلق الله فى ارحامهن ان کن یومن بالله والیوم الاخر  وبعولتهن احق بردهن فى ذلک ان ارادوا اصلحا  ولهن مثل الذى علیهن بالمعروف  وللرجال علیهن درجه  والله عزیز حکیم

۲       ۲۲۹       الطلق مرتان  فامساک بمعروف او تسریح باحسن  ولا یحل لکم ان تاخذوا مما اتیتموهن شیـا الا ان یخافا الا یقیما حدود الله  فان خفتم الا یقیما حدود الله فلا جناح علیهما فیما افتدت به  تلک حدود الله فلا تعتدوها  ومن یتعد حدود الله فاولک هم الظلمون

۲       ۲۳۰       فان طلقها فلا تحل له من بعد حتى تنکح زوجا غیره  فان طلقها فلا جناح علیهما ان یتراجعا ان ظنا ان یقیما حدود الله  وتلک حدود الله یبینها لقوم یعلمون

۲       ۲۳۱       واذا طلقتم النسا فبلغن اجلهن فامسکوهن بمعروف او سرحوهن بمعروف  ولا تمسکوهن ضرارا لتعتدوا  ومن یفعل ذلک فقد ظلم نفسه  ولا تتخذوا ایت الله هزوا  واذکروا نعمت الله علیکم وما انزل علیکم من الکتب والحکمه یعظکم به  واتقوا الله واعلموا ان الله بکل شی علیم

۲       ۲۳۲       واذا طلقتم النسا فبلغن اجلهن فلا تعضلوهن ان ینکحن ازوجهن اذا ترضوا بینهم بالمعروف  ذلک یوعظ به من کان منکم یومن بالله والیوم الاخر  ذلکم ازکى لکم واطهر  والله یعلم وانتم لا تعلمون

۲       ۲۳۳        والولدت یرضعن اولدهن حولین کاملین  لمن اراد ان یتم الرضاعه  وعلى المولود له رزقهن وکسوتهن بالمعروف  لا تکلف نفس الا وسعها  لا تضار ولده بولدها ولا مولود له بولده  وعلى الوارث مثل ذلک  فان ارادا فصالا عن تراض منهما وتشاور فلا جناح علیهما  وان اردتم ان تسترضعوا اولدکم فلا جناح علیکم اذا سلمتم ما اتیتم بالمعروف  واتقوا الله واعلموا ان الله بما تعملون بصیر

۲       ۲۳۴       والذین یتوفون منکم ویذرون ازوجا یتربصن بانفسهن اربعه اشهر وعشرا  فاذا بلغن اجلهن فلا جناح علیکم فیما فعلن فى انفسهن بالمعروف  والله بما تعملون خبیر

۲       ۲۳۵       ولا جناح علیکم فیما عرضتم به من خطبه النسا او اکننتم فى انفسکم  علم الله انکم ستذکرونهن ولکن لا تواعدوهن سرا الا ان تقولوا قولا معروفا  ولا تعزموا عقده النکاح حتى یبلغ الکتب اجله  واعلموا ان الله یعلم ما فى انفسکم فاحذروه  واعلموا ان الله غفور حلیم

۲       ۲۳۶       لا جناح علیکم ان طلقتم النسا ما لم تمسوهن او تفرضوا لهن فریضه  ومتعوهن على الموسع قدره وعلى المقتر قدره متعا بالمعروف  حقا على المحسنین

۲       ۲۳۷       وان طلقتموهن من قبل ان تمسوهن وقد فرضتم لهن فریضه فنصف ما فرضتم الا ان یعفون او یعفوا الذى بیده عقده النکاح  وان تعفوا اقرب للتقوى  ولا تنسوا الفضل بینکم  ان الله بما تعملون بصیر

۲       ۲۳۸       حفظوا على الصلوت والصلوه الوسطى وقوموا لله قنتین

۲       ۲۳۹       فان خفتم فرجالا او رکبانا  فاذا امنتم فاذکروا الله کما علمکم ما لم تکونوا تعلمون

۲       ۲۴۰       والذین یتوفون منکم ویذرون ازوجا وصیه لازوجهم متعا الى الحول غیر اخراج  فان خرجن فلا جناح علیکم فى ما فعلن فى انفسهن من معروف  والله عزیز حکیم

۲       ۲۴۱       وللمطلقت متع بالمعروف  حقا على المتقین

۲       ۲۴۲       کذلک یبین الله لکم ایته لعلکم تعقلون

۲       ۲۴۳        الم تر الى الذین خرجوا من دیرهم وهم الوف حذر الموت فقال لهم الله موتوا ثم احیهم  ان الله لذو فضل على الناس ولکن اکثر الناس لا یشکرون

۲       ۲۴۴       وقتلوا فى سبیل الله واعلموا ان الله سمیع علیم

۲       ۲۴۵       من ذا الذى یقرض الله قرضا حسنا فیضعفه له اضعافا کثیره  والله یقبض ویبصۜط والیه ترجعون

۲       ۲۴۶       الم تر الى الملا من بنى اسریل من بعد موسى اذ قالوا لنبى لهم ابعث لنا ملکا نقتل فى سبیل الله  قال هل عسیتم ان کتب علیکم القتال الا تقتلوا  قالوا وما لنا الا نقتل فى سبیل الله وقد اخرجنا من دیرنا وابنانا  فلما کتب علیهم القتال تولوا الا قلیلا منهم  والله علیم بالظلمین

۲       ۲۴۷       وقال لهم نبیهم ان الله قد بعث لکم طالوت ملکا  قالوا انى یکون له الملک علینا ونحن احق بالملک منه ولم یوت سعه من المال  قال ان الله اصطفىه علیکم وزاده بسطه فى العلم والجسم  والله یوتى ملکه من یشا  والله وسع علیم

۲       ۲۴۸       وقال لهم نبیهم ان ایه ملکه ان یاتیکم التابوت فیه سکینه من ربکم وبقیه مما ترک ال موسى وال هرون تحمله الملکه  ان فى ذلک لایه لکم ان کنتم مومنین

۲       ۲۴۹       فلما فصل طالوت بالجنود قال ان الله مبتلیکم بنهر فمن شرب منه فلیس منى ومن لم یطعمه فانه منى الا من اغترف غرفه بیده  فشربوا منه الا قلیلا منهم  فلما جاوزه هو والذین امنوا معه قالوا لا طاقه لنا الیوم بجالوت وجنوده  قال الذین یظنون انهم ملقوا الله کم من فه قلیله غلبت فه کثیره باذن الله  والله مع الصبرین

۲       ۲۵۰       ولما برزوا لجالوت وجنوده قالوا ربنا افرغ علینا صبرا وثبت اقدامنا وانصرنا على القوم الکفرین

۲       ۲۵۱       فهزموهم باذن الله وقتل داوۥد جالوت واتىه الله الملک والحکمه وعلمه مما یشا  ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض ولکن الله ذو فضل على العلمین

۲       ۲۵۲       تلک ایت الله نتلوها علیک بالحق  وانک لمن المرسلین

۲       ۲۵۳        تلک الرسل فضلنا بعضهم على بعض  منهم من کلم الله  ورفع بعضهم درجت  واتینا عیسى ابن مریم البینت وایدنه بروح القدس  ولو شا الله ما اقتتل الذین من بعدهم من بعد ما جاتهم البینت ولکن اختلفوا فمنهم من امن ومنهم من کفر  ولو شا الله ما اقتتلوا ولکن الله یفعل ما یرید

۲       ۲۵۴       یایها الذین امنوا انفقوا مما رزقنکم من قبل ان یاتى یوم لا بیع فیه ولا خله ولا شفعه  والکفرون هم الظلمون

۲       ۲۵۵       الله لا اله الا هو الحى القیوم  لا تاخذه سنه ولا نوم  له ما فى السموت وما فى الارض  من ذا الذى یشفع عنده الا باذنه  یعلم ما بین ایدیهم وما خلفهم  ولا یحیطون بشی من علمه الا بما شا  وسع کرسیه السموت والارض  ولا یـوده حفظهما  وهو العلى العظیم

۲       ۲۵۶       لا اکراه فى الدین  قد تبین الرشد من الغى  فمن یکفر بالطغوت ویومن بالله فقد استمسک بالعروه الوثقى لا انفصام لها  والله سمیع علیم

۲       ۲۵۷       الله ولى الذین امنوا یخرجهم من الظلمت الى النور  والذین کفروا اولیاوهم الطغوت یخرجونهم من النور الى الظلمت  اولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۲       ۲۵۸       الم تر الى الذى حاج ابرهم فى ربه ان اتىه الله الملک اذ قال ابرهم ربى الذى یحی ویمیت قال انا احی وامیت  قال ابرهم فان الله یاتى بالشمس من المشرق فات بها من المغرب فبهت الذى کفر  والله لا یهدى القوم الظلمین

۲       ۲۵۹       او کالذى مر على قریه وهى خاویه على عروشها قال انى یحی هذه الله بعد موتها  فاماته الله ماه عام ثم بعثه  قال کم لبثت  قال لبثت یوما او بعض یوم  قال بل لبثت ماه عام فانظر الى طعامک وشرابک لم یتسنه  وانظر الى حمارک ولنجعلک ایه للناس  وانظر الى العظام کیف ننشزها ثم نکسوها لحما  فلما تبین له قال اعلم ان الله على کل شی قدیر

۲       ۲۶۰       واذ قال ابرهم رب ارنى کیف تحى الموتى  قال اولم تومن  قال بلى ولکن لیطمن قلبى  قال فخذ اربعه من الطیر فصرهن الیک ثم اجعل على کل جبل منهن جزا ثم ادعهن یاتینک سعیا  واعلم ان الله عزیز حکیم

۲       ۲۶۱       مثل الذین ینفقون امولهم فى سبیل الله کمثل حبه انبتت سبع سنابل فى کل سنبله ماه حبه  والله یضعف لمن یشا  والله وسع علیم

۲       ۲۶۲       الذین ینفقون امولهم فى سبیل الله ثم لا یتبعون ما انفقوا منا ولا اذى  لهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۲       ۲۶۳        قول معروف ومغفره خیر من صدقه یتبعها اذى  والله غنى حلیم

۲       ۲۶۴       یایها الذین امنوا لا تبطلوا صدقتکم بالمن والاذى کالذى ینفق ماله را الناس ولا یومن بالله والیوم الاخر  فمثله کمثل صفوان علیه تراب فاصابه وابل فترکه صلدا  لا یقدرون على شی مما کسبوا  والله لا یهدى القوم الکفرین

۲       ۲۶۵       ومثل الذین ینفقون امولهم ابتغا مرضات الله وتثبیتا من انفسهم کمثل جنه بربوه اصابها وابل فـاتت اکلها ضعفین فان لم یصبها وابل فطل  والله بما تعملون بصیر

۲       ۲۶۶       ایود احدکم ان تکون له جنه من نخیل واعناب تجرى من تحتها الانهر له فیها من کل الثمرت واصابه الکبر وله ذریه ضعفا فاصابها اعصار فیه نار فاحترقت  کذلک یبین الله لکم الایت لعلکم تتفکرون

۲       ۲۶۷       یایها الذین امنوا انفقوا من طیبت ما کسبتم ومما اخرجنا لکم من الارض  ولا تیمموا الخبیث منه تنفقون ولستم بـاخذیه الا ان تغمضوا فیه  واعلموا ان الله غنى حمید

۲       ۲۶۸       الشیطن یعدکم الفقر ویامرکم بالفحشا  والله یعدکم مغفره منه وفضلا  والله وسع علیم

۲       ۲۶۹       یوتى الحکمه من یشا  ومن یوت الحکمه فقد اوتى خیرا کثیرا  وما یذکر الا اولوا الالبب

۲       ۲۷۰       وما انفقتم من نفقه او نذرتم من نذر فان الله یعلمه  وما للظلمین من انصار

۲       ۲۷۱       ان تبدوا الصدقت فنعما هى  وان تخفوها وتوتوها الفقرا فهو خیر لکم  ویکفر عنکم من سیـاتکم  والله بما تعملون خبیر

۲       ۲۷۲        لیس علیک هدىهم ولکن الله یهدى من یشا  وما تنفقوا من خیر فلانفسکم  وما تنفقون الا ابتغا وجه الله  وما تنفقوا من خیر یوف الیکم وانتم لا تظلمون

۲       ۲۷۳       للفقرا الذین احصروا فى سبیل الله لا یستطیعون ضربا فى الارض یحسبهم الجاهل اغنیا من التعفف تعرفهم بسیمهم لا یسـلون الناس الحافا  وما تنفقوا من خیر فان الله به علیم

۲       ۲۷۴       الذین ینفقون امولهم بالیل والنهار سرا وعلانیه فلهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۲       ۲۷۵       الذین یاکلون الربوا لا یقومون الا کما یقوم الذى یتخبطه الشیطن من المس  ذلک بانهم قالوا انما البیع مثل الربوا  واحل الله البیع وحرم الربوا  فمن جاه موعظه من ربه فانتهى فله ما سلف وامره الى الله  ومن عاد فاولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۲       ۲۷۶       یمحق الله الربوا ویربى الصدقت  والله لا یحب کل کفار اثیم

۲       ۲۷۷       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت واقاموا الصلوه واتوا الزکوه لهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۲       ۲۷۸       یایها الذین امنوا اتقوا الله وذروا ما بقى من الربوا ان کنتم مومنین

۲       ۲۷۹       فان لم تفعلوا فاذنوا بحرب من الله ورسوله  وان تبتم فلکم روس امولکم لا تظلمون ولا تظلمون

۲       ۲۸۰       وان کان ذو عسره فنظره الى میسره  وان تصدقوا خیر لکم  ان کنتم تعلمون

۲       ۲۸۱       واتقوا یوما ترجعون فیه الى الله  ثم توفى کل نفس ما کسبت وهم لا یظلمون

۲       ۲۸۲       یایها الذین امنوا اذا تداینتم بدین الى اجل مسمى فاکتبوه  ولیکتب بینکم کاتب بالعدل  ولا یاب کاتب ان یکتب کما علمه الله  فلیکتب ولیملل الذى علیه الحق ولیتق الله ربه ولا یبخس منه شیـا  فان کان الذى علیه الحق سفیها او ضعیفا او لا یستطیع ان یمل هو فلیملل ولیه بالعدل  واستشهدوا شهیدین من رجالکم  فان لم یکونا رجلین فرجل وامراتان ممن ترضون من الشهدا ان تضل احدىهما فتذکر احدىهما الاخرى  ولا یاب الشهدا اذا ما دعوا  ولا تسـموا ان تکتبوه صغیرا او کبیرا الى اجله  ذلکم اقسط عند الله واقوم للشهده وادنى الا ترتابوا  الا ان تکون تجره حاضره تدیرونها بینکم فلیس علیکم جناح الا تکتبوها  واشهدوا اذا تبایعتم  ولا یضار کاتب ولا شهید  وان تفعلوا فانه فسوق بکم  واتقوا الله  ویعلمکم الله  والله بکل شی علیم

۲       ۲۸۳        وان کنتم على سفر ولم تجدوا کاتبا فرهن مقبوضه  فان امن بعضکم بعضا فلیود الذى اوتمن امنته ولیتق الله ربه  ولا تکتموا الشهده  ومن یکتمها فانه اثم قلبه  والله بما تعملون علیم

۲       ۲۸۴       لله ما فى السموت وما فى الارض  وان تبدوا ما فى انفسکم او تخفوه یحاسبکم به الله  فیغفر لمن یشا ویعذب من یشا  والله على کل شی قدیر

۲       ۲۸۵       امن الرسول بما انزل الیه من ربه والمومنون  کل امن بالله وملکته وکتبه ورسله لا نفرق بین احد من رسله  وقالوا سمعنا واطعنا  غفرانک ربنا والیک المصیر

۲       ۲۸۶       لا یکلف الله نفسا الا وسعها  لها ما کسبت وعلیها ما اکتسبت  ربنا لا تواخذنا ان نسینا او اخطانا  ربنا ولا تحمل علینا اصرا کما حملته على الذین من قبلنا  ربنا ولا تحملنا ما لا طاقه لنا به  واعف عنا واغفر لنا وارحمنا  انت مولنا فانصرنا على القوم الکفرین

۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الم

۳       ۲       الله لا اله الا هو الحى القیوم

۳       ۳       نزل علیک الکتب بالحق مصدقا لما بین یدیه وانزل التورىه والانجیل

۳       ۴       من قبل هدى للناس وانزل الفرقان  ان الذین کفروا بـایت الله لهم عذاب شدید  والله عزیز ذو انتقام

۳       ۵       ان الله لا یخفى علیه شی فى الارض ولا فى السما

۳       ۶       هو الذى یصورکم فى الارحام کیف یشا  لا اله الا هو العزیز الحکیم

۳       ۷       هو الذى انزل علیک الکتب منه ایت محکمت هن ام الکتب واخر متشبهت  فاما الذین فى قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشبه منه ابتغا الفتنه وابتغا تاویله  وما یعلم تاویله الا الله  والرسخون فى العلم یقولون امنا به کل من عند ربنا  وما یذکر الا اولوا الالبب

۳       ۸       ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا وهب لنا من لدنک رحمه  انک انت الوهاب

۳       ۹       ربنا انک جامع الناس لیوم لا ریب فیه  ان الله لا یخلف المیعاد

۳       ۱۰       ان الذین کفروا لن تغنى عنهم امولهم ولا اولدهم من الله شیـا  واولک هم وقود النار

۳       ۱۱       کداب ال فرعون والذین من قبلهم  کذبوا بـایتنا فاخذهم الله بذنوبهم  والله شدید العقاب

۳       ۱۲       قل للذین کفروا ستغلبون وتحشرون الى جهنم  وبس المهاد

۳       ۱۳       قد کان لکم ایه فى فتین التقتا  فه تقتل فى سبیل الله واخرى کافره یرونهم مثلیهم راى العین  والله یوید بنصره من یشا  ان فى ذلک لعبره لاولى الابصر

۳       ۱۴       زین للناس حب الشهوت من النسا والبنین والقنطیر المقنطره من الذهب والفضه والخیل المسومه والانعم والحرث  ذلک متع الحیوه الدنیا  والله عنده حسن المـاب

۳       ۱۵        قل اونبکم بخیر من ذلکم  للذین اتقوا عند ربهم جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها وازوج مطهره ورضون من الله  والله بصیر بالعباد

۳       ۱۶       الذین یقولون ربنا اننا امنا فاغفر لنا ذنوبنا وقنا عذاب النار

۳       ۱۷       الصبرین والصدقین والقنتین والمنفقین والمستغفرین بالاسحار

۳       ۱۸       شهد الله انه لا اله الا هو والملکه واولوا العلم قاما بالقسط  لا اله الا هو العزیز الحکیم

۳       ۱۹       ان الدین عند الله الاسلم  وما اختلف الذین اوتوا الکتب الا من بعد ما جاهم العلم بغیا بینهم  ومن یکفر بـایت الله فان الله سریع الحساب

۳       ۲۰       فان حاجوک فقل اسلمت وجهى لله ومن اتبعن  وقل للذین اوتوا الکتب والامین اسلمتم  فان اسلموا فقد اهتدوا  وان تولوا فانما علیک البلغ  والله بصیر بالعباد

۳       ۲۱       ان الذین یکفرون بـایت الله ویقتلون النبین بغیر حق ویقتلون الذین یامرون بالقسط من الناس فبشرهم بعذاب الیم

۳       ۲۲       اولک الذین حبطت اعملهم فى الدنیا والاخره وما لهم من نصرین

۳       ۲۳       الم تر الى الذین اوتوا نصیبا من الکتب یدعون الى کتب الله لیحکم بینهم ثم یتولى فریق منهم وهم معرضون

۳       ۲۴       ذلک بانهم قالوا لن تمسنا النار الا ایاما معدودت  وغرهم فى دینهم ما کانوا یفترون

۳       ۲۵       فکیف اذا جمعنهم لیوم لا ریب فیه ووفیت کل نفس ما کسبت وهم لا یظلمون

۳       ۲۶       قل اللهم ملک الملک توتى الملک من تشا وتنزع الملک ممن تشا وتعز من تشا وتذل من تشا  بیدک الخیر  انک على کل شی قدیر

۳       ۲۷       تولج الیل فى النهار وتولج النهار فى الیل  وتخرج الحى من المیت وتخرج المیت من الحى  وترزق من تشا بغیر حساب

۳       ۲۸       لا یتخذ المومنون الکفرین اولیا من دون المومنین  ومن یفعل ذلک فلیس من الله فى شی الا ان تتقوا منهم تقىه  ویحذرکم الله نفسه  والى الله المصیر

۳       ۲۹       قل ان تخفوا ما فى صدورکم او تبدوه یعلمه الله  ویعلم ما فى السموت وما فى الارض  والله على کل شی قدیر

۳       ۳۰       یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضرا وما عملت من سو تود لو ان بینها وبینه امدا بعیدا  ویحذرکم الله نفسه  والله روف بالعباد

۳       ۳۱       قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونى یحببکم الله ویغفر لکم ذنوبکم  والله غفور رحیم

۳       ۳۲       قل اطیعوا الله والرسول  فان تولوا فان الله لا یحب الکفرین

۳       ۳۳        ان الله اصطفى ادم ونوحا وال ابرهیم وال عمرن على العلمین

۳       ۳۴       ذریه بعضها من بعض  والله سمیع علیم

۳       ۳۵       اذ قالت امرات عمرن رب انى نذرت لک ما فى بطنى محررا فتقبل منى  انک انت السمیع العلیم

۳       ۳۶       فلما وضعتها قالت رب انى وضعتها انثى والله اعلم بما وضعت ولیس الذکر کالانثى  وانى سمیتها مریم وانى اعیذها بک وذریتها من الشیطن الرجیم

۳       ۳۷       فتقبلها ربها بقبول حسن وانبتها نباتا حسنا وکفلها زکریا  کلما دخل علیها زکریا المحراب وجد عندها رزقا  قال یمریم انى لک هذا  قالت هو من عند الله  ان الله یرزق من یشا بغیر حساب

۳       ۳۸       هنالک دعا زکریا ربه  قال رب هب لى من لدنک ذریه طیبه  انک سمیع الدعا

۳       ۳۹       فنادته الملکه وهو قام یصلى فى المحراب ان الله یبشرک بیحیى مصدقا بکلمه من الله وسیدا وحصورا ونبیا من الصلحین

۳       ۴۰       قال رب انى یکون لى غلم وقد بلغنى الکبر وامراتى عاقر  قال کذلک الله یفعل ما یشا

۳       ۴۱       قال رب اجعل لى ایه  قال ایتک الا تکلم الناس ثلثه ایام الا رمزا  واذکر ربک کثیرا وسبح بالعشى والابکر

۳       ۴۲       واذ قالت الملکه یمریم ان الله اصطفىک وطهرک واصطفىک على نسا العلمین

۳       ۴۳       یمریم اقنتى لربک واسجدى وارکعى مع الرکعین

۳       ۴۴       ذلک من انبا الغیب نوحیه الیک  وما کنت لدیهم اذ یلقون اقلمهم ایهم یکفل مریم وما کنت لدیهم اذ یختصمون

۳       ۴۵       اذ قالت الملکه یمریم ان الله یبشرک بکلمه منه اسمه المسیح عیسى ابن مریم وجیها فى الدنیا والاخره ومن المقربین

۳       ۴۶       ویکلم الناس فى المهد وکهلا ومن الصلحین

۳       ۴۷       قالت رب انى یکون لى ولد ولم یمسسنى بشر  قال کذلک الله یخلق ما یشا  اذا قضى امرا فانما یقول له کن فیکون

۳       ۴۸       ویعلمه الکتب والحکمه والتورىه والانجیل

۳       ۴۹       ورسولا الى بنى اسریل انى قد جتکم بـایه من ربکم  انى اخلق لکم من الطین کهیـه الطیر فانفخ فیه فیکون طیرا باذن الله  وابر الاکمه والابرص واحى الموتى باذن الله  وانبکم بما تاکلون وما تدخرون فى بیوتکم  ان فى ذلک لایه لکم ان کنتم مومنین

۳       ۵۰       ومصدقا لما بین یدى من التورىه ولاحل لکم بعض الذى حرم علیکم  وجتکم بـایه من ربکم فاتقوا الله واطیعون

۳       ۵۱       ان الله ربى وربکم فاعبدوه  هذا صرط مستقیم

۳       ۵۲        فلما احس عیسى منهم الکفر قال من انصارى الى الله  قال الحواریون نحن انصار الله امنا بالله واشهد بانا مسلمون

۳       ۵۳       ربنا امنا بما انزلت واتبعنا الرسول فاکتبنا مع الشهدین

۳       ۵۴       ومکروا ومکر الله  والله خیر المکرین

۳       ۵۵       اذ قال الله یعیسى انى متوفیک ورافعک الى ومطهرک من الذین کفروا وجاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا الى یوم القیمه  ثم الى مرجعکم فاحکم بینکم فیما کنتم فیه تختلفون

۳       ۵۶       فاما الذین کفروا فاعذبهم عذابا شدیدا فى الدنیا والاخره وما لهم من نصرین

۳       ۵۷       واما الذین امنوا وعملوا الصلحت فیوفیهم اجورهم  والله لا یحب الظلمین

۳       ۵۸       ذلک نتلوه علیک من الایت والذکر الحکیم

۳       ۵۹       ان مثل عیسى عند الله کمثل ادم  خلقه من تراب ثم قال له کن فیکون

۳       ۶۰       الحق من ربک فلا تکن من الممترین

۳       ۶۱       فمن حاجک فیه من بعد ما جاک من العلم فقل تعالوا ندع ابنانا وابناکم ونسانا ونساکم وانفسنا وانفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الکذبین

۳       ۶۲       ان هذا لهو القصص الحق  وما من اله الا الله  وان الله لهو العزیز الحکیم

۳       ۶۳       فان تولوا فان الله علیم بالمفسدین

۳       ۶۴       قل یاهل الکتب تعالوا الى کلمه سوا بیننا وبینکم الا نعبد الا الله ولا نشرک به شیـا ولا یتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله  فان تولوا فقولوا اشهدوا بانا مسلمون

۳       ۶۵       یاهل الکتب لم تحاجون فى ابرهیم وما انزلت التورىه والانجیل الا من بعده  افلا تعقلون

۳       ۶۶       هانتم هولا حججتم فیما لکم به علم فلم تحاجون فیما لیس لکم به علم  والله یعلم وانتم لا تعلمون

۳       ۶۷       ما کان ابرهیم یهودیا ولا نصرانیا ولکن کان حنیفا مسلما وما کان من المشرکین

۳       ۶۸       ان اولى الناس بابرهیم للذین اتبعوه وهذا النبى والذین امنوا  والله ولى المومنین

۳       ۶۹       ودت طافه من اهل الکتب لو یضلونکم وما یضلون الا انفسهم وما یشعرون

۳       ۷۰       یاهل الکتب لم تکفرون بـایت الله وانتم تشهدون

۳       ۷۱       یاهل الکتب لم تلبسون الحق بالبطل وتکتمون الحق وانتم تعلمون

۳       ۷۲       وقالت طافه من اهل الکتب امنوا بالذى انزل على الذین امنوا وجه النهار واکفروا اخره لعلهم یرجعون

۳       ۷۳       ولا تومنوا الا لمن تبع دینکم قل ان الهدى هدى الله ان یوتى احد مثل ما اوتیتم او یحاجوکم عند ربکم  قل ان الفضل بید الله یوتیه من یشا  والله وسع علیم

۳       ۷۴       یختص برحمته من یشا  والله ذو الفضل العظیم

۳       ۷۵        ومن اهل الکتب من ان تامنه بقنطار یوده الیک ومنهم من ان تامنه بدینار لا یوده الیک الا ما دمت علیه قاما  ذلک بانهم قالوا لیس علینا فى الامین سبیل ویقولون على الله الکذب وهم یعلمون

۳       ۷۶       بلى من اوفى بعهده واتقى فان الله یحب المتقین

۳       ۷۷       ان الذین یشترون بعهد الله وایمنهم ثمنا قلیلا اولک لا خلق لهم فى الاخره ولا یکلمهم الله ولا ینظر الیهم یوم القیمه ولا یزکیهم ولهم عذاب الیم

۳       ۷۸       وان منهم لفریقا یلوۥن السنتهم بالکتب لتحسبوه من الکتب وما هو من الکتب ویقولون هو من عند الله وما هو من عند الله ویقولون على الله الکذب وهم یعلمون

۳       ۷۹       ما کان لبشر ان یوتیه الله الکتب والحکم والنبوه ثم یقول للناس کونوا عبادا لى من دون الله ولکن کونوا ربنین بما کنتم تعلمون الکتب وبما کنتم تدرسون

۳       ۸۰       ولا یامرکم ان تتخذوا الملکه والنبین اربابا  ایامرکم بالکفر بعد اذ انتم مسلمون

۳       ۸۱       واذ اخذ الله میثق النبین لما اتیتکم من کتب وحکمه ثم جاکم رسول مصدق لما معکم لتومنن به ولتنصرنه  قال اقررتم واخذتم على ذلکم اصرى  قالوا اقررنا  قال فاشهدوا وانا معکم من الشهدین

۳       ۸۲       فمن تولى بعد ذلک فاولک هم الفسقون

۳       ۸۳       افغیر دین الله یبغون وله اسلم من فى السموت والارض طوعا وکرها والیه یرجعون

۳       ۸۴       قل امنا بالله وما انزل علینا وما انزل على ابرهیم واسمعیل واسحق ویعقوب والاسباط وما اوتى موسى وعیسى والنبیون من ربهم لا نفرق بین احد منهم ونحن له مسلمون

۳       ۸۵       ومن یبتغ غیر الاسلم دینا فلن یقبل منه وهو فى الاخره من الخسرین

۳       ۸۶       کیف یهدى الله قوما کفروا بعد ایمنهم وشهدوا ان الرسول حق وجاهم البینت  والله لا یهدى القوم الظلمین

۳       ۸۷       اولک جزاوهم ان علیهم لعنه الله والملکه والناس اجمعین

۳       ۸۸       خلدین فیها لا یخفف عنهم العذاب ولا هم ینظرون

۳       ۸۹       الا الذین تابوا من بعد ذلک واصلحوا فان الله غفور رحیم

۳       ۹۰       ان الذین کفروا بعد ایمنهم ثم ازدادوا کفرا لن تقبل توبتهم واولک هم الضالون

۳       ۹۱       ان الذین کفروا وماتوا وهم کفار فلن یقبل من احدهم مل الارض ذهبا ولو افتدى به  اولک لهم عذاب الیم وما لهم من نصرین

۳       ۹۲       لن تنالوا البر حتى تنفقوا مما تحبون  وما تنفقوا من شی فان الله به علیم

۳       ۹۳        کل الطعام کان حلا لبنى اسریل الا ما حرم اسریل على نفسه من قبل ان تنزل التورىه  قل فاتوا بالتورىه فاتلوها ان کنتم صدقین

۳       ۹۴       فمن افترى على الله الکذب من بعد ذلک فاولک هم الظلمون

۳       ۹۵       قل صدق الله  فاتبعوا مله ابرهیم حنیفا وما کان من المشرکین

۳       ۹۶       ان اول بیت وضع للناس للذى ببکه مبارکا وهدى للعلمین

۳       ۹۷       فیه ایت بینت مقام ابرهیم  ومن دخله کان امنا  ولله على الناس حج البیت من استطاع الیه سبیلا  ومن کفر فان الله غنى عن العلمین

۳       ۹۸       قل یاهل الکتب لم تکفرون بـایت الله والله شهید على ما تعملون

۳       ۹۹       قل یاهل الکتب لم تصدون عن سبیل الله من امن تبغونها عوجا وانتم شهدا  وما الله بغفل عما تعملون

۳       ۱۰۰       یایها الذین امنوا ان تطیعوا فریقا من الذین اوتوا الکتب یردوکم بعد ایمنکم کفرین

۳       ۱۰۱       وکیف تکفرون وانتم تتلى علیکم ایت الله وفیکم رسوله  ومن یعتصم بالله فقد هدى الى صرط مستقیم

۳       ۱۰۲       یایها الذین امنوا اتقوا الله حق تقاته ولا تموتن الا وانتم مسلمون

۳       ۱۰۳       واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا  واذکروا نعمت الله علیکم اذ کنتم اعدا فالف بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته اخونا وکنتم على شفا حفره من النار فانقذکم منها  کذلک یبین الله لکم ایته لعلکم تهتدون

۳       ۱۰۴       ولتکن منکم امه یدعون الى الخیر ویامرون بالمعروف وینهون عن المنکر  واولک هم المفلحون

۳       ۱۰۵       ولا تکونوا کالذین تفرقوا واختلفوا من بعد ما جاهم البینت  واولک لهم عذاب عظیم

۳       ۱۰۶       یوم تبیض وجوه وتسود وجوه  فاما الذین اسودت وجوههم اکفرتم بعد ایمنکم فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون

۳       ۱۰۷       واما الذین ابیضت وجوههم ففى رحمه الله هم فیها خلدون

۳       ۱۰۸       تلک ایت الله نتلوها علیک بالحق  وما الله یرید ظلما للعلمین

۳       ۱۰۹       ولله ما فى السموت وما فى الارض  والى الله ترجع الامور

۳       ۱۱۰       کنتم خیر امه اخرجت للناس تامرون بالمعروف وتنهون عن المنکر وتومنون بالله  ولو امن اهل الکتب لکان خیرا لهم  منهم المومنون واکثرهم الفسقون

۳       ۱۱۱       لن یضروکم الا اذى  وان یقتلوکم یولوکم الادبار ثم لا ینصرون

۳       ۱۱۲       ضربت علیهم الذله این ما ثقفوا الا بحبل من الله وحبل من الناس وباو بغضب من الله وضربت علیهم المسکنه  ذلک بانهم کانوا یکفرون بـایت الله ویقتلون الانبیا بغیر حق  ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون

۳       ۱۱۳        لیسوا سوا  من اهل الکتب امه قامه یتلون ایت الله انا الیل وهم یسجدون

۳       ۱۱۴       یومنون بالله والیوم الاخر ویامرون بالمعروف وینهون عن المنکر ویسرعون فى الخیرت واولک من الصلحین

۳       ۱۱۵       وما یفعلوا من خیر فلن یکفروه  والله علیم بالمتقین

۳       ۱۱۶       ان الذین کفروا لن تغنى عنهم امولهم ولا اولدهم من الله شیـا  واولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۳       ۱۱۷       مثل ما ینفقون فى هذه الحیوه الدنیا کمثل ریح فیها صر اصابت حرث قوم ظلموا انفسهم فاهلکته  وما ظلمهم الله ولکن انفسهم یظلمون

۳       ۱۱۸       یایها الذین امنوا لا تتخذوا بطانه من دونکم لا یالونکم خبالا ودوا ما عنتم قد بدت البغضا من افوههم وما تخفى صدورهم اکبر  قد بینا لکم الایت  ان کنتم تعقلون

۳       ۱۱۹       هانتم اولا تحبونهم ولا یحبونکم وتومنون بالکتب کله واذا لقوکم قالوا امنا واذا خلوا عضوا علیکم الانامل من الغیظ  قل موتوا بغیظکم  ان الله علیم بذات الصدور

۳       ۱۲۰       ان تمسسکم حسنه تسوهم وان تصبکم سیه یفرحوا بها  وان تصبروا وتتقوا لا یضرکم کیدهم شیـا  ان الله بما یعملون محیط

۳       ۱۲۱       واذ غدوت من اهلک تبو المومنین مقعد للقتال  والله سمیع علیم

۳       ۱۲۲       اذ همت طافتان منکم ان تفشلا والله ولیهما  وعلى الله فلیتوکل المومنون

۳       ۱۲۳       ولقد نصرکم الله ببدر وانتم اذله  فاتقوا الله لعلکم تشکرون

۳       ۱۲۴       اذ تقول للمومنین الن یکفیکم ان یمدکم ربکم بثلثه الف من الملکه منزلین

۳       ۱۲۵       بلى  ان تصبروا وتتقوا ویاتوکم من فورهم هذا یمددکم ربکم بخمسه الف من الملکه مسومین

۳       ۱۲۶       وما جعله الله الا بشرى لکم ولتطمن قلوبکم به  وما النصر الا من عند الله العزیز الحکیم

۳       ۱۲۷       لیقطع طرفا من الذین کفروا او یکبتهم فینقلبوا خابین

۳       ۱۲۸       لیس لک من الامر شی او یتوب علیهم او یعذبهم فانهم ظلمون

۳       ۱۲۹       ولله ما فى السموت وما فى الارض  یغفر لمن یشا ویعذب من یشا  والله غفور رحیم

۳       ۱۳۰       یایها الذین امنوا لا تاکلوا الربوا اضعفا مضعفه  واتقوا الله لعلکم تفلحون

۳       ۱۳۱       واتقوا النار التى اعدت للکفرین

۳       ۱۳۲       واطیعوا الله والرسول لعلکم ترحمون

۳       ۱۳۳        وسارعوا الى مغفره من ربکم وجنه عرضها السموت والارض اعدت للمتقین

۳       ۱۳۴       الذین ینفقون فى السرا والضرا والکظمین الغیظ والعافین عن الناس  والله یحب المحسنین

۳       ۱۳۵       والذین اذا فعلوا فحشه او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله ولم یصروا على ما فعلوا وهم یعلمون

۳       ۱۳۶       اولک جزاوهم مغفره من ربهم وجنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها  ونعم اجر العملین

۳       ۱۳۷       قد خلت من قبلکم سنن فسیروا فى الارض فانظروا کیف کان عقبه المکذبین

۳       ۱۳۸       هذا بیان للناس وهدى وموعظه للمتقین

۳       ۱۳۹       ولا تهنوا ولا تحزنوا وانتم الاعلون ان کنتم مومنین

۳       ۱۴۰       ان یمسسکم قرح فقد مس القوم قرح مثله  وتلک الایام نداولها بین الناس ولیعلم الله الذین امنوا ویتخذ منکم شهدا  والله لا یحب الظلمین

۳       ۱۴۱       ولیمحص الله الذین امنوا ویمحق الکفرین

۳       ۱۴۲       ام حسبتم ان تدخلوا الجنه ولما یعلم الله الذین جهدوا منکم ویعلم الصبرین

۳       ۱۴۳       ولقد کنتم تمنون الموت من قبل ان تلقوه فقد رایتموه وانتم تنظرون

۳       ۱۴۴       وما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل  افاین مات او قتل انقلبتم على اعقبکم  ومن ینقلب على عقبیه فلن یضر الله شیـا  وسیجزى الله الشکرین

۳       ۱۴۵       وما کان لنفس ان تموت الا باذن الله کتبا موجلا  ومن یرد ثواب الدنیا نوته منها ومن یرد ثواب الاخره نوته منها  وسنجزى الشکرین

۳       ۱۴۶       وکاین من نبى قتل معه ربیون کثیر فما وهنوا لما اصابهم فى سبیل الله وما ضعفوا وما استکانوا  والله یحب الصبرین

۳       ۱۴۷       وما کان قولهم الا ان قالوا ربنا اغفر لنا ذنوبنا واسرافنا فى امرنا وثبت اقدامنا وانصرنا على القوم الکفرین

۳       ۱۴۸       فـاتىهم الله ثواب الدنیا وحسن ثواب الاخره  والله یحب المحسنین

۳       ۱۴۹       یایها الذین امنوا ان تطیعوا الذین کفروا یردوکم على اعقبکم فتنقلبوا خسرین

۳       ۱۵۰       بل الله مولىکم  وهو خیر النصرین

۳       ۱۵۱       سنلقى فى قلوب الذین کفروا الرعب بما اشرکوا بالله ما لم ینزل به سلطنا  وماوىهم النار  وبس مثوى الظلمین

۳       ۱۵۲       ولقد صدقکم الله وعده اذ تحسونهم باذنه  حتى اذا فشلتم وتنزعتم فى الامر وعصیتم من بعد ما ارىکم ما تحبون  منکم من یرید الدنیا ومنکم من یرید الاخره  ثم صرفکم عنهم لیبتلیکم  ولقد عفا عنکم  والله ذو فضل على المومنین

۳       ۱۵۳        اذ تصعدون ولا تلوۥن على احد والرسول یدعوکم فى اخرىکم فاثبکم غما بغم لکیلا تحزنوا على ما فاتکم ولا ما اصبکم  والله خبیر بما تعملون

۳       ۱۵۴       ثم انزل علیکم من بعد الغم امنه نعاسا یغشى طافه منکم  وطافه قد اهمتهم انفسهم یظنون بالله غیر الحق ظن الجهلیه  یقولون هل لنا من الامر من شی  قل ان الامر کله لله  یخفون فى انفسهم ما لا یبدون لک  یقولون لو کان لنا من الامر شی ما قتلنا ههنا  قل لو کنتم فى بیوتکم لبرز الذین کتب علیهم القتل الى مضاجعهم  ولیبتلى الله ما فى صدورکم ولیمحص ما فى قلوبکم  والله علیم بذات الصدور

۳       ۱۵۵       ان الذین تولوا منکم یوم التقى الجمعان انما استزلهم الشیطن ببعض ما کسبوا  ولقد عفا الله عنهم  ان الله غفور حلیم

۳       ۱۵۶       یایها الذین امنوا لا تکونوا کالذین کفروا وقالوا لاخونهم اذا ضربوا فى الارض او کانوا غزى لو کانوا عندنا ما ماتوا وما قتلوا لیجعل الله ذلک حسره فى قلوبهم  والله یحی ویمیت  والله بما تعملون بصیر

۳       ۱۵۷       ولن قتلتم فى سبیل الله او متم لمغفره من الله ورحمه خیر مما یجمعون

۳       ۱۵۸       ولن متم او قتلتم لالى الله تحشرون

۳       ۱۵۹       فبما رحمه من الله لنت لهم  ولو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک  فاعف عنهم واستغفر لهم وشاورهم فى الامر  فاذا عزمت فتوکل على الله  ان الله یحب المتوکلین

۳       ۱۶۰       ان ینصرکم الله فلا غالب لکم  وان یخذلکم فمن ذا الذى ینصرکم من بعده  وعلى الله فلیتوکل المومنون

۳       ۱۶۱       وما کان لنبى ان یغل  ومن یغلل یات بما غل یوم القیمه  ثم توفى کل نفس ما کسبت وهم لا یظلمون

۳       ۱۶۲       افمن اتبع رضون الله کمن با بسخط من الله وماوىه جهنم  وبس المصیر

۳       ۱۶۳       هم درجت عند الله  والله بصیر بما یعملون

۳       ۱۶۴       لقد من الله على المومنین اذ بعث فیهم رسولا من انفسهم یتلوا علیهم ایته ویزکیهم ویعلمهم الکتب والحکمه وان کانوا من قبل لفى ضلل مبین

۳       ۱۶۵       اولما اصبتکم مصیبه قد اصبتم مثلیها قلتم انى هذا  قل هو من عند انفسکم  ان الله على کل شی قدیر

۳       ۱۶۶       وما اصبکم یوم التقى الجمعان فباذن الله ولیعلم المومنین

۳       ۱۶۷       ولیعلم الذین نافقوا  وقیل لهم تعالوا قتلوا فى سبیل الله او ادفعوا  قالوا لو نعلم قتالا لاتبعنکم  هم للکفر یومذ اقرب منهم للایمن  یقولون بافوههم ما لیس فى قلوبهم  والله اعلم بما یکتمون

۳       ۱۶۸       الذین قالوا لاخونهم وقعدوا لو اطاعونا ما قتلوا  قل فادروا عن انفسکم الموت ان کنتم صدقین

۳       ۱۶۹       ولا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله اموتا  بل احیا عند ربهم یرزقون

۳       ۱۷۰       فرحین بما اتىهم الله من فضله ویستبشرون بالذین لم یلحقوا بهم من خلفهم الا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۳       ۱۷۱        یستبشرون بنعمه من الله وفضل وان الله لا یضیع اجر المومنین

۳       ۱۷۲       الذین استجابوا لله والرسول من بعد ما اصابهم القرح  للذین احسنوا منهم واتقوا اجر عظیم

۳       ۱۷۳       الذین قال لهم الناس ان الناس قد جمعوا لکم فاخشوهم فزادهم ایمنا وقالوا حسبنا الله ونعم الوکیل

۳       ۱۷۴       فانقلبوا بنعمه من الله وفضل لم یمسسهم سو واتبعوا رضون الله  والله ذو فضل عظیم

۳       ۱۷۵       انما ذلکم الشیطن یخوف اولیاه فلا تخافوهم وخافون ان کنتم مومنین

۳       ۱۷۶       ولا یحزنک الذین یسرعون فى الکفر  انهم لن یضروا الله شیـا  یرید الله الا یجعل لهم حظا فى الاخره  ولهم عذاب عظیم

۳       ۱۷۷       ان الذین اشتروا الکفر بالایمن لن یضروا الله شیـا ولهم عذاب الیم

۳       ۱۷۸       ولا یحسبن الذین کفروا انما نملى لهم خیر لانفسهم  انما نملى لهم لیزدادوا اثما  ولهم عذاب مهین

۳       ۱۷۹       ما کان الله لیذر المومنین على ما انتم علیه حتى یمیز الخبیث من الطیب  وما کان الله لیطلعکم على الغیب ولکن الله یجتبى من رسله من یشا  فـامنوا بالله ورسله  وان تومنوا وتتقوا فلکم اجر عظیم

۳       ۱۸۰       ولا یحسبن الذین یبخلون بما اتىهم الله من فضله هو خیرا لهم  بل هو شر لهم  سیطوقون ما بخلوا به یوم القیمه  ولله میرث السموت والارض  والله بما تعملون خبیر

۳       ۱۸۱       لقد سمع الله قول الذین قالوا ان الله فقیر ونحن اغنیا  سنکتب ما قالوا وقتلهم الانبیا بغیر حق ونقول ذوقوا عذاب الحریق

۳       ۱۸۲       ذلک بما قدمت ایدیکم وان الله لیس بظلام للعبید

۳       ۱۸۳       الذین قالوا ان الله عهد الینا الا نومن لرسول حتى یاتینا بقربان تاکله النار  قل قد جاکم رسل من قبلى بالبینت وبالذى قلتم فلم قتلتموهم ان کنتم صدقین

۳       ۱۸۴       فان کذبوک فقد کذب رسل من قبلک جاو بالبینت والزبر والکتب المنیر

۳       ۱۸۵       کل نفس ذاقه الموت  وانما توفون اجورکم یوم القیمه  فمن زحزح عن النار وادخل الجنه فقد فاز  وما الحیوه الدنیا الا متع الغرور

۳       ۱۸۶        لتبلون فى امولکم وانفسکم ولتسمعن من الذین اوتوا الکتب من قبلکم ومن الذین اشرکوا اذى کثیرا  وان تصبروا وتتقوا فان ذلک من عزم الامور

۳       ۱۸۷       واذ اخذ الله میثق الذین اوتوا الکتب لتبیننه للناس ولا تکتمونه فنبذوه ورا ظهورهم واشتروا به ثمنا قلیلا  فبس ما یشترون

۳       ۱۸۸       لا تحسبن الذین یفرحون بما اتوا ویحبون ان یحمدوا بما لم یفعلوا فلا تحسبنهم بمفازه من العذاب  ولهم عذاب الیم

۳       ۱۸۹       ولله ملک السموت والارض  والله على کل شی قدیر

۳       ۱۹۰       ان فى خلق السموت والارض واختلف الیل والنهار لایت لاولى الالبب

۳       ۱۹۱       الذین یذکرون الله قیما وقعودا وعلى جنوبهم ویتفکرون فى خلق السموت والارض ربنا ما خلقت هذا بطلا سبحنک فقنا عذاب النار

۳       ۱۹۲       ربنا انک من تدخل النار فقد اخزیته  وما للظلمین من انصار

۳       ۱۹۳       ربنا اننا سمعنا منادیا ینادى للایمن ان امنوا بربکم فـامنا  ربنا فاغفر لنا ذنوبنا وکفر عنا سیـاتنا وتوفنا مع الابرار

۳       ۱۹۴       ربنا واتنا ما وعدتنا على رسلک ولا تخزنا یوم القیمه  انک لا تخلف المیعاد

۳       ۱۹۵       فاستجاب لهم ربهم انى لا اضیع عمل عمل منکم من ذکر او انثى  بعضکم من بعض  فالذین هاجروا واخرجوا من دیرهم واوذوا فى سبیلى وقتلوا وقتلوا لاکفرن عنهم سیـاتهم ولادخلنهم جنت تجرى من تحتها الانهر ثوابا من عند الله  والله عنده حسن الثواب

۳       ۱۹۶       لا یغرنک تقلب الذین کفروا فى البلد

۳       ۱۹۷       متع قلیل ثم ماوىهم جهنم  وبس المهاد

۳       ۱۹۸       لکن الذین اتقوا ربهم لهم جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها نزلا من عند الله  وما عند الله خیر للابرار

۳       ۱۹۹       وان من اهل الکتب لمن یومن بالله وما انزل الیکم وما انزل الیهم خشعین لله لا یشترون بـایت الله ثمنا قلیلا  اولک لهم اجرهم عند ربهم  ان الله سریع الحساب

۳       ۲۰۰       یایها الذین امنوا اصبروا وصابروا ورابطوا واتقوا الله لعلکم تفلحون

۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها الناس اتقوا ربکم الذى خلقکم من نفس وحده وخلق منها زوجها وبث منهما رجالا کثیرا ونسا  واتقوا الله الذى تسالون به والارحام  ان الله کان علیکم رقیبا

۴       ۲       واتوا الیتمى امولهم  ولا تتبدلوا الخبیث بالطیب  ولا تاکلوا امولهم الى امولکم  انه کان حوبا کبیرا

۴       ۳       وان خفتم الا تقسطوا فى الیتمى فانکحوا ما طاب لکم من النسا مثنى وثلث وربع  فان خفتم الا تعدلوا فوحده او ما ملکت ایمنکم  ذلک ادنى الا تعولوا

۴       ۴       واتوا النسا صدقتهن نحله  فان طبن لکم عن شی منه نفسا فکلوه هنیـا مریـا

۴       ۵       ولا توتوا السفها امولکم التى جعل الله لکم قیما وارزقوهم فیها واکسوهم وقولوا لهم قولا معروفا

۴       ۶       وابتلوا الیتمى حتى اذا بلغوا النکاح فان انستم منهم رشدا فادفعوا الیهم امولهم  ولا تاکلوها اسرافا وبدارا ان یکبروا  ومن کان غنیا فلیستعفف  ومن کان فقیرا فلیاکل بالمعروف  فاذا دفعتم الیهم امولهم فاشهدوا علیهم  وکفى بالله حسیبا

۴       ۷       للرجال نصیب مما ترک الولدان والاقربون وللنسا نصیب مما ترک الولدان والاقربون مما قل منه او کثر  نصیبا مفروضا

۴       ۸       واذا حضر القسمه اولوا القربى والیتمى والمسکین فارزقوهم منه وقولوا لهم قولا معروفا

۴       ۹       ولیخش الذین لو ترکوا من خلفهم ذریه ضعفا خافوا علیهم فلیتقوا الله ولیقولوا قولا سدیدا

۴       ۱۰       ان الذین یاکلون امول الیتمى ظلما انما یاکلون فى بطونهم نارا  وسیصلون سعیرا

۴       ۱۱       یوصیکم الله فى اولدکم  للذکر مثل حظ الانثیین  فان کن نسا فوق اثنتین فلهن ثلثا ما ترک  وان کانت وحده فلها النصف  ولابویه لکل وحد منهما السدس مما ترک ان کان له ولد  فان لم یکن له ولد وورثه ابواه فلامه الثلث  فان کان له اخوه فلامه السدس  من بعد وصیه یوصى بها او دین  اباوکم وابناوکم لا تدرون ایهم اقرب لکم نفعا  فریضه من الله  ان الله کان علیما حکیما

۴       ۱۲        ولکم نصف ما ترک ازوجکم ان لم یکن لهن ولد  فان کان لهن ولد فلکم الربع مما ترکن  من بعد وصیه یوصین بها او دین  ولهن الربع مما ترکتم ان لم یکن لکم ولد  فان کان لکم ولد فلهن الثمن مما ترکتم  من بعد وصیه توصون بها او دین  وان کان رجل یورث کلله او امراه وله اخ او اخت فلکل وحد منهما السدس  فان کانوا اکثر من ذلک فهم شرکا فى الثلث  من بعد وصیه یوصى بها او دین غیر مضار  وصیه من الله  والله علیم حلیم

۴       ۱۳       تلک حدود الله  ومن یطع الله ورسوله یدخله جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها  وذلک الفوز العظیم

۴       ۱۴       ومن یعص الله ورسوله ویتعد حدوده یدخله نارا خلدا فیها وله عذاب مهین

۴       ۱۵       والتى یاتین الفحشه من نساکم فاستشهدوا علیهن اربعه منکم  فان شهدوا فامسکوهن فى البیوت حتى یتوفىهن الموت او یجعل الله لهن سبیلا

۴       ۱۶       والذان یاتینها منکم فـاذوهما  فان تابا واصلحا فاعرضوا عنهما  ان الله کان توابا رحیما

۴       ۱۷       انما التوبه على الله للذین یعملون السو بجهله ثم یتوبون من قریب فاولک یتوب الله علیهم  وکان الله علیما حکیما

۴       ۱۸       ولیست التوبه للذین یعملون السیـات حتى اذا حضر احدهم الموت قال انى تبت الـن ولا الذین یموتون وهم کفار  اولک اعتدنا لهم عذابا الیما

۴       ۱۹       یایها الذین امنوا لا یحل لکم ان ترثوا النسا کرها  ولا تعضلوهن لتذهبوا ببعض ما اتیتموهن الا ان یاتین بفحشه مبینه  وعاشروهن بالمعروف  فان کرهتموهن فعسى ان تکرهوا شیـا ویجعل الله فیه خیرا کثیرا

۴       ۲۰       وان اردتم استبدال زوج مکان زوج واتیتم احدىهن قنطارا فلا تاخذوا منه شیـا  اتاخذونه بهتنا واثما مبینا

۴       ۲۱       وکیف تاخذونه وقد افضى بعضکم الى بعض واخذن منکم میثقا غلیظا

۴       ۲۲       ولا تنکحوا ما نکح اباوکم من النسا الا ما قد سلف  انه کان فحشه ومقتا وسا سبیلا

۴       ۲۳       حرمت علیکم امهتکم وبناتکم واخوتکم وعمتکم وخلتکم وبنات الاخ وبنات الاخت وامهتکم التى ارضعنکم واخوتکم من الرضعه وامهت نساکم ورببکم التى فى حجورکم من نساکم التى دخلتم بهن فان لم تکونوا دخلتم بهن فلا جناح علیکم وحلل ابناکم الذین من اصلبکم وان تجمعوا بین الاختین الا ما قد سلف  ان الله کان غفورا رحیما

۴       ۲۴        والمحصنت من النسا الا ما ملکت ایمنکم  کتب الله علیکم  واحل لکم ما ورا ذلکم ان تبتغوا بامولکم محصنین غیر مسفحین  فما استمتعتم به منهن فـاتوهن اجورهن فریضه  ولا جناح علیکم فیما ترضیتم به من بعد الفریضه  ان الله کان علیما حکیما

۴       ۲۵       ومن لم یستطع منکم طولا ان ینکح المحصنت المومنت فمن ما ملکت ایمنکم من فتیتکم المومنت  والله اعلم بایمنکم  بعضکم من بعض  فانکحوهن باذن اهلهن واتوهن اجورهن بالمعروف محصنت غیر مسفحت ولا متخذت اخدان  فاذا احصن فان اتین بفحشه فعلیهن نصف ما على المحصنت من العذاب  ذلک لمن خشى العنت منکم  وان تصبروا خیر لکم  والله غفور رحیم

۴       ۲۶       یرید الله لیبین لکم ویهدیکم سنن الذین من قبلکم ویتوب علیکم  والله علیم حکیم

۴       ۲۷       والله یرید ان یتوب علیکم ویرید الذین یتبعون الشهوت ان تمیلوا میلا عظیما

۴       ۲۸       یرید الله ان یخفف عنکم  وخلق الانسن ضعیفا

۴       ۲۹       یایها الذین امنوا لا تاکلوا امولکم بینکم بالبطل الا ان تکون تجره عن تراض منکم  ولا تقتلوا انفسکم  ان الله کان بکم رحیما

۴       ۳۰       ومن یفعل ذلک عدونا وظلما فسوف نصلیه نارا  وکان ذلک على الله یسیرا

۴       ۳۱       ان تجتنبوا کبار ما تنهون عنه نکفر عنکم سیـاتکم وندخلکم مدخلا کریما

۴       ۳۲       ولا تتمنوا ما فضل الله به بعضکم على بعض  للرجال نصیب مما اکتسبوا  وللنسا نصیب مما اکتسبن  وسـلوا الله من فضله  ان الله کان بکل شی علیما

۴       ۳۳       ولکل جعلنا مولى مما ترک الولدان والاقربون  والذین عقدت ایمنکم فـاتوهم نصیبهم  ان الله کان على کل شی شهیدا

۴       ۳۴       الرجال قومون على النسا بما فضل الله بعضهم على بعض وبما انفقوا من امولهم  فالصلحت قنتت حفظت للغیب بما حفظ الله  والتى تخافون نشوزهن فعظوهن واهجروهن فى المضاجع واضربوهن  فان اطعنکم فلا تبغوا علیهن سبیلا  ان الله کان علیا کبیرا

۴       ۳۵       وان خفتم شقاق بینهما فابعثوا حکما من اهله وحکما من اهلها ان یریدا اصلحا یوفق الله بینهما  ان الله کان علیما خبیرا

۴       ۳۶        واعبدوا الله ولا تشرکوا به شیـا  وبالولدین احسنا وبذى القربى والیتمى والمسکین والجار ذى القربى والجار الجنب والصاحب بالجنب وابن السبیل وما ملکت ایمنکم  ان الله لا یحب من کان مختالا فخورا

۴       ۳۷       الذین یبخلون ویامرون الناس بالبخل ویکتمون ما اتىهم الله من فضله  واعتدنا للکفرین عذابا مهینا

۴       ۳۸       والذین ینفقون امولهم را الناس ولا یومنون بالله ولا بالیوم الاخر  ومن یکن الشیطن له قرینا فسا قرینا

۴       ۳۹       وماذا علیهم لو امنوا بالله والیوم الاخر وانفقوا مما رزقهم الله  وکان الله بهم علیما

۴       ۴۰       ان الله لا یظلم مثقال ذره  وان تک حسنه یضعفها ویوت من لدنه اجرا عظیما

۴       ۴۱       فکیف اذا جنا من کل امه بشهید وجنا بک على هولا شهیدا

۴       ۴۲       یومذ یود الذین کفروا وعصوا الرسول لو تسوى بهم الارض ولا یکتمون الله حدیثا

۴       ۴۳       یایها الذین امنوا لا تقربوا الصلوه وانتم سکرى حتى تعلموا ما تقولون ولا جنبا الا عابرى سبیل حتى تغتسلوا  وان کنتم مرضى او على سفر او جا احد منکم من الغاط او لمستم النسا فلم تجدوا ما فتیمموا صعیدا طیبا فامسحوا بوجوهکم وایدیکم  ان الله کان عفوا غفورا

۴       ۴۴       الم تر الى الذین اوتوا نصیبا من الکتب یشترون الضلله ویریدون ان تضلوا السبیل

۴       ۴۵       والله اعلم باعداکم  وکفى بالله ولیا وکفى بالله نصیرا

۴       ۴۶       من الذین هادوا یحرفون الکلم عن مواضعه ویقولون سمعنا وعصینا واسمع غیر مسمع ورعنا لیا بالسنتهم وطعنا فى الدین  ولو انهم قالوا سمعنا واطعنا واسمع وانظرنا لکان خیرا لهم واقوم ولکن لعنهم الله بکفرهم فلا یومنون الا قلیلا

۴       ۴۷       یایها الذین اوتوا الکتب امنوا بما نزلنا مصدقا لما معکم من قبل ان نطمس وجوها فنردها على ادبارها او نلعنهم کما لعنا اصحب السبت  وکان امر الله مفعولا

۴       ۴۸       ان الله لا یغفر ان یشرک به ویغفر ما دون ذلک لمن یشا  ومن یشرک بالله فقد افترى اثما عظیما

۴       ۴۹       الم تر الى الذین یزکون انفسهم  بل الله یزکى من یشا ولا یظلمون فتیلا

۴       ۵۰       انظر کیف یفترون على الله الکذب  وکفى به اثما مبینا

۴       ۵۱       الم تر الى الذین اوتوا نصیبا من الکتب یومنون بالجبت والطغوت ویقولون للذین کفروا هولا اهدى من الذین امنوا سبیلا

۴       ۵۲       اولک الذین لعنهم الله  ومن یلعن الله فلن تجد له نصیرا

۴       ۵۳       ام لهم نصیب من الملک فاذا لا یوتون الناس نقیرا

۴       ۵۴       ام یحسدون الناس على ما اتىهم الله من فضله  فقد اتینا ال ابرهیم الکتب والحکمه واتینهم ملکا عظیما

۴       ۵۵       فمنهم من امن به ومنهم من صد عنه  وکفى بجهنم سعیرا

۴       ۵۶       ان الذین کفروا بـایتنا سوف نصلیهم نارا کلما نضجت جلودهم بدلنهم جلودا غیرها لیذوقوا العذاب  ان الله کان عزیزا حکیما

۴       ۵۷       والذین امنوا وعملوا الصلحت سندخلهم جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها ابدا  لهم فیها ازوج مطهره  وندخلهم ظلا ظلیلا

۴       ۵۸        ان الله یامرکم ان تودوا الامنت الى اهلها واذا حکمتم بین الناس ان تحکموا بالعدل  ان الله نعما یعظکم به  ان الله کان سمیعا بصیرا

۴       ۵۹       یایها الذین امنوا اطیعوا الله واطیعوا الرسول واولى الامر منکم  فان تنزعتم فى شی فردوه الى الله والرسول ان کنتم تومنون بالله والیوم الاخر  ذلک خیر واحسن تاویلا

۴       ۶۰       الم تر الى الذین یزعمون انهم امنوا بما انزل الیک وما انزل من قبلک یریدون ان یتحاکموا الى الطغوت وقد امروا ان یکفروا به ویرید الشیطن ان یضلهم ضللا بعیدا

۴       ۶۱       واذا قیل لهم تعالوا الى ما انزل الله والى الرسول رایت المنفقین یصدون عنک صدودا

۴       ۶۲       فکیف اذا اصبتهم مصیبه بما قدمت ایدیهم ثم جاوک یحلفون بالله ان اردنا الا احسنا وتوفیقا

۴       ۶۳       اولک الذین یعلم الله ما فى قلوبهم فاعرض عنهم وعظهم وقل لهم فى انفسهم قولا بلیغا

۴       ۶۴       وما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن الله  ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جاوک فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما

۴       ۶۵       فلا وربک لا یومنون حتى یحکموک فیما شجر بینهم ثم لا یجدوا فى انفسهم حرجا مما قضیت ویسلموا تسلیما

۴       ۶۶       ولو انا کتبنا علیهم ان اقتلوا انفسکم او اخرجوا من دیرکم ما فعلوه الا قلیل منهم  ولو انهم فعلوا ما یوعظون به لکان خیرا لهم واشد تثبیتا

۴       ۶۷       واذا لاتینهم من لدنا اجرا عظیما

۴       ۶۸       ولهدینهم صرطا مستقیما

۴       ۶۹       ومن یطع الله والرسول فاولک مع الذین انعم الله علیهم من النبین والصدیقین والشهدا والصلحین  وحسن اولک رفیقا

۴       ۷۰       ذلک الفضل من الله  وکفى بالله علیما

۴       ۷۱       یایها الذین امنوا خذوا حذرکم فانفروا ثبات او انفروا جمیعا

۴       ۷۲       وان منکم لمن لیبطن فان اصبتکم مصیبه قال قد انعم الله على اذ لم اکن معهم شهیدا

۴       ۷۳       ولن اصبکم فضل من الله لیقولن کان لم تکن بینکم وبینه موده یلیتنى کنت معهم فافوز فوزا عظیما

۴       ۷۴        فلیقتل فى سبیل الله الذین یشرون الحیوه الدنیا بالاخره  ومن یقتل فى سبیل الله فیقتل او یغلب فسوف نوتیه اجرا عظیما

۴       ۷۵       وما لکم لا تقتلون فى سبیل الله والمستضعفین من الرجال والنسا والولدن الذین یقولون ربنا اخرجنا من هذه القریه الظالم اهلها واجعل لنا من لدنک ولیا واجعل لنا من لدنک نصیرا

۴       ۷۶       الذین امنوا یقتلون فى سبیل الله  والذین کفروا یقتلون فى سبیل الطغوت فقتلوا اولیا الشیطن  ان کید الشیطن کان ضعیفا

۴       ۷۷       الم تر الى الذین قیل لهم کفوا ایدیکم واقیموا الصلوه واتوا الزکوه فلما کتب علیهم القتال اذا فریق منهم یخشون الناس کخشیه الله او اشد خشیه  وقالوا ربنا لم کتبت علینا القتال لولا اخرتنا الى اجل قریب  قل متع الدنیا قلیل والاخره خیر لمن اتقى ولا تظلمون فتیلا

۴       ۷۸       اینما تکونوا یدرککم الموت ولو کنتم فى بروج مشیده  وان تصبهم حسنه یقولوا هذه من عند الله  وان تصبهم سیه یقولوا هذه من عندک  قل کل من عند الله  فمال هولا القوم لا یکادون یفقهون حدیثا

۴       ۷۹       ما اصابک من حسنه فمن الله  وما اصابک من سیه فمن نفسک  وارسلنک للناس رسولا  وکفى بالله شهیدا

۴       ۸۰       من یطع الرسول فقد اطاع الله  ومن تولى فما ارسلنک علیهم حفیظا

۴       ۸۱       ویقولون طاعه فاذا برزوا من عندک بیت طافه منهم غیر الذى تقول  والله یکتب ما یبیتون  فاعرض عنهم وتوکل على الله  وکفى بالله وکیلا

۴       ۸۲       افلا یتدبرون القران  ولو کان من عند غیر الله لوجدوا فیه اختلفا کثیرا

۴       ۸۳       واذا جاهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به  ولو ردوه الى الرسول والى اولى الامر منهم لعلمه الذین یستنبطونه منهم  ولولا فضل الله علیکم ورحمته لاتبعتم الشیطن الا قلیلا

۴       ۸۴       فقتل فى سبیل الله لا تکلف الا نفسک  وحرض المومنین  عسى الله ان یکف باس الذین کفروا  والله اشد باسا واشد تنکیلا

۴       ۸۵       من یشفع شفعه حسنه یکن له نصیب منها  ومن یشفع شفعه سیه یکن له کفل منها  وکان الله على کل شی مقیتا

۴       ۸۶       واذا حییتم بتحیه فحیوا باحسن منها او ردوها  ان الله کان على کل شی حسیبا

۴       ۸۷       الله لا اله الا هو  لیجمعنکم الى یوم القیمه لا ریب فیه  ومن اصدق من الله حدیثا

۴       ۸۸        فما لکم فى المنفقین فتین والله ارکسهم بما کسبوا  اتریدون ان تهدوا من اضل الله  ومن یضلل الله فلن تجد له سبیلا

۴       ۸۹       ودوا لو تکفرون کما کفروا فتکونون سوا  فلا تتخذوا منهم اولیا حتى یهاجروا فى سبیل الله  فان تولوا فخذوهم واقتلوهم حیث وجدتموهم  ولا تتخذوا منهم ولیا ولا نصیرا

۴       ۹۰       الا الذین یصلون الى قوم بینکم وبینهم میثق او جاوکم حصرت صدورهم ان یقتلوکم او یقتلوا قومهم  ولو شا الله لسلطهم علیکم فلقتلوکم  فان اعتزلوکم فلم یقتلوکم والقوا الیکم السلم فما جعل الله لکم علیهم سبیلا

۴       ۹۱       ستجدون اخرین یریدون ان یامنوکم ویامنوا قومهم کل ما ردوا الى الفتنه ارکسوا فیها  فان لم یعتزلوکم ویلقوا الیکم السلم ویکفوا ایدیهم فخذوهم واقتلوهم حیث ثقفتموهم  واولکم جعلنا لکم علیهم سلطنا مبینا

۴       ۹۲       وما کان لمومن ان یقتل مومنا الا خطـا  ومن قتل مومنا خطـا فتحریر رقبه مومنه ودیه مسلمه الى اهله الا ان یصدقوا  فان کان من قوم عدو لکم وهو مومن فتحریر رقبه مومنه  وان کان من قوم بینکم وبینهم میثق فدیه مسلمه الى اهله وتحریر رقبه مومنه  فمن لم یجد فصیام شهرین متتابعین توبه من الله  وکان الله علیما حکیما

۴       ۹۳       ومن یقتل مومنا متعمدا فجزاوه جهنم خلدا فیها وغضب الله علیه ولعنه واعد له عذابا عظیما

۴       ۹۴       یایها الذین امنوا اذا ضربتم فى سبیل الله فتبینوا ولا تقولوا لمن القى الیکم السلم لست مومنا تبتغون عرض الحیوه الدنیا فعند الله مغانم کثیره  کذلک کنتم من قبل فمن الله علیکم فتبینوا  ان الله کان بما تعملون خبیرا

۴       ۹۵       لا یستوى القعدون من المومنین غیر اولى الضرر والمجهدون فى سبیل الله بامولهم وانفسهم  فضل الله المجهدین بامولهم وانفسهم على القعدین درجه  وکلا وعد الله الحسنى  وفضل الله المجهدین على القعدین اجرا عظیما

۴       ۹۶       درجت منه ومغفره ورحمه  وکان الله غفورا رحیما

۴       ۹۷       ان الذین توفىهم الملکه ظالمى انفسهم قالوا فیم کنتم  قالوا کنا مستضعفین فى الارض  قالوا الم تکن ارض الله وسعه فتهاجروا فیها  فاولک ماوىهم جهنم  وسات مصیرا

۴       ۹۸       الا المستضعفین من الرجال والنسا والولدن لا یستطیعون حیله ولا یهتدون سبیلا

۴       ۹۹       فاولک عسى الله ان یعفو عنهم  وکان الله عفوا غفورا

۴       ۱۰۰        ومن یهاجر فى سبیل الله یجد فى الارض مرغما کثیرا وسعه  ومن یخرج من بیته مهاجرا الى الله ورسوله ثم یدرکه الموت فقد وقع اجره على الله  وکان الله غفورا رحیما

۴       ۱۰۱       واذا ضربتم فى الارض فلیس علیکم جناح ان تقصروا من الصلوه ان خفتم ان یفتنکم الذین کفروا  ان الکفرین کانوا لکم عدوا مبینا

۴       ۱۰۲       واذا کنت فیهم فاقمت لهم الصلوه فلتقم طافه منهم معک ولیاخذوا اسلحتهم فاذا سجدوا فلیکونوا من وراکم ولتات طافه اخرى لم یصلوا فلیصلوا معک ولیاخذوا حذرهم واسلحتهم  ود الذین کفروا لو تغفلون عن اسلحتکم وامتعتکم فیمیلون علیکم میله وحده  ولا جناح علیکم ان کان بکم اذى من مطر او کنتم مرضى ان تضعوا اسلحتکم  وخذوا حذرکم  ان الله اعد للکفرین عذابا مهینا

۴       ۱۰۳       فاذا قضیتم الصلوه فاذکروا الله قیما وقعودا وعلى جنوبکم  فاذا اطماننتم فاقیموا الصلوه  ان الصلوه کانت على المومنین کتبا موقوتا

۴       ۱۰۴       ولا تهنوا فى ابتغا القوم  ان تکونوا تالمون فانهم یالمون کما تالمون  وترجون من الله ما لا یرجون  وکان الله علیما حکیما

۴       ۱۰۵       انا انزلنا الیک الکتب بالحق لتحکم بین الناس بما ارىک الله  ولا تکن للخانین خصیما

۴       ۱۰۶       واستغفر الله  ان الله کان غفورا رحیما

۴       ۱۰۷       ولا تجدل عن الذین یختانون انفسهم  ان الله لا یحب من کان خوانا اثیما

۴       ۱۰۸       یستخفون من الناس ولا یستخفون من الله وهو معهم اذ یبیتون ما لا یرضى من القول  وکان الله بما یعملون محیطا

۴       ۱۰۹       هانتم هولا جدلتم عنهم فى الحیوه الدنیا فمن یجدل الله عنهم یوم القیمه ام من یکون علیهم وکیلا

۴       ۱۱۰       ومن یعمل سوا او یظلم نفسه ثم یستغفر الله یجد الله غفورا رحیما

۴       ۱۱۱       ومن یکسب اثما فانما یکسبه على نفسه  وکان الله علیما حکیما

۴       ۱۱۲       ومن یکسب خطیـه او اثما ثم یرم به بریـا فقد احتمل بهتنا واثما مبینا

۴       ۱۱۳       ولولا فضل الله علیک ورحمته لهمت طافه منهم ان یضلوک وما یضلون الا انفسهم  وما یضرونک من شی  وانزل الله علیک الکتب والحکمه وعلمک ما لم تکن تعلم  وکان فضل الله علیک عظیما

۴       ۱۱۴        لا خیر فى کثیر من نجوىهم الا من امر بصدقه او معروف او اصلح بین الناس  ومن یفعل ذلک ابتغا مرضات الله فسوف نوتیه اجرا عظیما

۴       ۱۱۵       ومن یشاقق الرسول من بعد ما تبین له الهدى ویتبع غیر سبیل المومنین نوله ما تولى ونصله جهنم  وسات مصیرا

۴       ۱۱۶       ان الله لا یغفر ان یشرک به ویغفر ما دون ذلک لمن یشا  ومن یشرک بالله فقد ضل ضللا بعیدا

۴       ۱۱۷       ان یدعون من دونه الا انثا وان یدعون الا شیطنا مریدا

۴       ۱۱۸       لعنه الله  وقال لاتخذن من عبادک نصیبا مفروضا

۴       ۱۱۹       ولاضلنهم ولامنینهم ولامرنهم فلیبتکن اذان الانعم ولامرنهم فلیغیرن خلق الله  ومن یتخذ الشیطن ولیا من دون الله فقد خسر خسرانا مبینا

۴       ۱۲۰       یعدهم ویمنیهم  وما یعدهم الشیطن الا غرورا

۴       ۱۲۱       اولک ماوىهم جهنم ولا یجدون عنها محیصا

۴       ۱۲۲       والذین امنوا وعملوا الصلحت سندخلهم جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها ابدا  وعد الله حقا  ومن اصدق من الله قیلا

۴       ۱۲۳       لیس بامانیکم ولا امانى اهل الکتب  من یعمل سوا یجز به ولا یجد له من دون الله ولیا ولا نصیرا

۴       ۱۲۴       ومن یعمل من الصلحت من ذکر او انثى وهو مومن فاولک یدخلون الجنه ولا یظلمون نقیرا

۴       ۱۲۵       ومن احسن دینا ممن اسلم وجهه لله وهو محسن واتبع مله ابرهیم حنیفا  واتخذ الله ابرهیم خلیلا

۴       ۱۲۶       ولله ما فى السموت وما فى الارض  وکان الله بکل شی محیطا

۴       ۱۲۷       ویستفتونک فى النسا  قل الله یفتیکم فیهن وما یتلى علیکم فى الکتب فى یتمى النسا التى لا توتونهن ما کتب لهن وترغبون ان تنکحوهن والمستضعفین من الولدن وان تقوموا للیتمى بالقسط  وما تفعلوا من خیر فان الله کان به علیما

۴       ۱۲۸       وان امراه خافت من بعلها نشوزا او اعراضا فلا جناح علیهما ان یصلحا بینهما صلحا  والصلح خیر  واحضرت الانفس الشح  وان تحسنوا وتتقوا فان الله کان بما تعملون خبیرا

۴       ۱۲۹       ولن تستطیعوا ان تعدلوا بین النسا ولو حرصتم  فلا تمیلوا کل المیل فتذروها کالمعلقه  وان تصلحوا وتتقوا فان الله کان غفورا رحیما

۴       ۱۳۰       وان یتفرقا یغن الله کلا من سعته  وکان الله وسعا حکیما

۴       ۱۳۱       ولله ما فى السموت وما فى الارض  ولقد وصینا الذین اوتوا الکتب من قبلکم وایاکم ان اتقوا الله  وان تکفروا فان لله ما فى السموت وما فى الارض  وکان الله غنیا حمیدا

۴       ۱۳۲       ولله ما فى السموت وما فى الارض  وکفى بالله وکیلا

۴       ۱۳۳       ان یشا یذهبکم ایها الناس ویات بـاخرین  وکان الله على ذلک قدیرا

۴       ۱۳۴       من کان یرید ثواب الدنیا فعند الله ثواب الدنیا والاخره  وکان الله سمیعا بصیرا

۴       ۱۳۵        یایها الذین امنوا کونوا قومین بالقسط شهدا لله ولو على انفسکم او الولدین والاقربین  ان یکن غنیا او فقیرا فالله اولى بهما  فلا تتبعوا الهوى ان تعدلوا  وان تلوۥا او تعرضوا فان الله کان بما تعملون خبیرا

۴       ۱۳۶       یایها الذین امنوا امنوا بالله ورسوله والکتب الذى نزل على رسوله والکتب الذى انزل من قبل  ومن یکفر بالله وملکته وکتبه ورسله والیوم الاخر فقد ضل ضللا بعیدا

۴       ۱۳۷       ان الذین امنوا ثم کفروا ثم امنوا ثم کفروا ثم ازدادوا کفرا لم یکن الله لیغفر لهم ولا لیهدیهم سبیلا

۴       ۱۳۸       بشر المنفقین بان لهم عذابا الیما

۴       ۱۳۹       الذین یتخذون الکفرین اولیا من دون المومنین  ایبتغون عندهم العزه فان العزه لله جمیعا

۴       ۱۴۰       وقد نزل علیکم فى الکتب ان اذا سمعتم ایت الله یکفر بها ویستهزا بها فلا تقعدوا معهم حتى یخوضوا فى حدیث غیره  انکم اذا مثلهم  ان الله جامع المنفقین والکفرین فى جهنم جمیعا

۴       ۱۴۱       الذین یتربصون بکم فان کان لکم فتح من الله قالوا الم نکن معکم وان کان للکفرین نصیب قالوا الم نستحوذ علیکم ونمنعکم من المومنین  فالله یحکم بینکم یوم القیمه  ولن یجعل الله للکفرین على المومنین سبیلا

۴       ۱۴۲       ان المنفقین یخدعون الله وهو خدعهم واذا قاموا الى الصلوه قاموا کسالى یراون الناس ولا یذکرون الله الا قلیلا

۴       ۱۴۳       مذبذبین بین ذلک لا الى هولا ولا الى هولا  ومن یضلل الله فلن تجد له سبیلا

۴       ۱۴۴       یایها الذین امنوا لا تتخذوا الکفرین اولیا من دون المومنین  اتریدون ان تجعلوا لله علیکم سلطنا مبینا

۴       ۱۴۵       ان المنفقین فى الدرک الاسفل من النار ولن تجد لهم نصیرا

۴       ۱۴۶       الا الذین تابوا واصلحوا واعتصموا بالله واخلصوا دینهم لله فاولک مع المومنین  وسوف یوت الله المومنین اجرا عظیما

۴       ۱۴۷       ما یفعل الله بعذابکم ان شکرتم وامنتم  وکان الله شاکرا علیما

۴       ۱۴۸        لا یحب الله الجهر بالسو من القول الا من ظلم  وکان الله سمیعا علیما

۴       ۱۴۹       ان تبدوا خیرا او تخفوه او تعفوا عن سو فان الله کان عفوا قدیرا

۴       ۱۵۰       ان الذین یکفرون بالله ورسله ویریدون ان یفرقوا بین الله ورسله ویقولون نومن ببعض ونکفر ببعض ویریدون ان یتخذوا بین ذلک سبیلا

۴       ۱۵۱       اولک هم الکفرون حقا  واعتدنا للکفرین عذابا مهینا

۴       ۱۵۲       والذین امنوا بالله ورسله ولم یفرقوا بین احد منهم اولک سوف یوتیهم اجورهم  وکان الله غفورا رحیما

۴       ۱۵۳       یسـلک اهل الکتب ان تنزل علیهم کتبا من السما  فقد سالوا موسى اکبر من ذلک فقالوا ارنا الله جهره فاخذتهم الصعقه بظلمهم  ثم اتخذوا العجل من بعد ما جاتهم البینت فعفونا عن ذلک  واتینا موسى سلطنا مبینا

۴       ۱۵۴       ورفعنا فوقهم الطور بمیثقهم وقلنا لهم ادخلوا الباب سجدا وقلنا لهم لا تعدوا فى السبت واخذنا منهم میثقا غلیظا

۴       ۱۵۵       فبما نقضهم میثقهم وکفرهم بـایت الله وقتلهم الانبیا بغیر حق وقولهم قلوبنا غلف  بل طبع الله علیها بکفرهم فلا یومنون الا قلیلا

۴       ۱۵۶       وبکفرهم وقولهم على مریم بهتنا عظیما

۴       ۱۵۷       وقولهم انا قتلنا المسیح عیسى ابن مریم رسول الله وما قتلوه وما صلبوه ولکن شبه لهم  وان الذین اختلفوا فیه لفى شک منه  ما لهم به من علم الا اتباع الظن  وما قتلوه یقینا

۴       ۱۵۸       بل رفعه الله الیه  وکان الله عزیزا حکیما

۴       ۱۵۹       وان من اهل الکتب الا لیومنن به قبل موته  ویوم القیمه یکون علیهم شهیدا

۴       ۱۶۰       فبظلم من الذین هادوا حرمنا علیهم طیبت احلت لهم وبصدهم عن سبیل الله کثیرا

۴       ۱۶۱       واخذهم الربوا وقد نهوا عنه واکلهم امول الناس بالبطل  واعتدنا للکفرین منهم عذابا الیما

۴       ۱۶۲       لکن الرسخون فى العلم منهم والمومنون یومنون بما انزل الیک وما انزل من قبلک  والمقیمین الصلوه  والموتون الزکوه والمومنون بالله والیوم الاخر اولک سنوتیهم اجرا عظیما

۴       ۱۶۳        انا اوحینا الیک کما اوحینا الى نوح والنبین من بعده  واوحینا الى ابرهیم واسمعیل واسحق ویعقوب والاسباط وعیسى وایوب ویونس وهرون وسلیمن  واتینا داوۥد زبورا

۴       ۱۶۴       ورسلا قد قصصنهم علیک من قبل ورسلا لم نقصصهم علیک  وکلم الله موسى تکلیما

۴       ۱۶۵       رسلا مبشرین ومنذرین للا یکون للناس على الله حجه بعد الرسل  وکان الله عزیزا حکیما

۴       ۱۶۶       لکن الله یشهد بما انزل الیک  انزله بعلمه  والملکه یشهدون  وکفى بالله شهیدا

۴       ۱۶۷       ان الذین کفروا وصدوا عن سبیل الله قد ضلوا ضللا بعیدا

۴       ۱۶۸       ان الذین کفروا وظلموا لم یکن الله لیغفر لهم ولا لیهدیهم طریقا

۴       ۱۶۹       الا طریق جهنم خلدین فیها ابدا  وکان ذلک على الله یسیرا

۴       ۱۷۰       یایها الناس قد جاکم الرسول بالحق من ربکم فـامنوا خیرا لکم  وان تکفروا فان لله ما فى السموت والارض  وکان الله علیما حکیما

۴       ۱۷۱       یاهل الکتب لا تغلوا فى دینکم ولا تقولوا على الله الا الحق  انما المسیح عیسى ابن مریم رسول الله وکلمته القىها الى مریم وروح منه  فـامنوا بالله ورسله  ولا تقولوا ثلثه  انتهوا خیرا لکم  انما الله اله وحد  سبحنه ان یکون له ولد  له ما فى السموت وما فى الارض  وکفى بالله وکیلا

۴       ۱۷۲       لن یستنکف المسیح ان یکون عبدا لله ولا الملکه المقربون  ومن یستنکف عن عبادته ویستکبر فسیحشرهم الیه جمیعا

۴       ۱۷۳       فاما الذین امنوا وعملوا الصلحت فیوفیهم اجورهم ویزیدهم من فضله  واما الذین استنکفوا واستکبروا فیعذبهم عذابا الیما ولا یجدون لهم من دون الله ولیا ولا نصیرا

۴       ۱۷۴       یایها الناس قد جاکم برهن من ربکم وانزلنا الیکم نورا مبینا

۴       ۱۷۵       فاما الذین امنوا بالله واعتصموا به فسیدخلهم فى رحمه منه وفضل ویهدیهم الیه صرطا مستقیما

۴       ۱۷۶       یستفتونک قل الله یفتیکم فى الکلله  ان امروا هلک لیس له ولد وله اخت فلها نصف ما ترک  وهو یرثها ان لم یکن لها ولد  فان کانتا اثنتین فلهما الثلثان مما ترک  وان کانوا اخوه رجالا ونسا فللذکر مثل حظ الانثیین  یبین الله لکم ان تضلوا  والله بکل شی علیم

۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها الذین امنوا اوفوا بالعقود  احلت لکم بهیمه الانعم الا ما یتلى علیکم غیر محلى الصید وانتم حرم  ان الله یحکم ما یرید

۵       ۲       یایها الذین امنوا لا تحلوا شعر الله ولا الشهر الحرام ولا الهدى ولا القلد ولا امین البیت الحرام یبتغون فضلا من ربهم ورضونا  واذا حللتم فاصطادوا  ولا یجرمنکم شنـان قوم ان صدوکم عن المسجد الحرام ان تعتدوا  وتعاونوا على البر والتقوى  ولا تعاونوا على الاثم والعدون  واتقوا الله  ان الله شدید العقاب

۵       ۳       حرمت علیکم المیته والدم ولحم الخنزیر وما اهل لغیر الله به والمنخنقه والموقوذه والمتردیه والنطیحه وما اکل السبع الا ما ذکیتم وما ذبح على النصب وان تستقسموا بالازلم  ذلکم فسق  الیوم یس الذین کفروا من دینکم فلا تخشوهم واخشون  الیوم اکملت لکم دینکم واتممت علیکم نعمتى ورضیت لکم الاسلم دینا  فمن اضطر فى مخمصه غیر متجانف لاثم  فان الله غفور رحیم

۵       ۴       یسـلونک ماذا احل لهم  قل احل لکم الطیبت  وما علمتم من الجوارح مکلبین تعلمونهن مما علمکم الله  فکلوا مما امسکن علیکم واذکروا اسم الله علیه  واتقوا الله  ان الله سریع الحساب

۵       ۵       الیوم احل لکم الطیبت  وطعام الذین اوتوا الکتب حل لکم وطعامکم حل لهم  والمحصنت من المومنت والمحصنت من الذین اوتوا الکتب من قبلکم اذا اتیتموهن اجورهن محصنین غیر مسفحین ولا متخذى اخدان  ومن یکفر بالایمن فقد حبط عمله وهو فى الاخره من الخسرین

۵       ۶       یایها الذین امنوا اذا قمتم الى الصلوه فاغسلوا وجوهکم وایدیکم الى المرافق وامسحوا بروسکم وارجلکم الى الکعبین  وان کنتم جنبا فاطهروا  وان کنتم مرضى او على سفر او جا احد منکم من الغاط او لمستم النسا فلم تجدوا ما فتیمموا صعیدا طیبا فامسحوا بوجوهکم وایدیکم منه  ما یرید الله لیجعل علیکم من حرج ولکن یرید لیطهرکم ولیتم نعمته علیکم لعلکم تشکرون

۵       ۷       واذکروا نعمه الله علیکم ومیثقه الذى واثقکم به اذ قلتم سمعنا واطعنا  واتقوا الله  ان الله علیم بذات الصدور

۵       ۸       یایها الذین امنوا کونوا قومین لله شهدا بالقسط  ولا یجرمنکم شنـان قوم على الا تعدلوا  اعدلوا هو اقرب للتقوى  واتقوا الله  ان الله خبیر بما تعملون

۵       ۹       وعد الله الذین امنوا وعملوا الصلحت  لهم مغفره واجر عظیم

۵       ۱۰       والذین کفروا وکذبوا بـایتنا اولک اصحب الجحیم

۵       ۱۱       یایها الذین امنوا اذکروا نعمت الله علیکم اذ هم قوم ان یبسطوا الیکم ایدیهم فکف ایدیهم عنکم  واتقوا الله  وعلى الله فلیتوکل المومنون

۵       ۱۲        ولقد اخذ الله میثق بنى اسریل وبعثنا منهم اثنى عشر نقیبا  وقال الله انى معکم  لن اقمتم الصلوه واتیتم الزکوه وامنتم برسلى وعزرتموهم واقرضتم الله قرضا حسنا لاکفرن عنکم سیـاتکم ولادخلنکم جنت تجرى من تحتها الانهر  فمن کفر بعد ذلک منکم فقد ضل سوا السبیل

۵       ۱۳       فبما نقضهم میثقهم لعنهم وجعلنا قلوبهم قسیه  یحرفون الکلم عن مواضعه  ونسوا حظا مما ذکروا به  ولا تزال تطلع على خانه منهم الا قلیلا منهم  فاعف عنهم واصفح  ان الله یحب المحسنین

۵       ۱۴       ومن الذین قالوا انا نصرى اخذنا میثقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوه والبغضا الى یوم القیمه  وسوف ینبهم الله بما کانوا یصنعون

۵       ۱۵       یاهل الکتب قد جاکم رسولنا یبین لکم کثیرا مما کنتم تخفون من الکتب ویعفوا عن کثیر  قد جاکم من الله نور وکتب مبین

۵       ۱۶       یهدى به الله من اتبع رضونه سبل السلم ویخرجهم من الظلمت الى النور باذنه ویهدیهم الى صرط مستقیم

۵       ۱۷       لقد کفر الذین قالوا ان الله هو المسیح ابن مریم  قل فمن یملک من الله شیـا ان اراد ان یهلک المسیح ابن مریم وامه ومن فى الارض جمیعا  ولله ملک السموت والارض وما بینهما  یخلق ما یشا  والله على کل شی قدیر

۵       ۱۸       وقالت الیهود والنصرى نحن ابنوا الله واحبوه  قل فلم یعذبکم بذنوبکم  بل انتم بشر ممن خلق  یغفر لمن یشا ویعذب من یشا  ولله ملک السموت والارض وما بینهما  والیه المصیر

۵       ۱۹       یاهل الکتب قد جاکم رسولنا یبین لکم على فتره من الرسل ان تقولوا ما جانا من بشیر ولا نذیر  فقد جاکم بشیر ونذیر  والله على کل شی قدیر

۵       ۲۰       واذ قال موسى لقومه یقوم اذکروا نعمه الله علیکم اذ جعل فیکم انبیا وجعلکم ملوکا واتىکم ما لم یوت احدا من العلمین

۵       ۲۱       یقوم ادخلوا الارض المقدسه التى کتب الله لکم ولا ترتدوا على ادبارکم فتنقلبوا خسرین

۵       ۲۲       قالوا یموسى ان فیها قوما جبارین وانا لن ندخلها حتى یخرجوا منها فان یخرجوا منها فانا دخلون

۵       ۲۳       قال رجلان من الذین یخافون انعم الله علیهما ادخلوا علیهم الباب فاذا دخلتموه فانکم غلبون  وعلى الله فتوکلوا ان کنتم مومنین

۵       ۲۴       قالوا یموسى انا لن ندخلها ابدا ما داموا فیها  فاذهب انت وربک فقتلا انا ههنا قعدون

۵       ۲۵       قال رب انى لا املک الا نفسى واخى  فافرق بیننا وبین القوم الفسقین

۵       ۲۶       قال فانها محرمه علیهم  اربعین سنه  یتیهون فى الارض  فلا تاس على القوم الفسقین

۵       ۲۷        واتل علیهم نبا ابنى ادم بالحق اذ قربا قربانا فتقبل من احدهما ولم یتقبل من الاخر قال لاقتلنک  قال انما یتقبل الله من المتقین

۵       ۲۸       لن بسطت الى یدک لتقتلنى ما انا بباسط یدى الیک لاقتلک  انى اخاف الله رب العلمین

۵       ۲۹       انى ارید ان تبوا باثمى واثمک فتکون من اصحب النار  وذلک جزوا الظلمین

۵       ۳۰       فطوعت له نفسه قتل اخیه فقتله فاصبح من الخسرین

۵       ۳۱       فبعث الله غرابا یبحث فى الارض لیریه کیف یورى سوه اخیه  قال یویلتى اعجزت ان اکون مثل هذا الغراب فاورى سوه اخى  فاصبح من الندمین

۵       ۳۲       من اجل ذلک کتبنا على بنى اسریل انه من قتل نفسا بغیر نفس او فساد فى الارض فکانما قتل الناس جمیعا ومن احیاها فکانما احیا الناس جمیعا  ولقد جاتهم رسلنا بالبینت ثم ان کثیرا منهم بعد ذلک فى الارض لمسرفون

۵       ۳۳       انما جزوا الذین یحاربون الله ورسوله ویسعون فى الارض فسادا ان یقتلوا او یصلبوا او تقطع ایدیهم وارجلهم من خلف او ینفوا من الارض  ذلک لهم خزى فى الدنیا  ولهم فى الاخره عذاب عظیم

۵       ۳۴       الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم  فاعلموا ان الله غفور رحیم

۵       ۳۵       یایها الذین امنوا اتقوا الله وابتغوا الیه الوسیله وجهدوا فى سبیله لعلکم تفلحون

۵       ۳۶       ان الذین کفروا لو ان لهم ما فى الارض جمیعا ومثله معه لیفتدوا به من عذاب یوم القیمه ما تقبل منهم  ولهم عذاب الیم

۵       ۳۷       یریدون ان یخرجوا من النار وما هم بخرجین منها  ولهم عذاب مقیم

۵       ۳۸       والسارق والسارقه فاقطعوا ایدیهما جزا بما کسبا نکلا من الله  والله عزیز حکیم

۵       ۳۹       فمن تاب من بعد ظلمه واصلح فان الله یتوب علیه  ان الله غفور رحیم

۵       ۴۰       الم تعلم ان الله له ملک السموت والارض یعذب من یشا ویغفر لمن یشا  والله على کل شی قدیر

۵       ۴۱        یایها الرسول لا یحزنک الذین یسرعون فى الکفر من الذین قالوا امنا بافوههم ولم تومن قلوبهم  ومن الذین هادوا  سمعون للکذب سمعون لقوم اخرین لم یاتوک  یحرفون الکلم من بعد مواضعه  یقولون ان اوتیتم هذا فخذوه وان لم توتوه فاحذروا  ومن یرد الله فتنته فلن تملک له من الله شیـا  اولک الذین لم یرد الله ان یطهر قلوبهم  لهم فى الدنیا خزى  ولهم فى الاخره عذاب عظیم

۵       ۴۲       سمعون للکذب اکلون للسحت  فان جاوک فاحکم بینهم او اعرض عنهم  وان تعرض عنهم فلن یضروک شیـا  وان حکمت فاحکم بینهم بالقسط  ان الله یحب المقسطین

۵       ۴۳       وکیف یحکمونک وعندهم التورىه فیها حکم الله ثم یتولون من بعد ذلک  وما اولک بالمومنین

۵       ۴۴       انا انزلنا التورىه فیها هدى ونور  یحکم بها النبیون الذین اسلموا للذین هادوا والربنیون والاحبار بما استحفظوا من کتب الله وکانوا علیه شهدا  فلا تخشوا الناس واخشون ولا تشتروا بـایتى ثمنا قلیلا  ومن لم یحکم بما انزل الله فاولک هم الکفرون

۵       ۴۵       وکتبنا علیهم فیها ان النفس بالنفس والعین بالعین والانف بالانف والاذن بالاذن والسن بالسن والجروح قصاص  فمن تصدق به فهو کفاره له  ومن لم یحکم بما انزل الله فاولک هم الظلمون

۵       ۴۶       وقفینا على اثرهم بعیسى ابن مریم مصدقا لما بین یدیه من التورىه  واتینه الانجیل فیه هدى ونور ومصدقا لما بین یدیه من التورىه وهدى وموعظه للمتقین

۵       ۴۷       ولیحکم اهل الانجیل بما انزل الله فیه  ومن لم یحکم بما انزل الله فاولک هم الفسقون

۵       ۴۸       وانزلنا الیک الکتب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتب ومهیمنا علیه  فاحکم بینهم بما انزل الله  ولا تتبع اهواهم عما جاک من الحق  لکل جعلنا منکم شرعه ومنهاجا  ولو شا الله لجعلکم امه وحده ولکن لیبلوکم فى ما اتىکم  فاستبقوا الخیرت  الى الله مرجعکم جمیعا فینبکم بما کنتم فیه تختلفون

۵       ۴۹       وان احکم بینهم بما انزل الله ولا تتبع اهواهم واحذرهم ان یفتنوک عن بعض ما انزل الله الیک  فان تولوا فاعلم انما یرید الله ان یصیبهم ببعض ذنوبهم  وان کثیرا من الناس لفسقون

۵       ۵۰       افحکم الجهلیه یبغون  ومن احسن من الله حکما لقوم یوقنون

۵       ۵۱        یایها الذین امنوا لا تتخذوا الیهود والنصرى اولیا  بعضهم اولیا بعض  ومن یتولهم منکم فانه منهم  ان الله لا یهدى القوم الظلمین

۵       ۵۲       فترى الذین فى قلوبهم مرض یسرعون فیهم یقولون نخشى ان تصیبنا داره  فعسى الله ان یاتى بالفتح او امر من عنده فیصبحوا على ما اسروا فى انفسهم ندمین

۵       ۵۳       ویقول الذین امنوا اهولا الذین اقسموا بالله جهد ایمنهم  انهم لمعکم  حبطت اعملهم فاصبحوا خسرین

۵       ۵۴       یایها الذین امنوا من یرتد منکم عن دینه فسوف یاتى الله بقوم یحبهم ویحبونه اذله على المومنین اعزه على الکفرین یجهدون فى سبیل الله ولا یخافون لومه لام  ذلک فضل الله یوتیه من یشا  والله وسع علیم

۵       ۵۵       انما ولیکم الله ورسوله والذین امنوا الذین یقیمون الصلوه ویوتون الزکوه وهم رکعون

۵       ۵۶       ومن یتول الله ورسوله والذین امنوا فان حزب الله هم الغلبون

۵       ۵۷       یایها الذین امنوا لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا ولعبا من الذین اوتوا الکتب من قبلکم والکفار اولیا  واتقوا الله ان کنتم مومنین

۵       ۵۸       واذا نادیتم الى الصلوه اتخذوها هزوا ولعبا  ذلک بانهم قوم لا یعقلون

۵       ۵۹       قل یاهل الکتب هل تنقمون منا الا ان امنا بالله وما انزل الینا وما انزل من قبل وان اکثرکم فسقون

۵       ۶۰       قل هل انبکم بشر من ذلک مثوبه عند الله  من لعنه الله وغضب علیه وجعل منهم القرده والخنازیر وعبد الطغوت  اولک شر مکانا واضل عن سوا السبیل

۵       ۶۱       واذا جاوکم قالوا امنا وقد دخلوا بالکفر وهم قد خرجوا به  والله اعلم بما کانوا یکتمون

۵       ۶۲       وترى کثیرا منهم یسرعون فى الاثم والعدون واکلهم السحت  لبس ما کانوا یعملون

۵       ۶۳       لولا ینهىهم الربنیون والاحبار عن قولهم الاثم واکلهم السحت  لبس ما کانوا یصنعون

۵       ۶۴       وقالت الیهود ید الله مغلوله  غلت ایدیهم ولعنوا بما قالوا  بل یداه مبسوطتان ینفق کیف یشا  ولیزیدن کثیرا منهم ما انزل الیک من ربک طغینا وکفرا  والقینا بینهم العدوه والبغضا الى یوم القیمه  کلما اوقدوا نارا للحرب اطفاها الله  ویسعون فى الارض فسادا  والله لا یحب المفسدین

۵       ۶۵       ولو ان اهل الکتب امنوا واتقوا لکفرنا عنهم سیـاتهم ولادخلنهم جنت النعیم

۵       ۶۶       ولو انهم اقاموا التورىه والانجیل وما انزل الیهم من ربهم لاکلوا من فوقهم ومن تحت ارجلهم  منهم امه مقتصده  وکثیر منهم سا ما یعملون

۵       ۶۷        یایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک  وان لم تفعل فما بلغت رسالته  والله یعصمک من الناس  ان الله لا یهدى القوم الکفرین

۵       ۶۸       قل یاهل الکتب لستم على شی حتى تقیموا التورىه والانجیل وما انزل الیکم من ربکم  ولیزیدن کثیرا منهم ما انزل الیک من ربک طغینا وکفرا  فلا تاس على القوم الکفرین

۵       ۶۹       ان الذین امنوا والذین هادوا والصبـون والنصرى من امن بالله والیوم الاخر وعمل صلحا فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۵       ۷۰       لقد اخذنا میثق بنى اسریل وارسلنا الیهم رسلا  کلما جاهم رسول بما لا تهوى انفسهم فریقا کذبوا وفریقا یقتلون

۵       ۷۱       وحسبوا الا تکون فتنه فعموا وصموا ثم تاب الله علیهم ثم عموا وصموا کثیر منهم  والله بصیر بما یعملون

۵       ۷۲       لقد کفر الذین قالوا ان الله هو المسیح ابن مریم  وقال المسیح یبنى اسریل اعبدوا الله ربى وربکم  انه من یشرک بالله فقد حرم الله علیه الجنه وماوىه النار  وما للظلمین من انصار

۵       ۷۳       لقد کفر الذین قالوا ان الله ثالث ثلثه  وما من اله الا اله وحد  وان لم ینتهوا عما یقولون لیمسن الذین کفروا منهم عذاب الیم

۵       ۷۴       افلا یتوبون الى الله ویستغفرونه  والله غفور رحیم

۵       ۷۵       ما المسیح ابن مریم الا رسول قد خلت من قبله الرسل وامه صدیقه  کانا یاکلان الطعام  انظر کیف نبین لهم الایت ثم انظر انى یوفکون

۵       ۷۶       قل اتعبدون من دون الله ما لا یملک لکم ضرا ولا نفعا  والله هو السمیع العلیم

۵       ۷۷       قل یاهل الکتب لا تغلوا فى دینکم غیر الحق ولا تتبعوا اهوا قوم قد ضلوا من قبل واضلوا کثیرا وضلوا عن سوا السبیل

۵       ۷۸       لعن الذین کفروا من بنى اسریل على لسان داوۥد وعیسى ابن مریم  ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون

۵       ۷۹       کانوا لا یتناهون عن منکر فعلوه  لبس ما کانوا یفعلون

۵       ۸۰       ترى کثیرا منهم یتولون الذین کفروا  لبس ما قدمت لهم انفسهم ان سخط الله علیهم وفى العذاب هم خلدون

۵       ۸۱       ولو کانوا یومنون بالله والنبى وما انزل الیه ما اتخذوهم اولیا ولکن کثیرا منهم فسقون

۵       ۸۲        لتجدن اشد الناس عدوه للذین امنوا الیهود والذین اشرکوا  ولتجدن اقربهم موده للذین امنوا الذین قالوا انا نصرى  ذلک بان منهم قسیسین ورهبانا وانهم لا یستکبرون

۵       ۸۳       واذا سمعوا ما انزل الى الرسول ترى اعینهم تفیض من الدمع مما عرفوا من الحق  یقولون ربنا امنا فاکتبنا مع الشهدین

۵       ۸۴       وما لنا لا نومن بالله وما جانا من الحق ونطمع ان یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین

۵       ۸۵       فاثبهم الله بما قالوا جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها  وذلک جزا المحسنین

۵       ۸۶       والذین کفروا وکذبوا بـایتنا اولک اصحب الجحیم

۵       ۸۷       یایها الذین امنوا لا تحرموا طیبت ما احل الله لکم ولا تعتدوا  ان الله لا یحب المعتدین

۵       ۸۸       وکلوا مما رزقکم الله حللا طیبا  واتقوا الله الذى انتم به مومنون

۵       ۸۹       لا یواخذکم الله باللغو فى ایمنکم ولکن یواخذکم بما عقدتم الایمن  فکفرته اطعام عشره مسکین من اوسط ما تطعمون اهلیکم او کسوتهم او تحریر رقبه  فمن لم یجد فصیام ثلثه ایام  ذلک کفره ایمنکم اذا حلفتم  واحفظوا ایمنکم  کذلک یبین الله لکم ایته لعلکم تشکرون

۵       ۹۰       یایها الذین امنوا انما الخمر والمیسر والانصاب والازلم رجس من عمل الشیطن فاجتنبوه لعلکم تفلحون

۵       ۹۱       انما یرید الشیطن ان یوقع بینکم العدوه والبغضا فى الخمر والمیسر ویصدکم عن ذکر الله وعن الصلوه  فهل انتم منتهون

۵       ۹۲       واطیعوا الله واطیعوا الرسول واحذروا  فان تولیتم فاعلموا انما على رسولنا البلغ المبین

۵       ۹۳       لیس على الذین امنوا وعملوا الصلحت جناح فیما طعموا اذا ما اتقوا وامنوا وعملوا الصلحت ثم اتقوا وامنوا ثم اتقوا واحسنوا  والله یحب المحسنین

۵       ۹۴       یایها الذین امنوا لیبلونکم الله بشی من الصید تناله ایدیکم ورماحکم لیعلم الله من یخافه بالغیب  فمن اعتدى بعد ذلک فله عذاب الیم

۵       ۹۵       یایها الذین امنوا لا تقتلوا الصید وانتم حرم  ومن قتله منکم متعمدا فجزا مثل ما قتل من النعم یحکم به ذوا عدل منکم هدیا بلغ الکعبه او کفره طعام مسکین او عدل ذلک صیاما لیذوق وبال امره  عفا الله عما سلف  ومن عاد فینتقم الله منه  والله عزیز ذو انتقام

۵       ۹۶       احل لکم صید البحر وطعامه متعا لکم وللسیاره  وحرم علیکم صید البر ما دمتم حرما  واتقوا الله الذى الیه تحشرون

۵       ۹۷        جعل الله الکعبه البیت الحرام قیما للناس والشهر الحرام والهدى والقلد  ذلک لتعلموا ان الله یعلم ما فى السموت وما فى الارض وان الله بکل شی علیم

۵       ۹۸       اعلموا ان الله شدید العقاب وان الله غفور رحیم

۵       ۹۹       ما على الرسول الا البلغ  والله یعلم ما تبدون وما تکتمون

۵       ۱۰۰       قل لا یستوى الخبیث والطیب ولو اعجبک کثره الخبیث  فاتقوا الله یاولى الالبب لعلکم تفلحون

۵       ۱۰۱       یایها الذین امنوا لا تسـلوا عن اشیا ان تبد لکم تسوکم وان تسـلوا عنها حین ینزل القران تبد لکم عفا الله عنها  والله غفور حلیم

۵       ۱۰۲       قد سالها قوم من قبلکم ثم اصبحوا بها کفرین

۵       ۱۰۳       ما جعل الله من بحیره ولا سابه ولا وصیله ولا حام  ولکن الذین کفروا یفترون على الله الکذب  واکثرهم لا یعقلون

۵       ۱۰۴       واذا قیل لهم تعالوا الى ما انزل الله والى الرسول قالوا حسبنا ما وجدنا علیه ابانا  اولو کان اباوهم لا یعلمون شیـا ولا یهتدون

۵       ۱۰۵       یایها الذین امنوا علیکم انفسکم  لا یضرکم من ضل اذا اهتدیتم  الى الله مرجعکم جمیعا فینبکم بما کنتم تعملون

۵       ۱۰۶       یایها الذین امنوا شهده بینکم اذا حضر احدکم الموت حین الوصیه اثنان ذوا عدل منکم او اخران من غیرکم ان انتم ضربتم فى الارض فاصبتکم مصیبه الموت  تحبسونهما من بعد الصلوه فیقسمان بالله ان ارتبتم لا نشترى به ثمنا ولو کان ذا قربى  ولا نکتم شهده الله انا اذا لمن الاثمین

۵       ۱۰۷       فان عثر على انهما استحقا اثما فـاخران یقومان مقامهما من الذین استحق علیهم الاولین فیقسمان بالله لشهدتنا احق من شهدتهما وما اعتدینا انا اذا لمن الظلمین

۵       ۱۰۸       ذلک ادنى ان یاتوا بالشهده على وجهها او یخافوا ان ترد ایمن بعد ایمنهم  واتقوا الله واسمعوا  والله لا یهدى القوم الفسقین

۵       ۱۰۹        یوم یجمع الله الرسل فیقول ماذا اجبتم  قالوا لا علم لنا  انک انت علم الغیوب

۵       ۱۱۰       اذ قال الله یعیسى ابن مریم اذکر نعمتى علیک وعلى ولدتک اذ ایدتک بروح القدس تکلم الناس فى المهد وکهلا  واذ علمتک الکتب والحکمه والتورىه والانجیل  واذ تخلق من الطین کهیـه الطیر باذنى فتنفخ فیها فتکون طیرا باذنى  وتبر الاکمه والابرص باذنى  واذ تخرج الموتى باذنى  واذ کففت بنى اسریل عنک اذ جتهم بالبینت فقال الذین کفروا منهم ان هذا الا سحر مبین

۵       ۱۱۱       واذ اوحیت الى الحوارین ان امنوا بى وبرسولى قالوا امنا واشهد باننا مسلمون

۵       ۱۱۲       اذ قال الحواریون یعیسى ابن مریم هل یستطیع ربک ان ینزل علینا ماده من السما  قال اتقوا الله ان کنتم مومنین

۵       ۱۱۳       قالوا نرید ان ناکل منها وتطمن قلوبنا ونعلم ان قد صدقتنا ونکون علیها من الشهدین

۵       ۱۱۴       قال عیسى ابن مریم اللهم ربنا انزل علینا ماده من السما تکون لنا عیدا لاولنا واخرنا وایه منک  وارزقنا وانت خیر الرزقین

۵       ۱۱۵       قال الله انى منزلها علیکم  فمن یکفر بعد منکم فانى اعذبه عذابا لا اعذبه احدا من العلمین

۵       ۱۱۶       واذ قال الله یعیسى ابن مریم انت قلت للناس اتخذونى وامى الهین من دون الله  قال سبحنک ما یکون لى ان اقول ما لیس لى بحق  ان کنت قلته فقد علمته  تعلم ما فى نفسى ولا اعلم ما فى نفسک  انک انت علم الغیوب

۵       ۱۱۷       ما قلت لهم الا ما امرتنى به ان اعبدوا الله ربى وربکم  وکنت علیهم شهیدا ما دمت فیهم  فلما توفیتنى کنت انت الرقیب علیهم  وانت على کل شی شهید

۵       ۱۱۸       ان تعذبهم فانهم عبادک  وان تغفر لهم فانک انت العزیز الحکیم

۵       ۱۱۹       قال الله هذا یوم ینفع الصدقین صدقهم  لهم جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها ابدا  رضى الله عنهم ورضوا عنه  ذلک الفوز العظیم

۵       ۱۲۰       لله ملک السموت والارض وما فیهن  وهو على کل شی قدیر

۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله الذى خلق السموت والارض وجعل الظلمت والنور  ثم الذین کفروا بربهم یعدلون

۶       ۲       هو الذى خلقکم من طین ثم قضى اجلا  واجل مسمى عنده  ثم انتم تمترون

۶       ۳       وهو الله فى السموت وفى الارض  یعلم سرکم وجهرکم ویعلم ما تکسبون

۶       ۴       وما تاتیهم من ایه من ایت ربهم الا کانوا عنها معرضین

۶       ۵       فقد کذبوا بالحق لما جاهم  فسوف یاتیهم انبوا ما کانوا به یستهزون

۶       ۶       الم یروا کم اهلکنا من قبلهم من قرن مکنهم فى الارض ما لم نمکن لکم وارسلنا السما علیهم مدرارا وجعلنا الانهر تجرى من تحتهم فاهلکنهم بذنوبهم وانشانا من بعدهم قرنا اخرین

۶       ۷       ولو نزلنا علیک کتبا فى قرطاس فلمسوه بایدیهم لقال الذین کفروا ان هذا الا سحر مبین

۶       ۸       وقالوا لولا انزل علیه ملک  ولو انزلنا ملکا لقضى الامر ثم لا ینظرون

۶       ۹       ولو جعلنه ملکا لجعلنه رجلا وللبسنا علیهم ما یلبسون

۶       ۱۰       ولقد استهز برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزون

۶       ۱۱       قل سیروا فى الارض ثم انظروا کیف کان عقبه المکذبین

۶       ۱۲       قل لمن ما فى السموت والارض  قل لله  کتب على نفسه الرحمه  لیجمعنکم الى یوم القیمه لا ریب فیه  الذین خسروا انفسهم فهم لا یومنون

۶       ۱۳        وله ما سکن فى الیل والنهار  وهو السمیع العلیم

۶       ۱۴       قل اغیر الله اتخذ ولیا فاطر السموت والارض وهو یطعم ولا یطعم  قل انى امرت ان اکون اول من اسلم  ولا تکونن من المشرکین

۶       ۱۵       قل انى اخاف ان عصیت ربى عذاب یوم عظیم

۶       ۱۶       من یصرف عنه یومذ فقد رحمه  وذلک الفوز المبین

۶       ۱۷       وان یمسسک الله بضر فلا کاشف له الا هو  وان یمسسک بخیر فهو على کل شی قدیر

۶       ۱۸       وهو القاهر فوق عباده  وهو الحکیم الخبیر

۶       ۱۹       قل اى شی اکبر شهده  قل الله  شهید بینى وبینکم  واوحى الى هذا القران لانذرکم به ومن بلغ  انکم لتشهدون ان مع الله الهه اخرى  قل لا اشهد  قل انما هو اله وحد واننى بری مما تشرکون

۶       ۲۰       الذین اتینهم الکتب یعرفونه کما یعرفون ابناهم  الذین خسروا انفسهم فهم لا یومنون

۶       ۲۱       ومن اظلم ممن افترى على الله کذبا او کذب بـایته  انه لا یفلح الظلمون

۶       ۲۲       ویوم نحشرهم جمیعا ثم نقول للذین اشرکوا این شرکاوکم الذین کنتم تزعمون

۶       ۲۳       ثم لم تکن فتنتهم الا ان قالوا والله ربنا ما کنا مشرکین

۶       ۲۴       انظر کیف کذبوا على انفسهم  وضل عنهم ما کانوا یفترون

۶       ۲۵       ومنهم من یستمع الیک  وجعلنا على قلوبهم اکنه ان یفقهوه وفى اذانهم وقرا  وان یروا کل ایه لا یومنوا بها  حتى اذا جاوک یجدلونک یقول الذین کفروا ان هذا الا اسطیر الاولین

۶       ۲۶       وهم ینهون عنه وینـون عنه  وان یهلکون الا انفسهم وما یشعرون

۶       ۲۷       ولو ترى اذ وقفوا على النار فقالوا یلیتنا نرد ولا نکذب بـایت ربنا ونکون من المومنین

۶       ۲۸       بل بدا لهم ما کانوا یخفون من قبل  ولو ردوا لعادوا لما نهوا عنه وانهم لکذبون

۶       ۲۹       وقالوا ان هى الا حیاتنا الدنیا وما نحن بمبعوثین

۶       ۳۰       ولو ترى اذ وقفوا على ربهم  قال الیس هذا بالحق  قالوا بلى وربنا  قال فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون

۶       ۳۱       قد خسر الذین کذبوا بلقا الله  حتى اذا جاتهم الساعه بغته قالوا یحسرتنا على ما فرطنا فیها وهم یحملون اوزارهم على ظهورهم  الا سا ما یزرون

۶       ۳۲       وما الحیوه الدنیا الا لعب ولهو  وللدار الاخره خیر للذین یتقون  افلا تعقلون

۶       ۳۳       قد نعلم انه لیحزنک الذى یقولون  فانهم لا یکذبونک ولکن الظلمین بـایت الله یجحدون

۶       ۳۴       ولقد کذبت رسل من قبلک فصبروا على ما کذبوا واوذوا حتى اتىهم نصرنا  ولا مبدل لکلمت الله  ولقد جاک من نبای المرسلین

۶       ۳۵       وان کان کبر علیک اعراضهم فان استطعت ان تبتغى نفقا فى الارض او سلما فى السما فتاتیهم بـایه  ولو شا الله لجمعهم على الهدى  فلا تکونن من الجهلین

۶       ۳۶        انما یستجیب الذین یسمعون  والموتى یبعثهم الله ثم الیه یرجعون

۶       ۳۷       وقالوا لولا نزل علیه ایه من ربه  قل ان الله قادر على ان ینزل ایه ولکن اکثرهم لا یعلمون

۶       ۳۸       وما من دابه فى الارض ولا طر یطیر بجناحیه الا امم امثالکم  ما فرطنا فى الکتب من شی  ثم الى ربهم یحشرون

۶       ۳۹       والذین کذبوا بـایتنا صم وبکم فى الظلمت  من یشا الله یضلله ومن یشا یجعله على صرط مستقیم

۶       ۴۰       قل اریتکم ان اتىکم عذاب الله او اتتکم الساعه اغیر الله تدعون ان کنتم صدقین

۶       ۴۱       بل ایاه تدعون فیکشف ما تدعون الیه ان شا وتنسون ما تشرکون

۶       ۴۲       ولقد ارسلنا الى امم من قبلک فاخذنهم بالباسا والضرا لعلهم یتضرعون

۶       ۴۳       فلولا اذ جاهم باسنا تضرعوا ولکن قست قلوبهم وزین لهم الشیطن ما کانوا یعملون

۶       ۴۴       فلما نسوا ما ذکروا به فتحنا علیهم ابوب کل شی حتى اذا فرحوا بما اوتوا اخذنهم بغته فاذا هم مبلسون

۶       ۴۵       فقطع دابر القوم الذین ظلموا  والحمد لله رب العلمین

۶       ۴۶       قل اریتم ان اخذ الله سمعکم وابصرکم وختم على قلوبکم من اله غیر الله یاتیکم به  انظر کیف نصرف الایت ثم هم یصدفون

۶       ۴۷       قل اریتکم ان اتىکم عذاب الله بغته او جهره هل یهلک الا القوم الظلمون

۶       ۴۸       وما نرسل المرسلین الا مبشرین ومنذرین  فمن امن واصلح فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۶       ۴۹       والذین کذبوا بـایتنا یمسهم العذاب بما کانوا یفسقون

۶       ۵۰       قل لا اقول لکم عندى خزان الله ولا اعلم الغیب ولا اقول لکم انى ملک  ان اتبع الا ما یوحى الى  قل هل یستوى الاعمى والبصیر  افلا تتفکرون

۶       ۵۱       وانذر به الذین یخافون ان یحشروا الى ربهم  لیس لهم من دونه ولى ولا شفیع لعلهم یتقون

۶       ۵۲       ولا تطرد الذین یدعون ربهم بالغدوه والعشى یریدون وجهه  ما علیک من حسابهم من شی وما من حسابک علیهم من شی فتطردهم فتکون من الظلمین

۶       ۵۳       وکذلک فتنا بعضهم ببعض لیقولوا اهولا من الله علیهم من بیننا  الیس الله باعلم بالشکرین

۶       ۵۴       واذا جاک الذین یومنون بـایتنا فقل سلم علیکم  کتب ربکم على نفسه الرحمه  انه من عمل منکم سوا بجهله ثم تاب من بعده واصلح فانه غفور رحیم

۶       ۵۵       وکذلک نفصل الایت ولتستبین سبیل المجرمین

۶       ۵۶       قل انى نهیت ان اعبد الذین تدعون من دون الله  قل لا اتبع اهواکم  قد ضللت اذا وما انا من المهتدین

۶       ۵۷       قل انى على بینه من ربى وکذبتم به  ما عندى ما تستعجلون به  ان الحکم الا لله  یقص الحق  وهو خیر الفصلین

۶       ۵۸       قل لو ان عندى ما تستعجلون به لقضى الامر بینى وبینکم  والله اعلم بالظلمین

۶       ۵۹        وعنده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو  ویعلم ما فى البر والبحر  وما تسقط من ورقه الا یعلمها ولا حبه فى ظلمت الارض ولا رطب ولا یابس الا فى کتب مبین

۶       ۶۰       وهو الذى یتوفىکم بالیل ویعلم ما جرحتم بالنهار ثم یبعثکم فیه لیقضى اجل مسمى  ثم الیه مرجعکم ثم ینبکم بما کنتم تعملون

۶       ۶۱       وهو القاهر فوق عباده  ویرسل علیکم حفظه حتى اذا جا احدکم الموت توفته رسلنا وهم لا یفرطون

۶       ۶۲       ثم ردوا الى الله مولىهم الحق  الا له الحکم وهو اسرع الحسبین

۶       ۶۳       قل من ینجیکم من ظلمت البر والبحر تدعونه تضرعا وخفیه لن انجىنا من هذه لنکونن من الشکرین

۶       ۶۴       قل الله ینجیکم منها ومن کل کرب ثم انتم تشرکون

۶       ۶۵       قل هو القادر على ان یبعث علیکم عذابا من فوقکم او من تحت ارجلکم او یلبسکم شیعا ویذیق بعضکم باس بعض  انظر کیف نصرف الایت لعلهم یفقهون

۶       ۶۶       وکذب به قومک وهو الحق  قل لست علیکم بوکیل

۶       ۶۷       لکل نبا مستقر  وسوف تعلمون

۶       ۶۸       واذا رایت الذین یخوضون فى ایتنا فاعرض عنهم حتى یخوضوا فى حدیث غیره  واما ینسینک الشیطن فلا تقعد بعد الذکرى مع القوم الظلمین

۶       ۶۹       وما على الذین یتقون من حسابهم من شی ولکن ذکرى لعلهم یتقون

۶       ۷۰       وذر الذین اتخذوا دینهم لعبا ولهوا وغرتهم الحیوه الدنیا  وذکر به ان تبسل نفس بما کسبت لیس لها من دون الله ولى ولا شفیع وان تعدل کل عدل لا یوخذ منها  اولک الذین ابسلوا بما کسبوا  لهم شراب من حمیم وعذاب الیم بما کانوا یکفرون

۶       ۷۱       قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا ونرد على اعقابنا بعد اذ هدىنا الله کالذى استهوته الشیطین فى الارض حیران له اصحب یدعونه الى الهدى اتنا  قل ان هدى الله هو الهدى  وامرنا لنسلم لرب العلمین

۶       ۷۲       وان اقیموا الصلوه واتقوه  وهو الذى الیه تحشرون

۶       ۷۳       وهو الذى خلق السموت والارض بالحق  ویوم یقول کن فیکون  قوله الحق  وله الملک یوم ینفخ فى الصور  علم الغیب والشهده  وهو الحکیم الخبیر

۶       ۷۴        واذ قال ابرهیم لابیه ازر اتتخذ اصناما الهه  انى ارىک وقومک فى ضلل مبین

۶       ۷۵       وکذلک نرى ابرهیم ملکوت السموت والارض ولیکون من الموقنین

۶       ۷۶       فلما جن علیه الیل را کوکبا  قال هذا ربى  فلما افل قال لا احب الافلین

۶       ۷۷       فلما را القمر بازغا قال هذا ربى  فلما افل قال لن لم یهدنى ربى لاکونن من القوم الضالین

۶       ۷۸       فلما را الشمس بازغه قال هذا ربى هذا اکبر  فلما افلت قال یقوم انى بری مما تشرکون

۶       ۷۹       انى وجهت وجهى للذى فطر السموت والارض حنیفا  وما انا من المشرکین

۶       ۸۰       وحاجه قومه  قال اتحجونى فى الله وقد هدىن  ولا اخاف ما تشرکون به الا ان یشا ربى شیـا  وسع ربى کل شی علما  افلا تتذکرون

۶       ۸۱       وکیف اخاف ما اشرکتم ولا تخافون انکم اشرکتم بالله ما لم ینزل به علیکم سلطنا  فاى الفریقین احق بالامن  ان کنتم تعلمون

۶       ۸۲       الذین امنوا ولم یلبسوا ایمنهم بظلم اولک لهم الامن وهم مهتدون

۶       ۸۳       وتلک حجتنا اتینها ابرهیم على قومه  نرفع درجت من نشا  ان ربک حکیم علیم

۶       ۸۴       ووهبنا له اسحق ویعقوب  کلا هدینا  ونوحا هدینا من قبل  ومن ذریته داوۥد وسلیمن وایوب ویوسف وموسى وهرون  وکذلک نجزى المحسنین

۶       ۸۵       وزکریا ویحیى وعیسى والیاس  کل من الصلحین

۶       ۸۶       واسمعیل والیسع ویونس ولوطا  وکلا فضلنا على العلمین

۶       ۸۷       ومن اباهم وذریتهم واخونهم  واجتبینهم وهدینهم الى صرط مستقیم

۶       ۸۸       ذلک هدى الله یهدى به من یشا من عباده  ولو اشرکوا لحبط عنهم ما کانوا یعملون

۶       ۸۹       اولک الذین اتینهم الکتب والحکم والنبوه  فان یکفر بها هولا فقد وکلنا بها قوما لیسوا بها بکفرین

۶       ۹۰       اولک الذین هدى الله  فبهدىهم اقتده  قل لا اسـلکم علیه اجرا  ان هو الا ذکرى للعلمین

۶       ۹۱       وما قدروا الله حق قدره اذ قالوا ما انزل الله على بشر من شی  قل من انزل الکتب الذى جا به موسى نورا وهدى للناس  تجعلونه قراطیس تبدونها وتخفون کثیرا  وعلمتم ما لم تعلموا انتم ولا اباوکم  قل الله  ثم ذرهم فى خوضهم یلعبون

۶       ۹۲       وهذا کتب انزلنه مبارک مصدق الذى بین یدیه ولتنذر ام القرى ومن حولها  والذین یومنون بالاخره یومنون به  وهم على صلاتهم یحافظون

۶       ۹۳       ومن اظلم ممن افترى على الله کذبا او قال اوحى الى ولم یوح الیه شی ومن قال سانزل مثل ما انزل الله  ولو ترى اذ الظلمون فى غمرت الموت والملکه باسطوا ایدیهم اخرجوا انفسکم  الیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تقولون على الله غیر الحق وکنتم عن ایته تستکبرون

۶       ۹۴       ولقد جتمونا فردى کما خلقنکم اول مره وترکتم ما خولنکم ورا ظهورکم  وما نرى معکم شفعاکم الذین زعمتم انهم فیکم شرکوا  لقد تقطع بینکم وضل عنکم ما کنتم تزعمون

۶       ۹۵        ان الله فالق الحب والنوى  یخرج الحى من المیت ومخرج المیت من الحى  ذلکم الله  فانى توفکون

۶       ۹۶       فالق الاصباح وجعل الیل سکنا والشمس والقمر حسبانا  ذلک تقدیر العزیز العلیم

۶       ۹۷       وهو الذى جعل لکم النجوم لتهتدوا بها فى ظلمت البر والبحر  قد فصلنا الایت لقوم یعلمون

۶       ۹۸       وهو الذى انشاکم من نفس وحده فمستقر ومستودع  قد فصلنا الایت لقوم یفقهون

۶       ۹۹       وهو الذى انزل من السما ما فاخرجنا به نبات کل شی فاخرجنا منه خضرا نخرج منه حبا متراکبا ومن النخل من طلعها قنوان دانیه وجنت من اعناب والزیتون والرمان مشتبها وغیر متشبه  انظروا الى ثمره اذا اثمر وینعه  ان فى ذلکم لایت لقوم یومنون

۶       ۱۰۰       وجعلوا لله شرکا الجن وخلقهم  وخرقوا له بنین وبنت بغیر علم  سبحنه وتعلى عما یصفون

۶       ۱۰۱       بدیع السموت والارض  انى یکون له ولد ولم تکن له صحبه  وخلق کل شی  وهو بکل شی علیم

۶       ۱۰۲       ذلکم الله ربکم  لا اله الا هو  خلق کل شی فاعبدوه  وهو على کل شی وکیل

۶       ۱۰۳       لا تدرکه الابصر وهو یدرک الابصر  وهو اللطیف الخبیر

۶       ۱۰۴       قد جاکم بصار من ربکم  فمن ابصر فلنفسه  ومن عمى فعلیها  وما انا علیکم بحفیظ

۶       ۱۰۵       وکذلک نصرف الایت ولیقولوا درست ولنبینه لقوم یعلمون

۶       ۱۰۶       اتبع ما اوحى الیک من ربک  لا اله الا هو  واعرض عن المشرکین

۶       ۱۰۷       ولو شا الله ما اشرکوا  وما جعلنک علیهم حفیظا  وما انت علیهم بوکیل

۶       ۱۰۸       ولا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم  کذلک زینا لکل امه عملهم ثم الى ربهم مرجعهم فینبهم بما کانوا یعملون

۶       ۱۰۹       واقسموا بالله جهد ایمنهم لن جاتهم ایه لیومنن بها  قل انما الایت عند الله  وما یشعرکم انها اذا جات لا یومنون

۶       ۱۱۰       ونقلب افـدتهم وابصرهم کما لم یومنوا به اول مره ونذرهم فى طغینهم یعمهون

۶       ۱۱۱        ولو اننا نزلنا الیهم الملکه وکلمهم الموتى وحشرنا علیهم کل شی قبلا ما کانوا لیومنوا الا ان یشا الله ولکن اکثرهم یجهلون

۶       ۱۱۲       وکذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الانس والجن یوحى بعضهم الى بعض زخرف القول غرورا  ولو شا ربک ما فعلوه  فذرهم وما یفترون

۶       ۱۱۳       ولتصغى الیه افـده الذین لا یومنون بالاخره ولیرضوه ولیقترفوا ما هم مقترفون

۶       ۱۱۴       افغیر الله ابتغى حکما وهو الذى انزل الیکم الکتب مفصلا  والذین اتینهم الکتب یعلمون انه منزل من ربک بالحق  فلا تکونن من الممترین

۶       ۱۱۵       وتمت کلمت ربک صدقا وعدلا  لا مبدل لکلمته  وهو السمیع العلیم

۶       ۱۱۶       وان تطع اکثر من فى الارض یضلوک عن سبیل الله  ان یتبعون الا الظن وان هم الا یخرصون

۶       ۱۱۷       ان ربک هو اعلم من یضل عن سبیله  وهو اعلم بالمهتدین

۶       ۱۱۸       فکلوا مما ذکر اسم الله علیه ان کنتم بـایته مومنین

۶       ۱۱۹       وما لکم الا تاکلوا مما ذکر اسم الله علیه وقد فصل لکم ما حرم علیکم الا ما اضطررتم الیه  وان کثیرا لیضلون باهواهم بغیر علم  ان ربک هو اعلم بالمعتدین

۶       ۱۲۰       وذروا ظهر الاثم وباطنه  ان الذین یکسبون الاثم سیجزون بما کانوا یقترفون

۶       ۱۲۱       ولا تاکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه وانه لفسق  وان الشیطین لیوحون الى اولیاهم لیجدلوکم  وان اطعتموهم انکم لمشرکون

۶       ۱۲۲       اومن کان میتا فاحیینه وجعلنا له نورا یمشى به فى الناس کمن مثله فى الظلمت لیس بخارج منها  کذلک زین للکفرین ما کانوا یعملون

۶       ۱۲۳       وکذلک جعلنا فى کل قریه اکبر مجرمیها لیمکروا فیها  وما یمکرون الا بانفسهم وما یشعرون

۶       ۱۲۴       واذا جاتهم ایه قالوا لن نومن حتى نوتى مثل ما اوتى رسل الله  الله اعلم حیث یجعل رسالته  سیصیب الذین اجرموا صغار عند الله وعذاب شدید بما کانوا یمکرون

۶       ۱۲۵       فمن یرد الله ان یهدیه یشرح صدره للاسلم  ومن یرد ان یضله یجعل صدره ضیقا حرجا کانما یصعد فى السما  کذلک یجعل الله الرجس على الذین لا یومنون

۶       ۱۲۶       وهذا صرط ربک مستقیما  قد فصلنا الایت لقوم یذکرون

۶       ۱۲۷        لهم دار السلم عند ربهم  وهو ولیهم بما کانوا یعملون

۶       ۱۲۸       ویوم یحشرهم جمیعا یمعشر الجن قد استکثرتم من الانس  وقال اولیاوهم من الانس ربنا استمتع بعضنا ببعض وبلغنا اجلنا الذى اجلت لنا  قال النار مثوىکم خلدین فیها الا ما شا الله  ان ربک حکیم علیم

۶       ۱۲۹       وکذلک نولى بعض الظلمین بعضا بما کانوا یکسبون

۶       ۱۳۰       یمعشر الجن والانس الم یاتکم رسل منکم یقصون علیکم ایتى وینذرونکم لقا یومکم هذا  قالوا شهدنا على انفسنا  وغرتهم الحیوه الدنیا وشهدوا على انفسهم انهم کانوا کفرین

۶       ۱۳۱       ذلک ان لم یکن ربک مهلک القرى بظلم واهلها غفلون

۶       ۱۳۲       ولکل درجت مما عملوا  وما ربک بغفل عما یعملون

۶       ۱۳۳       وربک الغنى ذو الرحمه  ان یشا یذهبکم ویستخلف من بعدکم ما یشا کما انشاکم من ذریه قوم اخرین

۶       ۱۳۴       ان ما توعدون لات  وما انتم بمعجزین

۶       ۱۳۵       قل یقوم اعملوا على مکانتکم انى عامل  فسوف تعلمون من تکون له عقبه الدار  انه لا یفلح الظلمون

۶       ۱۳۶       وجعلوا لله مما ذرا من الحرث والانعم نصیبا فقالوا هذا لله بزعمهم وهذا لشرکانا  فما کان لشرکاهم فلا یصل الى الله  وما کان لله فهو یصل الى شرکاهم  سا ما یحکمون

۶       ۱۳۷       وکذلک زین لکثیر من المشرکین قتل اولدهم شرکاوهم لیردوهم ولیلبسوا علیهم دینهم  ولو شا الله ما فعلوه  فذرهم وما یفترون

۶       ۱۳۸       وقالوا هذه انعم وحرث حجر لا یطعمها الا من نشا بزعمهم وانعم حرمت ظهورها وانعم لا یذکرون اسم الله علیها افترا علیه  سیجزیهم بما کانوا یفترون

۶       ۱۳۹       وقالوا ما فى بطون هذه الانعم خالصه لذکورنا ومحرم على ازوجنا  وان یکن میته فهم فیه شرکا  سیجزیهم وصفهم  انه حکیم علیم

۶       ۱۴۰       قد خسر الذین قتلوا اولدهم سفها بغیر علم وحرموا ما رزقهم الله افترا على الله  قد ضلوا وما کانوا مهتدین

۶       ۱۴۱        وهو الذى انشا جنت معروشت وغیر معروشت والنخل والزرع مختلفا اکله والزیتون والرمان متشبها وغیر متشبه  کلوا من ثمره اذا اثمر واتوا حقه یوم حصاده  ولا تسرفوا  انه لا یحب المسرفین

۶       ۱۴۲       ومن الانعم حموله وفرشا  کلوا مما رزقکم الله ولا تتبعوا خطوت الشیطن  انه لکم عدو مبین

۶       ۱۴۳       ثمنیه ازوج  من الضان اثنین ومن المعز اثنین  قل الذکرین حرم ام الانثیین اما اشتملت علیه ارحام الانثیین  نبـونى بعلم ان کنتم صدقین

۶       ۱۴۴       ومن الابل اثنین ومن البقر اثنین  قل الذکرین حرم ام الانثیین اما اشتملت علیه ارحام الانثیین  ام کنتم شهدا اذ وصىکم الله بهذا  فمن اظلم ممن افترى على الله کذبا لیضل الناس بغیر علم  ان الله لا یهدى القوم الظلمین

۶       ۱۴۵       قل لا اجد فى ما اوحى الى محرما على طاعم یطعمه الا ان یکون میته او دما مسفوحا او لحم خنزیر فانه رجس او فسقا اهل لغیر الله به  فمن اضطر غیر باغ ولا عاد فان ربک غفور رحیم

۶       ۱۴۶       وعلى الذین هادوا حرمنا کل ذى ظفر  ومن البقر والغنم حرمنا علیهم شحومهما الا ما حملت ظهورهما او الحوایا او ما اختلط بعظم  ذلک جزینهم ببغیهم  وانا لصدقون

۶       ۱۴۷       فان کذبوک فقل ربکم ذو رحمه وسعه ولا یرد باسه عن القوم المجرمین

۶       ۱۴۸       سیقول الذین اشرکوا لو شا الله ما اشرکنا ولا اباونا ولا حرمنا من شی  کذلک کذب الذین من قبلهم حتى ذاقوا باسنا  قل هل عندکم من علم فتخرجوه لنا  ان تتبعون الا الظن وان انتم الا تخرصون

۶       ۱۴۹       قل فلله الحجه البلغه  فلو شا لهدىکم اجمعین

۶       ۱۵۰       قل هلم شهداکم الذین یشهدون ان الله حرم هذا  فان شهدوا فلا تشهد معهم  ولا تتبع اهوا الذین کذبوا بـایتنا والذین لا یومنون بالاخره وهم بربهم یعدلون

۶       ۱۵۱        قل تعالوا اتل ما حرم ربکم علیکم  الا تشرکوا به شیـا  وبالولدین احسنا  ولا تقتلوا اولدکم من املق  نحن نرزقکم وایاهم  ولا تقربوا الفوحش ما ظهر منها وما بطن  ولا تقتلوا النفس التى حرم الله الا بالحق  ذلکم وصىکم به لعلکم تعقلون

۶       ۱۵۲       ولا تقربوا مال الیتیم الا بالتى هى احسن حتى یبلغ اشده  واوفوا الکیل والمیزان بالقسط  لا نکلف نفسا الا وسعها  واذا قلتم فاعدلوا ولو کان ذا قربى  وبعهد الله اوفوا  ذلکم وصىکم به لعلکم تذکرون

۶       ۱۵۳       وان هذا صرطى مستقیما فاتبعوه  ولا تتبعوا السبل فتفرق بکم عن سبیله  ذلکم وصىکم به لعلکم تتقون

۶       ۱۵۴       ثم اتینا موسى الکتب تماما على الذى احسن وتفصیلا لکل شی وهدى ورحمه لعلهم بلقا ربهم یومنون

۶       ۱۵۵       وهذا کتب انزلنه مبارک فاتبعوه واتقوا لعلکم ترحمون

۶       ۱۵۶       ان تقولوا انما انزل الکتب على طافتین من قبلنا وان کنا عن دراستهم لغفلین

۶       ۱۵۷       او تقولوا لو انا انزل علینا الکتب لکنا اهدى منهم  فقد جاکم بینه من ربکم وهدى ورحمه  فمن اظلم ممن کذب بـایت الله وصدف عنها  سنجزى الذین یصدفون عن ایتنا سو العذاب بما کانوا یصدفون

۶       ۱۵۸       هل ینظرون الا ان تاتیهم الملکه او یاتى ربک او یاتى بعض ایت ربک  یوم یاتى بعض ایت ربک لا ینفع نفسا ایمنها لم تکن امنت من قبل او کسبت فى ایمنها خیرا  قل انتظروا انا منتظرون

۶       ۱۵۹       ان الذین فرقوا دینهم وکانوا شیعا لست منهم فى شی  انما امرهم الى الله ثم ینبهم بما کانوا یفعلون

۶       ۱۶۰       من جا بالحسنه فله عشر امثالها  ومن جا بالسیه فلا یجزى الا مثلها وهم لا یظلمون

۶       ۱۶۱       قل اننى هدىنى ربى الى صرط مستقیم دینا قیما مله ابرهیم حنیفا  وما کان من المشرکین

۶       ۱۶۲       قل ان صلاتى ونسکى ومحیاى ومماتى لله رب العلمین

۶       ۱۶۳       لا شریک له  وبذلک امرت وانا اول المسلمین

۶       ۱۶۴       قل اغیر الله ابغى ربا وهو رب کل شی  ولا تکسب کل نفس الا علیها  ولا تزر وازره وزر اخرى  ثم الى ربکم مرجعکم فینبکم بما کنتم فیه تختلفون

۶       ۱۶۵       وهو الذى جعلکم خلف الارض ورفع بعضکم فوق بعض درجت لیبلوکم فى ما اتىکم  ان ربک سریع العقاب وانه لغفور رحیم

۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم المص

۷       ۲       کتب انزل الیک فلا یکن فى صدرک حرج منه لتنذر به وذکرى للمومنین

۷       ۳       اتبعوا ما انزل الیکم من ربکم ولا تتبعوا من دونه اولیا  قلیلا ما تذکرون

۷       ۴       وکم من قریه اهلکنها فجاها باسنا بیتا او هم قالون

۷       ۵       فما کان دعوىهم اذ جاهم باسنا الا ان قالوا انا کنا ظلمین

۷       ۶       فلنسـلن الذین ارسل الیهم ولنسـلن المرسلین

۷       ۷       فلنقصن علیهم بعلم  وما کنا غابین

۷       ۸       والوزن یومذ الحق  فمن ثقلت موزینه فاولک هم المفلحون

۷       ۹       ومن خفت موزینه فاولک الذین خسروا انفسهم بما کانوا بـایتنا یظلمون

۷       ۱۰       ولقد مکنکم فى الارض وجعلنا لکم فیها معیش  قلیلا ما تشکرون

۷       ۱۱       ولقد خلقنکم ثم صورنکم ثم قلنا للملکه اسجدوا لادم فسجدوا الا ابلیس لم یکن من السجدین

۷       ۱۲       قال ما منعک الا تسجد اذ امرتک  قال انا خیر منه خلقتنى من نار وخلقته من طین

۷       ۱۳       قال فاهبط منها فما یکون لک ان تتکبر فیها فاخرج انک من الصغرین

۷       ۱۴       قال انظرنى الى یوم یبعثون

۷       ۱۵       قال انک من المنظرین

۷       ۱۶       قال فبما اغویتنى لاقعدن لهم صرطک المستقیم

۷       ۱۷       ثم لاتینهم من بین ایدیهم ومن خلفهم وعن ایمنهم وعن شمالهم  ولا تجد اکثرهم شکرین

۷       ۱۸       قال اخرج منها مذوما مدحورا  لمن تبعک منهم لاملان جهنم منکم اجمعین

۷       ۱۹       ویـادم اسکن انت وزوجک الجنه فکلا من حیث شتما ولا تقربا هذه الشجره فتکونا من الظلمین

۷       ۲۰       فوسوس لهما الشیطن لیبدى لهما ما وۥرى عنهما من سوتهما وقال ما نهىکما ربکما عن هذه الشجره الا ان تکونا ملکین او تکونا من الخلدین

۷       ۲۱       وقاسمهما انى لکما لمن النصحین

۷       ۲۲       فدلىهما بغرور  فلما ذاقا الشجره بدت لهما سوتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنه  ونادىهما ربهما الم انهکما عن تلکما الشجره واقل لکما ان الشیطن لکما عدو مبین

۷       ۲۳       قالا ربنا ظلمنا انفسنا وان لم تغفر لنا وترحمنا لنکونن من الخسرین

۷       ۲۴       قال اهبطوا بعضکم لبعض عدو  ولکم فى الارض مستقر ومتع الى حین

۷       ۲۵       قال فیها تحیون وفیها تموتون ومنها تخرجون

۷       ۲۶       یبنى ادم قد انزلنا علیکم لباسا یورى سوتکم وریشا  ولباس التقوى ذلک خیر  ذلک من ایت الله لعلهم یذکرون

۷       ۲۷       یبنى ادم لا یفتننکم الشیطن کما اخرج ابویکم من الجنه ینزع عنهما لباسهما لیریهما سوتهما  انه یرىکم هو وقبیله من حیث لا ترونهم  انا جعلنا الشیطین اولیا للذین لا یومنون

۷       ۲۸       واذا فعلوا فحشه قالوا وجدنا علیها ابانا والله امرنا بها  قل ان الله لا یامر بالفحشا  اتقولون على الله ما لا تعلمون

۷       ۲۹       قل امر ربى بالقسط  واقیموا وجوهکم عند کل مسجد وادعوه مخلصین له الدین  کما بداکم تعودون

۷       ۳۰       فریقا هدى وفریقا حق علیهم الضلله  انهم اتخذوا الشیطین اولیا من دون الله ویحسبون انهم مهتدون

۷       ۳۱        یبنى ادم خذوا زینتکم عند کل مسجد وکلوا واشربوا ولا تسرفوا  انه لا یحب المسرفین

۷       ۳۲       قل من حرم زینه الله التى اخرج لعباده والطیبت من الرزق  قل هى للذین امنوا فى الحیوه الدنیا خالصه یوم القیمه  کذلک نفصل الایت لقوم یعلمون

۷       ۳۳       قل انما حرم ربى الفوحش ما ظهر منها وما بطن والاثم والبغى بغیر الحق وان تشرکوا بالله ما لم ینزل به سلطنا وان تقولوا على الله ما لا تعلمون

۷       ۳۴       ولکل امه اجل  فاذا جا اجلهم لا یستاخرون ساعه  ولا یستقدمون

۷       ۳۵       یبنى ادم اما یاتینکم رسل منکم یقصون علیکم ایتى  فمن اتقى واصلح فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۷       ۳۶       والذین کذبوا بـایتنا واستکبروا عنها اولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۷       ۳۷       فمن اظلم ممن افترى على الله کذبا او کذب بـایته  اولک ینالهم نصیبهم من الکتب  حتى اذا جاتهم رسلنا یتوفونهم قالوا این ما کنتم تدعون من دون الله  قالوا ضلوا عنا وشهدوا على انفسهم انهم کانوا کفرین

۷       ۳۸       قال ادخلوا فى امم قد خلت من قبلکم من الجن والانس فى النار  کلما دخلت امه لعنت اختها  حتى اذا ادارکوا فیها جمیعا قالت اخرىهم لاولىهم ربنا هولا اضلونا فـاتهم عذابا ضعفا من النار  قال لکل ضعف ولکن لا تعلمون

۷       ۳۹       وقالت اولىهم لاخرىهم فما کان لکم علینا من فضل فذوقوا العذاب بما کنتم تکسبون

۷       ۴۰       ان الذین کذبوا بـایتنا واستکبروا عنها لا تفتح لهم ابوب السما ولا یدخلون الجنه حتى یلج الجمل فى سم الخیاط  وکذلک نجزى المجرمین

۷       ۴۱       لهم من جهنم مهاد ومن فوقهم غواش  وکذلک نجزى الظلمین

۷       ۴۲       والذین امنوا وعملوا الصلحت لا نکلف نفسا الا وسعها اولک اصحب الجنه  هم فیها خلدون

۷       ۴۳       ونزعنا ما فى صدورهم من غل تجرى من تحتهم الانهر  وقالوا الحمد لله الذى هدىنا لهذا وما کنا لنهتدى لولا ان هدىنا الله  لقد جات رسل ربنا بالحق  ونودوا ان تلکم الجنه اورثتموها بما کنتم تعملون

۷       ۴۴       ونادى اصحب الجنه اصحب النار ان قد وجدنا ما وعدنا ربنا حقا فهل وجدتم ما وعد ربکم حقا  قالوا نعم  فاذن موذن بینهم ان لعنه الله على الظلمین

۷       ۴۵       الذین یصدون عن سبیل الله ویبغونها عوجا وهم بالاخره کفرون

۷       ۴۶       وبینهما حجاب  وعلى الاعراف رجال یعرفون کلا بسیمىهم  ونادوا اصحب الجنه ان سلم علیکم  لم یدخلوها وهم یطمعون

۷       ۴۷        واذا صرفت ابصرهم تلقا اصحب النار قالوا ربنا لا تجعلنا مع القوم الظلمین

۷       ۴۸       ونادى اصحب الاعراف رجالا یعرفونهم بسیمىهم قالوا ما اغنى عنکم جمعکم وما کنتم تستکبرون

۷       ۴۹       اهولا الذین اقسمتم لا ینالهم الله برحمه  ادخلوا الجنه لا خوف علیکم ولا انتم تحزنون

۷       ۵۰       ونادى اصحب النار اصحب الجنه ان افیضوا علینا من الما او مما رزقکم الله  قالوا ان الله حرمهما على الکفرین

۷       ۵۱       الذین اتخذوا دینهم لهوا ولعبا وغرتهم الحیوه الدنیا  فالیوم ننسىهم کما نسوا لقا یومهم هذا وما کانوا بـایتنا یجحدون

۷       ۵۲       ولقد جنهم بکتب فصلنه على علم هدى ورحمه لقوم یومنون

۷       ۵۳       هل ینظرون الا تاویله  یوم یاتى تاویله یقول الذین نسوه من قبل قد جات رسل ربنا بالحق فهل لنا من شفعا فیشفعوا لنا او نرد فنعمل غیر الذى کنا نعمل  قد خسروا انفسهم وضل عنهم ما کانوا یفترون

۷       ۵۴       ان ربکم الله الذى خلق السموت والارض فى سته ایام ثم استوى على العرش یغشى الیل النهار یطلبه حثیثا والشمس والقمر والنجوم مسخرت بامره  الا له الخلق والامر  تبارک الله رب العلمین

۷       ۵۵       ادعوا ربکم تضرعا وخفیه  انه لا یحب المعتدین

۷       ۵۶       ولا تفسدوا فى الارض بعد اصلحها وادعوه خوفا وطمعا  ان رحمت الله قریب من المحسنین

۷       ۵۷       وهو الذى یرسل الریح بشرا بین یدى رحمته  حتى اذا اقلت سحابا ثقالا سقنه لبلد میت فانزلنا به الما فاخرجنا به من کل الثمرت  کذلک نخرج الموتى لعلکم تذکرون

۷       ۵۸       والبلد الطیب یخرج نباته باذن ربه  والذى خبث لا یخرج الا نکدا  کذلک نصرف الایت لقوم یشکرون

۷       ۵۹       لقد ارسلنا نوحا الى قومه فقال یقوم اعبدوا الله ما لکم من اله غیره انى اخاف علیکم عذاب یوم عظیم

۷       ۶۰       قال الملا من قومه انا لنرىک فى ضلل مبین

۷       ۶۱       قال یقوم لیس بى ضلله ولکنى رسول من رب العلمین

۷       ۶۲       ابلغکم رسلت ربى وانصح لکم واعلم من الله ما لا تعلمون

۷       ۶۳       اوعجبتم ان جاکم ذکر من ربکم على رجل منکم لینذرکم ولتتقوا ولعلکم ترحمون

۷       ۶۴       فکذبوه فانجینه والذین معه فى الفلک واغرقنا الذین کذبوا بـایتنا  انهم کانوا قوما عمین

۷       ۶۵        والى عاد اخاهم هودا  قال یقوم اعبدوا الله ما لکم من اله غیره  افلا تتقون

۷       ۶۶       قال الملا الذین کفروا من قومه انا لنرىک فى سفاهه وانا لنظنک من الکذبین

۷       ۶۷       قال یقوم لیس بى سفاهه ولکنى رسول من رب العلمین

۷       ۶۸       ابلغکم رسلت ربى وانا لکم ناصح امین

۷       ۶۹       اوعجبتم ان جاکم ذکر من ربکم على رجل منکم لینذرکم  واذکروا اذ جعلکم خلفا من بعد قوم نوح وزادکم فى الخلق بصۜطه  فاذکروا الا الله لعلکم تفلحون

۷       ۷۰       قالوا اجتنا لنعبد الله وحده ونذر ما کان یعبد اباونا  فاتنا بما تعدنا ان کنت من الصدقین

۷       ۷۱       قال قد وقع علیکم من ربکم رجس وغضب  اتجدلوننى فى اسما سمیتموها انتم واباوکم ما نزل الله بها من سلطن  فانتظروا انى معکم من المنتظرین

۷       ۷۲       فانجینه والذین معه برحمه منا وقطعنا دابر الذین کذبوا بـایتنا  وما کانوا مومنین

۷       ۷۳       والى ثمود اخاهم صلحا  قال یقوم اعبدوا الله ما لکم من اله غیره  قد جاتکم بینه من ربکم  هذه ناقه الله لکم ایه  فذروها تاکل فى ارض الله  ولا تمسوها بسو فیاخذکم عذاب الیم

۷       ۷۴       واذکروا اذ جعلکم خلفا من بعد عاد وبواکم فى الارض تتخذون من سهولها قصورا وتنحتون الجبال بیوتا  فاذکروا الا الله ولا تعثوا فى الارض مفسدین

۷       ۷۵       قال الملا الذین استکبروا من قومه للذین استضعفوا لمن امن منهم اتعلمون ان صلحا مرسل من ربه  قالوا انا بما ارسل به مومنون

۷       ۷۶       قال الذین استکبروا انا بالذى امنتم به کفرون

۷       ۷۷       فعقروا الناقه وعتوا عن امر ربهم وقالوا یصلح اتنا بما تعدنا ان کنت من المرسلین

۷       ۷۸       فاخذتهم الرجفه فاصبحوا فى دارهم جثمین

۷       ۷۹       فتولى عنهم وقال یقوم لقد ابلغتکم رساله ربى ونصحت لکم ولکن لا تحبون النصحین

۷       ۸۰       ولوطا اذ قال لقومه اتاتون الفحشه ما سبقکم بها من احد من العلمین

۷       ۸۱       انکم لتاتون الرجال شهوه من دون النسا  بل انتم قوم مسرفون

۷       ۸۲       وما کان جواب قومه الا ان قالوا اخرجوهم من قریتکم  انهم اناس یتطهرون

۷       ۸۳       فانجینه واهله الا امراته کانت من الغبرین

۷       ۸۴       وامطرنا علیهم مطرا  فانظر کیف کان عقبه المجرمین

۷       ۸۵       والى مدین اخاهم شعیبا  قال یقوم اعبدوا الله ما لکم من اله غیره  قد جاتکم بینه من ربکم  فاوفوا الکیل والمیزان ولا تبخسوا الناس اشیاهم ولا تفسدوا فى الارض بعد اصلحها  ذلکم خیر لکم ان کنتم مومنین

۷       ۸۶       ولا تقعدوا بکل صرط توعدون وتصدون عن سبیل الله من امن به وتبغونها عوجا  واذکروا اذ کنتم قلیلا فکثرکم  وانظروا کیف کان عقبه المفسدین

۷       ۸۷       وان کان طافه منکم امنوا بالذى ارسلت به وطافه لم یومنوا فاصبروا حتى یحکم الله بیننا  وهو خیر الحکمین

۷       ۸۸        قال الملا الذین استکبروا من قومه لنخرجنک یشعیب والذین امنوا معک من قریتنا او لتعودن فى ملتنا  قال اولو کنا کرهین

۷       ۸۹       قد افترینا على الله کذبا ان عدنا فى ملتکم بعد اذ نجىنا الله منها  وما یکون لنا ان نعود فیها الا ان یشا الله ربنا  وسع ربنا کل شی علما  على الله توکلنا  ربنا افتح بیننا وبین قومنا بالحق وانت خیر الفتحین

۷       ۹۰       وقال الملا الذین کفروا من قومه لن اتبعتم شعیبا انکم اذا لخسرون

۷       ۹۱       فاخذتهم الرجفه فاصبحوا فى دارهم جثمین

۷       ۹۲       الذین کذبوا شعیبا کان لم یغنوا فیها  الذین کذبوا شعیبا کانوا هم الخسرین

۷       ۹۳       فتولى عنهم وقال یقوم لقد ابلغتکم رسلت ربى ونصحت لکم  فکیف اسى على قوم کفرین

۷       ۹۴       وما ارسلنا فى قریه من نبى الا اخذنا اهلها بالباسا والضرا لعلهم یضرعون

۷       ۹۵       ثم بدلنا مکان السیه الحسنه حتى عفوا وقالوا قد مس ابانا الضرا والسرا فاخذنهم بغته وهم لا یشعرون

۷       ۹۶       ولو ان اهل القرى امنوا واتقوا لفتحنا علیهم برکت من السما والارض ولکن کذبوا فاخذنهم بما کانوا یکسبون

۷       ۹۷       افامن اهل القرى ان یاتیهم باسنا بیتا وهم نامون

۷       ۹۸       اوامن اهل القرى ان یاتیهم باسنا ضحى وهم یلعبون

۷       ۹۹       افامنوا مکر الله  فلا یامن مکر الله الا القوم الخسرون

۷       ۱۰۰       اولم یهد للذین یرثون الارض من بعد اهلها ان لو نشا اصبنهم بذنوبهم  ونطبع على قلوبهم فهم لا یسمعون

۷       ۱۰۱       تلک القرى نقص علیک من انباها  ولقد جاتهم رسلهم بالبینت فما کانوا لیومنوا بما کذبوا من قبل  کذلک یطبع الله على قلوب الکفرین

۷       ۱۰۲       وما وجدنا لاکثرهم من عهد  وان وجدنا اکثرهم لفسقین

۷       ۱۰۳       ثم بعثنا من بعدهم موسى بـایتنا الى فرعون وملایه فظلموا بها  فانظر کیف کان عقبه المفسدین

۷       ۱۰۴       وقال موسى یفرعون انى رسول من رب العلمین

۷       ۱۰۵       حقیق على ان لا اقول على الله الا الحق  قد جتکم ببینه من ربکم فارسل معى بنى اسریل

۷       ۱۰۶       قال ان کنت جت بـایه فات بها ان کنت من الصدقین

۷       ۱۰۷       فالقى عصاه فاذا هى ثعبان مبین

۷       ۱۰۸       ونزع یده فاذا هى بیضا للنظرین

۷       ۱۰۹       قال الملا من قوم فرعون ان هذا لسحر علیم

۷       ۱۱۰       یرید ان یخرجکم من ارضکم  فماذا تامرون

۷       ۱۱۱       قالوا ارجه واخاه وارسل فى المدان حشرین

۷       ۱۱۲       یاتوک بکل سحر علیم

۷       ۱۱۳       وجا السحره فرعون قالوا ان لنا لاجرا ان کنا نحن الغلبین

۷       ۱۱۴       قال نعم وانکم لمن المقربین

۷       ۱۱۵       قالوا یموسى اما ان تلقى واما ان نکون نحن الملقین

۷       ۱۱۶       قال القوا  فلما القوا سحروا اعین الناس واسترهبوهم وجاو بسحر عظیم

۷       ۱۱۷        واوحینا الى موسى ان الق عصاک  فاذا هى تلقف ما یافکون

۷       ۱۱۸       فوقع الحق وبطل ما کانوا یعملون

۷       ۱۱۹       فغلبوا هنالک وانقلبوا صغرین

۷       ۱۲۰       والقى السحره سجدین

۷       ۱۲۱       قالوا امنا برب العلمین

۷       ۱۲۲       رب موسى وهرون

۷       ۱۲۳       قال فرعون امنتم به قبل ان اذن لکم  ان هذا لمکر مکرتموه فى المدینه لتخرجوا منها اهلها  فسوف تعلمون

۷       ۱۲۴       لاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلف ثم لاصلبنکم اجمعین

۷       ۱۲۵       قالوا انا الى ربنا منقلبون

۷       ۱۲۶       وما تنقم منا الا ان امنا بـایت ربنا لما جاتنا  ربنا افرغ علینا صبرا وتوفنا مسلمین

۷       ۱۲۷       وقال الملا من قوم فرعون اتذر موسى وقومه لیفسدوا فى الارض ویذرک والهتک  قال سنقتل ابناهم ونستحی نساهم وانا فوقهم قهرون

۷       ۱۲۸       قال موسى لقومه استعینوا بالله واصبروا  ان الارض لله یورثها من یشا من عباده  والعقبه للمتقین

۷       ۱۲۹       قالوا اوذینا من قبل ان تاتینا ومن بعد ما جتنا  قال عسى ربکم ان یهلک عدوکم ویستخلفکم فى الارض فینظر کیف تعملون

۷       ۱۳۰       ولقد اخذنا ال فرعون بالسنین ونقص من الثمرت لعلهم یذکرون

۷       ۱۳۱       فاذا جاتهم الحسنه قالوا لنا هذه  وان تصبهم سیه یطیروا بموسى ومن معه  الا انما طرهم عند الله ولکن اکثرهم لا یعلمون

۷       ۱۳۲       وقالوا مهما تاتنا به من ایه لتسحرنا بها فما نحن لک بمومنین

۷       ۱۳۳       فارسلنا علیهم الطوفان والجراد والقمل والضفادع والدم ایت مفصلت فاستکبروا وکانوا قوما مجرمین

۷       ۱۳۴       ولما وقع علیهم الرجز قالوا یموسى ادع لنا ربک بما عهد عندک  لن کشفت عنا الرجز لنومنن لک ولنرسلن معک بنى اسریل

۷       ۱۳۵       فلما کشفنا عنهم الرجز الى اجل هم بلغوه اذا هم ینکثون

۷       ۱۳۶       فانتقمنا منهم فاغرقنهم فى الیم بانهم کذبوا بـایتنا وکانوا عنها غفلین

۷       ۱۳۷       واورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشرق الارض ومغربها التى برکنا فیها  وتمت کلمت ربک الحسنى على بنى اسریل بما صبروا  ودمرنا ما کان یصنع فرعون وقومه وما کانوا یعرشون

۷       ۱۳۸       وجوزنا ببنى اسریل البحر فاتوا على قوم یعکفون على اصنام لهم  قالوا یموسى اجعل لنا الها کما لهم الهه  قال انکم قوم تجهلون

۷       ۱۳۹       ان هولا متبر ما هم فیه وبطل ما کانوا یعملون

۷       ۱۴۰       قال اغیر الله ابغیکم الها وهو فضلکم على العلمین

۷       ۱۴۱       واذ انجینکم من ال فرعون یسومونکم سو العذاب  یقتلون ابناکم ویستحیون نساکم  وفى ذلکم بلا من ربکم عظیم

۷       ۱۴۲        ووعدنا موسى ثلثین لیله واتممنها بعشر فتم میقت ربه اربعین لیله  وقال موسى لاخیه هرون اخلفنى فى قومى واصلح ولا تتبع سبیل المفسدین

۷       ۱۴۳       ولما جا موسى لمیقتنا وکلمه ربه قال رب ارنى انظر الیک  قال لن ترىنى ولکن انظر الى الجبل فان استقر مکانه فسوف ترىنى  فلما تجلى ربه للجبل جعله دکا وخر موسى صعقا  فلما افاق قال سبحنک تبت الیک وانا اول المومنین

۷       ۱۴۴       قال یموسى انى اصطفیتک على الناس برسلتى وبکلمى فخذ ما اتیتک وکن من الشکرین

۷       ۱۴۵       وکتبنا له فى الالواح من کل شی موعظه وتفصیلا لکل شی فخذها بقوه وامر قومک یاخذوا باحسنها  ساو۟ریکم دار الفسقین

۷       ۱۴۶       ساصرف عن ایتى الذین یتکبرون فى الارض بغیر الحق وان یروا کل ایه لا یومنوا بها وان یروا سبیل الرشد لا یتخذوه سبیلا وان یروا سبیل الغى یتخذوه سبیلا  ذلک بانهم کذبوا بـایتنا وکانوا عنها غفلین

۷       ۱۴۷       والذین کذبوا بـایتنا ولقا الاخره حبطت اعملهم  هل یجزون الا ما کانوا یعملون

۷       ۱۴۸       واتخذ قوم موسى من بعده من حلیهم عجلا جسدا له خوار  الم یروا انه لا یکلمهم ولا یهدیهم سبیلا  اتخذوه وکانوا ظلمین

۷       ۱۴۹       ولما سقط فى ایدیهم وراوا انهم قد ضلوا قالوا لن لم یرحمنا ربنا ویغفر لنا لنکونن من الخسرین

۷       ۱۵۰       ولما رجع موسى الى قومه غضبن اسفا قال بسما خلفتمونى من بعدى  اعجلتم امر ربکم  والقى الالواح واخذ براس اخیه یجره الیه  قال ابن ام ان القوم استضعفونى وکادوا یقتلوننى فلا تشمت بى الاعدا ولا تجعلنى مع القوم الظلمین

۷       ۱۵۱       قال رب اغفر لى ولاخى وادخلنا فى رحمتک  وانت ارحم الرحمین

۷       ۱۵۲       ان الذین اتخذوا العجل سینالهم غضب من ربهم وذله فى الحیوه الدنیا  وکذلک نجزى المفترین

۷       ۱۵۳       والذین عملوا السیـات ثم تابوا من بعدها وامنوا ان ربک من بعدها لغفور رحیم

۷       ۱۵۴       ولما سکت عن موسى الغضب اخذ الالواح  وفى نسختها هدى ورحمه للذین هم لربهم یرهبون

۷       ۱۵۵       واختار موسى قومه سبعین رجلا لمیقتنا  فلما اخذتهم الرجفه قال رب لو شت اهلکتهم من قبل وایى  اتهلکنا بما فعل السفها منا  ان هى الا فتنتک تضل بها من تشا وتهدى من تشا  انت ولینا فاغفر لنا وارحمنا  وانت خیر الغفرین

۷       ۱۵۶        واکتب لنا فى هذه الدنیا حسنه وفى الاخره انا هدنا الیک  قال عذابى اصیب به من اشا  ورحمتى وسعت کل شی  فساکتبها للذین یتقون ویوتون الزکوه والذین هم بـایتنا یومنون

۷       ۱۵۷       الذین یتبعون الرسول النبى الامى الذى یجدونه مکتوبا عندهم فى التورىه والانجیل یامرهم بالمعروف وینهىهم عن المنکر ویحل لهم الطیبت ویحرم علیهم الخبث ویضع عنهم اصرهم والاغلل التى کانت علیهم  فالذین امنوا به وعزروه ونصروه واتبعوا النور الذى انزل معه  اولک هم المفلحون

۷       ۱۵۸       قل یایها الناس انى رسول الله الیکم جمیعا الذى له ملک السموت والارض  لا اله الا هو یحی ویمیت  فـامنوا بالله ورسوله النبى الامى الذى یومن بالله وکلمته واتبعوه لعلکم تهتدون

۷       ۱۵۹       ومن قوم موسى امه یهدون بالحق وبه یعدلون

۷       ۱۶۰       وقطعنهم اثنتى عشره اسباطا امما  واوحینا الى موسى اذ استسقىه قومه ان اضرب بعصاک الحجر  فانبجست منه اثنتا عشره عینا  قد علم کل اناس مشربهم  وظللنا علیهم الغمم وانزلنا علیهم المن والسلوى  کلوا من طیبت ما رزقنکم  وما ظلمونا ولکن کانوا انفسهم یظلمون

۷       ۱۶۱       واذ قیل لهم اسکنوا هذه القریه وکلوا منها حیث شتم وقولوا حطه وادخلوا الباب سجدا نغفر لکم خطیـتکم  سنزید المحسنین

۷       ۱۶۲       فبدل الذین ظلموا منهم قولا غیر الذى قیل لهم فارسلنا علیهم رجزا من السما بما کانوا یظلمون

۷       ۱۶۳       وسـلهم عن القریه التى کانت حاضره البحر اذ یعدون فى السبت اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا ویوم لا یسبتون  لا تاتیهم  کذلک نبلوهم بما کانوا یفسقون

۷       ۱۶۴       واذ قالت امه منهم لم تعظون قوما  الله مهلکهم او معذبهم عذابا شدیدا  قالوا معذره الى ربکم ولعلهم یتقون

۷       ۱۶۵       فلما نسوا ما ذکروا به انجینا الذین ینهون عن السو واخذنا الذین ظلموا بعذاب بـیس بما کانوا یفسقون

۷       ۱۶۶       فلما عتوا عن ما نهوا عنه قلنا لهم کونوا قرده خسـین

۷       ۱۶۷       واذ تاذن ربک لیبعثن علیهم الى یوم القیمه من یسومهم سو العذاب  ان ربک لسریع العقاب  وانه لغفور رحیم

۷       ۱۶۸       وقطعنهم فى الارض امما  منهم الصلحون ومنهم دون ذلک  وبلونهم بالحسنت والسیـات لعلهم یرجعون

۷       ۱۶۹       فخلف من بعدهم خلف ورثوا الکتب یاخذون عرض هذا الادنى ویقولون سیغفر لنا وان یاتهم عرض مثله یاخذوه  الم یوخذ علیهم میثق الکتب ان لا یقولوا على الله الا الحق ودرسوا ما فیه  والدار الاخره خیر للذین یتقون  افلا تعقلون

۷       ۱۷۰       والذین یمسکون بالکتب واقاموا الصلوه انا لا نضیع اجر المصلحین

۷       ۱۷۱        واذ نتقنا الجبل فوقهم کانه ظله وظنوا انه واقع بهم خذوا ما اتینکم بقوه واذکروا ما فیه لعلکم تتقون

۷       ۱۷۲       واذ اخذ ربک من بنى ادم من ظهورهم ذریتهم واشهدهم على انفسهم الست بربکم  قالوا بلى  شهدنا  ان تقولوا یوم القیمه انا کنا عن هذا غفلین

۷       ۱۷۳       او تقولوا انما اشرک اباونا من قبل وکنا ذریه من بعدهم  افتهلکنا بما فعل المبطلون

۷       ۱۷۴       وکذلک نفصل الایت ولعلهم یرجعون

۷       ۱۷۵       واتل علیهم نبا الذى اتینه ایتنا فانسلخ منها فاتبعه الشیطن فکان من الغاوین

۷       ۱۷۶       ولو شنا لرفعنه بها ولکنه اخلد الى الارض واتبع هوىه  فمثله کمثل الکلب ان تحمل علیه یلهث او تترکه یلهث  ذلک مثل القوم الذین کذبوا بـایتنا  فاقصص القصص لعلهم یتفکرون

۷       ۱۷۷       سا مثلا القوم الذین کذبوا بـایتنا وانفسهم کانوا یظلمون

۷       ۱۷۸       من یهد الله فهو المهتدى  ومن یضلل فاولک هم الخسرون

۷       ۱۷۹       ولقد ذرانا لجهنم کثیرا من الجن والانس  لهم قلوب لا یفقهون بها ولهم اعین لا یبصرون بها ولهم اذان لا یسمعون بها  اولک کالانعم بل هم اضل  اولک هم الغفلون

۷       ۱۸۰       ولله الاسما الحسنى فادعوه بها  وذروا الذین یلحدون فى اسمه  سیجزون ما کانوا یعملون

۷       ۱۸۱       وممن خلقنا امه یهدون بالحق وبه یعدلون

۷       ۱۸۲       والذین کذبوا بـایتنا سنستدرجهم من حیث لا یعلمون

۷       ۱۸۳       واملى لهم  ان کیدى متین

۷       ۱۸۴       اولم یتفکروا  ما بصاحبهم من جنه  ان هو الا نذیر مبین

۷       ۱۸۵       اولم ینظروا فى ملکوت السموت والارض وما خلق الله من شی وان عسى ان یکون قد اقترب اجلهم  فباى حدیث بعده یومنون

۷       ۱۸۶       من یضلل الله فلا هادى له  ویذرهم فى طغینهم یعمهون

۷       ۱۸۷       یسـلونک عن الساعه ایان مرسىها  قل انما علمها عند ربى  لا یجلیها لوقتها الا هو  ثقلت فى السموت والارض  لا تاتیکم الا بغته  یسـلونک کانک حفى عنها  قل انما علمها عند الله ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۷       ۱۸۸       قل لا املک لنفسى نفعا ولا ضرا الا ما شا الله  ولو کنت اعلم الغیب لاستکثرت من الخیر وما مسنى السو  ان انا الا نذیر وبشیر لقوم یومنون

۷       ۱۸۹        هو الذى خلقکم من نفس وحده وجعل منها زوجها لیسکن الیها  فلما تغشىها حملت حملا خفیفا فمرت به  فلما اثقلت دعوا الله ربهما لن اتیتنا صلحا لنکونن من الشکرین

۷       ۱۹۰       فلما اتىهما صلحا جعلا له شرکا فیما اتىهما  فتعلى الله عما یشرکون

۷       ۱۹۱       ایشرکون ما لا یخلق شیـا وهم یخلقون

۷       ۱۹۲       ولا یستطیعون لهم نصرا ولا انفسهم ینصرون

۷       ۱۹۳       وان تدعوهم الى الهدى لا یتبعوکم  سوا علیکم ادعوتموهم ام انتم صمتون

۷       ۱۹۴       ان الذین تدعون من دون الله عباد امثالکم  فادعوهم فلیستجیبوا لکم ان کنتم صدقین

۷       ۱۹۵       الهم ارجل یمشون بها  ام لهم اید یبطشون بها  ام لهم اعین یبصرون بها  ام لهم اذان یسمعون بها  قل ادعوا شرکاکم ثم کیدون فلا تنظرون

۷       ۱۹۶       ان ولى الله الذى نزل الکتب  وهو یتولى الصلحین

۷       ۱۹۷       والذین تدعون من دونه لا یستطیعون نصرکم ولا انفسهم ینصرون

۷       ۱۹۸       وان تدعوهم الى الهدى لا یسمعوا  وترىهم ینظرون الیک وهم لا یبصرون

۷       ۱۹۹       خذ العفو وامر بالعرف واعرض عن الجهلین

۷       ۲۰۰       واما ینزغنک من الشیطن نزغ فاستعذ بالله  انه سمیع علیم

۷       ۲۰۱       ان الذین اتقوا اذا مسهم طف من الشیطن تذکروا فاذا هم مبصرون

۷       ۲۰۲       واخونهم یمدونهم فى الغى ثم لا یقصرون

۷       ۲۰۳       واذا لم تاتهم بـایه قالوا لولا اجتبیتها  قل انما اتبع ما یوحى الى من ربى  هذا بصار من ربکم وهدى ورحمه لقوم یومنون

۷       ۲۰۴       واذا قر القران فاستمعوا له وانصتوا لعلکم ترحمون

۷       ۲۰۵       واذکر ربک فى نفسک تضرعا وخیفه ودون الجهر من القول بالغدو والاصال ولا تکن من الغفلین

۷       ۲۰۶       ان الذین عند ربک لا یستکبرون عن عبادته ویسبحونه وله یسجدون ۩

۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یسـلونک عن الانفال  قل الانفال لله والرسول  فاتقوا الله واصلحوا ذات بینکم  واطیعوا الله ورسوله ان کنتم مومنین

۸       ۲       انما المومنون الذین اذا ذکر الله وجلت قلوبهم واذا تلیت علیهم ایته زادتهم ایمنا وعلى ربهم یتوکلون

۸       ۳       الذین یقیمون الصلوه ومما رزقنهم ینفقون

۸       ۴       اولک هم المومنون حقا  لهم درجت عند ربهم ومغفره ورزق کریم

۸       ۵       کما اخرجک ربک من بیتک بالحق وان فریقا من المومنین لکرهون

۸       ۶       یجدلونک فى الحق بعدما تبین کانما یساقون الى الموت وهم ینظرون

۸       ۷       واذ یعدکم الله احدى الطافتین انها لکم وتودون ان غیر ذات الشوکه تکون لکم ویرید الله ان یحق الحق بکلمته ویقطع دابر الکفرین

۸       ۸       لیحق الحق ویبطل البطل ولو کره المجرمون

۸       ۹       اذ تستغیثون ربکم فاستجاب لکم انى ممدکم بالف من الملکه مردفین

۸       ۱۰       وما جعله الله الا بشرى ولتطمن به قلوبکم  وما النصر الا من عند الله  ان الله عزیز حکیم

۸       ۱۱       اذ یغشیکم النعاس امنه منه وینزل علیکم من السما ما لیطهرکم به ویذهب عنکم رجز الشیطن ولیربط على قلوبکم ویثبت به الاقدام

۸       ۱۲       اذ یوحى ربک الى الملکه انى معکم فثبتوا الذین امنوا  سالقى فى قلوب الذین کفروا الرعب فاضربوا فوق الاعناق واضربوا منهم کل بنان

۸       ۱۳       ذلک بانهم شاقوا الله ورسوله  ومن یشاقق الله ورسوله فان الله شدید العقاب

۸       ۱۴       ذلکم فذوقوه وان للکفرین عذاب النار

۸       ۱۵       یایها الذین امنوا اذا لقیتم الذین کفروا زحفا فلا تولوهم الادبار

۸       ۱۶       ومن یولهم یومذ دبره الا متحرفا لقتال او متحیزا الى فه فقد با بغضب من الله وماوىه جهنم  وبس المصیر

۸       ۱۷       فلم تقتلوهم ولکن الله قتلهم  وما رمیت اذ رمیت ولکن الله رمى  ولیبلى المومنین منه بلا حسنا  ان الله سمیع علیم

۸       ۱۸       ذلکم وان الله موهن کید الکفرین

۸       ۱۹       ان تستفتحوا فقد جاکم الفتح  وان تنتهوا فهو خیر لکم  وان تعودوا نعد ولن تغنى عنکم فتکم شیـا ولو کثرت وان الله مع المومنین

۸       ۲۰       یایها الذین امنوا اطیعوا الله ورسوله ولا تولوا عنه وانتم تسمعون

۸       ۲۱       ولا تکونوا کالذین قالوا سمعنا وهم لا یسمعون

۸       ۲۲        ان شر الدواب عند الله الصم البکم الذین لا یعقلون

۸       ۲۳       ولو علم الله فیهم خیرا لاسمعهم  ولو اسمعهم لتولوا وهم معرضون

۸       ۲۴       یایها الذین امنوا استجیبوا لله وللرسول اذا دعاکم لما یحییکم  واعلموا ان الله یحول بین المر وقلبه وانه الیه تحشرون

۸       ۲۵       واتقوا فتنه لا تصیبن الذین ظلموا منکم خاصه  واعلموا ان الله شدید العقاب

۸       ۲۶       واذکروا اذ انتم قلیل مستضعفون فى الارض تخافون ان یتخطفکم الناس فـاوىکم وایدکم بنصره ورزقکم من الطیبت لعلکم تشکرون

۸       ۲۷       یایها الذین امنوا لا تخونوا الله والرسول وتخونوا امنتکم وانتم تعلمون

۸       ۲۸       واعلموا انما امولکم واولدکم فتنه وان الله عنده اجر عظیم

۸       ۲۹       یایها الذین امنوا ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا ویکفر عنکم سیـاتکم ویغفر لکم  والله ذو الفضل العظیم

۸       ۳۰       واذ یمکر بک الذین کفروا لیثبتوک او یقتلوک او یخرجوک  ویمکرون ویمکر الله  والله خیر المکرین

۸       ۳۱       واذا تتلى علیهم ایتنا قالوا قد سمعنا لو نشا لقلنا مثل هذا  ان هذا الا اسطیر الاولین

۸       ۳۲       واذ قالوا اللهم ان کان هذا هو الحق من عندک فامطر علینا حجاره من السما او اتنا بعذاب الیم

۸       ۳۳       وما کان الله لیعذبهم وانت فیهم  وما کان الله معذبهم وهم یستغفرون

۸       ۳۴       وما لهم الا یعذبهم الله وهم یصدون عن المسجد الحرام وما کانوا اولیاه  ان اولیاوه الا المتقون ولکن اکثرهم لا یعلمون

۸       ۳۵       وما کان صلاتهم عند البیت الا مکا وتصدیه  فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون

۸       ۳۶       ان الذین کفروا ینفقون امولهم لیصدوا عن سبیل الله  فسینفقونها ثم تکون علیهم حسره ثم یغلبون  والذین کفروا الى جهنم یحشرون

۸       ۳۷       لیمیز الله الخبیث من الطیب ویجعل الخبیث بعضه على بعض فیرکمه جمیعا فیجعله فى جهنم  اولک هم الخسرون

۸       ۳۸       قل للذین کفروا ان ینتهوا یغفر لهم ما قد سلف وان یعودوا فقد مضت سنت الاولین

۸       ۳۹       وقتلوهم حتى لا تکون فتنه ویکون الدین کله لله  فان انتهوا فان الله بما یعملون بصیر

۸       ۴۰       وان تولوا فاعلموا ان الله مولىکم  نعم المولى ونعم النصیر

۸       ۴۱        واعلموا انما غنمتم من شی فان لله خمسه وللرسول ولذى القربى والیتمى والمسکین وابن السبیل ان کنتم امنتم بالله وما انزلنا على عبدنا یوم الفرقان یوم التقى الجمعان  والله على کل شی قدیر

۸       ۴۲       اذ انتم بالعدوه الدنیا وهم بالعدوه القصوى والرکب اسفل منکم  ولو تواعدتم لاختلفتم فى المیعد  ولکن لیقضى الله امرا کان مفعولا لیهلک من هلک عن بینه ویحیى من حى عن بینه  وان الله لسمیع علیم

۸       ۴۳       اذ یریکهم الله فى منامک قلیلا  ولو ارىکهم کثیرا لفشلتم ولتنزعتم فى الامر ولکن الله سلم  انه علیم بذات الصدور

۸       ۴۴       واذ یریکموهم اذ التقیتم فى اعینکم قلیلا ویقللکم فى اعینهم لیقضى الله امرا کان مفعولا  والى الله ترجع الامور

۸       ۴۵       یایها الذین امنوا اذا لقیتم فه فاثبتوا واذکروا الله کثیرا لعلکم تفلحون

۸       ۴۶       واطیعوا الله ورسوله ولا تنزعوا فتفشلوا وتذهب ریحکم  واصبروا  ان الله مع الصبرین

۸       ۴۷       ولا تکونوا کالذین خرجوا من دیرهم بطرا ورا الناس ویصدون عن سبیل الله  والله بما یعملون محیط

۸       ۴۸       واذ زین لهم الشیطن اعملهم وقال لا غالب لکم الیوم من الناس وانى جار لکم  فلما ترات الفتان نکص على عقبیه وقال انى بری منکم انى ارى ما لا ترون انى اخاف الله  والله شدید العقاب

۸       ۴۹       اذ یقول المنفقون والذین فى قلوبهم مرض غر هولا دینهم  ومن یتوکل على الله فان الله عزیز حکیم

۸       ۵۰       ولو ترى اذ یتوفى الذین کفروا  الملکه یضربون وجوههم وادبرهم وذوقوا عذاب الحریق

۸       ۵۱       ذلک بما قدمت ایدیکم وان الله لیس بظلم للعبید

۸       ۵۲       کداب ال فرعون  والذین من قبلهم  کفروا بـایت الله فاخذهم الله بذنوبهم  ان الله قوى شدید العقاب

۸       ۵۳       ذلک بان الله لم یک مغیرا نعمه انعمها على قوم حتى یغیروا ما بانفسهم  وان الله سمیع علیم

۸       ۵۴       کداب ال فرعون  والذین من قبلهم  کذبوا بـایت ربهم فاهلکنهم بذنوبهم واغرقنا ال فرعون  وکل کانوا ظلمین

۸       ۵۵       ان شر الدواب عند الله الذین کفروا فهم لا یومنون

۸       ۵۶       الذین عهدت منهم ثم ینقضون عهدهم فى کل مره وهم لا یتقون

۸       ۵۷       فاما تثقفنهم فى الحرب فشرد بهم من خلفهم لعلهم یذکرون

۸       ۵۸       واما تخافن من قوم خیانه فانبذ الیهم على سوا  ان الله لا یحب الخانین

۸       ۵۹       ولا یحسبن الذین کفروا سبقوا  انهم لا یعجزون

۸       ۶۰       واعدوا لهم ما استطعتم من قوه ومن رباط الخیل ترهبون به عدو الله وعدوکم واخرین من دونهم لا تعلمونهم الله یعلمهم  وما تنفقوا من شی فى سبیل الله یوف الیکم وانتم لا تظلمون

۸       ۶۱        وان جنحوا للسلم فاجنح لها وتوکل على الله  انه هو السمیع العلیم

۸       ۶۲       وان یریدوا ان یخدعوک فان حسبک الله  هو الذى ایدک بنصره وبالمومنین

۸       ۶۳       والف بین قلوبهم  لو انفقت ما فى الارض جمیعا ما الفت بین قلوبهم ولکن الله الف بینهم  انه عزیز حکیم

۸       ۶۴       یایها النبى حسبک الله ومن اتبعک من المومنین

۸       ۶۵       یایها النبى حرض المومنین على القتال  ان یکن منکم عشرون صبرون یغلبوا ماتین  وان یکن منکم ماه یغلبوا الفا من الذین کفروا بانهم قوم لا یفقهون

۸       ۶۶       الـن خفف الله عنکم وعلم ان فیکم ضعفا  فان یکن منکم ماه صابره یغلبوا ماتین  وان یکن منکم الف یغلبوا الفین باذن الله  والله مع الصبرین

۸       ۶۷       ما کان لنبى ان یکون له اسرى حتى یثخن فى الارض  تریدون عرض الدنیا والله یرید الاخره  والله عزیز حکیم

۸       ۶۸       لولا کتب من الله سبق لمسکم فیما اخذتم عذاب عظیم

۸       ۶۹       فکلوا مما غنمتم حللا طیبا  واتقوا الله  ان الله غفور رحیم

۸       ۷۰       یایها النبى قل لمن فى ایدیکم من الاسرى ان یعلم الله فى قلوبکم خیرا یوتکم خیرا مما اخذ منکم ویغفر لکم  والله غفور رحیم

۸       ۷۱       وان یریدوا خیانتک فقد خانوا الله من قبل فامکن منهم  والله علیم حکیم

۸       ۷۲       ان الذین امنوا وهاجروا وجهدوا بامولهم وانفسهم فى سبیل الله والذین اووا ونصروا اولک بعضهم اولیا بعض  والذین امنوا ولم یهاجروا ما لکم من ولیتهم من شی حتى یهاجروا  وان استنصروکم فى الدین فعلیکم النصر الا على قوم بینکم وبینهم میثق  والله بما تعملون بصیر

۸       ۷۳       والذین کفروا بعضهم اولیا بعض  الا تفعلوه تکن فتنه فى الارض وفساد کبیر

۸       ۷۴       والذین امنوا وهاجروا وجهدوا فى سبیل الله والذین اووا ونصروا اولک هم المومنون حقا  لهم مغفره ورزق کریم

۸       ۷۵       والذین امنوا من بعد وهاجروا وجهدوا معکم فاولک منکم  واولوا الارحام بعضهم اولى ببعض فى کتب الله  ان الله بکل شی علیم

۹       ۱       براه من الله ورسوله الى الذین عهدتم من المشرکین

۹       ۲       فسیحوا فى الارض اربعه اشهر واعلموا انکم غیر معجزى الله  وان الله مخزى الکفرین

۹       ۳       واذن من الله ورسوله الى الناس یوم الحج الاکبر ان الله بری من المشرکین  ورسوله  فان تبتم فهو خیر لکم  وان تولیتم فاعلموا انکم غیر معجزى الله  وبشر الذین کفروا بعذاب الیم

۹       ۴       الا الذین عهدتم من المشرکین ثم لم ینقصوکم شیـا ولم یظهروا علیکم احدا فاتموا الیهم عهدهم الى مدتهم  ان الله یحب المتقین

۹       ۵       فاذا انسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا المشرکین حیث وجدتموهم وخذوهم واحصروهم واقعدوا لهم کل مرصد  فان تابوا واقاموا الصلوه واتوا الزکوه فخلوا سبیلهم  ان الله غفور رحیم

۹       ۶       وان احد من المشرکین استجارک فاجره حتى یسمع کلم الله ثم ابلغه مامنه  ذلک بانهم قوم لا یعلمون

۹       ۷       کیف یکون للمشرکین عهد عند الله وعند رسوله الا الذین عهدتم عند المسجد الحرام  فما استقموا لکم فاستقیموا لهم  ان الله یحب المتقین

۹       ۸       کیف وان یظهروا علیکم لا یرقبوا فیکم الا ولا ذمه  یرضونکم بافوههم وتابى قلوبهم واکثرهم فسقون

۹       ۹       اشتروا بـایت الله ثمنا قلیلا فصدوا عن سبیله  انهم سا ما کانوا یعملون

۹       ۱۰       لا یرقبون فى مومن الا ولا ذمه  واولک هم المعتدون

۹       ۱۱       فان تابوا واقاموا الصلوه واتوا الزکوه فاخونکم فى الدین  ونفصل الایت لقوم یعلمون

۹       ۱۲       وان نکثوا ایمنهم من بعد عهدهم وطعنوا فى دینکم فقتلوا امه الکفر  انهم لا ایمن لهم لعلهم ینتهون

۹       ۱۳       الا تقتلون قوما نکثوا ایمنهم وهموا باخراج الرسول وهم بدوکم اول مره  اتخشونهم  فالله احق ان تخشوه ان کنتم مومنین

۹       ۱۴       قتلوهم یعذبهم الله بایدیکم ویخزهم وینصرکم علیهم ویشف صدور قوم مومنین

۹       ۱۵       ویذهب غیظ قلوبهم  ویتوب الله على من یشا  والله علیم حکیم

۹       ۱۶       ام حسبتم ان تترکوا ولما یعلم الله الذین جهدوا منکم ولم یتخذوا من دون الله ولا رسوله ولا المومنین ولیجه  والله خبیر بما تعملون

۹       ۱۷       ما کان للمشرکین ان یعمروا مسجد الله شهدین على انفسهم بالکفر  اولک حبطت اعملهم وفى النار هم خلدون

۹       ۱۸       انما یعمر مسجد الله من امن بالله والیوم الاخر واقام الصلوه واتى الزکوه ولم یخش الا الله  فعسى اولک ان یکونوا من المهتدین

۹       ۱۹        اجعلتم سقایه الحاج وعماره المسجد الحرام کمن امن بالله والیوم الاخر وجهد فى سبیل الله  لا یستوۥن عند الله  والله لا یهدى القوم الظلمین

۹       ۲۰       الذین امنوا وهاجروا وجهدوا فى سبیل الله بامولهم وانفسهم اعظم درجه عند الله  واولک هم الفازون

۹       ۲۱       یبشرهم ربهم برحمه منه ورضون وجنت لهم فیها نعیم مقیم

۹       ۲۲       خلدین فیها ابدا  ان الله عنده اجر عظیم

۹       ۲۳       یایها الذین امنوا لا تتخذوا اباکم واخونکم اولیا ان استحبوا الکفر على الایمن  ومن یتولهم منکم فاولک هم الظلمون

۹       ۲۴       قل ان کان اباوکم وابناوکم واخونکم وازوجکم وعشیرتکم وامول اقترفتموها وتجره تخشون کسادها ومسکن ترضونها احب الیکم من الله ورسوله وجهاد فى سبیله فتربصوا حتى یاتى الله بامره  والله لا یهدى القوم الفسقین

۹       ۲۵       لقد نصرکم الله فى مواطن کثیره  ویوم حنین  اذ اعجبتکم کثرتکم فلم تغن عنکم شیـا وضاقت علیکم الارض بما رحبت ثم ولیتم مدبرین

۹       ۲۶       ثم انزل الله سکینته على رسوله وعلى المومنین وانزل جنودا لم تروها وعذب الذین کفروا  وذلک جزا الکفرین

۹       ۲۷       ثم یتوب الله من بعد ذلک على من یشا  والله غفور رحیم

۹       ۲۸       یایها الذین امنوا انما المشرکون نجس فلا یقربوا المسجد الحرام بعد عامهم هذا  وان خفتم عیله فسوف یغنیکم الله من فضله ان شا  ان الله علیم حکیم

۹       ۲۹       قتلوا الذین لا یومنون بالله ولا بالیوم الاخر ولا یحرمون ما حرم الله ورسوله ولا یدینون دین الحق من الذین اوتوا الکتب حتى یعطوا الجزیه عن ید وهم صغرون

۹       ۳۰       وقالت الیهود عزیر ابن الله وقالت النصرى المسیح ابن الله  ذلک قولهم بافوههم  یضهـون قول الذین کفروا من قبل  قتلهم الله  انى یوفکون

۹       ۳۱       اتخذوا احبارهم ورهبنهم اربابا من دون الله والمسیح ابن مریم وما امروا الا لیعبدوا الها وحدا  لا اله الا هو  سبحنه عما یشرکون

۹       ۳۲       یریدون ان یطفـوا نور الله بافوههم ویابى الله الا ان یتم نوره ولو کره الکفرون

۹       ۳۳       هو الذى ارسل رسوله بالهدى ودین الحق لیظهره على الدین کله ولو کره المشرکون

۹       ۳۴        یایها الذین امنوا ان کثیرا من الاحبار والرهبان لیاکلون امول الناس بالبطل ویصدون عن سبیل الله  والذین یکنزون الذهب والفضه ولا ینفقونها فى سبیل الله فبشرهم بعذاب الیم

۹       ۳۵       یوم یحمى علیها فى نار جهنم فتکوى بها جباههم وجنوبهم وظهورهم  هذا ما کنزتم لانفسکم فذوقوا ما کنتم تکنزون

۹       ۳۶       ان عده الشهور عند الله اثنا عشر شهرا فى کتب الله یوم خلق السموت والارض منها اربعه حرم  ذلک الدین القیم  فلا تظلموا فیهن انفسکم  وقتلوا المشرکین کافه کما یقتلونکم کافه  واعلموا ان الله مع المتقین

۹       ۳۷       انما النسی زیاده فى الکفر  یضل به الذین کفروا یحلونه عاما ویحرمونه عاما لیواطـوا عده ما حرم الله فیحلوا ما حرم الله  زین لهم سو اعملهم  والله لا یهدى القوم الکفرین

۹       ۳۸       یایها الذین امنوا ما لکم اذا قیل لکم انفروا فى سبیل الله اثاقلتم الى الارض  ارضیتم بالحیوه الدنیا من الاخره  فما متع الحیوه الدنیا فى الاخره الا قلیل

۹       ۳۹       الا تنفروا یعذبکم عذابا الیما ویستبدل قوما غیرکم ولا تضروه شیـا  والله على کل شی قدیر

۹       ۴۰       الا تنصروه فقد نصره الله اذ اخرجه الذین کفروا ثانى اثنین اذ هما فى الغار اذ یقول لصحبه لا تحزن ان الله معنا  فانزل الله سکینته علیه وایده بجنود لم تروها وجعل کلمه الذین کفروا السفلى  وکلمه الله هى العلیا  والله عزیز حکیم

۹       ۴۱       انفروا خفافا وثقالا وجهدوا بامولکم وانفسکم فى سبیل الله  ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون

۹       ۴۲       لو کان عرضا قریبا وسفرا قاصدا لاتبعوک ولکن بعدت علیهم الشقه  وسیحلفون بالله لو استطعنا لخرجنا معکم یهلکون انفسهم والله یعلم انهم لکذبون

۹       ۴۳       عفا الله عنک لم اذنت لهم حتى یتبین لک الذین صدقوا وتعلم الکذبین

۹       ۴۴       لا یستـذنک الذین یومنون بالله والیوم الاخر ان یجهدوا بامولهم وانفسهم  والله علیم بالمتقین

۹       ۴۵       انما یستـذنک الذین لا یومنون بالله والیوم الاخر وارتابت قلوبهم فهم فى ریبهم یترددون

۹       ۴۶        ولو ارادوا الخروج لاعدوا له عده ولکن کره الله انبعاثهم فثبطهم وقیل اقعدوا مع القعدین

۹       ۴۷       لو خرجوا فیکم ما زادوکم الا خبالا ولاوضعوا خللکم یبغونکم الفتنه وفیکم سمعون لهم  والله علیم بالظلمین

۹       ۴۸       لقد ابتغوا الفتنه من قبل وقلبوا لک الامور حتى جا الحق وظهر امر الله وهم کرهون

۹       ۴۹       ومنهم من یقول اذن لى ولا تفتنى  الا فى الفتنه سقطوا  وان جهنم لمحیطه بالکفرین

۹       ۵۰       ان تصبک حسنه تسوهم  وان تصبک مصیبه یقولوا قد اخذنا امرنا من قبل ویتولوا وهم فرحون

۹       ۵۱       قل لن یصیبنا الا ما کتب الله لنا هو مولنا  وعلى الله فلیتوکل المومنون

۹       ۵۲       قل هل تربصون بنا الا احدى الحسنیین  ونحن نتربص بکم ان یصیبکم الله بعذاب من عنده او بایدینا  فتربصوا انا معکم متربصون

۹       ۵۳       قل انفقوا طوعا او کرها لن یتقبل منکم  انکم کنتم قوما فسقین

۹       ۵۴       وما منعهم ان تقبل منهم نفقتهم الا انهم کفروا بالله وبرسوله ولا یاتون الصلوه الا وهم کسالى ولا ینفقون الا وهم کرهون

۹       ۵۵       فلا تعجبک امولهم ولا اولدهم  انما یرید الله لیعذبهم بها فى الحیوه الدنیا وتزهق انفسهم وهم کفرون

۹       ۵۶       ویحلفون بالله انهم لمنکم وما هم منکم ولکنهم قوم یفرقون

۹       ۵۷       لو یجدون ملجـا او مغرت او مدخلا لولوا الیه وهم یجمحون

۹       ۵۸       ومنهم من یلمزک فى الصدقت فان اعطوا منها رضوا وان لم یعطوا منها اذا هم یسخطون

۹       ۵۹       ولو انهم رضوا ما اتىهم الله ورسوله وقالوا حسبنا الله سیوتینا الله من فضله ورسوله انا الى الله رغبون

۹       ۶۰        انما الصدقت للفقرا والمسکین والعملین علیها والمولفه قلوبهم وفى الرقاب والغرمین وفى سبیل الله وابن السبیل  فریضه من الله  والله علیم حکیم

۹       ۶۱       ومنهم الذین یوذون النبى ویقولون هو اذن  قل اذن خیر لکم یومن بالله ویومن للمومنین ورحمه للذین امنوا منکم  والذین یوذون رسول الله لهم عذاب الیم

۹       ۶۲       یحلفون بالله لکم لیرضوکم والله ورسوله احق ان یرضوه ان کانوا مومنین

۹       ۶۳       الم یعلموا انه من یحادد الله ورسوله فان له نار جهنم خلدا فیها  ذلک الخزى العظیم

۹       ۶۴       یحذر المنفقون ان تنزل علیهم سوره تنبهم بما فى قلوبهم  قل استهزوا ان الله مخرج ما تحذرون

۹       ۶۵       ولن سالتهم لیقولن انما کنا نخوض ونلعب  قل ابالله وایته ورسوله کنتم تستهزون

۹       ۶۶       لا تعتذروا قد کفرتم بعد ایمنکم  ان نعف عن طافه منکم نعذب طافه بانهم کانوا مجرمین

۹       ۶۷       المنفقون والمنفقت بعضهم من بعض  یامرون بالمنکر وینهون عن المعروف ویقبضون ایدیهم  نسوا الله فنسیهم  ان المنفقین هم الفسقون

۹       ۶۸       وعد الله المنفقین والمنفقت والکفار نار جهنم خلدین فیها  هى حسبهم  ولعنهم الله  ولهم عذاب مقیم

۹       ۶۹       کالذین من قبلکم کانوا اشد منکم قوه واکثر امولا واولدا فاستمتعوا بخلقهم فاستمتعتم بخلقکم کما استمتع الذین من قبلکم بخلقهم وخضتم کالذى خاضوا  اولک حبطت اعملهم فى الدنیا والاخره  واولک هم الخسرون

۹       ۷۰       الم یاتهم نبا الذین من قبلهم قوم نوح وعاد وثمود وقوم ابرهیم واصحب مدین والموتفکت  اتتهم رسلهم بالبینت  فما کان الله لیظلمهم ولکن کانوا انفسهم یظلمون

۹       ۷۱       والمومنون والمومنت بعضهم اولیا بعض  یامرون بالمعروف وینهون عن المنکر ویقیمون الصلوه ویوتون الزکوه ویطیعون الله ورسوله  اولک سیرحمهم الله  ان الله عزیز حکیم

۹       ۷۲       وعد الله المومنین والمومنت جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها ومسکن طیبه فى جنت عدن  ورضون من الله اکبر  ذلک هو الفوز العظیم

۹       ۷۳       یایها النبى جهد الکفار والمنفقین واغلظ علیهم  وماوىهم جهنم  وبس المصیر

۹       ۷۴       یحلفون بالله ما قالوا ولقد قالوا کلمه الکفر وکفروا بعد اسلمهم وهموا بما لم ینالوا  وما نقموا الا ان اغنىهم الله ورسوله من فضله  فان یتوبوا یک خیرا لهم  وان یتولوا یعذبهم الله عذابا الیما فى الدنیا والاخره  وما لهم فى الارض من ولى ولا نصیر

۹       ۷۵        ومنهم من عهد الله لن اتىنا من فضله لنصدقن ولنکونن من الصلحین

۹       ۷۶       فلما اتىهم من فضله بخلوا به وتولوا وهم معرضون

۹       ۷۷       فاعقبهم نفاقا فى قلوبهم الى یوم یلقونه بما اخلفوا الله ما وعدوه وبما کانوا یکذبون

۹       ۷۸       الم یعلموا ان الله یعلم سرهم ونجوىهم وان الله علم الغیوب

۹       ۷۹       الذین یلمزون المطوعین من المومنین فى الصدقت والذین لا یجدون الا جهدهم فیسخرون منهم  سخر الله منهم ولهم عذاب الیم

۹       ۸۰       استغفر لهم او لا تستغفر لهم ان تستغفر لهم سبعین مره فلن یغفر الله لهم  ذلک بانهم کفروا بالله ورسوله  والله لا یهدى القوم الفسقین

۹       ۸۱       فرح المخلفون بمقعدهم خلف رسول الله وکرهوا ان یجهدوا بامولهم وانفسهم فى سبیل الله وقالوا لا تنفروا فى الحر  قل نار جهنم اشد حرا  لو کانوا یفقهون

۹       ۸۲       فلیضحکوا قلیلا ولیبکوا کثیرا جزا بما کانوا یکسبون

۹       ۸۳       فان رجعک الله الى طافه منهم فاستـذنوک للخروج فقل لن تخرجوا معى ابدا ولن تقتلوا معى عدوا  انکم رضیتم بالقعود اول مره فاقعدوا مع الخلفین

۹       ۸۴       ولا تصل على احد منهم مات ابدا ولا تقم على قبره  انهم کفروا بالله ورسوله وماتوا وهم فسقون

۹       ۸۵       ولا تعجبک امولهم واولدهم  انما یرید الله ان یعذبهم بها فى الدنیا وتزهق انفسهم وهم کفرون

۹       ۸۶       واذا انزلت سوره ان امنوا بالله وجهدوا مع رسوله استـذنک اولوا الطول منهم وقالوا ذرنا نکن مع القعدین

۹       ۸۷       رضوا بان یکونوا مع الخوالف وطبع على قلوبهم فهم لا یفقهون

۹       ۸۸       لکن الرسول والذین امنوا معه جهدوا بامولهم وانفسهم  واولک لهم الخیرت  واولک هم المفلحون

۹       ۸۹       اعد الله لهم جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها  ذلک الفوز العظیم

۹       ۹۰       وجا المعذرون من الاعراب لیوذن لهم وقعد الذین کذبوا الله ورسوله  سیصیب الذین کفروا منهم عذاب الیم

۹       ۹۱       لیس على الضعفا ولا على المرضى ولا على الذین لا یجدون ما ینفقون حرج اذا نصحوا لله ورسوله  ما على المحسنین من سبیل  والله غفور رحیم

۹       ۹۲       ولا على الذین اذا ما اتوک لتحملهم قلت لا اجد ما احملکم علیه تولوا واعینهم تفیض من الدمع حزنا الا یجدوا ما ینفقون

۹       ۹۳        انما السبیل على الذین یستـذنونک وهم اغنیا  رضوا بان یکونوا مع الخوالف وطبع الله على قلوبهم فهم لا یعلمون

۹       ۹۴       یعتذرون الیکم اذا رجعتم الیهم  قل لا تعتذروا لن نومن لکم قد نبانا الله من اخبارکم  وسیرى الله عملکم ورسوله ثم تردون الى علم الغیب والشهده فینبکم بما کنتم تعملون

۹       ۹۵       سیحلفون بالله لکم اذا انقلبتم الیهم لتعرضوا عنهم  فاعرضوا عنهم  انهم رجس  وماوىهم جهنم جزا بما کانوا یکسبون

۹       ۹۶       یحلفون لکم لترضوا عنهم  فان ترضوا عنهم فان الله لا یرضى عن القوم الفسقین

۹       ۹۷       الاعراب اشد کفرا ونفاقا واجدر الا یعلموا حدود ما انزل الله على رسوله  والله علیم حکیم

۹       ۹۸       ومن الاعراب من یتخذ ما ینفق مغرما ویتربص بکم الدوار  علیهم داره السو  والله سمیع علیم

۹       ۹۹       ومن الاعراب من یومن بالله والیوم الاخر ویتخذ ما ینفق قربت عند الله وصلوت الرسول  الا انها قربه لهم  سیدخلهم الله فى رحمته  ان الله غفور رحیم

۹       ۱۰۰       والسبقون الاولون من المهجرین والانصار والذین اتبعوهم باحسن رضى الله عنهم ورضوا عنه واعد لهم جنت تجرى تحتها الانهر خلدین فیها ابدا  ذلک الفوز العظیم

۹       ۱۰۱       وممن حولکم من الاعراب منفقون  ومن اهل المدینه  مردوا على النفاق لا تعلمهم  نحن نعلمهم  سنعذبهم مرتین ثم یردون الى عذاب عظیم

۹       ۱۰۲       واخرون اعترفوا بذنوبهم خلطوا عملا صلحا واخر سیا عسى الله ان یتوب علیهم  ان الله غفور رحیم

۹       ۱۰۳       خذ من امولهم صدقه تطهرهم وتزکیهم بها وصل علیهم  ان صلوتک سکن لهم  والله سمیع علیم

۹       ۱۰۴       الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبه عن عباده ویاخذ الصدقت وان الله هو التواب الرحیم

۹       ۱۰۵       وقل اعملوا فسیرى الله عملکم ورسوله والمومنون  وستردون الى علم الغیب والشهده فینبکم بما کنتم تعملون

۹       ۱۰۶       واخرون مرجون لامر الله اما یعذبهم واما یتوب علیهم  والله علیم حکیم

۹       ۱۰۷       والذین اتخذوا مسجدا ضرارا وکفرا وتفریقا بین المومنین وارصادا لمن حارب الله ورسوله من قبل  ولیحلفن ان اردنا الا الحسنى  والله یشهد انهم لکذبون

۹       ۱۰۸       لا تقم فیه ابدا  لمسجد اسس على التقوى من اول یوم احق ان تقوم فیه  فیه رجال یحبون ان یتطهروا  والله یحب المطهرین

۹       ۱۰۹       افمن اسس بنینه على تقوى من الله ورضون خیر ام من اسس بنینه على شفا جرف هار فانهار به فى نار جهنم  والله لا یهدى القوم الظلمین

۹       ۱۱۰       لا یزال بنینهم الذى بنوا ریبه فى قلوبهم الا ان تقطع قلوبهم  والله علیم حکیم

۹       ۱۱۱        ان الله اشترى من المومنین انفسهم وامولهم بان لهم الجنه  یقتلون فى سبیل الله فیقتلون ویقتلون  وعدا علیه حقا فى التورىه والانجیل والقران  ومن اوفى بعهده من الله  فاستبشروا ببیعکم الذى بایعتم به  وذلک هو الفوز العظیم

۹       ۱۱۲       التبون العبدون الحمدون السحون الرکعون السجدون الامرون بالمعروف والناهون عن المنکر والحفظون لحدود الله  وبشر المومنین

۹       ۱۱۳       ما کان للنبى والذین امنوا ان یستغفروا للمشرکین ولو کانوا اولى قربى من بعد ما تبین لهم انهم اصحب الجحیم

۹       ۱۱۴       وما کان استغفار ابرهیم لابیه الا عن موعده وعدها ایاه فلما تبین له انه عدو لله تبرا منه  ان ابرهیم لاوه حلیم

۹       ۱۱۵       وما کان الله لیضل قوما بعد اذ هدىهم حتى یبین لهم ما یتقون  ان الله بکل شی علیم

۹       ۱۱۶       ان الله له ملک السموت والارض  یحی ویمیت  وما لکم من دون الله من ولى ولا نصیر

۹       ۱۱۷       لقد تاب الله على النبى والمهجرین والانصار الذین اتبعوه فى ساعه العسره من بعد ما کاد یزیغ قلوب فریق منهم ثم تاب علیهم  انه بهم روف رحیم

۹       ۱۱۸       وعلى الثلثه الذین خلفوا حتى اذا ضاقت علیهم الارض بما رحبت وضاقت علیهم انفسهم وظنوا ان لا ملجا من الله الا الیه ثم تاب علیهم لیتوبوا  ان الله هو التواب الرحیم

۹       ۱۱۹       یایها الذین امنوا اتقوا الله وکونوا مع الصدقین

۹       ۱۲۰       ما کان لاهل المدینه ومن حولهم من الاعراب ان یتخلفوا عن رسول الله ولا یرغبوا بانفسهم عن نفسه  ذلک بانهم لا یصیبهم ظما ولا نصب ولا مخمصه فى سبیل الله ولا یطـون موطا یغیظ الکفار ولا ینالون من عدو نیلا الا کتب لهم به عمل صلح  ان الله لا یضیع اجر المحسنین

۹       ۱۲۱       ولا ینفقون نفقه صغیره ولا کبیره ولا یقطعون وادیا الا کتب لهم لیجزیهم الله احسن ما کانوا یعملون

۹       ۱۲۲        وما کان المومنون لینفروا کافه  فلولا نفر من کل فرقه منهم طافه لیتفقهوا فى الدین ولینذروا قومهم اذا رجعوا الیهم لعلهم یحذرون

۹       ۱۲۳       یایها الذین امنوا قتلوا الذین یلونکم من الکفار ولیجدوا فیکم غلظه  واعلموا ان الله مع المتقین

۹       ۱۲۴       واذا ما انزلت سوره فمنهم من یقول ایکم زادته هذه ایمنا  فاما الذین امنوا فزادتهم ایمنا وهم یستبشرون

۹       ۱۲۵       واما الذین فى قلوبهم مرض فزادتهم رجسا الى رجسهم وماتوا وهم کفرون

۹       ۱۲۶       اولا یرون انهم یفتنون فى کل عام مره او مرتین ثم لا یتوبون ولا هم یذکرون

۹       ۱۲۷       واذا ما انزلت سوره نظر بعضهم الى بعض هل یرىکم من احد ثم انصرفوا  صرف الله قلوبهم بانهم قوم لا یفقهون

۹       ۱۲۸       لقد جاکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین روف رحیم

۹       ۱۲۹       فان تولوا فقل حسبى الله لا اله الا هو  علیه توکلت  وهو رب العرش العظیم

۱۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الر  تلک ایت الکتب الحکیم

۱۰       ۲       اکان للناس عجبا ان اوحینا الى رجل منهم ان انذر الناس وبشر الذین امنوا ان لهم قدم صدق عند ربهم  قال الکفرون ان هذا لسحر مبین

۱۰       ۳       ان ربکم الله الذى خلق السموت والارض فى سته ایام ثم استوى على العرش  یدبر الامر  ما من شفیع الا من بعد اذنه  ذلکم الله ربکم فاعبدوه  افلا تذکرون

۱۰       ۴       الیه مرجعکم جمیعا  وعد الله حقا  انه یبدوا الخلق ثم یعیده لیجزى الذین امنوا وعملوا الصلحت بالقسط  والذین کفروا لهم شراب من حمیم وعذاب الیم بما کانوا یکفرون

۱۰       ۵       هو الذى جعل الشمس ضیا والقمر نورا وقدره منازل لتعلموا عدد السنین والحساب  ما خلق الله ذلک الا بالحق  یفصل الایت لقوم یعلمون

۱۰       ۶       ان فى اختلف الیل والنهار وما خلق الله فى السموت والارض لایت لقوم یتقون

۱۰       ۷       ان الذین لا یرجون لقانا ورضوا بالحیوه الدنیا واطمانوا بها والذین هم عن ایتنا غفلون

۱۰       ۸       اولک ماوىهم النار بما کانوا یکسبون

۱۰       ۹       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت یهدیهم ربهم بایمنهم  تجرى من تحتهم الانهر فى جنت النعیم

۱۰       ۱۰       دعوىهم فیها سبحنک اللهم وتحیتهم فیها سلم  واخر دعوىهم ان الحمد لله رب العلمین

۱۰       ۱۱        ولو یعجل الله للناس الشر استعجالهم بالخیر لقضى الیهم اجلهم  فنذر الذین لا یرجون لقانا فى طغینهم یعمهون

۱۰       ۱۲       واذا مس الانسن الضر دعانا لجنبه او قاعدا او قاما فلما کشفنا عنه ضره مر کان لم یدعنا الى ضر مسه  کذلک زین للمسرفین ما کانوا یعملون

۱۰       ۱۳       ولقد اهلکنا القرون من قبلکم لما ظلموا  وجاتهم رسلهم بالبینت وما کانوا لیومنوا  کذلک نجزى القوم المجرمین

۱۰       ۱۴       ثم جعلنکم خلف فى الارض من بعدهم لننظر کیف تعملون

۱۰       ۱۵       واذا تتلى علیهم ایاتنا بینت  قال الذین لا یرجون لقانا ات بقران غیر هذا او بدله  قل ما یکون لى ان ابدله من تلقا نفسى  ان اتبع الا ما یوحى الى  انى اخاف ان عصیت ربى عذاب یوم عظیم

۱۰       ۱۶       قل لو شا الله ما تلوته علیکم ولا ادرىکم به  فقد لبثت فیکم عمرا من قبله  افلا تعقلون

۱۰       ۱۷       فمن اظلم ممن افترى على الله کذبا او کذب بـایته  انه لا یفلح المجرمون

۱۰       ۱۸       ویعبدون من دون الله ما لا یضرهم ولا ینفعهم ویقولون هولا شفعونا عند الله  قل اتنبـون الله بما لا یعلم فى السموت ولا فى الارض  سبحنه وتعلى عما یشرکون

۱۰       ۱۹       وما کان الناس الا امه وحده فاختلفوا  ولولا کلمه سبقت من ربک لقضى بینهم فیما فیه یختلفون

۱۰       ۲۰       ویقولون لولا انزل علیه ایه من ربه  فقل انما الغیب لله فانتظروا انى معکم من المنتظرین

۱۰       ۲۱       واذا اذقنا الناس رحمه من بعد ضرا مستهم اذا لهم مکر فى ایاتنا  قل الله اسرع مکرا  ان رسلنا یکتبون ما تمکرون

۱۰       ۲۲       هو الذى یسیرکم فى البر والبحر  حتى اذا کنتم فى الفلک وجرین بهم بریح طیبه وفرحوا بها جاتها ریح عاصف وجاهم الموج من کل مکان وظنوا انهم احیط بهم  دعوا الله مخلصین له الدین لن انجیتنا من هذه لنکونن من الشکرین

۱۰       ۲۳       فلما انجىهم اذا هم یبغون فى الارض بغیر الحق  یایها الناس انما بغیکم على انفسکم  متع الحیوه الدنیا  ثم الینا مرجعکم فننبکم بما کنتم تعملون

۱۰       ۲۴       انما مثل الحیوه الدنیا کما انزلنه من السما فاختلط به نبات الارض مما یاکل الناس والانعم حتى اذا اخذت الارض زخرفها وازینت وظن اهلها انهم قدرون علیها اتىها امرنا لیلا او نهارا فجعلنها حصیدا کان لم تغن بالامس  کذلک نفصل الایت لقوم یتفکرون

۱۰       ۲۵       والله یدعوا الى دار السلم ویهدى من یشا الى صرط مستقیم

۱۰       ۲۶        للذین احسنوا الحسنى وزیاده  ولا یرهق وجوههم قتر ولا ذله  اولک اصحب الجنه  هم فیها خلدون

۱۰       ۲۷       والذین کسبوا السیـات جزا سیه بمثلها وترهقهم ذله  ما لهم من الله من عاصم  کانما اغشیت وجوههم قطعا من الیل مظلما  اولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۱۰       ۲۸       ویوم نحشرهم جمیعا ثم نقول للذین اشرکوا مکانکم انتم وشرکاوکم  فزیلنا بینهم  وقال شرکاوهم ما کنتم ایانا تعبدون

۱۰       ۲۹       فکفى بالله شهیدا بیننا وبینکم ان کنا عن عبادتکم لغفلین

۱۰       ۳۰       هنالک تبلوا کل نفس ما اسلفت  وردوا الى الله مولىهم الحق  وضل عنهم ما کانوا یفترون

۱۰       ۳۱       قل من یرزقکم من السما والارض امن یملک السمع والابصر ومن یخرج الحى من المیت ویخرج المیت من الحى ومن یدبر الامر  فسیقولون الله  فقل افلا تتقون

۱۰       ۳۲       فذلکم الله ربکم الحق  فماذا بعد الحق الا الضلل  فانى تصرفون

۱۰       ۳۳       کذلک حقت کلمت ربک على الذین فسقوا انهم لا یومنون

۱۰       ۳۴       قل هل من شرکاکم من یبدوا الخلق ثم یعیده  قل الله یبدوا الخلق ثم یعیده  فانى توفکون

۱۰       ۳۵       قل هل من شرکاکم من یهدى الى الحق  قل الله یهدى للحق  افمن یهدى الى الحق احق ان یتبع امن لا یهدى الا ان یهدى  فما لکم کیف تحکمون

۱۰       ۳۶       وما یتبع اکثرهم الا ظنا  ان الظن لا یغنى من الحق شیـا  ان الله علیم بما یفعلون

۱۰       ۳۷       وما کان هذا القران ان یفترى من دون الله ولکن تصدیق الذى بین یدیه وتفصیل الکتب لا ریب فیه من رب العلمین

۱۰       ۳۸       ام یقولون افترىه  قل فاتوا بسوره مثله وادعوا من استطعتم من دون الله ان کنتم صدقین

۱۰       ۳۹       بل کذبوا بما لم یحیطوا بعلمه ولما یاتهم تاویله  کذلک کذب الذین من قبلهم  فانظر کیف کان عقبه الظلمین

۱۰       ۴۰       ومنهم من یومن به ومنهم من لا یومن به  وربک اعلم بالمفسدین

۱۰       ۴۱       وان کذبوک فقل لى عملى ولکم عملکم  انتم بریـون مما اعمل وانا بری مما تعملون

۱۰       ۴۲       ومنهم من یستمعون الیک  افانت تسمع الصم ولو کانوا لا یعقلون

۱۰       ۴۳       ومنهم من ینظر الیک  افانت تهدى العمى ولو کانوا لا یبصرون

۱۰       ۴۴       ان الله لا یظلم الناس شیـا ولکن الناس انفسهم یظلمون

۱۰       ۴۵       ویوم یحشرهم کان لم یلبثوا الا ساعه من النهار یتعارفون بینهم  قد خسر الذین کذبوا بلقا الله وما کانوا مهتدین

۱۰       ۴۶       واما نرینک بعض الذى نعدهم او نتوفینک فالینا مرجعهم ثم الله شهید على ما یفعلون

۱۰       ۴۷       ولکل امه رسول  فاذا جا رسولهم قضى بینهم بالقسط وهم لا یظلمون

۱۰       ۴۸       ویقولون متى هذا الوعد ان کنتم صدقین

۱۰       ۴۹       قل لا املک لنفسى ضرا ولا نفعا الا ما شا الله  لکل امه اجل  اذا جا اجلهم فلا یستـخرون ساعه  ولا یستقدمون

۱۰       ۵۰       قل اریتم ان اتىکم عذابه بیتا او نهارا ماذا یستعجل منه المجرمون

۱۰       ۵۱       اثم اذا ما وقع امنتم به  الـن وقد کنتم به تستعجلون

۱۰       ۵۲       ثم قیل للذین ظلموا ذوقوا عذاب الخلد هل تجزون الا بما کنتم تکسبون

۱۰       ۵۳        ویستنبـونک احق هو  قل اى وربى انه لحق  وما انتم بمعجزین

۱۰       ۵۴       ولو ان لکل نفس ظلمت ما فى الارض لافتدت به  واسروا الندامه لما راوا العذاب  وقضى بینهم بالقسط  وهم لا یظلمون

۱۰       ۵۵       الا ان لله ما فى السموت والارض  الا ان وعد الله حق ولکن اکثرهم لا یعلمون

۱۰       ۵۶       هو یحی ویمیت والیه ترجعون

۱۰       ۵۷       یایها الناس قد جاتکم موعظه من ربکم وشفا لما فى الصدور وهدى ورحمه للمومنین

۱۰       ۵۸       قل بفضل الله وبرحمته فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون

۱۰       ۵۹       قل اریتم ما انزل الله لکم من رزق فجعلتم منه حراما وحللا قل الله اذن لکم  ام على الله تفترون

۱۰       ۶۰       وما ظن الذین یفترون على الله الکذب یوم القیمه  ان الله لذو فضل على الناس ولکن اکثرهم لا یشکرون

۱۰       ۶۱       وما تکون فى شان وما تتلوا منه من قران ولا تعملون من عمل الا کنا علیکم شهودا اذ تفیضون فیه  وما یعزب عن ربک من مثقال ذره فى الارض ولا فى السما ولا اصغر من ذلک ولا اکبر الا فى کتب مبین

۱۰       ۶۲       الا ان اولیا الله لا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۱۰       ۶۳       الذین امنوا وکانوا یتقون

۱۰       ۶۴       لهم البشرى فى الحیوه الدنیا وفى الاخره  لا تبدیل لکلمت الله  ذلک هو الفوز العظیم

۱۰       ۶۵       ولا یحزنک قولهم  ان العزه لله جمیعا  هو السمیع العلیم

۱۰       ۶۶       الا ان لله من فى السموت ومن فى الارض  وما یتبع الذین یدعون من دون الله شرکا  ان یتبعون الا الظن وان هم الا یخرصون

۱۰       ۶۷       هو الذى جعل لکم الیل لتسکنوا فیه والنهار مبصرا  ان فى ذلک لایت لقوم یسمعون

۱۰       ۶۸       قالوا اتخذ الله ولدا  سبحنه  هو الغنى  له ما فى السموت وما فى الارض  ان عندکم من سلطن بهذا  اتقولون على الله ما لا تعلمون

۱۰       ۶۹       قل ان الذین یفترون على الله الکذب لا یفلحون

۱۰       ۷۰       متع فى الدنیا ثم الینا مرجعهم ثم نذیقهم العذاب الشدید بما کانوا یکفرون

۱۰       ۷۱        واتل علیهم نبا نوح اذ قال لقومه یقوم ان کان کبر علیکم مقامى وتذکیرى بـایت الله فعلى الله توکلت فاجمعوا امرکم وشرکاکم ثم لا یکن امرکم علیکم غمه ثم اقضوا الى ولا تنظرون

۱۰       ۷۲       فان تولیتم فما سالتکم من اجر  ان اجرى الا على الله  وامرت ان اکون من المسلمین

۱۰       ۷۳       فکذبوه فنجینه ومن معه فى الفلک وجعلنهم خلف واغرقنا الذین کذبوا بـایتنا  فانظر کیف کان عقبه المنذرین

۱۰       ۷۴       ثم بعثنا من بعده رسلا الى قومهم فجاوهم بالبینت فما کانوا لیومنوا بما کذبوا به من قبل  کذلک نطبع على قلوب المعتدین

۱۰       ۷۵       ثم بعثنا من بعدهم موسى وهرون الى فرعون وملایه بـایتنا فاستکبروا وکانوا قوما مجرمین

۱۰       ۷۶       فلما جاهم الحق من عندنا قالوا ان هذا لسحر مبین

۱۰       ۷۷       قال موسى اتقولون للحق لما جاکم  اسحر هذا ولا یفلح السحرون

۱۰       ۷۸       قالوا اجتنا لتلفتنا عما وجدنا علیه ابانا وتکون لکما الکبریا فى الارض وما نحن لکما بمومنین

۱۰       ۷۹       وقال فرعون اتونى بکل سحر علیم

۱۰       ۸۰       فلما جا السحره قال لهم موسى القوا ما انتم ملقون

۱۰       ۸۱       فلما القوا قال موسى ما جتم به السحر  ان الله سیبطله  ان الله لا یصلح عمل المفسدین

۱۰       ۸۲       ویحق الله الحق بکلمته ولو کره المجرمون

۱۰       ۸۳       فما امن لموسى الا ذریه من قومه على خوف من فرعون وملایهم ان یفتنهم  وان فرعون لعال فى الارض وانه لمن المسرفین

۱۰       ۸۴       وقال موسى یقوم ان کنتم امنتم بالله فعلیه توکلوا ان کنتم مسلمین

۱۰       ۸۵       فقالوا على الله توکلنا ربنا لا تجعلنا فتنه للقوم الظلمین

۱۰       ۸۶       ونجنا برحمتک من القوم الکفرین

۱۰       ۸۷       واوحینا الى موسى واخیه ان تبوا لقومکما بمصر بیوتا واجعلوا بیوتکم قبله واقیموا الصلوه  وبشر المومنین

۱۰       ۸۸       وقال موسى ربنا انک اتیت فرعون وملاه زینه وامولا فى الحیوه الدنیا ربنا لیضلوا عن سبیلک  ربنا اطمس على امولهم واشدد على قلوبهم فلا یومنوا حتى یروا العذاب الالیم

۱۰       ۸۹       قال قد اجیبت دعوتکما فاستقیما ولا تتبعان سبیل الذین لا یعلمون

۱۰       ۹۰        وجوزنا ببنى اسریل البحر فاتبعهم فرعون وجنوده بغیا وعدوا  حتى اذا ادرکه الغرق قال امنت انه لا اله الا الذى امنت به بنوا اسریل وانا من المسلمین

۱۰       ۹۱       الـن وقد عصیت قبل وکنت من المفسدین

۱۰       ۹۲       فالیوم ننجیک ببدنک لتکون لمن خلفک ایه  وان کثیرا من الناس عن ایتنا لغفلون

۱۰       ۹۳       ولقد بوانا بنى اسریل مبوا صدق ورزقنهم من الطیبت فما اختلفوا حتى جاهم العلم  ان ربک یقضى بینهم یوم القیمه فیما کانوا فیه یختلفون

۱۰       ۹۴       فان کنت فى شک مما انزلنا الیک فسـل الذین یقرون الکتب من قبلک  لقد جاک الحق من ربک فلا تکونن من الممترین

۱۰       ۹۵       ولا تکونن من الذین کذبوا بـایت الله فتکون من الخسرین

۱۰       ۹۶       ان الذین حقت علیهم کلمت ربک لا یومنون

۱۰       ۹۷       ولو جاتهم کل ایه حتى یروا العذاب الالیم

۱۰       ۹۸       فلولا کانت قریه امنت فنفعها ایمنها الا قوم یونس لما امنوا کشفنا عنهم عذاب الخزى فى الحیوه الدنیا ومتعنهم الى حین

۱۰       ۹۹       ولو شا ربک لامن من فى الارض کلهم جمیعا  افانت تکره الناس حتى یکونوا مومنین

۱۰       ۱۰۰       وما کان لنفس ان تومن الا باذن الله  ویجعل الرجس على الذین لا یعقلون

۱۰       ۱۰۱       قل انظروا ماذا فى السموت والارض  وما تغنى الایت والنذر عن قوم لا یومنون

۱۰       ۱۰۲       فهل ینتظرون الا مثل ایام الذین خلوا من قبلهم  قل فانتظروا انى معکم من المنتظرین

۱۰       ۱۰۳       ثم ننجى رسلنا والذین امنوا  کذلک حقا علینا ننج المومنین

۱۰       ۱۰۴       قل یایها الناس ان کنتم فى شک من دینى فلا اعبد الذین تعبدون من دون الله ولکن اعبد الله الذى یتوفىکم  وامرت ان اکون من المومنین

۱۰       ۱۰۵       وان اقم وجهک للدین حنیفا ولا تکونن من المشرکین

۱۰       ۱۰۶       ولا تدع من دون الله ما لا ینفعک ولا یضرک  فان فعلت فانک اذا من الظلمین

۱۰       ۱۰۷       وان یمسسک الله بضر فلا کاشف له الا هو  وان یردک بخیر فلا راد لفضله  یصیب به من یشا من عباده  وهو الغفور الرحیم

۱۰       ۱۰۸       قل یایها الناس قد جاکم الحق من ربکم  فمن اهتدى فانما یهتدى لنفسه  ومن ضل فانما یضل علیها  وما انا علیکم بوکیل

۱۰       ۱۰۹       واتبع ما یوحى الیک واصبر حتى یحکم الله  وهو خیر الحکمین

۱۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الر  کتب احکمت ایته ثم فصلت من لدن حکیم خبیر

۱۱       ۲       الا تعبدوا الا الله  اننى لکم منه نذیر وبشیر

۱۱       ۳       وان استغفروا ربکم ثم توبوا الیه یمتعکم متعا حسنا الى اجل مسمى ویوت کل ذى فضل فضله  وان تولوا فانى اخاف علیکم عذاب یوم کبیر

۱۱       ۴       الى الله مرجعکم  وهو على کل شی قدیر

۱۱       ۵       الا انهم یثنون صدورهم لیستخفوا منه  الا حین یستغشون ثیابهم یعلم ما یسرون وما یعلنون  انه علیم بذات الصدور

۱۱       ۶        وما من دابه فى الارض الا على الله رزقها ویعلم مستقرها ومستودعها  کل فى کتب مبین

۱۱       ۷       وهو الذى خلق السموت والارض فى سته ایام وکان عرشه على الما لیبلوکم ایکم احسن عملا  ولن قلت انکم مبعوثون من بعد الموت لیقولن الذین کفروا ان هذا الا سحر مبین

۱۱       ۸       ولن اخرنا عنهم العذاب الى امه معدوده لیقولن ما یحبسه  الا یوم یاتیهم لیس مصروفا عنهم وحاق بهم ما کانوا به یستهزون

۱۱       ۹       ولن اذقنا الانسن منا رحمه ثم نزعنها منه انه لیـوس کفور

۱۱       ۱۰       ولن اذقنه نعما بعد ضرا مسته لیقولن ذهب السیـات عنى  انه لفرح فخور

۱۱       ۱۱       الا الذین صبروا وعملوا الصلحت اولک لهم مغفره واجر کبیر

۱۱       ۱۲       فلعلک تارک بعض ما یوحى الیک وضاق به صدرک ان یقولوا لولا انزل علیه کنز او جا معه ملک  انما انت نذیر  والله على کل شی وکیل

۱۱       ۱۳       ام یقولون افترىه  قل فاتوا بعشر سور مثله مفتریت وادعوا من استطعتم من دون الله ان کنتم صدقین

۱۱       ۱۴       فالم یستجیبوا لکم فاعلموا انما انزل بعلم الله وان لا اله الا هو  فهل انتم مسلمون

۱۱       ۱۵       من کان یرید الحیوه الدنیا وزینتها نوف الیهم اعملهم فیها وهم فیها لا یبخسون

۱۱       ۱۶       اولک الذین لیس لهم فى الاخره الا النار  وحبط ما صنعوا فیها وبطل ما کانوا یعملون

۱۱       ۱۷       افمن کان على بینه من ربه ویتلوه شاهد منه ومن قبله کتب موسى اماما ورحمه  اولک یومنون به  ومن یکفر به من الاحزاب فالنار موعده  فلا تک فى مریه منه  انه الحق من ربک ولکن اکثر الناس لا یومنون

۱۱       ۱۸       ومن اظلم ممن افترى على الله کذبا  اولک یعرضون على ربهم ویقول الاشهد هولا الذین کذبوا على ربهم  الا لعنه الله على الظلمین

۱۱       ۱۹       الذین یصدون عن سبیل الله ویبغونها عوجا وهم بالاخره هم کفرون

۱۱       ۲۰       اولک لم یکونوا معجزین فى الارض وما کان لهم من دون الله من اولیا  یضعف لهم العذاب  ما کانوا یستطیعون السمع وما کانوا یبصرون

۱۱       ۲۱       اولک الذین خسروا انفسهم وضل عنهم ما کانوا یفترون

۱۱       ۲۲       لا جرم انهم فى الاخره هم الاخسرون

۱۱       ۲۳       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت واخبتوا الى ربهم اولک اصحب الجنه  هم فیها خلدون

۱۱       ۲۴        مثل الفریقین کالاعمى والاصم والبصیر والسمیع  هل یستویان مثلا  افلا تذکرون

۱۱       ۲۵       ولقد ارسلنا نوحا الى قومه انى لکم نذیر مبین

۱۱       ۲۶       ان لا تعبدوا الا الله  انى اخاف علیکم عذاب یوم الیم

۱۱       ۲۷       فقال الملا الذین کفروا من قومه ما نرىک الا بشرا مثلنا وما نرىک اتبعک الا الذین هم اراذلنا بادى الراى وما نرى لکم علینا من فضل بل نظنکم کذبین

۱۱       ۲۸       قال یقوم اریتم ان کنت على بینه من ربى واتىنى رحمه من عنده فعمیت علیکم انلزمکموها وانتم لها کرهون

۱۱       ۲۹       ویقوم لا اسـلکم علیه مالا  ان اجرى الا على الله  وما انا بطارد الذین امنوا  انهم ملقوا ربهم ولکنى ارىکم قوما تجهلون

۱۱       ۳۰       ویقوم من ینصرنى من الله ان طردتهم  افلا تذکرون

۱۱       ۳۱       ولا اقول لکم عندى خزان الله ولا اعلم الغیب ولا اقول انى ملک ولا اقول للذین تزدرى اعینکم لن یوتیهم الله خیرا  الله اعلم بما فى انفسهم  انى اذا لمن الظلمین

۱۱       ۳۲       قالوا ینوح قد جدلتنا فاکثرت جدلنا فاتنا بما تعدنا ان کنت من الصدقین

۱۱       ۳۳       قال انما یاتیکم به الله ان شا وما انتم بمعجزین

۱۱       ۳۴       ولا ینفعکم نصحى ان اردت ان انصح لکم ان کان الله یرید ان یغویکم  هو ربکم والیه ترجعون

۱۱       ۳۵       ام یقولون افترىه  قل ان افتریته فعلى اجرامى وانا بری مما تجرمون

۱۱       ۳۶       واوحى الى نوح انه لن یومن من قومک الا من قد امن فلا تبتس بما کانوا یفعلون

۱۱       ۳۷       واصنع الفلک باعیننا ووحینا ولا تخطبنى فى الذین ظلموا  انهم مغرقون

۱۱       ۳۸       ویصنع الفلک وکلما مر علیه ملا من قومه سخروا منه  قال ان تسخروا منا فانا نسخر منکم کما تسخرون

۱۱       ۳۹       فسوف تعلمون من یاتیه عذاب یخزیه ویحل علیه عذاب مقیم

۱۱       ۴۰       حتى اذا جا امرنا وفار التنور قلنا احمل فیها من کل زوجین اثنین واهلک الا من سبق علیه القول ومن امن  وما امن معه الا قلیل

۱۱       ۴۱        وقال ارکبوا فیها بسم الله مجر۪ىها ومرسىها  ان ربى لغفور رحیم

۱۱       ۴۲       وهى تجرى بهم فى موج کالجبال ونادى نوح ابنه وکان فى معزل یبنى ارکب معنا ولا تکن مع الکفرین

۱۱       ۴۳       قال سـاوى الى جبل یعصمنى من الما  قال لا عاصم الیوم من امر الله الا من رحم  وحال بینهما الموج فکان من المغرقین

۱۱       ۴۴       وقیل یارض ابلعى ماک ویسما اقلعى وغیض الما وقضى الامر واستوت على الجودى  وقیل بعدا للقوم الظلمین

۱۱       ۴۵       ونادى نوح ربه فقال رب ان ابنى من اهلى وان وعدک الحق وانت احکم الحکمین

۱۱       ۴۶       قال ینوح انه لیس من اهلک  انه عمل غیر صلح  فلا تسـلن ما لیس لک به علم  انى اعظک ان تکون من الجهلین

۱۱       ۴۷       قال رب انى اعوذ بک ان اسـلک ما لیس لى به علم  والا تغفر لى وترحمنى اکن من الخسرین

۱۱       ۴۸       قیل ینوح اهبط بسلم منا وبرکت علیک وعلى امم ممن معک  وامم سنمتعهم ثم یمسهم منا عذاب الیم

۱۱       ۴۹       تلک من انبا الغیب نوحیها الیک  ما کنت تعلمها انت ولا قومک من قبل هذا  فاصبر  ان العقبه للمتقین

۱۱       ۵۰       والى عاد اخاهم هودا  قال یقوم اعبدوا الله ما لکم من اله غیره  ان انتم الا مفترون

۱۱       ۵۱       یقوم لا اسـلکم علیه اجرا  ان اجرى الا على الذى فطرنى  افلا تعقلون

۱۱       ۵۲       ویقوم استغفروا ربکم ثم توبوا الیه یرسل السما علیکم مدرارا ویزدکم قوه الى قوتکم ولا تتولوا مجرمین

۱۱       ۵۳       قالوا یهود ما جتنا ببینه وما نحن بتارکى الهتنا عن قولک وما نحن لک بمومنین

۱۱       ۵۴       ان نقول الا اعترىک بعض الهتنا بسو  قال انى اشهد الله واشهدوا انى بری مما تشرکون

۱۱       ۵۵       من دونه  فکیدونى جمیعا ثم لا تنظرون

۱۱       ۵۶       انى توکلت على الله ربى وربکم  ما من دابه الا هو اخذ بناصیتها  ان ربى على صرط مستقیم

۱۱       ۵۷       فان تولوا فقد ابلغتکم ما ارسلت به الیکم  ویستخلف ربى قوما غیرکم ولا تضرونه شیـا  ان ربى على کل شی حفیظ

۱۱       ۵۸       ولما جا امرنا نجینا هودا والذین امنوا معه برحمه منا ونجینهم من عذاب غلیظ

۱۱       ۵۹       وتلک عاد  جحدوا بـایت ربهم وعصوا رسله واتبعوا امر کل جبار عنید

۱۱       ۶۰       واتبعوا فى هذه الدنیا لعنه ویوم القیمه  الا ان عادا کفروا ربهم  الا بعدا لعاد قوم هود

۱۱       ۶۱        والى ثمود اخاهم صلحا  قال یقوم اعبدوا الله ما لکم من اله غیره  هو انشاکم من الارض واستعمرکم فیها فاستغفروه ثم توبوا الیه  ان ربى قریب مجیب

۱۱       ۶۲       قالوا یصلح قد کنت فینا مرجوا قبل هذا  اتنهىنا ان نعبد ما یعبد اباونا واننا لفى شک مما تدعونا الیه مریب

۱۱       ۶۳       قال یقوم اریتم ان کنت على بینه من ربى واتىنى منه رحمه فمن ینصرنى من الله ان عصیته  فما تزیدوننى غیر تخسیر

۱۱       ۶۴       ویقوم هذه ناقه الله لکم ایه فذروها تاکل فى ارض الله ولا تمسوها بسو فیاخذکم عذاب قریب

۱۱       ۶۵       فعقروها فقال تمتعوا فى دارکم ثلثه ایام  ذلک وعد غیر مکذوب

۱۱       ۶۶       فلما جا امرنا نجینا صلحا والذین امنوا معه برحمه منا ومن خزى یومذ  ان ربک هو القوى العزیز

۱۱       ۶۷       واخذ الذین ظلموا الصیحه فاصبحوا فى دیرهم جثمین

۱۱       ۶۸       کان لم یغنوا فیها  الا ان ثمودا کفروا ربهم  الا بعدا لثمود

۱۱       ۶۹       ولقد جات رسلنا ابرهیم بالبشرى قالوا سلما  قال سلم  فما لبث ان جا بعجل حنیذ

۱۱       ۷۰       فلما را ایدیهم لا تصل الیه نکرهم واوجس منهم خیفه  قالوا لا تخف انا ارسلنا الى قوم لوط

۱۱       ۷۱       وامراته قامه فضحکت فبشرنها باسحق ومن ورا اسحق یعقوب

۱۱       ۷۲       قالت یویلتى الد وانا عجوز وهذا بعلى شیخا  ان هذا لشی عجیب

۱۱       ۷۳       قالوا اتعجبین من امر الله  رحمت الله وبرکته علیکم اهل البیت  انه حمید مجید

۱۱       ۷۴       فلما ذهب عن ابرهیم الروع وجاته البشرى یجدلنا فى قوم لوط

۱۱       ۷۵       ان ابرهیم لحلیم اوه منیب

۱۱       ۷۶       یابرهیم اعرض عن هذا  انه قد جا امر ربک  وانهم اتیهم عذاب غیر مردود

۱۱       ۷۷       ولما جات رسلنا لوطا سی بهم وضاق بهم ذرعا وقال هذا یوم عصیب

۱۱       ۷۸       وجاه قومه یهرعون الیه ومن قبل کانوا یعملون السیـات  قال یقوم هولا بناتى هن اطهر لکم  فاتقوا الله ولا تخزون فى ضیفى  الیس منکم رجل رشید

۱۱       ۷۹       قالوا لقد علمت ما لنا فى بناتک من حق وانک لتعلم ما نرید

۱۱       ۸۰       قال لو ان لى بکم قوه او اوى الى رکن شدید

۱۱       ۸۱       قالوا یلوط انا رسل ربک لن یصلوا الیک  فاسر باهلک بقطع من الیل ولا یلتفت منکم احد الا امراتک  انه مصیبها ما اصابهم  ان موعدهم الصبح  الیس الصبح بقریب

۱۱       ۸۲       فلما جا امرنا جعلنا علیها سافلها وامطرنا علیها حجاره من سجیل منضود

۱۱       ۸۳       مسومه عند ربک  وما هى من الظلمین ببعید

۱۱       ۸۴        والى مدین اخاهم شعیبا  قال یقوم اعبدوا الله ما لکم من اله غیره  ولا تنقصوا المکیال والمیزان  انى ارىکم بخیر وانى اخاف علیکم عذاب یوم محیط

۱۱       ۸۵       ویقوم اوفوا المکیال والمیزان بالقسط  ولا تبخسوا الناس اشیاهم ولا تعثوا فى الارض مفسدین

۱۱       ۸۶       بقیت الله خیر لکم ان کنتم مومنین  وما انا علیکم بحفیظ

۱۱       ۸۷       قالوا یشعیب اصلوتک تامرک ان نترک ما یعبد اباونا او ان نفعل فى امولنا ما نشوا  انک لانت الحلیم الرشید

۱۱       ۸۸       قال یقوم اریتم ان کنت على بینه من ربى ورزقنى منه رزقا حسنا  وما ارید ان اخالفکم الى ما انهىکم عنه  ان ارید الا الاصلح ما استطعت  وما توفیقى الا بالله  علیه توکلت والیه انیب

۱۱       ۸۹       ویقوم لا یجرمنکم شقاقى ان یصیبکم مثل ما اصاب قوم نوح او قوم هود او قوم صلح  وما قوم لوط منکم ببعید

۱۱       ۹۰       واستغفروا ربکم ثم توبوا الیه  ان ربى رحیم ودود

۱۱       ۹۱       قالوا یشعیب ما نفقه کثیرا مما تقول وانا لنرىک فینا ضعیفا  ولولا رهطک لرجمنک  وما انت علینا بعزیز

۱۱       ۹۲       قال یقوم ارهطى اعز علیکم من الله واتخذتموه وراکم ظهریا  ان ربى بما تعملون محیط

۱۱       ۹۳       ویقوم اعملوا على مکانتکم انى عمل  سوف تعلمون من یاتیه عذاب یخزیه ومن هو کذب  وارتقبوا انى معکم رقیب

۱۱       ۹۴       ولما جا امرنا نجینا شعیبا والذین امنوا معه برحمه منا واخذت الذین ظلموا الصیحه فاصبحوا فى دیرهم جثمین

۱۱       ۹۵       کان لم یغنوا فیها  الا بعدا لمدین کما بعدت ثمود

۱۱       ۹۶       ولقد ارسلنا موسى بـایتنا وسلطن مبین

۱۱       ۹۷       الى فرعون وملایه فاتبعوا امر فرعون  وما امر فرعون برشید

۱۱       ۹۸       یقدم قومه یوم القیمه فاوردهم النار  وبس الورد المورود

۱۱       ۹۹       واتبعوا فى هذه لعنه ویوم القیمه  بس الرفد المرفود

۱۱       ۱۰۰       ذلک من انبا القرى نقصه علیک  منها قام وحصید

۱۱       ۱۰۱       وما ظلمنهم ولکن ظلموا انفسهم  فما اغنت عنهم الهتهم التى یدعون من دون الله من شی لما جا امر ربک  وما زادوهم غیر تتبیب

۱۱       ۱۰۲       وکذلک اخذ ربک اذا اخذ القرى وهى ظلمه  ان اخذه الیم شدید

۱۱       ۱۰۳       ان فى ذلک لایه لمن خاف عذاب الاخره  ذلک یوم مجموع له الناس وذلک یوم مشهود

۱۱       ۱۰۴       وما نوخره الا لاجل معدود

۱۱       ۱۰۵       یوم یات لا تکلم نفس الا باذنه  فمنهم شقى وسعید

۱۱       ۱۰۶       فاما الذین شقوا ففى النار لهم فیها زفیر وشهیق

۱۱       ۱۰۷       خلدین فیها ما دامت السموت والارض الا ما شا ربک  ان ربک فعال لما یرید

۱۱       ۱۰۸        واما الذین سعدوا ففى الجنه خلدین فیها ما دامت السموت والارض الا ما شا ربک  عطا غیر مجذوذ

۱۱       ۱۰۹       فلا تک فى مریه مما یعبد هولا  ما یعبدون الا کما یعبد اباوهم من قبل  وانا لموفوهم نصیبهم غیر منقوص

۱۱       ۱۱۰       ولقد اتینا موسى الکتب فاختلف فیه  ولولا کلمه سبقت من ربک لقضى بینهم  وانهم لفى شک منه مریب

۱۱       ۱۱۱       وان کلا لما لیوفینهم ربک اعملهم  انه بما یعملون خبیر

۱۱       ۱۱۲       فاستقم کما امرت ومن تاب معک ولا تطغوا  انه بما تعملون بصیر

۱۱       ۱۱۳       ولا ترکنوا الى الذین ظلموا فتمسکم النار وما لکم من دون الله من اولیا ثم لا تنصرون

۱۱       ۱۱۴       واقم الصلوه طرفى النهار وزلفا من الیل  ان الحسنت یذهبن السیـات  ذلک ذکرى للذکرین

۱۱       ۱۱۵       واصبر فان الله لا یضیع اجر المحسنین

۱۱       ۱۱۶       فلولا کان من القرون من قبلکم اولوا بقیه ینهون عن الفساد فى الارض الا قلیلا ممن انجینا منهم  واتبع الذین ظلموا ما اترفوا فیه وکانوا مجرمین

۱۱       ۱۱۷       وما کان ربک لیهلک القرى بظلم واهلها مصلحون

۱۱       ۱۱۸       ولو شا ربک لجعل الناس امه وحده  ولا یزالون مختلفین

۱۱       ۱۱۹       الا من رحم ربک  ولذلک خلقهم  وتمت کلمه ربک لاملان جهنم من الجنه والناس اجمعین

۱۱       ۱۲۰       وکلا نقص علیک من انبا الرسل ما نثبت به فوادک  وجاک فى هذه الحق وموعظه وذکرى للمومنین

۱۱       ۱۲۱       وقل للذین لا یومنون اعملوا على مکانتکم انا عملون

۱۱       ۱۲۲       وانتظروا انا منتظرون

۱۱       ۱۲۳       ولله غیب السموت والارض والیه یرجع الامر کله فاعبده وتوکل علیه  وما ربک بغفل عما تعملون

۱۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الر  تلک ایت الکتب المبین

۱۲       ۲       انا انزلنه قرنا عربیا لعلکم تعقلون

۱۲       ۳       نحن نقص علیک احسن القصص بما اوحینا الیک هذا القران وان کنت من قبله لمن الغفلین

۱۲       ۴       اذ قال یوسف لابیه یابت انى رایت احد عشر کوکبا والشمس والقمر رایتهم لى سجدین

۱۲       ۵       قال یبنى لا تقصص ریاک على اخوتک فیکیدوا لک کیدا  ان الشیطن للانسن عدو مبین

۱۲       ۶       وکذلک یجتبیک ربک ویعلمک من تاویل الاحادیث ویتم نعمته علیک وعلى ال یعقوب کما اتمها على ابویک من قبل ابرهیم واسحق  ان ربک علیم حکیم

۱۲       ۷        لقد کان فى یوسف واخوته ایت للسالین

۱۲       ۸       اذ قالوا لیوسف واخوه احب الى ابینا منا ونحن عصبه ان ابانا لفى ضلل مبین

۱۲       ۹       اقتلوا یوسف او اطرحوه ارضا یخل لکم وجه ابیکم وتکونوا من بعده قوما صلحین

۱۲       ۱۰       قال قال منهم لا تقتلوا یوسف والقوه فى غیبت الجب یلتقطه بعض السیاره ان کنتم فعلین

۱۲       ۱۱       قالوا یابانا ما لک لا تامنا على یوسف وانا له لنصحون

۱۲       ۱۲       ارسله معنا غدا یرتع ویلعب وانا له لحفظون

۱۲       ۱۳       قال انى لیحزننى ان تذهبوا به واخاف ان یاکله الذب وانتم عنه غفلون

۱۲       ۱۴       قالوا لن اکله الذب ونحن عصبه انا اذا لخسرون

۱۲       ۱۵       فلما ذهبوا به واجمعوا ان یجعلوه فى غیبت الجب  واوحینا الیه لتنبنهم بامرهم هذا وهم لا یشعرون

۱۲       ۱۶       وجاو اباهم عشا یبکون

۱۲       ۱۷       قالوا یابانا انا ذهبنا نستبق وترکنا یوسف عند متعنا فاکله الذب  وما انت بمومن لنا ولو کنا صدقین

۱۲       ۱۸       وجاو على قمیصه بدم کذب  قال بل سولت لکم انفسکم امرا  فصبر جمیل  والله المستعان على ما تصفون

۱۲       ۱۹       وجات سیاره فارسلوا واردهم فادلى دلوه  قال یبشرى هذا غلم  واسروه بضعه  والله علیم بما یعملون

۱۲       ۲۰       وشروه بثمن بخس درهم معدوده وکانوا فیه من الزهدین

۱۲       ۲۱       وقال الذى اشترىه من مصر لامراته اکرمى مثوىه عسى ان ینفعنا او نتخذه ولدا  وکذلک مکنا لیوسف فى الارض ولنعلمه من تاویل الاحادیث  والله غالب على امره ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۱۲       ۲۲       ولما بلغ اشده اتینه حکما وعلما  وکذلک نجزى المحسنین

۱۲       ۲۳       ورودته التى هو فى بیتها عن نفسه وغلقت الابوب وقالت هیت لک  قال معاذ الله  انه ربى احسن مثواى  انه لا یفلح الظلمون

۱۲       ۲۴       ولقد همت به  وهم بها لولا ان را برهن ربه  کذلک لنصرف عنه السو والفحشا  انه من عبادنا المخلصین

۱۲       ۲۵       واستبقا الباب وقدت قمیصه من دبر والفیا سیدها لدا الباب  قالت ما جزا من اراد باهلک سوا الا ان یسجن او عذاب الیم

۱۲       ۲۶       قال هى رودتنى عن نفسى  وشهد شاهد من اهلها ان کان قمیصه قد من قبل فصدقت وهو من الکذبین

۱۲       ۲۷       وان کان قمیصه قد من دبر فکذبت وهو من الصدقین

۱۲       ۲۸       فلما را قمیصه قد من دبر قال انه من کیدکن  ان کیدکن عظیم

۱۲       ۲۹       یوسف اعرض عن هذا  واستغفرى لذنبک  انک کنت من الخاطـین

۱۲       ۳۰        وقال نسوه فى المدینه امرات العزیز ترود فتىها عن نفسه  قد شغفها حبا  انا لنرىها فى ضلل مبین

۱۲       ۳۱       فلما سمعت بمکرهن ارسلت الیهن واعتدت لهن متکـا واتت کل وحده منهن سکینا وقالت اخرج علیهن  فلما راینه اکبرنه وقطعن ایدیهن وقلن حش لله ما هذا بشرا ان هذا الا ملک کریم

۱۲       ۳۲       قالت فذلکن الذى لمتننى فیه  ولقد رودته عن نفسه فاستعصم  ولن لم یفعل ما امره لیسجنن ولیکونا من الصغرین

۱۲       ۳۳       قال رب السجن احب الى مما یدعوننى الیه  والا تصرف عنى کیدهن اصب الیهن واکن من الجهلین

۱۲       ۳۴       فاستجاب له ربه فصرف عنه کیدهن  انه هو السمیع العلیم

۱۲       ۳۵       ثم بدا لهم من بعد ما راوا الایت لیسجننه حتى حین

۱۲       ۳۶       ودخل معه السجن فتیان  قال احدهما انى ارىنى اعصر خمرا  وقال الاخر انى ارىنى احمل فوق راسى خبزا تاکل الطیر منه  نبنا بتاویله  انا نرىک من المحسنین

۱۲       ۳۷       قال لا یاتیکما طعام ترزقانه الا نباتکما بتاویله قبل ان یاتیکما  ذلکما مما علمنى ربى  انى ترکت مله قوم لا یومنون بالله وهم بالاخره هم کفرون

۱۲       ۳۸       واتبعت مله اباى ابرهیم واسحق ویعقوب  ما کان لنا ان نشرک بالله من شی  ذلک من فضل الله علینا وعلى الناس ولکن اکثر الناس لا یشکرون

۱۲       ۳۹       یصىحبى السجن ارباب متفرقون خیر ام الله الوحد القهار

۱۲       ۴۰       ما تعبدون من دونه الا اسما سمیتموها انتم واباوکم ما انزل الله بها من سلطن  ان الحکم الا لله  امر الا تعبدوا الا ایاه  ذلک الدین القیم ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۱۲       ۴۱       یصىحبى السجن اما احدکما فیسقى ربه خمرا  واما الاخر فیصلب فتاکل الطیر من راسه  قضى الامر الذى فیه تستفتیان

۱۲       ۴۲       وقال للذى ظن انه ناج منهما اذکرنى عند ربک فانسىه الشیطن ذکر ربه فلبث فى السجن بضع سنین

۱۲       ۴۳       وقال الملک انى ارى سبع بقرت سمان یاکلهن سبع عجاف وسبع سنبلت خضر واخر یابست  یایها الملا افتونى فى ریى ان کنتم للریا تعبرون

۱۲       ۴۴       قالوا اضغث احلم  وما نحن بتاویل الاحلم بعلمین

۱۲       ۴۵       وقال الذى نجا منهما وادکر بعد امه انا انبکم بتاویله فارسلون

۱۲       ۴۶       یوسف ایها الصدیق افتنا فى سبع بقرت سمان یاکلهن سبع عجاف وسبع سنبلت خضر واخر یابست لعلى ارجع الى الناس لعلهم یعلمون

۱۲       ۴۷       قال تزرعون سبع سنین دابا فما حصدتم فذروه فى سنبله الا قلیلا مما تاکلون

۱۲       ۴۸       ثم یاتى من بعد ذلک سبع شداد یاکلن ما قدمتم لهن الا قلیلا مما تحصنون

۱۲       ۴۹       ثم یاتى من بعد ذلک عام فیه یغاث الناس وفیه یعصرون

۱۲       ۵۰       وقال الملک اتونى به  فلما جاه الرسول قال ارجع الى ربک فسـله ما بال النسوه التى قطعن ایدیهن  ان ربى بکیدهن علیم

۱۲       ۵۱       قال ما خطبکن اذ رودتن یوسف عن نفسه  قلن حش لله ما علمنا علیه من سو  قالت امرات العزیز الـن حصحص الحق انا رودته عن نفسه وانه لمن الصدقین

۱۲       ۵۲       ذلک لیعلم انى لم اخنه بالغیب وان الله لا یهدى کید الخانین

۱۲       ۵۳        وما ابر نفسى  ان النفس لاماره بالسو الا ما رحم ربى  ان ربى غفور رحیم

۱۲       ۵۴       وقال الملک اتونى به استخلصه لنفسى  فلما کلمه قال انک الیوم لدینا مکین امین

۱۲       ۵۵       قال اجعلنى على خزان الارض  انى حفیظ علیم

۱۲       ۵۶       وکذلک مکنا لیوسف فى الارض یتبوا منها حیث یشا  نصیب برحمتنا من نشا  ولا نضیع اجر المحسنین

۱۲       ۵۷       ولاجر الاخره خیر للذین امنوا وکانوا یتقون

۱۲       ۵۸       وجا اخوه یوسف فدخلوا علیه فعرفهم وهم له منکرون

۱۲       ۵۹       ولما جهزهم بجهازهم قال اتونى باخ لکم من ابیکم  الا ترون انى اوفى الکیل وانا خیر المنزلین

۱۲       ۶۰       فان لم تاتونى به فلا کیل لکم عندى ولا تقربون

۱۲       ۶۱       قالوا سنرود عنه اباه وانا لفعلون

۱۲       ۶۲       وقال لفتینه اجعلوا بضعتهم فى رحالهم لعلهم یعرفونها اذا انقلبوا الى اهلهم لعلهم یرجعون

۱۲       ۶۳       فلما رجعوا الى ابیهم قالوا یابانا منع منا الکیل فارسل معنا اخانا نکتل وانا له لحفظون

۱۲       ۶۴       قال هل امنکم علیه الا کما امنتکم على اخیه من قبل  فالله خیر حفظا  وهو ارحم الرحمین

۱۲       ۶۵       ولما فتحوا متعهم وجدوا بضعتهم ردت الیهم  قالوا یابانا ما نبغى  هذه بضعتنا ردت الینا  ونمیر اهلنا ونحفظ اخانا ونزداد کیل بعیر  ذلک کیل یسیر

۱۲       ۶۶       قال لن ارسله معکم حتى توتون موثقا من الله لتاتننى به الا ان یحاط بکم  فلما اتوه موثقهم قال الله على ما نقول وکیل

۱۲       ۶۷       وقال یبنى لا تدخلوا من باب وحد وادخلوا من ابوب متفرقه  وما اغنى عنکم من الله من شی  ان الحکم الا لله  علیه توکلت  وعلیه فلیتوکل المتوکلون

۱۲       ۶۸       ولما دخلوا من حیث امرهم ابوهم ما کان یغنى عنهم من الله من شی الا حاجه فى نفس یعقوب قضىها  وانه لذو علم لما علمنه ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۱۲       ۶۹       ولما دخلوا على یوسف اوى الیه اخاه  قال انى انا اخوک فلا تبتس بما کانوا یعملون

۱۲       ۷۰       فلما جهزهم بجهازهم جعل السقایه فى رحل اخیه ثم اذن موذن ایتها العیر انکم لسرقون

۱۲       ۷۱       قالوا واقبلوا علیهم ماذا تفقدون

۱۲       ۷۲       قالوا نفقد صواع الملک ولمن جا به حمل بعیر وانا به زعیم

۱۲       ۷۳       قالوا تالله لقد علمتم ما جنا لنفسد فى الارض وما کنا سرقین

۱۲       ۷۴       قالوا فما جزوه ان کنتم کذبین

۱۲       ۷۵       قالوا جزوه من وجد فى رحله فهو جزوه  کذلک نجزى الظلمین

۱۲       ۷۶       فبدا باوعیتهم قبل وعا اخیه ثم استخرجها من وعا اخیه  کذلک کدنا لیوسف  ما کان لیاخذ اخاه فى دین الملک الا ان یشا الله  نرفع درجت من نشا  وفوق کل ذى علم علیم

۱۲       ۷۷        قالوا ان یسرق فقد سرق اخ له من قبل  فاسرها یوسف فى نفسه ولم یبدها لهم  قال انتم شر مکانا  والله اعلم بما تصفون

۱۲       ۷۸       قالوا یایها العزیز ان له ابا شیخا کبیرا فخذ احدنا مکانه  انا نرىک من المحسنین

۱۲       ۷۹       قال معاذ الله ان ناخذ الا من وجدنا متعنا عنده انا اذا لظلمون

۱۲       ۸۰       فلما استیـسوا منه خلصوا نجیا  قال کبیرهم الم تعلموا ان اباکم قد اخذ علیکم موثقا من الله ومن قبل ما فرطتم فى یوسف  فلن ابرح الارض حتى یاذن لى ابى او یحکم الله لى  وهو خیر الحکمین

۱۲       ۸۱       ارجعوا الى ابیکم فقولوا یابانا ان ابنک سرق وما شهدنا الا بما علمنا وما کنا للغیب حفظین

۱۲       ۸۲       وسـل القریه التى کنا فیها والعیر التى اقبلنا فیها  وانا لصدقون

۱۲       ۸۳       قال بل سولت لکم انفسکم امرا  فصبر جمیل  عسى الله ان یاتینى بهم جمیعا  انه هو العلیم الحکیم

۱۲       ۸۴       وتولى عنهم وقال یاسفى على یوسف وابیضت عیناه من الحزن فهو کظیم

۱۲       ۸۵       قالوا تالله تفتوا تذکر یوسف حتى تکون حرضا او تکون من الهلکین

۱۲       ۸۶       قال انما اشکوا بثى وحزنى الى الله واعلم من الله ما لا تعلمون

۱۲       ۸۷       یبنى اذهبوا فتحسسوا من یوسف واخیه ولا تایـسوا من روح الله  انه لا یایـس من روح الله الا القوم الکفرون

۱۲       ۸۸       فلما دخلوا علیه قالوا یایها العزیز مسنا واهلنا الضر وجنا ببضعه مزجىه فاوف لنا الکیل وتصدق علینا  ان الله یجزى المتصدقین

۱۲       ۸۹       قال هل علمتم ما فعلتم بیوسف واخیه اذ انتم جهلون

۱۲       ۹۰       قالوا انک لانت یوسف  قال انا یوسف وهذا اخى  قد من الله علینا  انه من یتق ویصبر فان الله لا یضیع اجر المحسنین

۱۲       ۹۱       قالوا تالله لقد اثرک الله علینا وان کنا لخطـین

۱۲       ۹۲       قال لا تثریب علیکم الیوم  یغفر الله لکم  وهو ارحم الرحمین

۱۲       ۹۳       اذهبوا بقمیصى هذا فالقوه على وجه ابى یات بصیرا واتونى باهلکم اجمعین

۱۲       ۹۴       ولما فصلت العیر قال ابوهم انى لاجد ریح یوسف  لولا ان تفندون

۱۲       ۹۵       قالوا تالله انک لفى ضللک القدیم

۱۲       ۹۶       فلما ان جا البشیر القىه على وجهه فارتد بصیرا  قال الم اقل لکم انى اعلم من الله ما لا تعلمون

۱۲       ۹۷       قالوا یابانا استغفر لنا ذنوبنا انا کنا خطـین

۱۲       ۹۸       قال سوف استغفر لکم ربى  انه هو الغفور الرحیم

۱۲       ۹۹       فلما دخلوا على یوسف اوى الیه ابویه وقال ادخلوا مصر ان شا الله امنین

۱۲       ۱۰۰       ورفع ابویه على العرش وخروا له سجدا  وقال یابت هذا تاویل ریى من قبل قد جعلها ربى حقا  وقد احسن بى اذ اخرجنى من السجن وجا بکم من البدو من بعد ان نزغ الشیطن بینى وبین اخوتى  ان ربى لطیف لما یشا  انه هو العلیم الحکیم

۱۲       ۱۰۱        رب قد اتیتنى من الملک وعلمتنى من تاویل الاحادیث  فاطر السموت والارض انت ولی فى الدنیا والاخره  توفنى مسلما والحقنى بالصلحین

۱۲       ۱۰۲       ذلک من انبا الغیب نوحیه الیک  وما کنت لدیهم اذ اجمعوا امرهم وهم یمکرون

۱۲       ۱۰۳       وما اکثر الناس ولو حرصت بمومنین

۱۲       ۱۰۴       وما تسـلهم علیه من اجر  ان هو الا ذکر للعلمین

۱۲       ۱۰۵       وکاین من ایه فى السموت والارض یمرون علیها وهم عنها معرضون

۱۲       ۱۰۶       وما یومن اکثرهم بالله الا وهم مشرکون

۱۲       ۱۰۷       افامنوا ان تاتیهم غشیه من عذاب الله او تاتیهم الساعه بغته وهم لا یشعرون

۱۲       ۱۰۸       قل هذه سبیلى ادعوا الى الله  على بصیره انا ومن اتبعنى  وسبحن الله وما انا من المشرکین

۱۲       ۱۰۹       وما ارسلنا من قبلک الا رجالا نوحى الیهم من اهل القرى  افلم یسیروا فى الارض فینظروا کیف کان عقبه الذین من قبلهم  ولدار الاخره خیر للذین اتقوا  افلا تعقلون

۱۲       ۱۱۰       حتى اذا استیـس الرسل وظنوا انهم قد کذبوا جاهم نصرنا فنجى من نشا  ولا یرد باسنا عن القوم المجرمین

۱۲       ۱۱۱       لقد کان فى قصصهم عبره لاولى الالبب  ما کان حدیثا یفترى ولکن تصدیق الذى بین یدیه وتفصیل کل شی وهدى ورحمه لقوم یومنون

۱۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم المر  تلک ایت الکتب  والذى انزل الیک من ربک الحق ولکن اکثر الناس لا یومنون

۱۳       ۲       الله الذى رفع السموت بغیر عمد ترونها  ثم استوى على العرش  وسخر الشمس والقمر  کل یجرى لاجل مسمى  یدبر الامر یفصل الایت لعلکم بلقا ربکم توقنون

۱۳       ۳       وهو الذى مد الارض وجعل فیها روسى وانهرا  ومن کل الثمرت جعل فیها زوجین اثنین  یغشى الیل النهار  ان فى ذلک لایت لقوم یتفکرون

۱۳       ۴       وفى الارض قطع متجورت وجنت من اعنب وزرع ونخیل صنوان وغیر صنوان یسقى بما وحد ونفضل بعضها على بعض فى الاکل  ان فى ذلک لایت لقوم یعقلون

۱۳       ۵        وان تعجب فعجب قولهم اذا کنا تربا انا لفى خلق جدید  اولک الذین کفروا بربهم  واولک الاغلل فى اعناقهم  واولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۱۳       ۶       ویستعجلونک بالسیه قبل الحسنه وقد خلت من قبلهم المثلت  وان ربک لذو مغفره للناس على ظلمهم  وان ربک لشدید العقاب

۱۳       ۷       ویقول الذین کفروا لولا انزل علیه ایه من ربه  انما انت منذر  ولکل قوم هاد

۱۳       ۸       الله یعلم ما تحمل کل انثى وما تغیض الارحام وما تزداد  وکل شی عنده بمقدار

۱۳       ۹       علم الغیب والشهده الکبیر المتعال

۱۳       ۱۰       سوا منکم من اسر القول ومن جهر به ومن هو مستخف بالیل وسارب بالنهار

۱۳       ۱۱       له معقبت من بین یدیه ومن خلفه یحفظونه من امر الله  ان الله لا یغیر ما بقوم حتى یغیروا ما بانفسهم  واذا اراد الله بقوم سوا فلا مرد له  وما لهم من دونه من وال

۱۳       ۱۲       هو الذى یریکم البرق خوفا وطمعا وینش السحاب الثقال

۱۳       ۱۳       ویسبح الرعد بحمده والملکه من خیفته ویرسل الصوعق فیصیب بها من یشا وهم یجدلون فى الله وهو شدید المحال

۱۳       ۱۴       له دعوه الحق  والذین یدعون من دونه لا یستجیبون لهم بشی الا کبسط کفیه الى الما لیبلغ فاه وما هو ببلغه  وما دعا الکفرین الا فى ضلل

۱۳       ۱۵       ولله یسجد من فى السموت والارض طوعا وکرها وظللهم بالغدو والاصال ۩

۱۳       ۱۶       قل من رب السموت والارض قل الله  قل افاتخذتم من دونه اولیا لا یملکون لانفسهم نفعا ولا ضرا  قل هل یستوى الاعمى والبصیر ام هل تستوى الظلمت والنور  ام جعلوا لله شرکا خلقوا کخلقه فتشبه الخلق علیهم  قل الله خلق کل شی وهو الوحد القهر

۱۳       ۱۷       انزل من السما ما فسالت اودیه بقدرها فاحتمل السیل زبدا رابیا  ومما یوقدون علیه فى النار ابتغا حلیه او متع زبد مثله  کذلک یضرب الله الحق والبطل  فاما الزبد فیذهب جفا  واما ما ینفع الناس فیمکث فى الارض  کذلک یضرب الله الامثال

۱۳       ۱۸       للذین استجابوا لربهم الحسنى  والذین لم یستجیبوا له لو ان لهم ما فى الارض جمیعا ومثله معه لافتدوا به  اولک لهم سو الحساب وماوىهم جهنم  وبس المهاد

۱۳       ۱۹        افمن یعلم انما انزل الیک من ربک الحق کمن هو اعمى  انما یتذکر اولوا الالبب

۱۳       ۲۰       الذین یوفون بعهد الله ولا ینقضون المیثق

۱۳       ۲۱       والذین یصلون ما امر الله به ان یوصل ویخشون ربهم ویخافون سو الحساب

۱۳       ۲۲       والذین صبروا ابتغا وجه ربهم واقاموا الصلوه وانفقوا مما رزقنهم سرا وعلانیه ویدرون بالحسنه السیه اولک لهم عقبى الدار

۱۳       ۲۳       جنت عدن یدخلونها ومن صلح من اباهم وازوجهم وذریتهم  والملکه یدخلون علیهم من کل باب

۱۳       ۲۴       سلم علیکم بما صبرتم  فنعم عقبى الدار

۱۳       ۲۵       والذین ینقضون عهد الله من بعد میثقه ویقطعون ما امر الله به ان یوصل ویفسدون فى الارض  اولک لهم اللعنه ولهم سو الدار

۱۳       ۲۶       الله یبسط الرزق لمن یشا ویقدر  وفرحوا بالحیوه الدنیا وما الحیوه الدنیا فى الاخره الا متع

۱۳       ۲۷       ویقول الذین کفروا لولا انزل علیه ایه من ربه  قل ان الله یضل من یشا ویهدى الیه من اناب

۱۳       ۲۸       الذین امنوا وتطمن قلوبهم بذکر الله  الا بذکر الله تطمن القلوب

۱۳       ۲۹       الذین امنوا وعملوا الصلحت طوبى لهم وحسن مـاب

۱۳       ۳۰       کذلک ارسلنک فى امه قد خلت من قبلها امم لتتلوا علیهم الذى اوحینا الیک وهم یکفرون بالرحمن  قل هو ربى لا اله الا هو علیه توکلت والیه متاب

۱۳       ۳۱       ولو ان قرانا سیرت به الجبال او قطعت به الارض او کلم به الموتى  بل لله الامر جمیعا  افلم یایـس الذین امنوا ان لو یشا الله لهدى الناس جمیعا  ولا یزال الذین کفروا تصیبهم بما صنعوا قارعه او تحل قریبا من دارهم حتى یاتى وعد الله  ان الله لا یخلف المیعاد

۱۳       ۳۲       ولقد استهز برسل من قبلک فاملیت للذین کفروا ثم اخذتهم  فکیف کان عقاب

۱۳       ۳۳       افمن هو قام على کل نفس بما کسبت  وجعلوا لله شرکا قل سموهم  ام تنبـونه بما لا یعلم فى الارض ام بظهر من القول  بل زین للذین کفروا مکرهم وصدوا عن السبیل  ومن یضلل الله فما له من هاد

۱۳       ۳۴       لهم عذاب فى الحیوه الدنیا  ولعذاب الاخره اشق  وما لهم من الله من واق

۱۳       ۳۵        مثل الجنه التى وعد المتقون  تجرى من تحتها الانهر  اکلها دام وظلها  تلک عقبى الذین اتقوا  وعقبى الکفرین النار

۱۳       ۳۶       والذین اتینهم الکتب یفرحون بما انزل الیک  ومن الاحزاب من ینکر بعضه  قل انما امرت ان اعبد الله ولا اشرک به  الیه ادعوا والیه مـاب

۱۳       ۳۷       وکذلک انزلنه حکما عربیا  ولن اتبعت اهواهم بعدما جاک من العلم ما لک من الله من ولى ولا واق

۱۳       ۳۸       ولقد ارسلنا رسلا من قبلک وجعلنا لهم ازوجا وذریه  وما کان لرسول ان یاتى بـایه الا باذن الله  لکل اجل کتاب

۱۳       ۳۹       یمحوا الله ما یشا ویثبت  وعنده ام الکتب

۱۳       ۴۰       وان ما نرینک بعض الذى نعدهم او نتوفینک فانما علیک البلغ وعلینا الحساب

۱۳       ۴۱       اولم یروا انا ناتى الارض ننقصها من اطرافها  والله یحکم لا معقب لحکمه  وهو سریع الحساب

۱۳       ۴۲       وقد مکر الذین من قبلهم فلله المکر جمیعا  یعلم ما تکسب کل نفس  وسیعلم الکفر لمن عقبى الدار

۱۳       ۴۳       ویقول الذین کفروا لست مرسلا  قل کفى بالله شهیدا بینى وبینکم ومن عنده علم الکتب

۱۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الر  کتب انزلنه الیک لتخرج الناس من الظلمت الى النور باذن ربهم الى صرط العزیز الحمید

۱۴       ۲       الله الذى له ما فى السموت وما فى الارض  وویل للکفرین من عذاب شدید

۱۴       ۳       الذین یستحبون الحیوه الدنیا على الاخره ویصدون عن سبیل الله ویبغونها عوجا  اولک فى ضلل بعید

۱۴       ۴       وما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبین لهم  فیضل الله من یشا ویهدى من یشا  وهو العزیز الحکیم

۱۴       ۵       ولقد ارسلنا موسى بـایتنا ان اخرج قومک من الظلمت الى النور وذکرهم بایىم الله  ان فى ذلک لایت لکل صبار شکور

۱۴       ۶       واذ قال موسى لقومه اذکروا نعمه الله علیکم اذ انجىکم من ال فرعون یسومونکم سو العذاب ویذبحون ابناکم ویستحیون نساکم  وفى ذلکم بلا من ربکم عظیم

۱۴       ۷       واذ تاذن ربکم لن شکرتم لازیدنکم  ولن کفرتم ان عذابى لشدید

۱۴       ۸       وقال موسى ان تکفروا انتم ومن فى الارض جمیعا فان الله لغنى حمید

۱۴       ۹       الم یاتکم نبوا الذین من قبلکم قوم نوح وعاد وثمود  والذین من بعدهم  لا یعلمهم الا الله  جاتهم رسلهم بالبینت فردوا ایدیهم فى افوههم وقالوا انا کفرنا بما ارسلتم به وانا لفى شک مما تدعوننا الیه مریب

۱۴       ۱۰        قالت رسلهم افى الله شک فاطر السموت والارض  یدعوکم لیغفر لکم من ذنوبکم ویوخرکم الى اجل مسمى  قالوا ان انتم الا بشر مثلنا تریدون ان تصدونا عما کان یعبد اباونا فاتونا بسلطن مبین

۱۴       ۱۱       قالت لهم رسلهم ان نحن الا بشر مثلکم ولکن الله یمن على من یشا من عباده  وما کان لنا ان ناتیکم بسلطن الا باذن الله  وعلى الله فلیتوکل المومنون

۱۴       ۱۲       وما لنا الا نتوکل على الله وقد هدىنا سبلنا  ولنصبرن على ما اذیتمونا  وعلى الله فلیتوکل المتوکلون

۱۴       ۱۳       وقال الذین کفروا لرسلهم لنخرجنکم من ارضنا او لتعودن فى ملتنا  فاوحى الیهم ربهم لنهلکن الظلمین

۱۴       ۱۴       ولنسکننکم الارض من بعدهم  ذلک لمن خاف مقامى وخاف وعید

۱۴       ۱۵       واستفتحوا وخاب کل جبار عنید

۱۴       ۱۶       من وراه جهنم ویسقى من ما صدید

۱۴       ۱۷       یتجرعه ولا یکاد یسیغه ویاتیه الموت من کل مکان وما هو بمیت  ومن وراه عذاب غلیظ

۱۴       ۱۸       مثل الذین کفروا بربهم  اعملهم کرماد اشتدت به الریح فى یوم عاصف  لا یقدرون مما کسبوا على شی  ذلک هو الضلل البعید

۱۴       ۱۹       الم تر ان الله خلق السموت والارض بالحق  ان یشا یذهبکم ویات بخلق جدید

۱۴       ۲۰       وما ذلک على الله بعزیز

۱۴       ۲۱       وبرزوا لله جمیعا فقال الضعفوا للذین استکبروا انا کنا لکم تبعا فهل انتم مغنون عنا من عذاب الله من شی  قالوا لو هدىنا الله لهدینکم  سوا علینا اجزعنا ام صبرنا ما لنا من محیص

۱۴       ۲۲       وقال الشیطن لما قضى الامر ان الله وعدکم وعد الحق ووعدتکم فاخلفتکم  وما کان لى علیکم من سلطن الا ان دعوتکم فاستجبتم لى  فلا تلومونى ولوموا انفسکم  ما انا بمصرخکم وما انتم بمصرخى  انى کفرت بما اشرکتمون من قبل  ان الظلمین لهم عذاب الیم

۱۴       ۲۳       وادخل الذین امنوا وعملوا الصلحت جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها باذن ربهم  تحیتهم فیها سلم

۱۴       ۲۴       الم تر کیف ضرب الله مثلا کلمه طیبه کشجره طیبه اصلها ثابت وفرعها فى السما

۱۴       ۲۵       توتى اکلها کل حین باذن ربها  ویضرب الله الامثال للناس لعلهم یتذکرون

۱۴       ۲۶       ومثل کلمه خبیثه کشجره خبیثه اجتثت من فوق الارض ما لها من قرار

۱۴       ۲۷       یثبت الله الذین امنوا بالقول الثابت فى الحیوه الدنیا وفى الاخره  ویضل الله الظلمین  ویفعل الله ما یشا

۱۴       ۲۸        الم تر الى الذین بدلوا نعمت الله کفرا واحلوا قومهم دار البوار

۱۴       ۲۹       جهنم یصلونها  وبس القرار

۱۴       ۳۰       وجعلوا لله اندادا لیضلوا عن سبیله  قل تمتعوا فان مصیرکم الى النار

۱۴       ۳۱       قل لعبادى الذین امنوا یقیموا الصلوه وینفقوا مما رزقنهم سرا وعلانیه من قبل ان یاتى یوم لا بیع فیه ولا خلل

۱۴       ۳۲       الله الذى خلق السموت والارض وانزل من السما ما فاخرج به من الثمرت رزقا لکم  وسخر لکم الفلک لتجرى فى البحر بامره  وسخر لکم الانهر

۱۴       ۳۳       وسخر لکم الشمس والقمر دابین  وسخر لکم الیل والنهار

۱۴       ۳۴       واتىکم من کل ما سالتموه  وان تعدوا نعمت الله لا تحصوها  ان الانسن لظلوم کفار

۱۴       ۳۵       واذ قال ابرهیم رب اجعل هذا البلد امنا واجنبنى وبنى ان نعبد الاصنام

۱۴       ۳۶       رب انهن اضللن کثیرا من الناس  فمن تبعنى فانه منى  ومن عصانى فانک غفور رحیم

۱۴       ۳۷       ربنا انى اسکنت من ذریتى بواد غیر ذى زرع عند بیتک المحرم ربنا لیقیموا الصلوه فاجعل افـده من الناس تهوى الیهم وارزقهم من الثمرت لعلهم یشکرون

۱۴       ۳۸       ربنا انک تعلم ما نخفى وما نعلن  وما یخفى على الله من شی فى الارض ولا فى السما

۱۴       ۳۹       الحمد لله الذى وهب لى على الکبر اسمعیل واسحق  ان ربى لسمیع الدعا

۱۴       ۴۰       رب اجعلنى مقیم الصلوه ومن ذریتى  ربنا وتقبل دعا

۱۴       ۴۱       ربنا اغفر لى ولولدى وللمومنین یوم یقوم الحساب

۱۴       ۴۲       ولا تحسبن الله غفلا عما یعمل الظلمون  انما یوخرهم لیوم تشخص فیه الابصر

۱۴       ۴۳       مهطعین مقنعى روسهم لا یرتد الیهم طرفهم  وافـدتهم هوا

۱۴       ۴۴       وانذر الناس یوم یاتیهم العذاب فیقول الذین ظلموا ربنا اخرنا الى اجل قریب نجب دعوتک ونتبع الرسل  اولم تکونوا اقسمتم من قبل ما لکم من زوال

۱۴       ۴۵       وسکنتم فى مسکن الذین ظلموا انفسهم وتبین لکم کیف فعلنا بهم وضربنا لکم الامثال

۱۴       ۴۶       وقد مکروا مکرهم وعند الله مکرهم وان کان مکرهم لتزول منه الجبال

۱۴       ۴۷       فلا تحسبن الله مخلف وعده رسله  ان الله عزیز ذو انتقام

۱۴       ۴۸       یوم تبدل الارض غیر الارض والسموت  وبرزوا لله الوحد القهار

۱۴       ۴۹       وترى المجرمین یومذ مقرنین فى الاصفاد

۱۴       ۵۰       سرابیلهم من قطران وتغشى وجوههم النار

۱۴       ۵۱       لیجزى الله کل نفس ما کسبت  ان الله سریع الحساب

۱۴       ۵۲       هذا بلغ للناس ولینذروا به ولیعلموا انما هو اله وحد ولیذکر اولوا الالبب

۱۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الر  تلک ایت الکتب وقران مبین

۱۵       ۲       ربما یود الذین کفروا لو کانوا مسلمین

۱۵       ۳       ذرهم یاکلوا ویتمتعوا ویلههم الامل  فسوف یعلمون

۱۵       ۴       وما اهلکنا من قریه الا ولها کتاب معلوم

۱۵       ۵       ما تسبق من امه اجلها وما یستـخرون

۱۵       ۶       وقالوا یایها الذى نزل علیه الذکر انک لمجنون

۱۵       ۷       لو ما تاتینا بالملکه ان کنت من الصدقین

۱۵       ۸       ما ننزل الملکه الا بالحق وما کانوا اذا منظرین

۱۵       ۹       انا نحن نزلنا الذکر وانا له لحفظون

۱۵       ۱۰       ولقد ارسلنا من قبلک فى شیع الاولین

۱۵       ۱۱       وما یاتیهم من رسول الا کانوا به یستهزون

۱۵       ۱۲       کذلک نسلکه فى قلوب المجرمین

۱۵       ۱۳       لا یومنون به  وقد خلت سنه الاولین

۱۵       ۱۴       ولو فتحنا علیهم بابا من السما فظلوا فیه یعرجون

۱۵       ۱۵       لقالوا انما سکرت ابصرنا بل نحن قوم مسحورون

۱۵       ۱۶       ولقد جعلنا فى السما بروجا وزینها للنظرین

۱۵       ۱۷       وحفظنها من کل شیطن رجیم

۱۵       ۱۸       الا من استرق السمع فاتبعه شهاب مبین

۱۵       ۱۹       والارض مددنها والقینا فیها روسى وانبتنا فیها من کل شی موزون

۱۵       ۲۰       وجعلنا لکم فیها معیش ومن لستم له برزقین

۱۵       ۲۱       وان من شی الا عندنا خزانه وما ننزله الا بقدر معلوم

۱۵       ۲۲       وارسلنا الریح لوقح فانزلنا من السما ما فاسقینکموه وما انتم له بخزنین

۱۵       ۲۳       وانا لنحن نحی ونمیت ونحن الورثون

۱۵       ۲۴       ولقد علمنا المستقدمین منکم ولقد علمنا المستـخرین

۱۵       ۲۵       وان ربک هو یحشرهم  انه حکیم علیم

۱۵       ۲۶       ولقد خلقنا الانسن من صلصل من حما مسنون

۱۵       ۲۷       والجان خلقنه من قبل من نار السموم

۱۵       ۲۸       واذ قال ربک للملکه انى خلق بشرا من صلصل من حما مسنون

۱۵       ۲۹       فاذا سویته ونفخت فیه من روحى فقعوا له سجدین

۱۵       ۳۰       فسجد الملکه کلهم اجمعون

۱۵       ۳۱       الا ابلیس ابى ان یکون مع السجدین

۱۵       ۳۲       قال یابلیس ما لک الا تکون مع السجدین

۱۵       ۳۳       قال لم اکن لاسجد لبشر خلقته من صلصل من حما مسنون

۱۵       ۳۴       قال فاخرج منها فانک رجیم

۱۵       ۳۵       وان علیک اللعنه الى یوم الدین

۱۵       ۳۶       قال رب فانظرنى الى یوم یبعثون

۱۵       ۳۷       قال فانک من المنظرین

۱۵       ۳۸       الى یوم الوقت المعلوم

۱۵       ۳۹       قال رب بما اغویتنى لازینن لهم فى الارض ولاغوینهم اجمعین

۱۵       ۴۰       الا عبادک منهم المخلصین

۱۵       ۴۱       قال هذا صرط على مستقیم

۱۵       ۴۲       ان عبادى لیس لک علیهم سلطن الا من اتبعک من الغاوین

۱۵       ۴۳       وان جهنم لموعدهم اجمعین

۱۵       ۴۴       لها سبعه ابوب لکل باب منهم جز مقسوم

۱۵       ۴۵       ان المتقین فى جنت وعیون

۱۵       ۴۶       ادخلوها بسلم امنین

۱۵       ۴۷       ونزعنا ما فى صدورهم من غل اخونا على سرر متقبلین

۱۵       ۴۸       لا یمسهم فیها نصب وما هم منها بمخرجین

۱۵       ۴۹        نب عبادى انى انا الغفور الرحیم

۱۵       ۵۰       وان عذابى هو العذاب الالیم

۱۵       ۵۱       ونبهم عن ضیف ابرهیم

۱۵       ۵۲       اذ دخلوا علیه فقالوا سلما قال انا منکم وجلون

۱۵       ۵۳       قالوا لا توجل انا نبشرک بغلم علیم

۱۵       ۵۴       قال ابشرتمونى على ان مسنى الکبر فبم تبشرون

۱۵       ۵۵       قالوا بشرنک بالحق فلا تکن من القنطین

۱۵       ۵۶       قال ومن یقنط من رحمه ربه الا الضالون

۱۵       ۵۷       قال فما خطبکم ایها المرسلون

۱۵       ۵۸       قالوا انا ارسلنا الى قوم مجرمین

۱۵       ۵۹       الا ال لوط انا لمنجوهم اجمعین

۱۵       ۶۰       الا امراته قدرنا  انها لمن الغبرین

۱۵       ۶۱       فلما جا ال لوط المرسلون

۱۵       ۶۲       قال انکم قوم منکرون

۱۵       ۶۳       قالوا بل جنک بما کانوا فیه یمترون

۱۵       ۶۴       واتینک بالحق وانا لصدقون

۱۵       ۶۵       فاسر باهلک بقطع من الیل واتبع ادبرهم ولا یلتفت منکم احد وامضوا حیث تومرون

۱۵       ۶۶       وقضینا الیه ذلک الامر ان دابر هولا مقطوع مصبحین

۱۵       ۶۷       وجا اهل المدینه یستبشرون

۱۵       ۶۸       قال ان هولا ضیفى فلا تفضحون

۱۵       ۶۹       واتقوا الله ولا تخزون

۱۵       ۷۰       قالوا اولم ننهک عن العلمین

۱۵       ۷۱       قال هولا بناتى ان کنتم فعلین

۱۵       ۷۲       لعمرک انهم لفى سکرتهم یعمهون

۱۵       ۷۳       فاخذتهم الصیحه مشرقین

۱۵       ۷۴       فجعلنا علیها سافلها وامطرنا علیهم حجاره من سجیل

۱۵       ۷۵       ان فى ذلک لایت للمتوسمین

۱۵       ۷۶       وانها لبسبیل مقیم

۱۵       ۷۷       ان فى ذلک لایه للمومنین

۱۵       ۷۸       وان کان اصحب الایکه لظلمین

۱۵       ۷۹       فانتقمنا منهم وانهما لبامام مبین

۱۵       ۸۰       ولقد کذب اصحب الحجر المرسلین

۱۵       ۸۱       واتینهم ایتنا فکانوا عنها معرضین

۱۵       ۸۲       وکانوا ینحتون من الجبال بیوتا امنین

۱۵       ۸۳       فاخذتهم الصیحه مصبحین

۱۵       ۸۴       فما اغنى عنهم ما کانوا یکسبون

۱۵       ۸۵       وما خلقنا السموت والارض وما بینهما الا بالحق  وان الساعه لاتیه  فاصفح الصفح الجمیل

۱۵       ۸۶       ان ربک هو الخلق العلیم

۱۵       ۸۷       ولقد اتینک سبعا من المثانى والقران العظیم

۱۵       ۸۸       لا تمدن عینیک الى ما متعنا به ازوجا منهم ولا تحزن علیهم واخفض جناحک للمومنین

۱۵       ۸۹       وقل انى انا النذیر المبین

۱۵       ۹۰       کما انزلنا على المقتسمین

۱۵       ۹۱       الذین جعلوا القران عضین

۱۵       ۹۲       فوربک لنسـلنهم اجمعین

۱۵       ۹۳       عما کانوا یعملون

۱۵       ۹۴       فاصدع بما تومر واعرض عن المشرکین

۱۵       ۹۵       انا کفینک المستهزین

۱۵       ۹۶       الذین یجعلون مع الله الها اخر  فسوف یعلمون

۱۵       ۹۷       ولقد نعلم انک یضیق صدرک بما یقولون

۱۵       ۹۸       فسبح بحمد ربک وکن من السجدین

۱۵       ۹۹       واعبد ربک حتى یاتیک الیقین

۱۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اتى امر الله فلا تستعجلوه  سبحنه وتعلى عما یشرکون

۱۶       ۲       ینزل الملکه بالروح من امره على من یشا من عباده ان انذروا انه لا اله الا انا فاتقون

۱۶       ۳       خلق السموت والارض بالحق  تعلى عما یشرکون

۱۶       ۴       خلق الانسن من نطفه فاذا هو خصیم مبین

۱۶       ۵       والانعم خلقها  لکم فیها دف ومنفع ومنها تاکلون

۱۶       ۶       ولکم فیها جمال حین تریحون وحین تسرحون

۱۶       ۷       وتحمل اثقالکم الى بلد لم تکونوا بلغیه الا بشق الانفس  ان ربکم لروف رحیم

۱۶       ۸       والخیل والبغال والحمیر لترکبوها وزینه  ویخلق ما لا تعلمون

۱۶       ۹       وعلى الله قصد السبیل ومنها جار  ولو شا لهدىکم اجمعین

۱۶       ۱۰       هو الذى انزل من السما ما  لکم منه شراب ومنه شجر فیه تسیمون

۱۶       ۱۱       ینبت لکم به الزرع والزیتون والنخیل والاعنب ومن کل الثمرت  ان فى ذلک لایه لقوم یتفکرون

۱۶       ۱۲       وسخر لکم الیل والنهار والشمس والقمر  والنجوم مسخرت بامره  ان فى ذلک لایت لقوم یعقلون

۱۶       ۱۳       وما ذرا لکم فى الارض مختلفا الونه  ان فى ذلک لایه لقوم یذکرون

۱۶       ۱۴       وهو الذى سخر البحر لتاکلوا منه لحما طریا وتستخرجوا منه حلیه تلبسونها وترى الفلک مواخر فیه ولتبتغوا من فضله ولعلکم تشکرون

۱۶       ۱۵       والقى فى الارض روسى ان تمید بکم وانهرا وسبلا لعلکم تهتدون

۱۶       ۱۶       وعلمت  وبالنجم هم یهتدون

۱۶       ۱۷       افمن یخلق کمن لا یخلق  افلا تذکرون

۱۶       ۱۸       وان تعدوا نعمه الله لا تحصوها  ان الله لغفور رحیم

۱۶       ۱۹       والله یعلم ما تسرون وما تعلنون

۱۶       ۲۰       والذین یدعون من دون الله لا یخلقون شیـا وهم یخلقون

۱۶       ۲۱       اموت غیر احیا  وما یشعرون ایان یبعثون

۱۶       ۲۲       الهکم اله وحد  فالذین لا یومنون بالاخره قلوبهم منکره وهم مستکبرون

۱۶       ۲۳       لا جرم ان الله یعلم ما یسرون وما یعلنون  انه لا یحب المستکبرین

۱۶       ۲۴       واذا قیل لهم ماذا انزل ربکم  قالوا اسطیر الاولین

۱۶       ۲۵       لیحملوا اوزارهم کامله یوم القیمه  ومن اوزار الذین یضلونهم بغیر علم  الا سا ما یزرون

۱۶       ۲۶       قد مکر الذین من قبلهم فاتى الله بنینهم من القواعد فخر علیهم السقف من فوقهم واتىهم العذاب من حیث لا یشعرون

۱۶       ۲۷       ثم یوم القیمه یخزیهم ویقول این شرکاى الذین کنتم تشقون فیهم  قال الذین اوتوا العلم ان الخزى الیوم والسو على الکفرین

۱۶       ۲۸       الذین تتوفىهم الملکه ظالمى انفسهم  فالقوا السلم ما کنا نعمل من سو  بلى ان الله علیم بما کنتم تعملون

۱۶       ۲۹       فادخلوا ابوب جهنم خلدین فیها  فلبس مثوى المتکبرین

۱۶       ۳۰        وقیل للذین اتقوا ماذا انزل ربکم  قالوا خیرا  للذین احسنوا فى هذه الدنیا حسنه  ولدار الاخره خیر  ولنعم دار المتقین

۱۶       ۳۱       جنت عدن یدخلونها تجرى من تحتها الانهر  لهم فیها ما یشاون  کذلک یجزى الله المتقین

۱۶       ۳۲       الذین تتوفىهم الملکه طیبین  یقولون سلم علیکم ادخلوا الجنه بما کنتم تعملون

۱۶       ۳۳       هل ینظرون الا ان تاتیهم الملکه او یاتى امر ربک  کذلک فعل الذین من قبلهم  وما ظلمهم الله ولکن کانوا انفسهم یظلمون

۱۶       ۳۴       فاصابهم سیـات ما عملوا وحاق بهم ما کانوا به یستهزون

۱۶       ۳۵       وقال الذین اشرکوا لو شا الله ما عبدنا من دونه من شی نحن ولا اباونا ولا حرمنا من دونه من شی  کذلک فعل الذین من قبلهم  فهل على الرسل الا البلغ المبین

۱۶       ۳۶       ولقد بعثنا فى کل امه رسولا ان اعبدوا الله واجتنبوا الطغوت  فمنهم من هدى الله ومنهم من حقت علیه الضلله  فسیروا فى الارض فانظروا کیف کان عقبه المکذبین

۱۶       ۳۷       ان تحرص على هدىهم فان الله لا یهدى من یضل  وما لهم من نصرین

۱۶       ۳۸       واقسموا بالله جهد ایمنهم  لا یبعث الله من یموت  بلى وعدا علیه حقا ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۱۶       ۳۹       لیبین لهم الذى یختلفون فیه ولیعلم الذین کفروا انهم کانوا کذبین

۱۶       ۴۰       انما قولنا لشی اذا اردنه ان نقول له کن فیکون

۱۶       ۴۱       والذین هاجروا فى الله من بعد ما ظلموا لنبونهم فى الدنیا حسنه  ولاجر الاخره اکبر  لو کانوا یعلمون

۱۶       ۴۲       الذین صبروا وعلى ربهم یتوکلون

۱۶       ۴۳       وما ارسلنا من قبلک الا رجالا نوحى الیهم  فسـلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون

۱۶       ۴۴       بالبینت والزبر  وانزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم ولعلهم یتفکرون

۱۶       ۴۵       افامن الذین مکروا السیـات ان یخسف الله بهم الارض او یاتیهم العذاب من حیث لا یشعرون

۱۶       ۴۶       او یاخذهم فى تقلبهم فما هم بمعجزین

۱۶       ۴۷       او یاخذهم على تخوف فان ربکم لروف رحیم

۱۶       ۴۸       اولم یروا الى ما خلق الله من شی یتفیوا ظلله عن الیمین والشمال سجدا لله وهم دخرون

۱۶       ۴۹       ولله یسجد ما فى السموت وما فى الارض من دابه والملکه وهم لا یستکبرون

۱۶       ۵۰       یخافون ربهم من فوقهم ویفعلون ما یومرون ۩

۱۶       ۵۱        وقال الله لا تتخذوا الهین اثنین  انما هو اله وحد  فایى فارهبون

۱۶       ۵۲       وله ما فى السموت والارض وله الدین واصبا  افغیر الله تتقون

۱۶       ۵۳       وما بکم من نعمه فمن الله  ثم اذا مسکم الضر فالیه تجـرون

۱۶       ۵۴       ثم اذا کشف الضر عنکم اذا فریق منکم بربهم یشرکون

۱۶       ۵۵       لیکفروا بما اتینهم  فتمتعوا  فسوف تعلمون

۱۶       ۵۶       ویجعلون لما لا یعلمون نصیبا مما رزقنهم  تالله لتسـلن عما کنتم تفترون

۱۶       ۵۷       ویجعلون لله البنت سبحنه  ولهم ما یشتهون

۱۶       ۵۸       واذا بشر احدهم بالانثى ظل وجهه مسودا وهو کظیم

۱۶       ۵۹       یتورى من القوم من سو ما بشر به  ایمسکه على هون ام یدسه فى التراب  الا سا ما یحکمون

۱۶       ۶۰       للذین لا یومنون بالاخره مثل السو  ولله المثل الاعلى  وهو العزیز الحکیم

۱۶       ۶۱       ولو یواخذ الله الناس بظلمهم ما ترک علیها من دابه ولکن یوخرهم الى اجل مسمى  فاذا جا اجلهم لا یستـخرون ساعه  ولا یستقدمون

۱۶       ۶۲       ویجعلون لله ما یکرهون وتصف السنتهم الکذب ان لهم الحسنى  لا جرم ان لهم النار وانهم مفرطون

۱۶       ۶۳       تالله لقد ارسلنا الى امم من قبلک فزین لهم الشیطن اعملهم فهو ولیهم الیوم ولهم عذاب الیم

۱۶       ۶۴       وما انزلنا علیک الکتب الا لتبین لهم الذى اختلفوا فیه  وهدى ورحمه لقوم یومنون

۱۶       ۶۵       والله انزل من السما ما فاحیا به الارض بعد موتها  ان فى ذلک لایه لقوم یسمعون

۱۶       ۶۶       وان لکم فى الانعم لعبره  نسقیکم مما فى بطونه من بین فرث ودم لبنا خالصا ساغا للشربین

۱۶       ۶۷       ومن ثمرت النخیل والاعنب تتخذون منه سکرا ورزقا حسنا  ان فى ذلک لایه لقوم یعقلون

۱۶       ۶۸       واوحى ربک الى النحل ان اتخذى من الجبال بیوتا ومن الشجر ومما یعرشون

۱۶       ۶۹       ثم کلى من کل الثمرت فاسلکى سبل ربک ذللا  یخرج من بطونها شراب مختلف الونه فیه شفا للناس  ان فى ذلک لایه لقوم یتفکرون

۱۶       ۷۰       والله خلقکم ثم یتوفىکم  ومنکم من یرد الى ارذل العمر لکى لا یعلم بعد علم شیـا  ان الله علیم قدیر

۱۶       ۷۱       والله فضل بعضکم على بعض فى الرزق  فما الذین فضلوا برادى رزقهم على ما ملکت ایمنهم فهم فیه سوا  افبنعمه الله یجحدون

۱۶       ۷۲       والله جعل لکم من انفسکم ازوجا وجعل لکم من ازوجکم بنین وحفده ورزقکم من الطیبت  افبالبطل یومنون وبنعمت الله هم یکفرون

۱۶       ۷۳       ویعبدون من دون الله ما لا یملک لهم رزقا من السموت والارض شیـا ولا یستطیعون

۱۶       ۷۴       فلا تضربوا لله الامثال  ان الله یعلم وانتم لا تعلمون

۱۶       ۷۵        ضرب الله مثلا عبدا مملوکا لا یقدر على شی ومن رزقنه منا رزقا حسنا فهو ینفق منه سرا وجهرا  هل یستوۥن  الحمد لله  بل اکثرهم لا یعلمون

۱۶       ۷۶       وضرب الله مثلا رجلین احدهما ابکم لا یقدر على شی وهو کل على مولىه اینما یوجهه لا یات بخیر  هل یستوى هو ومن یامر بالعدل  وهو على صرط مستقیم

۱۶       ۷۷       ولله غیب السموت والارض  وما امر الساعه الا کلمح البصر او هو اقرب  ان الله على کل شی قدیر

۱۶       ۷۸       والله اخرجکم من بطون امهتکم لا تعلمون شیـا وجعل لکم السمع والابصر والافـده  لعلکم تشکرون

۱۶       ۷۹       الم یروا الى الطیر مسخرت فى جو السما ما یمسکهن الا الله  ان فى ذلک لایت لقوم یومنون

۱۶       ۸۰       والله جعل لکم من بیوتکم سکنا وجعل لکم من جلود الانعم بیوتا تستخفونها یوم ظعنکم ویوم اقامتکم  ومن اصوافها واوبارها واشعارها اثثا ومتعا الى حین

۱۶       ۸۱       والله جعل لکم مما خلق ظللا وجعل لکم من الجبال اکننا وجعل لکم سربیل تقیکم الحر وسربیل تقیکم باسکم  کذلک یتم نعمته علیکم لعلکم تسلمون

۱۶       ۸۲       فان تولوا فانما علیک البلغ المبین

۱۶       ۸۳       یعرفون نعمت الله ثم ینکرونها واکثرهم الکفرون

۱۶       ۸۴       ویوم نبعث من کل امه شهیدا ثم لا یوذن للذین کفروا ولا هم یستعتبون

۱۶       ۸۵       واذا را الذین ظلموا العذاب فلا یخفف عنهم ولا هم ینظرون

۱۶       ۸۶       واذا را الذین اشرکوا شرکاهم قالوا ربنا هولا شرکاونا الذین کنا ندعوا من دونک  فالقوا الیهم القول انکم لکذبون

۱۶       ۸۷       والقوا الى الله یومذ السلم  وضل عنهم ما کانوا یفترون

۱۶       ۸۸       الذین کفروا وصدوا عن سبیل الله زدنهم عذابا فوق العذاب بما کانوا یفسدون

۱۶       ۸۹       ویوم نبعث فى کل امه شهیدا علیهم من انفسهم  وجنا بک شهیدا على هولا  ونزلنا علیک الکتب تبینا لکل شی وهدى ورحمه وبشرى للمسلمین

۱۶       ۹۰        ان الله یامر بالعدل والاحسن وایتا ذى القربى وینهى عن الفحشا والمنکر والبغى  یعظکم لعلکم تذکرون

۱۶       ۹۱       واوفوا بعهد الله اذا عهدتم ولا تنقضوا الایمن بعد توکیدها وقد جعلتم الله علیکم کفیلا  ان الله یعلم ما تفعلون

۱۶       ۹۲       ولا تکونوا کالتى نقضت غزلها من بعد قوه انکثا تتخذون ایمنکم دخلا بینکم ان تکون امه هى اربى من امه  انما یبلوکم الله به  ولیبینن لکم یوم القیمه ما کنتم فیه تختلفون

۱۶       ۹۳       ولو شا الله لجعلکم امه وحده ولکن یضل من یشا ویهدى من یشا  ولتسـلن عما کنتم تعملون

۱۶       ۹۴       ولا تتخذوا ایمنکم دخلا بینکم فتزل قدم بعد ثبوتها وتذوقوا السو بما صددتم عن سبیل الله  ولکم عذاب عظیم

۱۶       ۹۵       ولا تشتروا بعهد الله ثمنا قلیلا  انما عند الله هو خیر لکم ان کنتم تعلمون

۱۶       ۹۶       ما عندکم ینفد  وما عند الله باق  ولنجزین الذین صبروا اجرهم باحسن ما کانوا یعملون

۱۶       ۹۷       من عمل صلحا من ذکر او انثى وهو مومن فلنحیینه حیوه طیبه  ولنجزینهم اجرهم باحسن ما کانوا یعملون

۱۶       ۹۸       فاذا قرات القران فاستعذ بالله من الشیطن الرجیم

۱۶       ۹۹       انه لیس له سلطن على الذین امنوا وعلى ربهم یتوکلون

۱۶       ۱۰۰       انما سلطنه على الذین یتولونه والذین هم به مشرکون

۱۶       ۱۰۱       واذا بدلنا ایه مکان ایه  والله اعلم بما ینزل قالوا انما انت مفتر  بل اکثرهم لا یعلمون

۱۶       ۱۰۲       قل نزله روح القدس من ربک بالحق لیثبت الذین امنوا وهدى وبشرى للمسلمین

۱۶       ۱۰۳       ولقد نعلم انهم یقولون انما یعلمه بشر  لسان الذى یلحدون الیه اعجمى وهذا لسان عربى مبین

۱۶       ۱۰۴       ان الذین لا یومنون بـایت الله لا یهدیهم الله ولهم عذاب الیم

۱۶       ۱۰۵       انما یفترى الکذب الذین لا یومنون بـایت الله  واولک هم الکذبون

۱۶       ۱۰۶       من کفر بالله من بعد ایمنه الا من اکره وقلبه مطمن بالایمن ولکن من شرح بالکفر صدرا فعلیهم غضب من الله ولهم عذاب عظیم

۱۶       ۱۰۷       ذلک بانهم استحبوا الحیوه الدنیا على الاخره وان الله لا یهدى القوم الکفرین

۱۶       ۱۰۸       اولک الذین طبع الله على قلوبهم وسمعهم وابصرهم  واولک هم الغفلون

۱۶       ۱۰۹       لا جرم انهم فى الاخره هم الخسرون

۱۶       ۱۱۰       ثم ان ربک للذین هاجروا من بعد ما فتنوا ثم جهدوا وصبروا ان ربک من بعدها لغفور رحیم

۱۶       ۱۱۱        یوم تاتى کل نفس تجدل عن نفسها وتوفى کل نفس ما عملت وهم لا یظلمون

۱۶       ۱۱۲       وضرب الله مثلا قریه کانت امنه مطمنه یاتیها رزقها رغدا من کل مکان فکفرت بانعم الله فاذقها الله لباس الجوع والخوف بما کانوا یصنعون

۱۶       ۱۱۳       ولقد جاهم رسول منهم فکذبوه فاخذهم العذاب وهم ظلمون

۱۶       ۱۱۴       فکلوا مما رزقکم الله حللا طیبا واشکروا نعمت الله ان کنتم ایاه تعبدون

۱۶       ۱۱۵       انما حرم علیکم المیته والدم ولحم الخنزیر وما اهل لغیر الله به  فمن اضطر غیر باغ ولا عاد فان الله غفور رحیم

۱۶       ۱۱۶       ولا تقولوا لما تصف السنتکم الکذب هذا حلل وهذا حرام لتفتروا على الله الکذب  ان الذین یفترون على الله الکذب لا یفلحون

۱۶       ۱۱۷       متع قلیل ولهم عذاب الیم

۱۶       ۱۱۸       وعلى الذین هادوا حرمنا ما قصصنا علیک من قبل  وما ظلمنهم ولکن کانوا انفسهم یظلمون

۱۶       ۱۱۹       ثم ان ربک للذین عملوا السو بجهله ثم تابوا من بعد ذلک واصلحوا ان ربک من بعدها لغفور رحیم

۱۶       ۱۲۰       ان ابرهیم کان امه قانتا لله حنیفا ولم یک من المشرکین

۱۶       ۱۲۱       شاکرا لانعمه  اجتبىه وهدىه الى صرط مستقیم

۱۶       ۱۲۲       واتینه فى الدنیا حسنه  وانه فى الاخره لمن الصلحین

۱۶       ۱۲۳       ثم اوحینا الیک ان اتبع مله ابرهیم حنیفا  وما کان من المشرکین

۱۶       ۱۲۴       انما جعل السبت على الذین اختلفوا فیه  وان ربک لیحکم بینهم یوم القیمه فیما کانوا فیه یختلفون

۱۶       ۱۲۵       ادع الى سبیل ربک بالحکمه والموعظه الحسنه  وجدلهم بالتى هى احسن  ان ربک هو اعلم بمن ضل عن سبیله  وهو اعلم بالمهتدین

۱۶       ۱۲۶       وان عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم به  ولن صبرتم لهو خیر للصبرین

۱۶       ۱۲۷       واصبر وما صبرک الا بالله  ولا تحزن علیهم ولا تک فى ضیق مما یمکرون

۱۶       ۱۲۸       ان الله مع الذین اتقوا والذین هم محسنون

۱۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم سبحن الذى اسرى بعبده لیلا من المسجد الحرام الى المسجد الاقصا الذى برکنا حوله لنریه من ایتنا  انه هو السمیع البصیر

۱۷       ۲       واتینا موسى الکتب وجعلنه هدى لبنى اسریل الا تتخذوا من دونى وکیلا

۱۷       ۳       ذریه من حملنا مع نوح  انه کان عبدا شکورا

۱۷       ۴       وقضینا الى بنى اسریل فى الکتب لتفسدن فى الارض مرتین ولتعلن علوا کبیرا

۱۷       ۵       فاذا جا وعد اولىهما بعثنا علیکم عبادا لنا اولى باس شدید فجاسوا خلل الدیار  وکان وعدا مفعولا

۱۷       ۶       ثم رددنا لکم الکره علیهم وامددنکم بامول وبنین وجعلنکم اکثر نفیرا

۱۷       ۷       ان احسنتم احسنتم لانفسکم  وان اساتم فلها  فاذا جا وعد الاخره لیسۥـوا وجوهکم ولیدخلوا المسجد کما دخلوه اول مره ولیتبروا ما علوا تتبیرا

۱۷       ۸       عسى ربکم ان یرحمکم  وان عدتم عدنا  وجعلنا جهنم للکفرین حصیرا

۱۷       ۹       ان هذا القران یهدى للتى هى اقوم ویبشر المومنین الذین یعملون الصلحت ان لهم اجرا کبیرا

۱۷       ۱۰       وان الذین لا یومنون بالاخره اعتدنا لهم عذابا الیما

۱۷       ۱۱       ویدع الانسن بالشر دعاه بالخیر  وکان الانسن عجولا

۱۷       ۱۲       وجعلنا الیل والنهار ایتین  فمحونا ایه الیل وجعلنا ایه النهار مبصره لتبتغوا فضلا من ربکم ولتعلموا عدد السنین والحساب  وکل شی فصلنه تفصیلا

۱۷       ۱۳       وکل انسن الزمنه طره فى عنقه  ونخرج له یوم القیمه کتبا یلقىه منشورا

۱۷       ۱۴       اقرا کتبک کفى بنفسک الیوم علیک حسیبا

۱۷       ۱۵       من اهتدى فانما یهتدى لنفسه  ومن ضل فانما یضل علیها  ولا تزر وازره وزر اخرى  وما کنا معذبین حتى نبعث رسولا

۱۷       ۱۶       واذا اردنا ان نهلک قریه امرنا مترفیها ففسقوا فیها فحق علیها القول فدمرنها تدمیرا

۱۷       ۱۷       وکم اهلکنا من القرون من بعد نوح  وکفى بربک بذنوب عباده خبیرا بصیرا

۱۷       ۱۸       من کان یرید العاجله عجلنا له فیها ما نشا لمن نرید ثم جعلنا له جهنم یصلىها مذموما مدحورا

۱۷       ۱۹       ومن اراد الاخره وسعى لها سعیها وهو مومن فاولک کان سعیهم مشکورا

۱۷       ۲۰       کلا نمد هولا وهولا من عطا ربک  وما کان عطا ربک محظورا

۱۷       ۲۱       انظر کیف فضلنا بعضهم على بعض  وللاخره اکبر درجت واکبر تفضیلا

۱۷       ۲۲       لا تجعل مع الله الها اخر فتقعد مذموما مخذولا

۱۷       ۲۳        وقضى ربک الا تعبدوا الا ایاه وبالولدین احسنا  اما یبلغن عندک الکبر احدهما او کلاهما فلا تقل لهما اف ولا تنهرهما وقل لهما قولا کریما

۱۷       ۲۴       واخفض لهما جناح الذل من الرحمه وقل رب ارحمهما کما ربیانى صغیرا

۱۷       ۲۵       ربکم اعلم بما فى نفوسکم  ان تکونوا صلحین فانه کان للاوبین غفورا

۱۷       ۲۶       وات ذا القربى حقه والمسکین وابن السبیل ولا تبذر تبذیرا

۱۷       ۲۷       ان المبذرین کانوا اخون الشیطین  وکان الشیطن لربه کفورا

۱۷       ۲۸       واما تعرضن عنهم ابتغا رحمه من ربک ترجوها فقل لهم قولا میسورا

۱۷       ۲۹       ولا تجعل یدک مغلوله الى عنقک ولا تبسطها کل البسط فتقعد ملوما محسورا

۱۷       ۳۰       ان ربک یبسط الرزق لمن یشا ویقدر  انه کان بعباده خبیرا بصیرا

۱۷       ۳۱       ولا تقتلوا اولدکم خشیه املق  نحن نرزقهم وایاکم  ان قتلهم کان خطـا کبیرا

۱۷       ۳۲       ولا تقربوا الزنى  انه کان فحشه وسا سبیلا

۱۷       ۳۳       ولا تقتلوا النفس التى حرم الله الا بالحق  ومن قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطنا فلا یسرف فى القتل  انه کان منصورا

۱۷       ۳۴       ولا تقربوا مال الیتیم الا بالتى هى احسن حتى یبلغ اشده  واوفوا بالعهد  ان العهد کان مسـولا

۱۷       ۳۵       واوفوا الکیل اذا کلتم وزنوا بالقسطاس المستقیم  ذلک خیر واحسن تاویلا

۱۷       ۳۶       ولا تقف ما لیس لک به علم  ان السمع والبصر والفواد کل اولک کان عنه مسـولا

۱۷       ۳۷       ولا تمش فى الارض مرحا  انک لن تخرق الارض ولن تبلغ الجبال طولا

۱۷       ۳۸       کل ذلک کان سیه عند ربک مکروها

۱۷       ۳۹       ذلک مما اوحى الیک ربک من الحکمه  ولا تجعل مع الله الها اخر فتلقى فى جهنم ملوما مدحورا

۱۷       ۴۰       افاصفىکم ربکم بالبنین واتخذ من الملکه انثا  انکم لتقولون قولا عظیما

۱۷       ۴۱       ولقد صرفنا فى هذا القران لیذکروا وما یزیدهم الا نفورا

۱۷       ۴۲       قل لو کان معه الهه کما یقولون اذا لابتغوا الى ذى العرش سبیلا

۱۷       ۴۳       سبحنه وتعلى عما یقولون علوا کبیرا

۱۷       ۴۴       تسبح له السموت السبع والارض ومن فیهن  وان من شی الا یسبح بحمده ولکن لا تفقهون تسبیحهم  انه کان حلیما غفورا

۱۷       ۴۵       واذا قرات القران جعلنا بینک وبین الذین لا یومنون بالاخره حجابا مستورا

۱۷       ۴۶       وجعلنا على قلوبهم اکنه ان یفقهوه وفى اذانهم وقرا  واذا ذکرت ربک فى القران وحده ولوا على ادبرهم نفورا

۱۷       ۴۷       نحن اعلم بما یستمعون به اذ یستمعون الیک واذ هم نجوى اذ یقول الظلمون ان تتبعون الا رجلا مسحورا

۱۷       ۴۸       انظر کیف ضربوا لک الامثال فضلوا فلا یستطیعون سبیلا

۱۷       ۴۹       وقالوا اذا کنا عظما ورفتا انا لمبعوثون خلقا جدیدا

۱۷       ۵۰        قل کونوا حجاره او حدیدا

۱۷       ۵۱       او خلقا مما یکبر فى صدورکم  فسیقولون من یعیدنا  قل الذى فطرکم اول مره  فسینغضون الیک روسهم ویقولون متى هو  قل عسى ان یکون قریبا

۱۷       ۵۲       یوم یدعوکم فتستجیبون بحمده وتظنون ان لبثتم الا قلیلا

۱۷       ۵۳       وقل لعبادى یقولوا التى هى احسن  ان الشیطن ینزغ بینهم  ان الشیطن کان للانسن عدوا مبینا

۱۷       ۵۴       ربکم اعلم بکم  ان یشا یرحمکم او ان یشا یعذبکم  وما ارسلنک علیهم وکیلا

۱۷       ۵۵       وربک اعلم بمن فى السموت والارض  ولقد فضلنا بعض النبین على بعض  واتینا داوۥد زبورا

۱۷       ۵۶       قل ادعوا الذین زعمتم من دونه فلا یملکون کشف الضر عنکم ولا تحویلا

۱۷       ۵۷       اولک الذین یدعون یبتغون الى ربهم الوسیله ایهم اقرب ویرجون رحمته ویخافون عذابه  ان عذاب ربک کان محذورا

۱۷       ۵۸       وان من قریه الا نحن مهلکوها قبل یوم القیمه او معذبوها عذابا شدیدا  کان ذلک فى الکتب مسطورا

۱۷       ۵۹       وما منعنا ان نرسل بالایت الا ان کذب بها الاولون  واتینا ثمود الناقه مبصره فظلموا بها  وما نرسل بالایت الا تخویفا

۱۷       ۶۰       واذ قلنا لک ان ربک احاط بالناس  وما جعلنا الریا التى ارینک الا فتنه للناس والشجره الملعونه فى القران  ونخوفهم فما یزیدهم الا طغینا کبیرا

۱۷       ۶۱       واذ قلنا للملکه اسجدوا لادم فسجدوا الا ابلیس قال اسجد لمن خلقت طینا

۱۷       ۶۲       قال اریتک هذا الذى کرمت على لن اخرتن الى یوم القیمه لاحتنکن ذریته الا قلیلا

۱۷       ۶۳       قال اذهب فمن تبعک منهم فان جهنم جزاوکم جزا موفورا

۱۷       ۶۴       واستفزز من استطعت منهم بصوتک واجلب علیهم بخیلک ورجلک وشارکهم فى الامول والاولد وعدهم  وما یعدهم الشیطن الا غرورا

۱۷       ۶۵       ان عبادى لیس لک علیهم سلطن  وکفى بربک وکیلا

۱۷       ۶۶       ربکم الذى یزجى لکم الفلک فى البحر لتبتغوا من فضله  انه کان بکم رحیما

۱۷       ۶۷       واذا مسکم الضر فى البحر ضل من تدعون الا ایاه  فلما نجىکم الى البر اعرضتم  وکان الانسن کفورا

۱۷       ۶۸       افامنتم ان یخسف بکم جانب البر او یرسل علیکم حاصبا ثم لا تجدوا لکم وکیلا

۱۷       ۶۹       ام امنتم ان یعیدکم فیه تاره اخرى فیرسل علیکم قاصفا من الریح فیغرقکم بما کفرتم  ثم لا تجدوا لکم علینا به تبیعا

۱۷       ۷۰        ولقد کرمنا بنى ادم وحملنهم فى البر والبحر ورزقنهم من الطیبت وفضلنهم على کثیر ممن خلقنا تفضیلا

۱۷       ۷۱       یوم ندعوا کل اناس باممهم  فمن اوتى کتبه بیمینه فاولک یقرون کتبهم ولا یظلمون فتیلا

۱۷       ۷۲       ومن کان فى هذه اعمى فهو فى الاخره اعمى واضل سبیلا

۱۷       ۷۳       وان کادوا لیفتنونک عن الذى اوحینا الیک لتفترى علینا غیره  واذا لاتخذوک خلیلا

۱۷       ۷۴       ولولا ان ثبتنک لقد کدت ترکن الیهم شیـا قلیلا

۱۷       ۷۵       اذا لاذقنک ضعف الحیوه وضعف الممات ثم لا تجد لک علینا نصیرا

۱۷       ۷۶       وان کادوا لیستفزونک من الارض لیخرجوک منها  واذا لا یلبثون خلفک الا قلیلا

۱۷       ۷۷       سنه من قد ارسلنا قبلک من رسلنا  ولا تجد لسنتنا تحویلا

۱۷       ۷۸       اقم الصلوه لدلوک الشمس الى غسق الیل وقران الفجر  ان قران الفجر کان مشهودا

۱۷       ۷۹       ومن الیل فتهجد به نافله لک عسى ان یبعثک ربک مقاما محمودا

۱۷       ۸۰       وقل رب ادخلنى مدخل صدق واخرجنى مخرج صدق واجعل لى من لدنک سلطنا نصیرا

۱۷       ۸۱       وقل جا الحق وزهق البطل  ان البطل کان زهوقا

۱۷       ۸۲       وننزل من القران ما هو شفا ورحمه للمومنین  ولا یزید الظلمین الا خسارا

۱۷       ۸۳       واذا انعمنا على الانسن اعرض ونـا بجانبه  واذا مسه الشر کان یـوسا

۱۷       ۸۴       قل کل یعمل على شاکلته فربکم اعلم بمن هو اهدى سبیلا

۱۷       ۸۵       ویسـلونک عن الروح  قل الروح من امر ربى وما اوتیتم من العلم الا قلیلا

۱۷       ۸۶       ولن شنا لنذهبن بالذى اوحینا الیک ثم لا تجد لک به علینا وکیلا

۱۷       ۸۷       الا رحمه من ربک  ان فضله کان علیک کبیرا

۱۷       ۸۸       قل لن اجتمعت الانس والجن على ان یاتوا بمثل هذا القران لا یاتون بمثله ولو کان بعضهم لبعض ظهیرا

۱۷       ۸۹       ولقد صرفنا للناس فى هذا القران من کل مثل فابى اکثر الناس الا کفورا

۱۷       ۹۰       وقالوا لن نومن لک حتى تفجر لنا من الارض ینبوعا

۱۷       ۹۱       او تکون لک جنه من نخیل وعنب فتفجر الانهر خللها تفجیرا

۱۷       ۹۲       او تسقط السما کما زعمت علینا کسفا او تاتى بالله والملکه قبیلا

۱۷       ۹۳       او یکون لک بیت من زخرف او ترقى فى السما ولن نومن لرقیک حتى تنزل علینا کتبا نقروه  قل سبحان ربى هل کنت الا بشرا رسولا

۱۷       ۹۴       وما منع الناس ان یومنوا اذ جاهم الهدى الا ان قالوا ابعث الله بشرا رسولا

۱۷       ۹۵       قل لو کان فى الارض ملکه یمشون مطمنین لنزلنا علیهم من السما ملکا رسولا

۱۷       ۹۶       قل کفى بالله شهیدا بینى وبینکم  انه کان بعباده خبیرا بصیرا

۱۷       ۹۷       ومن یهد الله فهو المهتد  ومن یضلل فلن تجد لهم اولیا من دونه  ونحشرهم یوم القیمه على وجوههم عمیا وبکما وصما  ماوىهم جهنم  کلما خبت زدنهم سعیرا

۱۷       ۹۸       ذلک جزاوهم بانهم کفروا بـایتنا وقالوا اذا کنا عظما ورفتا انا لمبعوثون خلقا جدیدا

۱۷       ۹۹        اولم یروا ان الله الذى خلق السموت والارض قادر على ان یخلق مثلهم وجعل لهم اجلا لا ریب فیه فابى الظلمون الا کفورا

۱۷       ۱۰۰       قل لو انتم تملکون خزان رحمه ربى اذا لامسکتم خشیه الانفاق  وکان الانسن قتورا

۱۷       ۱۰۱       ولقد اتینا موسى تسع ایت بینت  فسـل بنى اسریل اذ جاهم فقال له فرعون انى لاظنک یموسى مسحورا

۱۷       ۱۰۲       قال لقد علمت ما انزل هولا الا رب السموت والارض بصار وانى لاظنک یفرعون مثبورا

۱۷       ۱۰۳       فاراد ان یستفزهم من الارض فاغرقنه ومن معه جمیعا

۱۷       ۱۰۴       وقلنا من بعده لبنى اسریل اسکنوا الارض فاذا جا وعد الاخره جنا بکم لفیفا

۱۷       ۱۰۵       وبالحق انزلنه وبالحق نزل  وما ارسلنک الا مبشرا ونذیرا

۱۷       ۱۰۶       وقرانا فرقنه لتقراه على الناس على مکث ونزلنه تنزیلا

۱۷       ۱۰۷       قل امنوا به او لا تومنوا  ان الذین اوتوا العلم من قبله اذا یتلى علیهم یخرون للاذقان سجدا

۱۷       ۱۰۸       ویقولون سبحن ربنا ان کان وعد ربنا لمفعولا

۱۷       ۱۰۹       ویخرون للاذقان یبکون ویزیدهم خشوعا ۩

۱۷       ۱۱۰       قل ادعوا الله او ادعوا الرحمن  ایا ما تدعوا فله الاسما الحسنى  ولا تجهر بصلاتک ولا تخافت بها وابتغ بین ذلک سبیلا

۱۷       ۱۱۱       وقل الحمد لله الذى لم یتخذ ولدا ولم یکن له شریک فى الملک ولم یکن له ولى من الذل  وکبره تکبیرا

۱۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله الذى انزل على عبده الکتب ولم یجعل له عوجا ۜ

۱۸       ۲       قیما لینذر باسا شدیدا من لدنه ویبشر المومنین الذین یعملون الصلحت ان لهم اجرا حسنا

۱۸       ۳       مکثین فیه ابدا

۱۸       ۴       وینذر الذین قالوا اتخذ الله ولدا

۱۸       ۵       ما لهم به من علم ولا لاباهم  کبرت کلمه تخرج من افوههم  ان یقولون الا کذبا

۱۸       ۶       فلعلک بخع نفسک على اثرهم ان لم یومنوا بهذا الحدیث اسفا

۱۸       ۷       انا جعلنا ما على الارض زینه لها لنبلوهم ایهم احسن عملا

۱۸       ۸       وانا لجعلون ما علیها صعیدا جرزا

۱۸       ۹       ام حسبت ان اصحب الکهف والرقیم کانوا من ایتنا عجبا

۱۸       ۱۰       اذ اوى الفتیه الى الکهف فقالوا ربنا اتنا من لدنک رحمه وهی لنا من امرنا رشدا

۱۸       ۱۱       فضربنا على اذانهم فى الکهف سنین عددا

۱۸       ۱۲       ثم بعثنهم لنعلم اى الحزبین احصى لما لبثوا امدا

۱۸       ۱۳       نحن نقص علیک نباهم بالحق  انهم فتیه امنوا بربهم وزدنهم هدى

۱۸       ۱۴       وربطنا على قلوبهم اذ قاموا فقالوا ربنا رب السموت والارض لن ندعوا من دونه الها  لقد قلنا اذا شططا

۱۸       ۱۵       هولا قومنا اتخذوا من دونه الهه  لولا یاتون علیهم بسلطن بین  فمن اظلم ممن افترى على الله کذبا

۱۸       ۱۶       واذ اعتزلتموهم وما یعبدون الا الله فاوۥا الى الکهف ینشر لکم ربکم من رحمته ویهی لکم من امرکم مرفقا

۱۸       ۱۷        وترى الشمس اذا طلعت تزور عن کهفهم ذات الیمین واذا غربت تقرضهم ذات الشمال وهم فى فجوه منه  ذلک من ایت الله  من یهد الله فهو المهتد  ومن یضلل فلن تجد له ولیا مرشدا

۱۸       ۱۸       وتحسبهم ایقاظا وهم رقود  ونقلبهم ذات الیمین وذات الشمال  وکلبهم بسط ذراعیه بالوصید  لو اطلعت علیهم لولیت منهم فرارا ولملت منهم رعبا

۱۸       ۱۹       وکذلک بعثنهم لیتسالوا بینهم  قال قال منهم کم لبثتم  قالوا لبثنا یوما او بعض یوم  قالوا ربکم اعلم بما لبثتم فابعثوا احدکم بورقکم هذه الى المدینه فلینظر ایها ازکى طعاما فلیاتکم برزق منه ولیتلطف ولا یشعرن بکم احدا

۱۸       ۲۰       انهم ان یظهروا علیکم یرجموکم او یعیدوکم فى ملتهم ولن تفلحوا اذا ابدا

۱۸       ۲۱       وکذلک اعثرنا علیهم لیعلموا ان وعد الله حق وان الساعه لا ریب فیها اذ یتنزعون بینهم امرهم  فقالوا ابنوا علیهم بنینا  ربهم اعلم بهم  قال الذین غلبوا على امرهم لنتخذن علیهم مسجدا

۱۸       ۲۲       سیقولون ثلثه رابعهم کلبهم ویقولون خمسه سادسهم کلبهم رجما بالغیب  ویقولون سبعه وثامنهم کلبهم  قل ربى اعلم بعدتهم ما یعلمهم الا قلیل  فلا تمار فیهم الا مرا ظهرا ولا تستفت فیهم منهم احدا

۱۸       ۲۳       ولا تقولن لشای انى فاعل ذلک غدا

۱۸       ۲۴       الا ان یشا الله  واذکر ربک اذا نسیت وقل عسى ان یهدین ربى لاقرب من هذا رشدا

۱۸       ۲۵       ولبثوا فى کهفهم ثلث ماه سنین وازدادوا تسعا

۱۸       ۲۶       قل الله اعلم بما لبثوا  له غیب السموت والارض  ابصر به واسمع  ما لهم من دونه من ولى ولا یشرک فى حکمه احدا

۱۸       ۲۷       واتل ما اوحى الیک من کتاب ربک  لا مبدل لکلمته ولن تجد من دونه ملتحدا

۱۸       ۲۸       واصبر نفسک مع الذین یدعون ربهم بالغدوه والعشى یریدون وجهه  ولا تعد عیناک عنهم ترید زینه الحیوه الدنیا  ولا تطع من اغفلنا قلبه عن ذکرنا واتبع هوىه وکان امره فرطا

۱۸       ۲۹       وقل الحق من ربکم  فمن شا فلیومن ومن شا فلیکفر  انا اعتدنا للظلمین نارا احاط بهم سرادقها  وان یستغیثوا یغاثوا بما کالمهل یشوى الوجوه  بس الشراب وسات مرتفقا

۱۸       ۳۰       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت انا لا نضیع اجر من احسن عملا

۱۸       ۳۱       اولک لهم جنت عدن تجرى من تحتهم الانهر یحلون فیها من اساور من ذهب ویلبسون ثیابا خضرا من سندس واستبرق متکـین فیها على الاراک  نعم الثواب وحسنت مرتفقا

۱۸       ۳۲        واضرب لهم مثلا رجلین جعلنا لاحدهما جنتین من اعنب وحففنهما بنخل وجعلنا بینهما زرعا

۱۸       ۳۳       کلتا الجنتین اتت اکلها ولم تظلم منه شیـا  وفجرنا خللهما نهرا

۱۸       ۳۴       وکان له ثمر فقال لصحبه وهو یحاوره انا اکثر منک مالا واعز نفرا

۱۸       ۳۵       ودخل جنته وهو ظالم لنفسه قال ما اظن ان تبید هذه ابدا

۱۸       ۳۶       وما اظن الساعه قامه ولن رددت الى ربى لاجدن خیرا منها منقلبا

۱۸       ۳۷       قال له صاحبه وهو یحاوره اکفرت بالذى خلقک من تراب ثم من نطفه ثم سوىک رجلا

۱۸       ۳۸       لکنا هو الله ربى ولا اشرک بربى احدا

۱۸       ۳۹       ولولا اذ دخلت جنتک قلت ما شا الله لا قوه الا بالله  ان ترن انا اقل منک مالا وولدا

۱۸       ۴۰       فعسى ربى ان یوتین خیرا من جنتک ویرسل علیها حسبانا من السما فتصبح صعیدا زلقا

۱۸       ۴۱       او یصبح ماوها غورا فلن تستطیع له طلبا

۱۸       ۴۲       واحیط بثمره فاصبح یقلب کفیه على ما انفق فیها وهى خاویه على عروشها ویقول یلیتنى لم اشرک بربى احدا

۱۸       ۴۳       ولم تکن له فه ینصرونه من دون الله وما کان منتصرا

۱۸       ۴۴       هنالک الولیه لله الحق  هو خیر ثوابا وخیر عقبا

۱۸       ۴۵       واضرب لهم مثل الحیوه الدنیا کما انزلنه من السما فاختلط به نبات الارض فاصبح هشیما تذروه الریح  وکان الله على کل شی مقتدرا

۱۸       ۴۶       المال والبنون زینه الحیوه الدنیا  والبقیت الصلحت خیر عند ربک ثوابا وخیر املا

۱۸       ۴۷       ویوم نسیر الجبال وترى الارض بارزه وحشرنهم فلم نغادر منهم احدا

۱۸       ۴۸       وعرضوا على ربک صفا لقد جتمونا کما خلقنکم اول مره  بل زعمتم الن نجعل لکم موعدا

۱۸       ۴۹       ووضع الکتب فترى المجرمین مشفقین مما فیه ویقولون یویلتنا مال هذا الکتب لا یغادر صغیره ولا کبیره الا احصىها  ووجدوا ما عملوا حاضرا  ولا یظلم ربک احدا

۱۸       ۵۰       واذ قلنا للملکه اسجدوا لادم فسجدوا الا ابلیس کان من الجن ففسق عن امر ربه  افتتخذونه وذریته اولیا من دونى وهم لکم عدو  بس للظلمین بدلا

۱۸       ۵۱        ما اشهدتهم خلق السموت والارض ولا خلق انفسهم وما کنت متخذ المضلین عضدا

۱۸       ۵۲       ویوم یقول نادوا شرکاى الذین زعمتم فدعوهم فلم یستجیبوا لهم وجعلنا بینهم موبقا

۱۸       ۵۳       ورا المجرمون النار فظنوا انهم مواقعوها ولم یجدوا عنها مصرفا

۱۸       ۵۴       ولقد صرفنا فى هذا القران للناس من کل مثل  وکان الانسن اکثر شی جدلا

۱۸       ۵۵       وما منع الناس ان یومنوا اذ جاهم الهدى ویستغفروا ربهم الا ان تاتیهم سنه الاولین او یاتیهم العذاب قبلا

۱۸       ۵۶       وما نرسل المرسلین الا مبشرین ومنذرین  ویجدل الذین کفروا بالبطل لیدحضوا به الحق  واتخذوا ایتى وما انذروا هزوا

۱۸       ۵۷       ومن اظلم ممن ذکر بـایت ربه فاعرض عنها ونسى ما قدمت یداه  انا جعلنا على قلوبهم اکنه ان یفقهوه وفى اذانهم وقرا  وان تدعهم الى الهدى فلن یهتدوا اذا ابدا

۱۸       ۵۸       وربک الغفور ذو الرحمه  لو یواخذهم بما کسبوا لعجل لهم العذاب  بل لهم موعد لن یجدوا من دونه مولا

۱۸       ۵۹       وتلک القرى اهلکنهم لما ظلموا وجعلنا لمهلکهم موعدا

۱۸       ۶۰       واذ قال موسى لفتىه لا ابرح حتى ابلغ مجمع البحرین او امضى حقبا

۱۸       ۶۱       فلما بلغا مجمع بینهما نسیا حوتهما فاتخذ سبیله فى البحر سربا

۱۸       ۶۲       فلما جاوزا قال لفتىه اتنا غدانا لقد لقینا من سفرنا هذا نصبا

۱۸       ۶۳       قال اریت اذ اوینا الى الصخره فانى نسیت الحوت وما انسىنیه الا الشیطن ان اذکره  واتخذ سبیله فى البحر عجبا

۱۸       ۶۴       قال ذلک ما کنا نبغ  فارتدا على اثارهما قصصا

۱۸       ۶۵       فوجدا عبدا من عبادنا اتینه رحمه من عندنا وعلمنه من لدنا علما

۱۸       ۶۶       قال له موسى هل اتبعک على ان تعلمن مما علمت رشدا

۱۸       ۶۷       قال انک لن تستطیع معى صبرا

۱۸       ۶۸       وکیف تصبر على ما لم تحط به خبرا

۱۸       ۶۹       قال ستجدنى ان شا الله صابرا ولا اعصى لک امرا

۱۸       ۷۰       قال فان اتبعتنى فلا تسـلنى عن شی حتى احدث لک منه ذکرا

۱۸       ۷۱       فانطلقا حتى اذا رکبا فى السفینه خرقها  قال اخرقتها لتغرق اهلها لقد جت شیـا امرا

۱۸       ۷۲       قال الم اقل انک لن تستطیع معى صبرا

۱۸       ۷۳       قال لا تواخذنى بما نسیت ولا ترهقنى من امرى عسرا

۱۸       ۷۴       فانطلقا حتى اذا لقیا غلما فقتله قال اقتلت نفسا زکیه بغیر نفس لقد جت شیـا نکرا

۱۸       ۷۵        قال الم اقل لک انک لن تستطیع معى صبرا

۱۸       ۷۶       قال ان سالتک عن شی بعدها فلا تصحبنى  قد بلغت من لدنى عذرا

۱۸       ۷۷       فانطلقا حتى اذا اتیا اهل قریه استطعما اهلها فابوا ان یضیفوهما فوجدا فیها جدارا یرید ان ینقض فاقامه  قال لو شت لتخذت علیه اجرا

۱۸       ۷۸       قال هذا فراق بینى وبینک  سانبک بتاویل ما لم تستطع علیه صبرا

۱۸       ۷۹       اما السفینه فکانت لمسکین یعملون فى البحر فاردت ان اعیبها وکان وراهم ملک یاخذ کل سفینه غصبا

۱۸       ۸۰       واما الغلم فکان ابواه مومنین فخشینا ان یرهقهما طغینا وکفرا

۱۸       ۸۱       فاردنا ان یبدلهما ربهما خیرا منه زکوه واقرب رحما

۱۸       ۸۲       واما الجدار فکان لغلمین یتیمین فى المدینه وکان تحته کنز لهما وکان ابوهما صلحا فاراد ربک ان یبلغا اشدهما ویستخرجا کنزهما رحمه من ربک  وما فعلته عن امرى  ذلک تاویل ما لم تسطع علیه صبرا

۱۸       ۸۳       ویسـلونک عن ذى القرنین  قل ساتلوا علیکم منه ذکرا

۱۸       ۸۴       انا مکنا له فى الارض واتینه من کل شی سببا

۱۸       ۸۵       فاتبع سببا

۱۸       ۸۶       حتى اذا بلغ مغرب الشمس وجدها تغرب فى عین حمه ووجد عندها قوما  قلنا یذا القرنین اما ان تعذب واما ان تتخذ فیهم حسنا

۱۸       ۸۷       قال اما من ظلم فسوف نعذبه ثم یرد الى ربه فیعذبه عذابا نکرا

۱۸       ۸۸       واما من امن وعمل صلحا فله جزا الحسنى  وسنقول له من امرنا یسرا

۱۸       ۸۹       ثم اتبع سببا

۱۸       ۹۰       حتى اذا بلغ مطلع الشمس وجدها تطلع على قوم لم نجعل لهم من دونها سترا

۱۸       ۹۱       کذلک وقد احطنا بما لدیه خبرا

۱۸       ۹۲       ثم اتبع سببا

۱۸       ۹۳       حتى اذا بلغ بین السدین وجد من دونهما قوما لا یکادون یفقهون قولا

۱۸       ۹۴       قالوا یذا القرنین ان یاجوج وماجوج مفسدون فى الارض فهل نجعل لک خرجا على ان تجعل بیننا وبینهم سدا

۱۸       ۹۵       قال ما مکنى فیه ربى خیر فاعینونى بقوه اجعل بینکم وبینهم ردما

۱۸       ۹۶       اتونى زبر الحدید  حتى اذا ساوى بین الصدفین قال انفخوا  حتى اذا جعله نارا قال اتونى افرغ علیه قطرا

۱۸       ۹۷       فما اسطعوا ان یظهروه وما استطعوا له نقبا

۱۸       ۹۸       قال هذا رحمه من ربى  فاذا جا وعد ربى جعله دکا  وکان وعد ربى حقا

۱۸       ۹۹        وترکنا بعضهم یومذ یموج فى بعض  ونفخ فى الصور فجمعنهم جمعا

۱۸       ۱۰۰       وعرضنا جهنم یومذ للکفرین عرضا

۱۸       ۱۰۱       الذین کانت اعینهم فى غطا عن ذکرى وکانوا لا یستطیعون سمعا

۱۸       ۱۰۲       افحسب الذین کفروا ان یتخذوا عبادى من دونى اولیا  انا اعتدنا جهنم للکفرین نزلا

۱۸       ۱۰۳       قل هل ننبکم بالاخسرین اعملا

۱۸       ۱۰۴       الذین ضل سعیهم فى الحیوه الدنیا وهم یحسبون انهم یحسنون صنعا

۱۸       ۱۰۵       اولک الذین کفروا بـایت ربهم ولقاه فحبطت اعملهم فلا نقیم لهم یوم القیمه وزنا

۱۸       ۱۰۶       ذلک جزاوهم جهنم بما کفروا واتخذوا ایتى ورسلى هزوا

۱۸       ۱۰۷       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت کانت لهم جنت الفردوس نزلا

۱۸       ۱۰۸       خلدین فیها لا یبغون عنها حولا

۱۸       ۱۰۹       قل لو کان البحر مدادا لکلمت ربى لنفد البحر قبل ان تنفد کلمت ربى ولو جنا بمثله مددا

۱۸       ۱۱۰       قل انما انا بشر مثلکم یوحى الى انما الهکم اله وحد  فمن کان یرجوا لقا ربه فلیعمل عملا صلحا ولا یشرک بعباده ربه احدا

۱۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم کهیعص

۱۹       ۲       ذکر رحمت ربک عبده زکریا

۱۹       ۳       اذ نادى ربه ندا خفیا

۱۹       ۴       قال رب انى وهن العظم منى واشتعل الراس شیبا ولم اکن بدعاک رب شقیا

۱۹       ۵       وانى خفت المولى من وراى وکانت امراتى عاقرا فهب لى من لدنک ولیا

۱۹       ۶       یرثنى ویرث من ال یعقوب  واجعله رب رضیا

۱۹       ۷       یزکریا انا نبشرک بغلم اسمه یحیى لم نجعل له من قبل سمیا

۱۹       ۸       قال رب انى یکون لى غلم وکانت امراتى عاقرا وقد بلغت من الکبر عتیا

۱۹       ۹       قال کذلک قال ربک هو على هین وقد خلقتک من قبل ولم تک شیـا

۱۹       ۱۰       قال رب اجعل لى ایه  قال ایتک الا تکلم الناس ثلث لیال سویا

۱۹       ۱۱       فخرج على قومه من المحراب فاوحى الیهم ان سبحوا بکره وعشیا

۱۹       ۱۲       ییحیى خذ الکتب بقوه  واتینه الحکم صبیا

۱۹       ۱۳       وحنانا من لدنا وزکوه  وکان تقیا

۱۹       ۱۴       وبرا بولدیه ولم یکن جبارا عصیا

۱۹       ۱۵       وسلم علیه یوم ولد ویوم یموت ویوم یبعث حیا

۱۹       ۱۶       واذکر فى الکتب مریم اذ انتبذت من اهلها مکانا شرقیا

۱۹       ۱۷       فاتخذت من دونهم حجابا فارسلنا الیها روحنا فتمثل لها بشرا سویا

۱۹       ۱۸       قالت انى اعوذ بالرحمن منک ان کنت تقیا

۱۹       ۱۹       قال انما انا رسول ربک لاهب لک غلما زکیا

۱۹       ۲۰       قالت انى یکون لى غلم ولم یمسسنى بشر ولم اک بغیا

۱۹       ۲۱       قال کذلک قال ربک هو على هین  ولنجعله ایه للناس ورحمه منا  وکان امرا مقضیا

۱۹       ۲۲        فحملته فانتبذت به مکانا قصیا

۱۹       ۲۳       فاجاها المخاض الى جذع النخله قالت یلیتنى مت قبل هذا وکنت نسیا منسیا

۱۹       ۲۴       فنادىها من تحتها الا تحزنى قد جعل ربک تحتک سریا

۱۹       ۲۵       وهزى الیک بجذع النخله تسقط علیک رطبا جنیا

۱۹       ۲۶       فکلى واشربى وقرى عینا  فاما ترین من البشر احدا فقولى انى نذرت للرحمن صوما فلن اکلم الیوم انسیا

۱۹       ۲۷       فاتت به قومها تحمله  قالوا یمریم لقد جت شیـا فریا

۱۹       ۲۸       یاخت هرون ما کان ابوک امرا سو وما کانت امک بغیا

۱۹       ۲۹       فاشارت الیه  قالوا کیف نکلم من کان فى المهد صبیا

۱۹       ۳۰       قال انى عبد الله اتىنى الکتب وجعلنى نبیا

۱۹       ۳۱       وجعلنى مبارکا این ما کنت واوصنى بالصلوه والزکوه ما دمت حیا

۱۹       ۳۲       وبرا بولدتى ولم یجعلنى جبارا شقیا

۱۹       ۳۳       والسلم على یوم ولدت ویوم اموت ویوم ابعث حیا

۱۹       ۳۴       ذلک عیسى ابن مریم  قول الحق الذى فیه یمترون

۱۹       ۳۵       ما کان لله ان یتخذ من ولد  سبحنه  اذا قضى امرا فانما یقول له کن فیکون

۱۹       ۳۶       وان الله ربى وربکم فاعبدوه  هذا صرط مستقیم

۱۹       ۳۷       فاختلف الاحزاب من بینهم  فویل للذین کفروا من مشهد یوم عظیم

۱۹       ۳۸       اسمع بهم وابصر یوم یاتوننا  لکن الظلمون الیوم فى ضلل مبین

۱۹       ۳۹       وانذرهم یوم الحسره اذ قضى الامر وهم فى غفله وهم لا یومنون

۱۹       ۴۰       انا نحن نرث الارض ومن علیها والینا یرجعون

۱۹       ۴۱       واذکر فى الکتب ابرهیم  انه کان صدیقا نبیا

۱۹       ۴۲       اذ قال لابیه یابت لم تعبد ما لا یسمع ولا یبصر ولا یغنى عنک شیـا

۱۹       ۴۳       یابت انى قد جانى من العلم ما لم یاتک فاتبعنى اهدک صرطا سویا

۱۹       ۴۴       یابت لا تعبد الشیطن  ان الشیطن کان للرحمن عصیا

۱۹       ۴۵       یابت انى اخاف ان یمسک عذاب من الرحمن فتکون للشیطن ولیا

۱۹       ۴۶       قال اراغب انت عن الهتى یابرهیم  لن لم تنته لارجمنک  واهجرنى ملیا

۱۹       ۴۷       قال سلم علیک  ساستغفر لک ربى  انه کان بى حفیا

۱۹       ۴۸       واعتزلکم وما تدعون من دون الله وادعوا ربى عسى الا اکون بدعا ربى شقیا

۱۹       ۴۹       فلما اعتزلهم وما یعبدون من دون الله وهبنا له اسحق ویعقوب  وکلا جعلنا نبیا

۱۹       ۵۰       ووهبنا لهم من رحمتنا وجعلنا لهم لسان صدق علیا

۱۹       ۵۱       واذکر فى الکتب موسى  انه کان مخلصا وکان رسولا نبیا

۱۹       ۵۲       وندینه من جانب الطور الایمن وقربنه نجیا

۱۹       ۵۳       ووهبنا له من رحمتنا اخاه هرون نبیا

۱۹       ۵۴       واذکر فى الکتب اسمعیل  انه کان صادق الوعد وکان رسولا نبیا

۱۹       ۵۵       وکان یامر اهله بالصلوه والزکوه وکان عند ربه مرضیا

۱۹       ۵۶       واذکر فى الکتب ادریس  انه کان صدیقا نبیا

۱۹       ۵۷       ورفعنه مکانا علیا

۱۹       ۵۸       اولک الذین انعم الله علیهم من النبین من ذریه ادم وممن حملنا مع نوح ومن ذریه ابرهیم واسریل وممن هدینا واجتبینا  اذا تتلى علیهم ایت الرحمن خروا سجدا وبکیا ۩

۱۹       ۵۹        فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوه واتبعوا الشهوت  فسوف یلقون غیا

۱۹       ۶۰       الا من تاب وامن وعمل صلحا فاولک یدخلون الجنه ولا یظلمون شیـا

۱۹       ۶۱       جنت عدن التى وعد الرحمن عباده بالغیب  انه کان وعده ماتیا

۱۹       ۶۲       لا یسمعون فیها لغوا الا سلما  ولهم رزقهم فیها بکره وعشیا

۱۹       ۶۳       تلک الجنه التى نورث من عبادنا من کان تقیا

۱۹       ۶۴       وما نتنزل الا بامر ربک  له ما بین ایدینا وما خلفنا وما بین ذلک  وما کان ربک نسیا

۱۹       ۶۵       رب السموت والارض وما بینهما فاعبده واصطبر لعبدته  هل تعلم له سمیا

۱۹       ۶۶       ویقول الانسن اذا ما مت لسوف اخرج حیا

۱۹       ۶۷       اولا یذکر الانسن انا خلقنه من قبل ولم یک شیـا

۱۹       ۶۸       فوربک لنحشرنهم والشیطین ثم لنحضرنهم حول جهنم جثیا

۱۹       ۶۹       ثم لننزعن من کل شیعه ایهم اشد على الرحمن عتیا

۱۹       ۷۰       ثم لنحن اعلم بالذین هم اولى بها صلیا

۱۹       ۷۱       وان منکم الا واردها  کان على ربک حتما مقضیا

۱۹       ۷۲       ثم ننجى الذین اتقوا ونذر الظلمین فیها جثیا

۱۹       ۷۳       واذا تتلى علیهم ایتنا بینت قال الذین کفروا للذین امنوا اى الفریقین خیر مقاما واحسن ندیا

۱۹       ۷۴       وکم اهلکنا قبلهم من قرن هم احسن اثثا وریا

۱۹       ۷۵       قل من کان فى الضلله فلیمدد له الرحمن مدا  حتى اذا راوا ما یوعدون اما العذاب واما الساعه فسیعلمون من هو شر مکانا واضعف جندا

۱۹       ۷۶       ویزید الله الذین اهتدوا هدى  والبقیت الصلحت خیر عند ربک ثوابا وخیر مردا

۱۹       ۷۷       افریت الذى کفر بـایتنا وقال لاوتین مالا وولدا

۱۹       ۷۸       اطلع الغیب ام اتخذ عند الرحمن عهدا

۱۹       ۷۹       کلا  سنکتب ما یقول ونمد له من العذاب مدا

۱۹       ۸۰       ونرثه ما یقول ویاتینا فردا

۱۹       ۸۱       واتخذوا من دون الله الهه لیکونوا لهم عزا

۱۹       ۸۲       کلا  سیکفرون بعبادتهم ویکونون علیهم ضدا

۱۹       ۸۳       الم تر انا ارسلنا الشیطین على الکفرین توزهم ازا

۱۹       ۸۴       فلا تعجل علیهم  انما نعد لهم عدا

۱۹       ۸۵       یوم نحشر المتقین الى الرحمن وفدا

۱۹       ۸۶       ونسوق المجرمین الى جهنم وردا

۱۹       ۸۷       لا یملکون الشفعه الا من اتخذ عند الرحمن عهدا

۱۹       ۸۸       وقالوا اتخذ الرحمن ولدا

۱۹       ۸۹       لقد جتم شیـا ادا

۱۹       ۹۰       تکاد السموت یتفطرن منه وتنشق الارض وتخر الجبال هدا

۱۹       ۹۱       ان دعوا للرحمن ولدا

۱۹       ۹۲       وما ینبغى للرحمن ان یتخذ ولدا

۱۹       ۹۳       ان کل من فى السموت والارض الا اتى الرحمن عبدا

۱۹       ۹۴       لقد احصىهم وعدهم عدا

۱۹       ۹۵       وکلهم اتیه یوم القیمه فردا

۱۹       ۹۶       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت سیجعل لهم الرحمن ودا

۱۹       ۹۷       فانما یسرنه بلسانک لتبشر به المتقین وتنذر به قوما لدا

۱۹       ۹۸       وکم اهلکنا قبلهم من قرن هل تحس منهم من احد او تسمع لهم رکزا

۲۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم طه

۲۰       ۲       ما انزلنا علیک القران لتشقى

۲۰       ۳       الا تذکره لمن یخشى

۲۰       ۴       تنزیلا ممن خلق الارض والسموت العلى

۲۰       ۵       الرحمن على العرش استوى

۲۰       ۶       له ما فى السموت وما فى الارض وما بینهما وما تحت الثرى

۲۰       ۷       وان تجهر بالقول فانه یعلم السر واخفى

۲۰       ۸       الله لا اله الا هو  له الاسما الحسنى

۲۰       ۹       وهل اتىک حدیث موسى

۲۰       ۱۰       اذ را نارا فقال لاهله امکثوا انى انست نارا لعلى اتیکم منها بقبس او اجد على النار هدى

۲۰       ۱۱       فلما اتىها نودى یموسى

۲۰       ۱۲       انى انا ربک فاخلع نعلیک  انک بالواد المقدس طوى

۲۰       ۱۳       وانا اخترتک فاستمع لما یوحى

۲۰       ۱۴       اننى انا الله لا اله الا انا فاعبدنى واقم الصلوه لذکرى

۲۰       ۱۵       ان الساعه اتیه اکاد اخفیها لتجزى کل نفس بما تسعى

۲۰       ۱۶       فلا یصدنک عنها من لا یومن بها واتبع هوىه فتردى

۲۰       ۱۷       وما تلک بیمینک یموسى

۲۰       ۱۸       قال هى عصاى اتوکوا علیها واهش بها على غنمى ولى فیها مـارب اخرى

۲۰       ۱۹       قال القها یموسى

۲۰       ۲۰       فالقىها فاذا هى حیه تسعى

۲۰       ۲۱       قال خذها ولا تخف  سنعیدها سیرتها الاولى

۲۰       ۲۲       واضمم یدک الى جناحک تخرج بیضا من غیر سو ایه اخرى

۲۰       ۲۳       لنریک من ایتنا الکبرى

۲۰       ۲۴       اذهب الى فرعون انه طغى

۲۰       ۲۵       قال رب اشرح لى صدرى

۲۰       ۲۶       ویسر لى امرى

۲۰       ۲۷       واحلل عقده من لسانى

۲۰       ۲۸       یفقهوا قولى

۲۰       ۲۹       واجعل لى وزیرا من اهلى

۲۰       ۳۰       هرون اخى

۲۰       ۳۱       اشدد به ازرى

۲۰       ۳۲       واشرکه فى امرى

۲۰       ۳۳       کى نسبحک کثیرا

۲۰       ۳۴       ونذکرک کثیرا

۲۰       ۳۵       انک کنت بنا بصیرا

۲۰       ۳۶       قال قد اوتیت سولک یموسى

۲۰       ۳۷       ولقد مننا علیک مره اخرى

۲۰       ۳۸       اذ اوحینا الى امک ما یوحى

۲۰       ۳۹       ان اقذفیه فى التابوت فاقذفیه فى الیم فلیلقه الیم بالساحل یاخذه عدو لى وعدو له  والقیت علیک محبه منى ولتصنع على عینى

۲۰       ۴۰       اذ تمشى اختک فتقول هل ادلکم على من یکفله  فرجعنک الى امک کى تقر عینها ولا تحزن  وقتلت نفسا فنجینک من الغم وفتنک فتونا  فلبثت سنین فى اهل مدین ثم جت على قدر یموسى

۲۰       ۴۱       واصطنعتک لنفسى

۲۰       ۴۲       اذهب انت واخوک بـایتى ولا تنیا فى ذکرى

۲۰       ۴۳       اذهبا الى فرعون انه طغى

۲۰       ۴۴       فقولا له قولا لینا لعله یتذکر او یخشى

۲۰       ۴۵       قالا ربنا اننا نخاف ان یفرط علینا او ان یطغى

۲۰       ۴۶       قال لا تخافا  اننى معکما اسمع وارى

۲۰       ۴۷       فاتیاه فقولا انا رسولا ربک فارسل معنا بنى اسریل ولا تعذبهم  قد جنک بـایه من ربک  والسلم على من اتبع الهدى

۲۰       ۴۸       انا قد اوحى الینا ان العذاب على من کذب وتولى

۲۰       ۴۹       قال فمن ربکما یموسى

۲۰       ۵۰       قال ربنا الذى اعطى کل شی خلقه ثم هدى

۲۰       ۵۱       قال فما بال القرون الاولى

۲۰       ۵۲       قال علمها عند ربى فى کتب  لا یضل ربى ولا ینسى

۲۰       ۵۳       الذى جعل لکم الارض مهدا وسلک لکم فیها سبلا وانزل من السما ما فاخرجنا به ازوجا من نبات شتى

۲۰       ۵۴       کلوا وارعوا انعمکم  ان فى ذلک لایت لاولى النهى

۲۰       ۵۵        منها خلقنکم وفیها نعیدکم ومنها نخرجکم تاره اخرى

۲۰       ۵۶       ولقد ارینه ایتنا کلها فکذب وابى

۲۰       ۵۷       قال اجتنا لتخرجنا من ارضنا بسحرک یموسى

۲۰       ۵۸       فلناتینک بسحر مثله فاجعل بیننا وبینک موعدا لا نخلفه نحن ولا انت مکانا سوى

۲۰       ۵۹       قال موعدکم یوم الزینه وان یحشر الناس ضحى

۲۰       ۶۰       فتولى فرعون فجمع کیده ثم اتى

۲۰       ۶۱       قال لهم موسى ویلکم لا تفتروا على الله کذبا فیسحتکم بعذاب  وقد خاب من افترى

۲۰       ۶۲       فتنزعوا امرهم بینهم واسروا النجوى

۲۰       ۶۳       قالوا ان هذن لسحرن یریدان ان یخرجاکم من ارضکم بسحرهما ویذهبا بطریقتکم المثلى

۲۰       ۶۴       فاجمعوا کیدکم ثم اتوا صفا  وقد افلح الیوم من استعلى

۲۰       ۶۵       قالوا یموسى اما ان تلقى واما ان نکون اول من القى

۲۰       ۶۶       قال بل القوا  فاذا حبالهم وعصیهم یخیل الیه من سحرهم انها تسعى

۲۰       ۶۷       فاوجس فى نفسه خیفه موسى

۲۰       ۶۸       قلنا لا تخف انک انت الاعلى

۲۰       ۶۹       والق ما فى یمینک تلقف ما صنعوا  انما صنعوا کید سحر  ولا یفلح الساحر حیث اتى

۲۰       ۷۰       فالقى السحره سجدا قالوا امنا برب هرون وموسى

۲۰       ۷۱       قال امنتم له قبل ان اذن لکم  انه لکبیرکم الذى علمکم السحر  فلاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلف ولاصلبنکم فى جذوع النخل ولتعلمن اینا اشد عذابا وابقى

۲۰       ۷۲       قالوا لن نوثرک على ما جانا من البینت والذى فطرنا  فاقض ما انت قاض  انما تقضى هذه الحیوه الدنیا

۲۰       ۷۳       انا امنا بربنا لیغفر لنا خطینا وما اکرهتنا علیه من السحر  والله خیر وابقى

۲۰       ۷۴       انه من یات ربه مجرما فان له جهنم لا یموت فیها ولا یحیى

۲۰       ۷۵       ومن یاته مومنا قد عمل الصلحت فاولک لهم الدرجت العلى

۲۰       ۷۶       جنت عدن تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها  وذلک جزا من تزکى

۲۰       ۷۷       ولقد اوحینا الى موسى ان اسر بعبادى فاضرب لهم طریقا فى البحر یبسا لا تخف درکا ولا تخشى

۲۰       ۷۸       فاتبعهم فرعون بجنوده فغشیهم من الیم ما غشیهم

۲۰       ۷۹       واضل فرعون قومه وما هدى

۲۰       ۸۰       یبنى اسریل قد انجینکم من عدوکم ووعدنکم جانب الطور الایمن ونزلنا علیکم المن والسلوى

۲۰       ۸۱       کلوا من طیبت ما رزقنکم ولا تطغوا فیه فیحل علیکم غضبى  ومن یحلل علیه غضبى فقد هوى

۲۰       ۸۲       وانى لغفار لمن تاب وامن وعمل صلحا ثم اهتدى

۲۰       ۸۳        وما اعجلک عن قومک یموسى

۲۰       ۸۴       قال هم اولا على اثرى وعجلت الیک رب لترضى

۲۰       ۸۵       قال فانا قد فتنا قومک من بعدک واضلهم السامرى

۲۰       ۸۶       فرجع موسى الى قومه غضبن اسفا  قال یقوم الم یعدکم ربکم وعدا حسنا  افطال علیکم العهد ام اردتم ان یحل علیکم غضب من ربکم فاخلفتم موعدى

۲۰       ۸۷       قالوا ما اخلفنا موعدک بملکنا ولکنا حملنا اوزارا من زینه القوم فقذفنها فکذلک القى السامرى

۲۰       ۸۸       فاخرج لهم عجلا جسدا له خوار فقالوا هذا الهکم واله موسى فنسى

۲۰       ۸۹       افلا یرون الا یرجع الیهم قولا ولا یملک لهم ضرا ولا نفعا

۲۰       ۹۰       ولقد قال لهم هرون من قبل یقوم انما فتنتم به  وان ربکم الرحمن فاتبعونى واطیعوا امرى

۲۰       ۹۱       قالوا لن نبرح علیه عکفین حتى یرجع الینا موسى

۲۰       ۹۲       قال یهرون ما منعک اذ رایتهم ضلوا

۲۰       ۹۳       الا تتبعن  افعصیت امرى

۲۰       ۹۴       قال یبنوم لا تاخذ بلحیتى ولا براسى  انى خشیت ان تقول فرقت بین بنى اسریل ولم ترقب قولى

۲۰       ۹۵       قال فما خطبک یسمرى

۲۰       ۹۶       قال بصرت بما لم یبصروا به فقبضت قبضه من اثر الرسول فنبذتها وکذلک سولت لى نفسى

۲۰       ۹۷       قال فاذهب فان لک فى الحیوه ان تقول لا مساس  وان لک موعدا لن تخلفه  وانظر الى الهک الذى ظلت علیه عاکفا  لنحرقنه ثم لننسفنه فى الیم نسفا

۲۰       ۹۸       انما الهکم الله الذى لا اله الا هو  وسع کل شی علما

۲۰       ۹۹       کذلک نقص علیک من انبا ما قد سبق  وقد اتینک من لدنا ذکرا

۲۰       ۱۰۰       من اعرض عنه فانه یحمل یوم القیمه وزرا

۲۰       ۱۰۱       خلدین فیه  وسا لهم یوم القیمه حملا

۲۰       ۱۰۲       یوم ینفخ فى الصور  ونحشر المجرمین یومذ زرقا

۲۰       ۱۰۳       یتخفتون بینهم ان لبثتم الا عشرا

۲۰       ۱۰۴       نحن اعلم بما یقولون اذ یقول امثلهم طریقه ان لبثتم الا یوما

۲۰       ۱۰۵       ویسـلونک عن الجبال فقل ینسفها ربى نسفا

۲۰       ۱۰۶       فیذرها قاعا صفصفا

۲۰       ۱۰۷       لا ترى فیها عوجا ولا امتا

۲۰       ۱۰۸       یومذ یتبعون الداعى لا عوج له  وخشعت الاصوات للرحمن فلا تسمع الا همسا

۲۰       ۱۰۹       یومذ لا تنفع الشفعه الا من اذن له الرحمن ورضى له قولا

۲۰       ۱۱۰       یعلم ما بین ایدیهم وما خلفهم ولا یحیطون به علما

۲۰       ۱۱۱        وعنت الوجوه للحى القیوم  وقد خاب من حمل ظلما

۲۰       ۱۱۲       ومن یعمل من الصلحت وهو مومن فلا یخاف ظلما ولا هضما

۲۰       ۱۱۳       وکذلک انزلنه قرانا عربیا وصرفنا فیه من الوعید لعلهم یتقون او یحدث لهم ذکرا

۲۰       ۱۱۴       فتعلى الله الملک الحق  ولا تعجل بالقران من قبل ان یقضى الیک وحیه  وقل رب زدنى علما

۲۰       ۱۱۵       ولقد عهدنا الى ادم من قبل فنسى ولم نجد له عزما

۲۰       ۱۱۶       واذ قلنا للملکه اسجدوا لادم فسجدوا الا ابلیس ابى

۲۰       ۱۱۷       فقلنا یـادم ان هذا عدو لک ولزوجک فلا یخرجنکما من الجنه فتشقى

۲۰       ۱۱۸       ان لک الا تجوع فیها ولا تعرى

۲۰       ۱۱۹       وانک لا تظموا فیها ولا تضحى

۲۰       ۱۲۰       فوسوس الیه الشیطن قال یـادم هل ادلک على شجره الخلد وملک لا یبلى

۲۰       ۱۲۱       فاکلا منها فبدت لهما سوتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنه  وعصى ادم ربه فغوى

۲۰       ۱۲۲       ثم اجتبه ربه فتاب علیه وهدى

۲۰       ۱۲۳       قال اهبطا منها جمیعا  بعضکم لبعض عدو  فاما یاتینکم منى هدى فمن اتبع هداى فلا یضل ولا یشقى

۲۰       ۱۲۴       ومن اعرض عن ذکرى فان له معیشه ضنکا ونحشره یوم القیمه اعمى

۲۰       ۱۲۵       قال رب لم حشرتنى اعمى وقد کنت بصیرا

۲۰       ۱۲۶       قال کذلک اتتک ایتنا فنسیتها  وکذلک الیوم تنسى

۲۰       ۱۲۷       وکذلک نجزى من اسرف ولم یومن بـایت ربه  ولعذاب الاخره اشد وابقى

۲۰       ۱۲۸       افلم یهد لهم کم اهلکنا قبلهم من القرون یمشون فى مسکنهم  ان فى ذلک لایت لاولى النهى

۲۰       ۱۲۹       ولولا کلمه سبقت من ربک لکان لزاما واجل مسمى

۲۰       ۱۳۰       فاصبر على ما یقولون وسبح بحمد ربک قبل طلوع الشمس وقبل غروبها  ومن انا الیل فسبح واطراف النهار لعلک ترضى

۲۰       ۱۳۱       ولا تمدن عینیک الى ما متعنا به ازوجا منهم زهره الحیوه الدنیا لنفتنهم فیه  ورزق ربک خیر وابقى

۲۰       ۱۳۲       وامر اهلک بالصلوه واصطبر علیها  لا نسـلک رزقا  نحن نرزقک  والعقبه للتقوى

۲۰       ۱۳۳       وقالوا لولا یاتینا بـایه من ربه  اولم تاتهم بینه ما فى الصحف الاولى

۲۰       ۱۳۴       ولو انا اهلکنهم بعذاب من قبله لقالوا ربنا لولا ارسلت الینا رسولا فنتبع ایتک من قبل ان نذل ونخزى

۲۰       ۱۳۵       قل کل متربص فتربصوا  فستعلمون من اصحب الصرط السوى ومن اهتدى

۲۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اقترب للناس حسابهم وهم فى غفله معرضون

۲۱       ۲       ما یاتیهم من ذکر من ربهم محدث الا استمعوه وهم یلعبون

۲۱       ۳       لاهیه قلوبهم  واسروا النجوى الذین ظلموا هل هذا الا بشر مثلکم  افتاتون السحر وانتم تبصرون

۲۱       ۴       قال ربى یعلم القول فى السما والارض  وهو السمیع العلیم

۲۱       ۵       بل قالوا اضغث احلم بل افترىه بل هو شاعر فلیاتنا بـایه کما ارسل الاولون

۲۱       ۶       ما امنت قبلهم من قریه اهلکنها  افهم یومنون

۲۱       ۷       وما ارسلنا قبلک الا رجالا نوحى الیهم  فسـلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون

۲۱       ۸       وما جعلنهم جسدا لا یاکلون الطعام وما کانوا خلدین

۲۱       ۹       ثم صدقنهم الوعد فانجینهم ومن نشا واهلکنا المسرفین

۲۱       ۱۰       لقد انزلنا الیکم کتبا فیه ذکرکم  افلا تعقلون

۲۱       ۱۱       وکم قصمنا من قریه کانت ظالمه وانشانا بعدها قوما اخرین

۲۱       ۱۲       فلما احسوا باسنا اذا هم منها یرکضون

۲۱       ۱۳       لا ترکضوا وارجعوا الى ما اترفتم فیه ومسکنکم لعلکم تسـلون

۲۱       ۱۴       قالوا یویلنا انا کنا ظلمین

۲۱       ۱۵       فما زالت تلک دعوىهم حتى جعلنهم حصیدا خمدین

۲۱       ۱۶       وما خلقنا السما والارض وما بینهما لعبین

۲۱       ۱۷       لو اردنا ان نتخذ لهوا لاتخذنه من لدنا ان کنا فعلین

۲۱       ۱۸       بل نقذف بالحق على البطل فیدمغه فاذا هو زاهق  ولکم الویل مما تصفون

۲۱       ۱۹       وله من فى السموت والارض  ومن عنده لا یستکبرون عن عبادته ولا یستحسرون

۲۱       ۲۰       یسبحون الیل والنهار لا یفترون

۲۱       ۲۱       ام اتخذوا الهه من الارض هم ینشرون

۲۱       ۲۲       لو کان فیهما الهه الا الله لفسدتا  فسبحن الله رب العرش عما یصفون

۲۱       ۲۳       لا یسـل عما یفعل وهم یسـلون

۲۱       ۲۴       ام اتخذوا من دونه الهه  قل هاتوا برهنکم  هذا ذکر من معى وذکر من قبلى  بل اکثرهم لا یعلمون الحق  فهم معرضون

۲۱       ۲۵       وما ارسلنا من قبلک من رسول الا نوحى الیه انه لا اله الا انا فاعبدون

۲۱       ۲۶       وقالوا اتخذ الرحمن ولدا  سبحنه  بل عباد مکرمون

۲۱       ۲۷       لا یسبقونه بالقول وهم بامره یعملون

۲۱       ۲۸       یعلم ما بین ایدیهم وما خلفهم ولا یشفعون الا لمن ارتضى وهم من خشیته مشفقون

۲۱       ۲۹        ومن یقل منهم انى اله من دونه فذلک نجزیه جهنم  کذلک نجزى الظلمین

۲۱       ۳۰       اولم یر الذین کفروا ان السموت والارض کانتا رتقا ففتقنهما  وجعلنا من الما کل شی حى  افلا یومنون

۲۱       ۳۱       وجعلنا فى الارض روسى ان تمید بهم وجعلنا فیها فجاجا سبلا لعلهم یهتدون

۲۱       ۳۲       وجعلنا السما سقفا محفوظا  وهم عن ایتها معرضون

۲۱       ۳۳       وهو الذى خلق الیل والنهار والشمس والقمر  کل فى فلک یسبحون

۲۱       ۳۴       وما جعلنا لبشر من قبلک الخلد  افاین مت فهم الخلدون

۲۱       ۳۵       کل نفس ذاقه الموت  ونبلوکم بالشر والخیر فتنه  والینا ترجعون

۲۱       ۳۶       واذا راک الذین کفروا ان یتخذونک الا هزوا اهذا الذى یذکر الهتکم وهم بذکر الرحمن هم کفرون

۲۱       ۳۷       خلق الانسن من عجل  ساو۟ریکم ایتى فلا تستعجلون

۲۱       ۳۸       ویقولون متى هذا الوعد ان کنتم صدقین

۲۱       ۳۹       لو یعلم الذین کفروا حین لا یکفون عن وجوههم النار ولا عن ظهورهم ولا هم ینصرون

۲۱       ۴۰       بل تاتیهم بغته فتبهتهم فلا یستطیعون ردها ولا هم ینظرون

۲۱       ۴۱       ولقد استهز برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزون

۲۱       ۴۲       قل من یکلوکم بالیل والنهار من الرحمن  بل هم عن ذکر ربهم معرضون

۲۱       ۴۳       ام لهم الهه تمنعهم من دوننا  لا یستطیعون نصر انفسهم ولا هم منا یصحبون

۲۱       ۴۴       بل متعنا هولا واباهم حتى طال علیهم العمر  افلا یرون انا ناتى الارض ننقصها من اطرافها  افهم الغلبون

۲۱       ۴۵       قل انما انذرکم بالوحى  ولا یسمع الصم الدعا اذا ما ینذرون

۲۱       ۴۶       ولن مستهم نفحه من عذاب ربک لیقولن یویلنا انا کنا ظلمین

۲۱       ۴۷       ونضع الموزین القسط لیوم القیمه فلا تظلم نفس شیـا  وان کان مثقال حبه من خردل اتینا بها  وکفى بنا حسبین

۲۱       ۴۸       ولقد اتینا موسى وهرون الفرقان وضیا وذکرا للمتقین

۲۱       ۴۹       الذین یخشون ربهم بالغیب وهم من الساعه مشفقون

۲۱       ۵۰       وهذا ذکر مبارک انزلنه  افانتم له منکرون

۲۱       ۵۱        ولقد اتینا ابرهیم رشده من قبل وکنا به علمین

۲۱       ۵۲       اذ قال لابیه وقومه ما هذه التماثیل التى انتم لها عکفون

۲۱       ۵۳       قالوا وجدنا ابانا لها عبدین

۲۱       ۵۴       قال لقد کنتم انتم واباوکم فى ضلل مبین

۲۱       ۵۵       قالوا اجتنا بالحق ام انت من اللعبین

۲۱       ۵۶       قال بل ربکم رب السموت والارض الذى فطرهن وانا على ذلکم من الشهدین

۲۱       ۵۷       وتالله لاکیدن اصنمکم بعد ان تولوا مدبرین

۲۱       ۵۸       فجعلهم جذذا الا کبیرا لهم لعلهم الیه یرجعون

۲۱       ۵۹       قالوا من فعل هذا بـالهتنا انه لمن الظلمین

۲۱       ۶۰       قالوا سمعنا فتى یذکرهم یقال له ابرهیم

۲۱       ۶۱       قالوا فاتوا به على اعین الناس لعلهم یشهدون

۲۱       ۶۲       قالوا انت فعلت هذا بـالهتنا یابرهیم

۲۱       ۶۳       قال بل فعله کبیرهم هذا فسـلوهم ان کانوا ینطقون

۲۱       ۶۴       فرجعوا الى انفسهم فقالوا انکم انتم الظلمون

۲۱       ۶۵       ثم نکسوا على روسهم لقد علمت ما هولا ینطقون

۲۱       ۶۶       قال افتعبدون من دون الله ما لا ینفعکم شیـا ولا یضرکم

۲۱       ۶۷       اف لکم ولما تعبدون من دون الله  افلا تعقلون

۲۱       ۶۸       قالوا حرقوه وانصروا الهتکم ان کنتم فعلین

۲۱       ۶۹       قلنا ینار کونى بردا وسلما على ابرهیم

۲۱       ۷۰       وارادوا به کیدا فجعلنهم الاخسرین

۲۱       ۷۱       ونجینه ولوطا الى الارض التى برکنا فیها للعلمین

۲۱       ۷۲       ووهبنا له اسحق ویعقوب نافله  وکلا جعلنا صلحین

۲۱       ۷۳       وجعلنهم امه یهدون بامرنا واوحینا الیهم فعل الخیرت واقام الصلوه وایتا الزکوه  وکانوا لنا عبدین

۲۱       ۷۴       ولوطا اتینه حکما وعلما ونجینه من القریه التى کانت تعمل الخبث  انهم کانوا قوم سو فسقین

۲۱       ۷۵       وادخلنه فى رحمتنا  انه من الصلحین

۲۱       ۷۶       ونوحا اذ نادى من قبل فاستجبنا له فنجینه واهله من الکرب العظیم

۲۱       ۷۷       ونصرنه من القوم الذین کذبوا بـایتنا  انهم کانوا قوم سو فاغرقنهم اجمعین

۲۱       ۷۸       وداوۥد وسلیمن اذ یحکمان فى الحرث اذ نفشت فیه غنم القوم وکنا لحکمهم شهدین

۲۱       ۷۹       ففهمنها سلیمن  وکلا اتینا حکما وعلما  وسخرنا مع داوۥد الجبال یسبحن والطیر  وکنا فعلین

۲۱       ۸۰       وعلمنه صنعه لبوس لکم لتحصنکم من باسکم  فهل انتم شکرون

۲۱       ۸۱       ولسلیمن الریح عاصفه تجرى بامره الى الارض التى برکنا فیها  وکنا بکل شی علمین

۲۱       ۸۲       ومن الشیطین من یغوصون له ویعملون عملا دون ذلک  وکنا لهم حفظین

۲۱       ۸۳        وایوب اذ نادى ربه انى مسنى الضر وانت ارحم الرحمین

۲۱       ۸۴       فاستجبنا له فکشفنا ما به من ضر  واتینه اهله ومثلهم معهم رحمه من عندنا وذکرى للعبدین

۲۱       ۸۵       واسمعیل وادریس وذا الکفل  کل من الصبرین

۲۱       ۸۶       وادخلنهم فى رحمتنا  انهم من الصلحین

۲۱       ۸۷       وذا النون اذ ذهب مغضبا فظن ان لن نقدر علیه فنادى فى الظلمت ان لا اله الا انت سبحنک انى کنت من الظلمین

۲۱       ۸۸       فاستجبنا له ونجینه من الغم  وکذلک نۨجى المومنین

۲۱       ۸۹       وزکریا اذ نادى ربه رب لا تذرنى فردا وانت خیر الورثین

۲۱       ۹۰       فاستجبنا له ووهبنا له یحیى واصلحنا له زوجه  انهم کانوا یسرعون فى الخیرت ویدعوننا رغبا ورهبا  وکانوا لنا خشعین

۲۱       ۹۱       والتى احصنت فرجها فنفخنا فیها من روحنا وجعلنها وابنها ایه للعلمین

۲۱       ۹۲       ان هذه امتکم امه وحده وانا ربکم فاعبدون

۲۱       ۹۳       وتقطعوا امرهم بینهم  کل الینا رجعون

۲۱       ۹۴       فمن یعمل من الصلحت وهو مومن فلا کفران لسعیه وانا له کتبون

۲۱       ۹۵       وحرم على قریه اهلکنها انهم لا یرجعون

۲۱       ۹۶       حتى اذا فتحت یاجوج وماجوج وهم من کل حدب ینسلون

۲۱       ۹۷       واقترب الوعد الحق فاذا هى شخصه ابصر الذین کفروا یویلنا قد کنا فى غفله من هذا بل کنا ظلمین

۲۱       ۹۸       انکم وما تعبدون من دون الله حصب جهنم انتم لها وردون

۲۱       ۹۹       لو کان هولا الهه ما وردوها  وکل فیها خلدون

۲۱       ۱۰۰       لهم فیها زفیر وهم فیها لا یسمعون

۲۱       ۱۰۱       ان الذین سبقت لهم منا الحسنى اولک عنها مبعدون

۲۱       ۱۰۲       لا یسمعون حسیسها  وهم فى ما اشتهت انفسهم خلدون

۲۱       ۱۰۳       لا یحزنهم الفزع الاکبر وتتلقىهم الملکه هذا یومکم الذى کنتم توعدون

۲۱       ۱۰۴       یوم نطوى السما کطى السجل للکتب  کما بدانا اول خلق نعیده  وعدا علینا  انا کنا فعلین

۲۱       ۱۰۵       ولقد کتبنا فى الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادى الصلحون

۲۱       ۱۰۶       ان فى هذا لبلغا لقوم عبدین

۲۱       ۱۰۷       وما ارسلنک الا رحمه للعلمین

۲۱       ۱۰۸       قل انما یوحى الى انما الهکم اله وحد  فهل انتم مسلمون

۲۱       ۱۰۹       فان تولوا فقل اذنتکم على سوا  وان ادرى اقریب ام بعید ما توعدون

۲۱       ۱۱۰       انه یعلم الجهر من القول ویعلم ما تکتمون

۲۱       ۱۱۱       وان ادرى لعله فتنه لکم ومتع الى حین

۲۱       ۱۱۲       قل رب احکم بالحق  وربنا الرحمن المستعان على ما تصفون

۲۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها الناس اتقوا ربکم  ان زلزله الساعه شی عظیم

۲۲       ۲       یوم ترونها تذهل کل مرضعه عما ارضعت وتضع کل ذات حمل حملها وترى الناس سکرى وما هم بسکرى ولکن عذاب الله شدید

۲۲       ۳       ومن الناس من یجدل فى الله بغیر علم ویتبع کل شیطن مرید

۲۲       ۴       کتب علیه انه من تولاه فانه یضله ویهدیه الى عذاب السعیر

۲۲       ۵       یایها الناس ان کنتم فى ریب من البعث فانا خلقنکم من تراب ثم من نطفه ثم من علقه ثم من مضغه مخلقه وغیر مخلقه لنبین لکم  ونقر فى الارحام ما نشا الى اجل مسمى ثم نخرجکم طفلا ثم لتبلغوا اشدکم  ومنکم من یتوفى ومنکم من یرد الى ارذل العمر لکیلا یعلم من بعد علم شیـا  وترى الارض هامده فاذا انزلنا علیها الما اهتزت وربت وانبتت من کل زوج بهیج

۲۲       ۶       ذلک بان الله هو الحق وانه یحى الموتى وانه على کل شی قدیر

۲۲       ۷       وان الساعه اتیه لا ریب فیها وان الله یبعث من فى القبور

۲۲       ۸       ومن الناس من یجدل فى الله بغیر علم ولا هدى ولا کتب منیر

۲۲       ۹       ثانى عطفه لیضل عن سبیل الله  له فى الدنیا خزى  ونذیقه یوم القیمه عذاب الحریق

۲۲       ۱۰       ذلک بما قدمت یداک وان الله لیس بظلم للعبید

۲۲       ۱۱       ومن الناس من یعبد الله على حرف  فان اصابه خیر اطمان به  وان اصابته فتنه انقلب على وجهه خسر الدنیا والاخره  ذلک هو الخسران المبین

۲۲       ۱۲       یدعوا من دون الله ما لا یضره وما لا ینفعه  ذلک هو الضلل البعید

۲۲       ۱۳       یدعوا لمن ضره اقرب من نفعه  لبس المولى ولبس العشیر

۲۲       ۱۴       ان الله یدخل الذین امنوا وعملوا الصلحت جنت تجرى من تحتها الانهر  ان الله یفعل ما یرید

۲۲       ۱۵       من کان یظن ان لن ینصره الله فى الدنیا والاخره فلیمدد بسبب الى السما ثم لیقطع فلینظر هل یذهبن کیده ما یغیظ

۲۲       ۱۶       وکذلک انزلنه ایت بینت وان الله یهدى من یرید

۲۲       ۱۷       ان الذین امنوا والذین هادوا والصبـین والنصرى والمجوس والذین اشرکوا ان الله یفصل بینهم یوم القیمه  ان الله على کل شی شهید

۲۲       ۱۸       الم تر ان الله یسجد له من فى السموت ومن فى الارض والشمس والقمر والنجوم والجبال والشجر والدواب وکثیر من الناس  وکثیر حق علیه العذاب  ومن یهن الله فما له من مکرم  ان الله یفعل ما یشا ۩

۲۲       ۱۹        هذان خصمان اختصموا فى ربهم  فالذین کفروا قطعت لهم ثیاب من نار یصب من فوق روسهم الحمیم

۲۲       ۲۰       یصهر به ما فى بطونهم والجلود

۲۲       ۲۱       ولهم مقمع من حدید

۲۲       ۲۲       کلما ارادوا ان یخرجوا منها من غم اعیدوا فیها وذوقوا عذاب الحریق

۲۲       ۲۳       ان الله یدخل الذین امنوا وعملوا الصلحت جنت تجرى من تحتها الانهر یحلون فیها من اساور من ذهب ولولوا  ولباسهم فیها حریر

۲۲       ۲۴       وهدوا الى الطیب من القول وهدوا الى صرط الحمید

۲۲       ۲۵       ان الذین کفروا ویصدون عن سبیل الله والمسجد الحرام الذى جعلنه للناس سوا العکف فیه والباد  ومن یرد فیه بالحاد بظلم نذقه من عذاب الیم

۲۲       ۲۶       واذ بوانا لابرهیم مکان البیت ان لا تشرک بى شیـا وطهر بیتى للطافین والقامین والرکع السجود

۲۲       ۲۷       واذن فى الناس بالحج یاتوک رجالا وعلى کل ضامر یاتین من کل فج عمیق

۲۲       ۲۸       لیشهدوا منفع لهم ویذکروا اسم الله فى ایام معلومت على ما رزقهم من بهیمه الانعم  فکلوا منها واطعموا الباس الفقیر

۲۲       ۲۹       ثم لیقضوا تفثهم ولیوفوا نذورهم ولیطوفوا بالبیت العتیق

۲۲       ۳۰       ذلک ومن یعظم حرمت الله فهو خیر له عند ربه  واحلت لکم الانعم الا ما یتلى علیکم  فاجتنبوا الرجس من الاوثن واجتنبوا قول الزور

۲۲       ۳۱       حنفا لله غیر مشرکین به  ومن یشرک بالله فکانما خر من السما فتخطفه الطیر او تهوى به الریح فى مکان سحیق

۲۲       ۳۲       ذلک ومن یعظم شعر الله فانها من تقوى القلوب

۲۲       ۳۳       لکم فیها منفع الى اجل مسمى ثم محلها الى البیت العتیق

۲۲       ۳۴       ولکل امه جعلنا منسکا لیذکروا اسم الله على ما رزقهم من بهیمه الانعم  فالهکم اله وحد فله اسلموا  وبشر المخبتین

۲۲       ۳۵       الذین اذا ذکر الله وجلت قلوبهم والصبرین على ما اصابهم والمقیمى الصلوه ومما رزقنهم ینفقون

۲۲       ۳۶       والبدن جعلنها لکم من شعر الله لکم فیها خیر  فاذکروا اسم الله علیها صواف  فاذا وجبت جنوبها فکلوا منها واطعموا القانع والمعتر  کذلک سخرنها لکم لعلکم تشکرون

۲۲       ۳۷       لن ینال الله لحومها ولا دماوها ولکن یناله التقوى منکم  کذلک سخرها لکم لتکبروا الله على ما هدىکم  وبشر المحسنین

۲۲       ۳۸        ان الله یدفع عن الذین امنوا  ان الله لا یحب کل خوان کفور

۲۲       ۳۹       اذن للذین یقتلون بانهم ظلموا  وان الله على نصرهم لقدیر

۲۲       ۴۰       الذین اخرجوا من دیرهم بغیر حق الا ان یقولوا ربنا الله  ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صومع وبیع وصلوت ومسجد یذکر فیها اسم الله کثیرا  ولینصرن الله من ینصره  ان الله لقوى عزیز

۲۲       ۴۱       الذین ان مکنهم فى الارض اقاموا الصلوه واتوا الزکوه وامروا بالمعروف ونهوا عن المنکر  ولله عقبه الامور

۲۲       ۴۲       وان یکذبوک فقد کذبت قبلهم قوم نوح وعاد وثمود

۲۲       ۴۳       وقوم ابرهیم وقوم لوط

۲۲       ۴۴       واصحب مدین  وکذب موسى فاملیت للکفرین ثم اخذتهم  فکیف کان نکیر

۲۲       ۴۵       فکاین من قریه اهلکنها وهى ظالمه فهى خاویه على عروشها وبر معطله وقصر مشید

۲۲       ۴۶       افلم یسیروا فى الارض فتکون لهم قلوب یعقلون بها او اذان یسمعون بها  فانها لا تعمى الابصر ولکن تعمى القلوب التى فى الصدور

۲۲       ۴۷       ویستعجلونک بالعذاب ولن یخلف الله وعده  وان یوما عند ربک کالف سنه مما تعدون

۲۲       ۴۸       وکاین من قریه املیت لها وهى ظالمه ثم اخذتها والى المصیر

۲۲       ۴۹       قل یایها الناس انما انا لکم نذیر مبین

۲۲       ۵۰       فالذین امنوا وعملوا الصلحت لهم مغفره ورزق کریم

۲۲       ۵۱       والذین سعوا فى ایتنا معجزین اولک اصحب الجحیم

۲۲       ۵۲       وما ارسلنا من قبلک من رسول ولا نبى الا اذا تمنى القى الشیطن فى امنیته فینسخ الله ما یلقى الشیطن ثم یحکم الله ایته  والله علیم حکیم

۲۲       ۵۳       لیجعل ما یلقى الشیطن فتنه للذین فى قلوبهم مرض والقاسیه قلوبهم  وان الظلمین لفى شقاق بعید

۲۲       ۵۴       ولیعلم الذین اوتوا العلم انه الحق من ربک فیومنوا به فتخبت له قلوبهم  وان الله لهاد الذین امنوا الى صرط مستقیم

۲۲       ۵۵       ولا یزال الذین کفروا فى مریه منه حتى تاتیهم الساعه بغته او یاتیهم عذاب یوم عقیم

۲۲       ۵۶       الملک یومذ لله یحکم بینهم  فالذین امنوا وعملوا الصلحت فى جنت النعیم

۲۲       ۵۷       والذین کفروا وکذبوا بـایتنا فاولک لهم عذاب مهین

۲۲       ۵۸       والذین هاجروا فى سبیل الله ثم قتلوا او ماتوا لیرزقنهم الله رزقا حسنا  وان الله لهو خیر الرزقین

۲۲       ۵۹       لیدخلنهم مدخلا یرضونه  وان الله لعلیم حلیم

۲۲       ۶۰        ذلک ومن عاقب بمثل ما عوقب به ثم بغى علیه لینصرنه الله  ان الله لعفو غفور

۲۲       ۶۱       ذلک بان الله یولج الیل فى النهار ویولج النهار فى الیل وان الله سمیع بصیر

۲۲       ۶۲       ذلک بان الله هو الحق وان ما یدعون من دونه هو البطل وان الله هو العلى الکبیر

۲۲       ۶۳       الم تر ان الله انزل من السما ما فتصبح الارض مخضره  ان الله لطیف خبیر

۲۲       ۶۴       له ما فى السموت وما فى الارض  وان الله لهو الغنى الحمید

۲۲       ۶۵       الم تر ان الله سخر لکم ما فى الارض والفلک تجرى فى البحر بامره ویمسک السما ان تقع على الارض الا باذنه  ان الله بالناس لروف رحیم

۲۲       ۶۶       وهو الذى احیاکم ثم یمیتکم ثم یحییکم  ان الانسن لکفور

۲۲       ۶۷       لکل امه جعلنا منسکا هم ناسکوه  فلا ینزعنک فى الامر  وادع الى ربک  انک لعلى هدى مستقیم

۲۲       ۶۸       وان جدلوک فقل الله اعلم بما تعملون

۲۲       ۶۹       الله یحکم بینکم یوم القیمه فیما کنتم فیه تختلفون

۲۲       ۷۰       الم تعلم ان الله یعلم ما فى السما والارض  ان ذلک فى کتب  ان ذلک على الله یسیر

۲۲       ۷۱       ویعبدون من دون الله ما لم ینزل به سلطنا وما لیس لهم به علم  وما للظلمین من نصیر

۲۲       ۷۲       واذا تتلى علیهم ایتنا بینت تعرف فى وجوه الذین کفروا المنکر  یکادون یسطون بالذین یتلون علیهم ایتنا  قل افانبکم بشر من ذلکم  النار وعدها الله الذین کفروا  وبس المصیر

۲۲       ۷۳       یایها الناس ضرب مثل فاستمعوا له  ان الذین تدعون من دون الله لن یخلقوا ذبابا ولو اجتمعوا له  وان یسلبهم الذباب شیـا لا یستنقذوه منه  ضعف الطالب والمطلوب

۲۲       ۷۴       ما قدروا الله حق قدره  ان الله لقوى عزیز

۲۲       ۷۵       الله یصطفى من الملکه رسلا ومن الناس  ان الله سمیع بصیر

۲۲       ۷۶       یعلم ما بین ایدیهم وما خلفهم  والى الله ترجع الامور

۲۲       ۷۷       یایها الذین امنوا ارکعوا واسجدوا واعبدوا ربکم وافعلوا الخیر لعلکم تفلحون ۩

۲۲       ۷۸       وجهدوا فى الله حق جهاده  هو اجتبىکم وما جعل علیکم فى الدین من حرج  مله ابیکم ابرهیم  هو سمىکم المسلمین من قبل وفى هذا لیکون الرسول شهیدا علیکم وتکونوا شهدا على الناس  فاقیموا الصلوه واتوا الزکوه واعتصموا بالله هو مولىکم  فنعم المولى ونعم النصیر

۲۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم قد افلح المومنون

۲۳       ۲       الذین هم فى صلاتهم خشعون

۲۳       ۳       والذین هم عن اللغو معرضون

۲۳       ۴       والذین هم للزکوه فعلون

۲۳       ۵       والذین هم لفروجهم حفظون

۲۳       ۶       الا على ازوجهم او ما ملکت ایمنهم فانهم غیر ملومین

۲۳       ۷       فمن ابتغى ورا ذلک فاولک هم العادون

۲۳       ۸       والذین هم لامنتهم وعهدهم رعون

۲۳       ۹       والذین هم على صلوتهم یحافظون

۲۳       ۱۰       اولک هم الورثون

۲۳       ۱۱       الذین یرثون الفردوس هم فیها خلدون

۲۳       ۱۲       ولقد خلقنا الانسن من سلله من طین

۲۳       ۱۳       ثم جعلنه نطفه فى قرار مکین

۲۳       ۱۴       ثم خلقنا النطفه علقه فخلقنا العلقه مضغه فخلقنا المضغه عظما فکسونا العظم لحما ثم انشانه خلقا اخر  فتبارک الله احسن الخلقین

۲۳       ۱۵       ثم انکم بعد ذلک لمیتون

۲۳       ۱۶       ثم انکم یوم القیمه تبعثون

۲۳       ۱۷       ولقد خلقنا فوقکم سبع طراق وما کنا عن الخلق غفلین

۲۳       ۱۸       وانزلنا من السما ما بقدر فاسکنه فى الارض  وانا على ذهاب به لقدرون

۲۳       ۱۹       فانشانا لکم به جنت من نخیل واعنب لکم فیها فوکه کثیره ومنها تاکلون

۲۳       ۲۰       وشجره تخرج من طور سینا تنبت بالدهن وصبغ للاکلین

۲۳       ۲۱       وان لکم فى الانعم لعبره  نسقیکم مما فى بطونها ولکم فیها منفع کثیره ومنها تاکلون

۲۳       ۲۲       وعلیها وعلى الفلک تحملون

۲۳       ۲۳       ولقد ارسلنا نوحا الى قومه فقال یقوم اعبدوا الله ما لکم من اله غیره  افلا تتقون

۲۳       ۲۴       فقال الملوا الذین کفروا من قومه ما هذا الا بشر مثلکم یرید ان یتفضل علیکم ولو شا الله لانزل ملکه ما سمعنا بهذا فى ابانا الاولین

۲۳       ۲۵       ان هو الا رجل به جنه فتربصوا به حتى حین

۲۳       ۲۶       قال رب انصرنى بما کذبون

۲۳       ۲۷       فاوحینا الیه ان اصنع الفلک باعیننا ووحینا فاذا جا امرنا وفار التنور  فاسلک فیها من کل زوجین اثنین واهلک الا من سبق علیه القول منهم  ولا تخطبنى فى الذین ظلموا  انهم مغرقون

۲۳       ۲۸       فاذا استویت انت ومن معک على الفلک فقل الحمد لله الذى نجىنا من القوم الظلمین

۲۳       ۲۹       وقل رب انزلنى منزلا مبارکا وانت خیر المنزلین

۲۳       ۳۰       ان فى ذلک لایت وان کنا لمبتلین

۲۳       ۳۱       ثم انشانا من بعدهم قرنا اخرین

۲۳       ۳۲       فارسلنا فیهم رسولا منهم ان اعبدوا الله ما لکم من اله غیره  افلا تتقون

۲۳       ۳۳       وقال الملا من قومه الذین کفروا وکذبوا بلقا الاخره واترفنهم فى الحیوه الدنیا ما هذا الا بشر مثلکم یاکل مما تاکلون منه ویشرب مما تشربون

۲۳       ۳۴       ولن اطعتم بشرا مثلکم انکم اذا لخسرون

۲۳       ۳۵       ایعدکم انکم اذا متم وکنتم ترابا وعظما انکم مخرجون

۲۳       ۳۶        هیهات هیهات لما توعدون

۲۳       ۳۷       ان هى الا حیاتنا الدنیا نموت ونحیا وما نحن بمبعوثین

۲۳       ۳۸       ان هو الا رجل افترى على الله کذبا وما نحن له بمومنین

۲۳       ۳۹       قال رب انصرنى بما کذبون

۲۳       ۴۰       قال عما قلیل لیصبحن ندمین

۲۳       ۴۱       فاخذتهم الصیحه بالحق فجعلنهم غثا  فبعدا للقوم الظلمین

۲۳       ۴۲       ثم انشانا من بعدهم قرونا اخرین

۲۳       ۴۳       ما تسبق من امه اجلها وما یستـخرون

۲۳       ۴۴       ثم ارسلنا رسلنا تترا  کل ما جا امه رسولها کذبوه  فاتبعنا بعضهم بعضا وجعلنهم احادیث  فبعدا لقوم لا یومنون

۲۳       ۴۵       ثم ارسلنا موسى واخاه هرون بـایتنا وسلطن مبین

۲۳       ۴۶       الى فرعون وملایه فاستکبروا وکانوا قوما عالین

۲۳       ۴۷       فقالوا انومن لبشرین مثلنا وقومهما لنا عبدون

۲۳       ۴۸       فکذبوهما فکانوا من المهلکین

۲۳       ۴۹       ولقد اتینا موسى الکتب لعلهم یهتدون

۲۳       ۵۰       وجعلنا ابن مریم وامه ایه واوینهما الى ربوه ذات قرار ومعین

۲۳       ۵۱       یایها الرسل کلوا من الطیبت واعملوا صلحا  انى بما تعملون علیم

۲۳       ۵۲       وان هذه امتکم امه وحده وانا ربکم فاتقون

۲۳       ۵۳       فتقطعوا امرهم بینهم زبرا  کل حزب بما لدیهم فرحون

۲۳       ۵۴       فذرهم فى غمرتهم حتى حین

۲۳       ۵۵       ایحسبون انما نمدهم به من مال وبنین

۲۳       ۵۶       نسارع لهم فى الخیرت  بل لا یشعرون

۲۳       ۵۷       ان الذین هم من خشیه ربهم مشفقون

۲۳       ۵۸       والذین هم بـایت ربهم یومنون

۲۳       ۵۹       والذین هم بربهم لا یشرکون

۲۳       ۶۰       والذین یوتون ما اتوا وقلوبهم وجله انهم الى ربهم رجعون

۲۳       ۶۱       اولک یسرعون فى الخیرت وهم لها سبقون

۲۳       ۶۲       ولا نکلف نفسا الا وسعها  ولدینا کتب ینطق بالحق  وهم لا یظلمون

۲۳       ۶۳       بل قلوبهم فى غمره من هذا ولهم اعمل من دون ذلک هم لها عملون

۲۳       ۶۴       حتى اذا اخذنا مترفیهم بالعذاب اذا هم یجـرون

۲۳       ۶۵       لا تجـروا الیوم  انکم منا لا تنصرون

۲۳       ۶۶       قد کانت ایتى تتلى علیکم فکنتم على اعقبکم تنکصون

۲۳       ۶۷       مستکبرین به سمرا تهجرون

۲۳       ۶۸       افلم یدبروا القول ام جاهم ما لم یات اباهم الاولین

۲۳       ۶۹       ام لم یعرفوا رسولهم فهم له منکرون

۲۳       ۷۰       ام یقولون به جنه  بل جاهم بالحق واکثرهم للحق کرهون

۲۳       ۷۱       ولو اتبع الحق اهواهم لفسدت السموت والارض ومن فیهن  بل اتینهم بذکرهم فهم عن ذکرهم معرضون

۲۳       ۷۲       ام تسـلهم خرجا فخراج ربک خیر  وهو خیر الرزقین

۲۳       ۷۳       وانک لتدعوهم الى صرط مستقیم

۲۳       ۷۴       وان الذین لا یومنون بالاخره عن الصرط لنکبون

۲۳       ۷۵        ولو رحمنهم وکشفنا ما بهم من ضر للجوا فى طغینهم یعمهون

۲۳       ۷۶       ولقد اخذنهم بالعذاب فما استکانوا لربهم وما یتضرعون

۲۳       ۷۷       حتى اذا فتحنا علیهم بابا ذا عذاب شدید اذا هم فیه مبلسون

۲۳       ۷۸       وهو الذى انشا لکم السمع والابصر والافـده  قلیلا ما تشکرون

۲۳       ۷۹       وهو الذى ذراکم فى الارض والیه تحشرون

۲۳       ۸۰       وهو الذى یحی ویمیت وله اختلف الیل والنهار  افلا تعقلون

۲۳       ۸۱       بل قالوا مثل ما قال الاولون

۲۳       ۸۲       قالوا اذا متنا وکنا ترابا وعظما انا لمبعوثون

۲۳       ۸۳       لقد وعدنا نحن واباونا هذا من قبل ان هذا الا اسطیر الاولین

۲۳       ۸۴       قل لمن الارض ومن فیها ان کنتم تعلمون

۲۳       ۸۵       سیقولون لله  قل افلا تذکرون

۲۳       ۸۶       قل من رب السموت السبع ورب العرش العظیم

۲۳       ۸۷       سیقولون لله  قل افلا تتقون

۲۳       ۸۸       قل من بیده ملکوت کل شی وهو یجیر ولا یجار علیه ان کنتم تعلمون

۲۳       ۸۹       سیقولون لله  قل فانى تسحرون

۲۳       ۹۰       بل اتینهم بالحق وانهم لکذبون

۲۳       ۹۱       ما اتخذ الله من ولد وما کان معه من اله  اذا لذهب کل اله بما خلق ولعلا بعضهم على بعض  سبحن الله عما یصفون

۲۳       ۹۲       علم الغیب والشهده فتعلى عما یشرکون

۲۳       ۹۳       قل رب اما ترینى ما یوعدون

۲۳       ۹۴       رب فلا تجعلنى فى القوم الظلمین

۲۳       ۹۵       وانا على ان نریک ما نعدهم لقدرون

۲۳       ۹۶       ادفع بالتى هى احسن السیه  نحن اعلم بما یصفون

۲۳       ۹۷       وقل رب اعوذ بک من همزت الشیطین

۲۳       ۹۸       واعوذ بک رب ان یحضرون

۲۳       ۹۹       حتى اذا جا احدهم الموت قال رب ارجعون

۲۳       ۱۰۰       لعلى اعمل صلحا فیما ترکت  کلا  انها کلمه هو قالها  ومن وراهم برزخ الى یوم یبعثون

۲۳       ۱۰۱       فاذا نفخ فى الصور فلا انساب بینهم یومذ ولا یتسالون

۲۳       ۱۰۲       فمن ثقلت موزینه فاولک هم المفلحون

۲۳       ۱۰۳       ومن خفت موزینه فاولک الذین خسروا انفسهم فى جهنم خلدون

۲۳       ۱۰۴       تلفح وجوههم النار وهم فیها کلحون

۲۳       ۱۰۵       الم تکن ایتى تتلى علیکم فکنتم بها تکذبون

۲۳       ۱۰۶       قالوا ربنا غلبت علینا شقوتنا وکنا قوما ضالین

۲۳       ۱۰۷       ربنا اخرجنا منها فان عدنا فانا ظلمون

۲۳       ۱۰۸       قال اخسـوا فیها ولا تکلمون

۲۳       ۱۰۹       انه کان فریق من عبادى یقولون ربنا امنا فاغفر لنا وارحمنا وانت خیر الرحمین

۲۳       ۱۱۰       فاتخذتموهم سخریا حتى انسوکم ذکرى وکنتم منهم تضحکون

۲۳       ۱۱۱       انى جزیتهم الیوم بما صبروا انهم هم الفازون

۲۳       ۱۱۲       قل کم لبثتم فى الارض عدد سنین

۲۳       ۱۱۳       قالوا لبثنا یوما او بعض یوم فسـل العادین

۲۳       ۱۱۴       قل ان لبثتم الا قلیلا  لو انکم کنتم تعلمون

۲۳       ۱۱۵       افحسبتم انما خلقنکم عبثا وانکم الینا لا ترجعون

۲۳       ۱۱۶       فتعلى الله الملک الحق  لا اله الا هو رب العرش الکریم

۲۳       ۱۱۷       ومن یدع مع الله الها اخر لا برهن له به فانما حسابه عند ربه  انه لا یفلح الکفرون

۲۳       ۱۱۸       وقل رب اغفر وارحم وانت خیر الرحمین

۲۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم سوره انزلنها وفرضنها وانزلنا فیها ایت بینت لعلکم تذکرون

۲۴       ۲       الزانیه والزانى فاجلدوا کل وحد منهما ماه جلده  ولا تاخذکم بهما رافه فى دین الله ان کنتم تومنون بالله والیوم الاخر  ولیشهد عذابهما طافه من المومنین

۲۴       ۳       الزانى لا ینکح الا زانیه او مشرکه والزانیه لا ینکحها الا زان او مشرک  وحرم ذلک على المومنین

۲۴       ۴       والذین یرمون المحصنت ثم لم یاتوا باربعه شهدا فاجلدوهم ثمنین جلده ولا تقبلوا لهم شهده ابدا  واولک هم الفسقون

۲۴       ۵       الا الذین تابوا من بعد ذلک واصلحوا فان الله غفور رحیم

۲۴       ۶       والذین یرمون ازوجهم ولم یکن لهم شهدا الا انفسهم فشهده احدهم اربع شهدت بالله  انه لمن الصدقین

۲۴       ۷       والخمسه ان لعنت الله علیه ان کان من الکذبین

۲۴       ۸       ویدروا عنها العذاب ان تشهد اربع شهدت بالله  انه لمن الکذبین

۲۴       ۹       والخمسه ان غضب الله علیها ان کان من الصدقین

۲۴       ۱۰       ولولا فضل الله علیکم ورحمته وان الله تواب حکیم

۲۴       ۱۱       ان الذین جاو بالافک عصبه منکم  لا تحسبوه شرا لکم  بل هو خیر لکم  لکل امر منهم ما اکتسب من الاثم  والذى تولى کبره منهم له عذاب عظیم

۲۴       ۱۲       لولا اذ سمعتموه ظن المومنون والمومنت بانفسهم خیرا وقالوا هذا افک مبین

۲۴       ۱۳       لولا جاو علیه باربعه شهدا  فاذ لم یاتوا بالشهدا فاولک عند الله هم الکذبون

۲۴       ۱۴       ولولا فضل الله علیکم ورحمته فى الدنیا والاخره لمسکم فى ما افضتم فیه عذاب عظیم

۲۴       ۱۵       اذ تلقونه بالسنتکم وتقولون بافواهکم ما لیس لکم به علم وتحسبونه هینا وهو عند الله عظیم

۲۴       ۱۶       ولولا اذ سمعتموه قلتم ما یکون لنا ان نتکلم بهذا سبحنک هذا بهتن عظیم

۲۴       ۱۷       یعظکم الله ان تعودوا لمثله ابدا ان کنتم مومنین

۲۴       ۱۸       ویبین الله لکم الایت  والله علیم حکیم

۲۴       ۱۹       ان الذین یحبون ان تشیع الفحشه فى الذین امنوا لهم عذاب الیم فى الدنیا والاخره  والله یعلم وانتم لا تعلمون

۲۴       ۲۰       ولولا فضل الله علیکم ورحمته وان الله روف رحیم

۲۴       ۲۱        یایها الذین امنوا لا تتبعوا خطوت الشیطن  ومن یتبع خطوت الشیطن فانه یامر بالفحشا والمنکر  ولولا فضل الله علیکم ورحمته ما زکى منکم من احد ابدا ولکن الله یزکى من یشا  والله سمیع علیم

۲۴       ۲۲       ولا یاتل اولوا الفضل منکم والسعه ان یوتوا اولى القربى والمسکین والمهجرین فى سبیل الله  ولیعفوا ولیصفحوا  الا تحبون ان یغفر الله لکم  والله غفور رحیم

۲۴       ۲۳       ان الذین یرمون المحصنت الغفلت المومنت لعنوا فى الدنیا والاخره ولهم عذاب عظیم

۲۴       ۲۴       یوم تشهد علیهم السنتهم وایدیهم وارجلهم بما کانوا یعملون

۲۴       ۲۵       یومذ یوفیهم الله دینهم الحق ویعلمون ان الله هو الحق المبین

۲۴       ۲۶       الخبیثت للخبیثین والخبیثون للخبیثت  والطیبت للطیبین والطیبون للطیبت  اولک مبرون مما یقولون  لهم مغفره ورزق کریم

۲۴       ۲۷       یایها الذین امنوا لا تدخلوا بیوتا غیر بیوتکم حتى تستانسوا وتسلموا على اهلها  ذلکم خیر لکم لعلکم تذکرون

۲۴       ۲۸       فان لم تجدوا فیها احدا فلا تدخلوها حتى یوذن لکم  وان قیل لکم ارجعوا فارجعوا  هو ازکى لکم  والله بما تعملون علیم

۲۴       ۲۹       لیس علیکم جناح ان تدخلوا بیوتا غیر مسکونه فیها متع لکم  والله یعلم ما تبدون وما تکتمون

۲۴       ۳۰       قل للمومنین یغضوا من ابصرهم ویحفظوا فروجهم  ذلک ازکى لهم  ان الله خبیر بما یصنعون

۲۴       ۳۱       وقل للمومنت یغضضن من ابصرهن ویحفظن فروجهن ولا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها  ولیضربن بخمرهن على جیوبهن  ولا یبدین زینتهن الا لبعولتهن او اباهن او ابا بعولتهن او ابناهن او ابنا بعولتهن او اخونهن او بنى اخونهن او بنى اخوتهن او نساهن او ما ملکت ایمنهن او التبعین غیر اولى الاربه من الرجال او الطفل الذین لم یظهروا على عورت النسا  ولا یضربن بارجلهن لیعلم ما یخفین من زینتهن  وتوبوا الى الله جمیعا ایه المومنون لعلکم تفلحون

۲۴       ۳۲       وانکحوا الایمى منکم والصلحین من عبادکم واماکم  ان یکونوا فقرا یغنهم الله من فضله  والله وسع علیم

۲۴       ۳۳       ولیستعفف الذین لا یجدون نکاحا حتى یغنیهم الله من فضله  والذین یبتغون الکتب مما ملکت ایمنکم فکاتبوهم ان علمتم فیهم خیرا  واتوهم من مال الله الذى اتىکم  ولا تکرهوا فتیتکم على البغا ان اردن تحصنا لتبتغوا عرض الحیوه الدنیا  ومن یکرههن فان الله من بعد اکرههن غفور رحیم

۲۴       ۳۴       ولقد انزلنا الیکم ایت مبینت ومثلا من الذین خلوا من قبلکم وموعظه للمتقین

۲۴       ۳۵        الله نور السموت والارض  مثل نوره کمشکوه فیها مصباح  المصباح فى زجاجه  الزجاجه کانها کوکب درى یوقد من شجره مبرکه زیتونه لا شرقیه ولا غربیه یکاد زیتها یضی ولو لم تمسسه نار  نور على نور  یهدى الله لنوره من یشا  ویضرب الله الامثل للناس  والله بکل شی علیم

۲۴       ۳۶       فى بیوت اذن الله ان ترفع ویذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالغدو والاصال

۲۴       ۳۷       رجال لا تلهیهم تجره ولا بیع عن ذکر الله واقام الصلوه وایتا الزکوه  یخافون یوما تتقلب فیه القلوب والابصر

۲۴       ۳۸       لیجزیهم الله احسن ما عملوا ویزیدهم من فضله  والله یرزق من یشا بغیر حساب

۲۴       ۳۹       والذین کفروا اعملهم کسراب بقیعه یحسبه الظمـان ما حتى اذا جاه لم یجده شیـا ووجد الله عنده فوفىه حسابه  والله سریع الحساب

۲۴       ۴۰       او کظلمت فى بحر لجى یغشىه موج من فوقه موج من فوقه سحاب  ظلمت بعضها فوق بعض اذا اخرج یده لم یکد یرىها  ومن لم یجعل الله له نورا فما له من نور

۲۴       ۴۱       الم تر ان الله یسبح له من فى السموت والارض والطیر صفت  کل قد علم صلاته وتسبیحه  والله علیم بما یفعلون

۲۴       ۴۲       ولله ملک السموت والارض  والى الله المصیر

۲۴       ۴۳       الم تر ان الله یزجى سحابا ثم یولف بینه ثم یجعله رکاما فترى الودق یخرج من خلله وینزل من السما من جبال فیها من برد فیصیب به من یشا ویصرفه عن من یشا  یکاد سنا برقه یذهب بالابصر

۲۴       ۴۴       یقلب الله الیل والنهار  ان فى ذلک لعبره لاولى الابصر

۲۴       ۴۵       والله خلق کل دابه من ما  فمنهم من یمشى على بطنه ومنهم من یمشى على رجلین ومنهم من یمشى على اربع  یخلق الله ما یشا  ان الله على کل شی قدیر

۲۴       ۴۶       لقد انزلنا ایت مبینت  والله یهدى من یشا الى صرط مستقیم

۲۴       ۴۷       ویقولون امنا بالله وبالرسول واطعنا ثم یتولى فریق منهم من بعد ذلک  وما اولک بالمومنین

۲۴       ۴۸       واذا دعوا الى الله ورسوله لیحکم بینهم اذا فریق منهم معرضون

۲۴       ۴۹       وان یکن لهم الحق یاتوا الیه مذعنین

۲۴       ۵۰       افى قلوبهم مرض ام ارتابوا ام یخافون ان یحیف الله علیهم ورسوله  بل اولک هم الظلمون

۲۴       ۵۱       انما کان قول المومنین اذا دعوا الى الله ورسوله لیحکم بینهم ان یقولوا سمعنا واطعنا  واولک هم المفلحون

۲۴       ۵۲       ومن یطع الله ورسوله ویخش الله ویتقه فاولک هم الفازون

۲۴       ۵۳        واقسموا بالله جهد ایمنهم لن امرتهم لیخرجن  قل لا تقسموا  طاعه معروفه  ان الله خبیر بما تعملون

۲۴       ۵۴       قل اطیعوا الله واطیعوا الرسول  فان تولوا فانما علیه ما حمل وعلیکم ما حملتم  وان تطیعوه تهتدوا  وما على الرسول الا البلغ المبین

۲۴       ۵۵       وعد الله الذین امنوا منکم وعملوا الصلحت لیستخلفنهم فى الارض کما استخلف الذین من قبلهم ولیمکنن لهم دینهم الذى ارتضى لهم ولیبدلنهم من بعد خوفهم امنا  یعبدوننى لا یشرکون بى شیـا  ومن کفر بعد ذلک فاولک هم الفسقون

۲۴       ۵۶       واقیموا الصلوه واتوا الزکوه واطیعوا الرسول لعلکم ترحمون

۲۴       ۵۷       لا تحسبن الذین کفروا معجزین فى الارض  وماوىهم النار  ولبس المصیر

۲۴       ۵۸       یایها الذین امنوا لیستـذنکم الذین ملکت ایمنکم والذین لم یبلغوا الحلم منکم ثلث مرت  من قبل صلوه الفجر وحین تضعون ثیابکم من الظهیره ومن بعد صلوه العشا  ثلث عورت لکم  لیس علیکم ولا علیهم جناح بعدهن  طوفون علیکم بعضکم على بعض  کذلک یبین الله لکم الایت  والله علیم حکیم

۲۴       ۵۹       واذا بلغ الاطفل منکم الحلم فلیستـذنوا کما استـذن الذین من قبلهم  کذلک یبین الله لکم ایته  والله علیم حکیم

۲۴       ۶۰       والقوعد من النسا التى لا یرجون نکاحا فلیس علیهن جناح ان یضعن ثیابهن غیر متبرجت بزینه  وان یستعففن خیر لهن  والله سمیع علیم

۲۴       ۶۱       لیس على الاعمى حرج ولا على الاعرج حرج ولا على المریض حرج ولا على انفسکم ان تاکلوا من بیوتکم او بیوت اباکم او بیوت امهتکم او بیوت اخونکم او بیوت اخوتکم او بیوت اعممکم او بیوت عمتکم او بیوت اخولکم او بیوت خلتکم او ما ملکتم مفاتحه او صدیقکم  لیس علیکم جناح ان تاکلوا جمیعا او اشتاتا  فاذا دخلتم بیوتا فسلموا على انفسکم تحیه من عند الله مبرکه طیبه  کذلک یبین الله لکم الایت لعلکم تعقلون

۲۴       ۶۲       انما المومنون الذین امنوا بالله ورسوله واذا کانوا معه على امر جامع لم یذهبوا حتى یستـذنوه  ان الذین یستـذنونک اولک الذین یومنون بالله ورسوله  فاذا استـذنوک لبعض شانهم فاذن لمن شت منهم واستغفر لهم الله  ان الله غفور رحیم

۲۴       ۶۳       لا تجعلوا دعا الرسول بینکم کدعا بعضکم بعضا  قد یعلم الله الذین یتسللون منکم لواذا  فلیحذر الذین یخالفون عن امره ان تصیبهم فتنه او یصیبهم عذاب الیم

۲۴       ۶۴       الا ان لله ما فى السموت والارض  قد یعلم ما انتم علیه ویوم یرجعون الیه فینبهم بما عملوا  والله بکل شی علیم

۲۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم تبارک الذى نزل الفرقان على عبده لیکون للعلمین نذیرا

۲۵       ۲       الذى له ملک السموت والارض ولم یتخذ ولدا ولم یکن له شریک فى الملک وخلق کل شی فقدره تقدیرا

۲۵       ۳       واتخذوا من دونه الهه لا یخلقون شیـا وهم یخلقون ولا یملکون لانفسهم ضرا ولا نفعا ولا یملکون موتا ولا حیوه ولا نشورا

۲۵       ۴       وقال الذین کفروا ان هذا الا افک افترىه واعانه علیه قوم اخرون  فقد جاو ظلما وزورا

۲۵       ۵       وقالوا اسطیر الاولین اکتتبها فهى تملى علیه بکره واصیلا

۲۵       ۶       قل انزله الذى یعلم السر فى السموت والارض  انه کان غفورا رحیما

۲۵       ۷       وقالوا مال هذا الرسول یاکل الطعام ویمشى فى الاسواق  لولا انزل الیه ملک فیکون معه نذیرا

۲۵       ۸       او یلقى الیه کنز او تکون له جنه یاکل منها  وقال الظلمون ان تتبعون الا رجلا مسحورا

۲۵       ۹       انظر کیف ضربوا لک الامثل فضلوا فلا یستطیعون سبیلا

۲۵       ۱۰       تبارک الذى ان شا جعل لک خیرا من ذلک جنت تجرى من تحتها الانهر ویجعل لک قصورا

۲۵       ۱۱       بل کذبوا بالساعه  واعتدنا لمن کذب بالساعه سعیرا

۲۵       ۱۲       اذا راتهم من مکان بعید سمعوا لها تغیظا وزفیرا

۲۵       ۱۳       واذا القوا منها مکانا ضیقا مقرنین دعوا هنالک ثبورا

۲۵       ۱۴       لا تدعوا الیوم ثبورا وحدا وادعوا ثبورا کثیرا

۲۵       ۱۵       قل اذلک خیر ام جنه الخلد التى وعد المتقون  کانت لهم جزا ومصیرا

۲۵       ۱۶       لهم فیها ما یشاون خلدین  کان على ربک وعدا مسـولا

۲۵       ۱۷       ویوم یحشرهم وما یعبدون من دون الله فیقول انتم اضللتم عبادى هولا ام هم ضلوا السبیل

۲۵       ۱۸       قالوا سبحنک ما کان ینبغى لنا ان نتخذ من دونک من اولیا ولکن متعتهم واباهم حتى نسوا الذکر وکانوا قوما بورا

۲۵       ۱۹       فقد کذبوکم بما تقولون فما تستطیعون صرفا ولا نصرا  ومن یظلم منکم نذقه عذابا کبیرا

۲۵       ۲۰       وما ارسلنا قبلک من المرسلین الا انهم لیاکلون الطعام ویمشون فى الاسواق  وجعلنا بعضکم لبعض فتنه اتصبرون  وکان ربک بصیرا

۲۵       ۲۱        وقال الذین لا یرجون لقانا لولا انزل علینا الملکه او نرى ربنا  لقد استکبروا فى انفسهم وعتو عتوا کبیرا

۲۵       ۲۲       یوم یرون الملکه لا بشرى یومذ للمجرمین ویقولون حجرا محجورا

۲۵       ۲۳       وقدمنا الى ما عملوا من عمل فجعلنه هبا منثورا

۲۵       ۲۴       اصحب الجنه یومذ خیر مستقرا واحسن مقیلا

۲۵       ۲۵       ویوم تشقق السما بالغمم ونزل الملکه تنزیلا

۲۵       ۲۶       الملک یومذ الحق للرحمن  وکان یوما على الکفرین عسیرا

۲۵       ۲۷       ویوم یعض الظالم على یدیه یقول یلیتنى اتخذت مع الرسول سبیلا

۲۵       ۲۸       یویلتى لیتنى لم اتخذ فلانا خلیلا

۲۵       ۲۹       لقد اضلنى عن الذکر بعد اذ جانى  وکان الشیطن للانسن خذولا

۲۵       ۳۰       وقال الرسول یرب ان قومى اتخذوا هذا القران مهجورا

۲۵       ۳۱       وکذلک جعلنا لکل نبى عدوا من المجرمین  وکفى بربک هادیا ونصیرا

۲۵       ۳۲       وقال الذین کفروا لولا نزل علیه القران جمله وحده  کذلک لنثبت به فوادک  ورتلنه ترتیلا

۲۵       ۳۳       ولا یاتونک بمثل الا جنک بالحق واحسن تفسیرا

۲۵       ۳۴       الذین یحشرون على وجوههم الى جهنم اولک شر مکانا واضل سبیلا

۲۵       ۳۵       ولقد اتینا موسى الکتب وجعلنا معه اخاه هرون وزیرا

۲۵       ۳۶       فقلنا اذهبا الى القوم الذین کذبوا بـایتنا فدمرنهم تدمیرا

۲۵       ۳۷       وقوم نوح لما کذبوا الرسل اغرقنهم وجعلنهم للناس ایه  واعتدنا للظلمین عذابا الیما

۲۵       ۳۸       وعادا وثمودا واصحب الرس وقرونا بین ذلک کثیرا

۲۵       ۳۹       وکلا ضربنا له الامثل  وکلا تبرنا تتبیرا

۲۵       ۴۰       ولقد اتوا على القریه التى امطرت مطر السو  افلم یکونوا یرونها  بل کانوا لا یرجون نشورا

۲۵       ۴۱       واذا راوک ان یتخذونک الا هزوا اهذا الذى بعث الله رسولا

۲۵       ۴۲       ان کاد لیضلنا عن الهتنا لولا ان صبرنا علیها  وسوف یعلمون حین یرون العذاب من اضل سبیلا

۲۵       ۴۳       اریت من اتخذ الهه هوىه افانت تکون علیه وکیلا

۲۵       ۴۴       ام تحسب ان اکثرهم یسمعون او یعقلون  ان هم الا کالانعم  بل هم اضل سبیلا

۲۵       ۴۵       الم تر الى ربک کیف مد الظل ولو شا لجعله ساکنا ثم جعلنا الشمس علیه دلیلا

۲۵       ۴۶       ثم قبضنه الینا قبضا یسیرا

۲۵       ۴۷       وهو الذى جعل لکم الیل لباسا والنوم سباتا وجعل النهار نشورا

۲۵       ۴۸       وهو الذى ارسل الریح بشرا بین یدى رحمته  وانزلنا من السما ما طهورا

۲۵       ۴۹       لنحۦى به بلده میتا ونسقیه مما خلقنا انعما واناسى کثیرا

۲۵       ۵۰       ولقد صرفنه بینهم لیذکروا فابى اکثر الناس الا کفورا

۲۵       ۵۱       ولو شنا لبعثنا فى کل قریه نذیرا

۲۵       ۵۲       فلا تطع الکفرین وجهدهم به جهادا کبیرا

۲۵       ۵۳        وهو الذى مرج البحرین هذا عذب فرات وهذا ملح اجاج وجعل بینهما برزخا وحجرا محجورا

۲۵       ۵۴       وهو الذى خلق من الما بشرا فجعله نسبا وصهرا  وکان ربک قدیرا

۲۵       ۵۵       ویعبدون من دون الله ما لا ینفعهم ولا یضرهم  وکان الکافر على ربه ظهیرا

۲۵       ۵۶       وما ارسلنک الا مبشرا ونذیرا

۲۵       ۵۷       قل ما اسـلکم علیه من اجر الا من شا ان یتخذ الى ربه سبیلا

۲۵       ۵۸       وتوکل على الحى الذى لا یموت وسبح بحمده  وکفى به بذنوب عباده خبیرا

۲۵       ۵۹       الذى خلق السموت والارض وما بینهما فى سته ایام ثم استوى على العرش  الرحمن فسـل به خبیرا

۲۵       ۶۰       واذا قیل لهم اسجدوا للرحمن قالوا وما الرحمن انسجد لما تامرنا وزادهم نفورا ۩

۲۵       ۶۱       تبارک الذى جعل فى السما بروجا وجعل فیها سرجا وقمرا منیرا

۲۵       ۶۲       وهو الذى جعل الیل والنهار خلفه لمن اراد ان یذکر او اراد شکورا

۲۵       ۶۳       وعباد الرحمن الذین یمشون على الارض هونا واذا خاطبهم الجهلون قالوا سلما

۲۵       ۶۴       والذین یبیتون لربهم سجدا وقیما

۲۵       ۶۵       والذین یقولون ربنا اصرف عنا عذاب جهنم  ان عذابها کان غراما

۲۵       ۶۶       انها سات مستقرا ومقاما

۲۵       ۶۷       والذین اذا انفقوا لم یسرفوا ولم یقتروا وکان بین ذلک قواما

۲۵       ۶۸       والذین لا یدعون مع الله الها اخر ولا یقتلون النفس التى حرم الله الا بالحق ولا یزنون  ومن یفعل ذلک یلق اثاما

۲۵       ۶۹       یضعف له العذاب یوم القیمه ویخلد فیه مهانا

۲۵       ۷۰       الا من تاب وامن وعمل عملا صلحا فاولک یبدل الله سیـاتهم حسنت  وکان الله غفورا رحیما

۲۵       ۷۱       ومن تاب وعمل صلحا فانه یتوب الى الله متابا

۲۵       ۷۲       والذین لا یشهدون الزور واذا مروا باللغو مروا کراما

۲۵       ۷۳       والذین اذا ذکروا بـایت ربهم لم یخروا علیها صما وعمیانا

۲۵       ۷۴       والذین یقولون ربنا هب لنا من ازوجنا وذریتنا قره اعین واجعلنا للمتقین اماما

۲۵       ۷۵       اولک یجزون الغرفه بما صبروا ویلقون فیها تحیه وسلما

۲۵       ۷۶       خلدین فیها  حسنت مستقرا ومقاما

۲۵       ۷۷       قل ما یعبوا بکم ربى لولا دعاوکم  فقد کذبتم فسوف یکون لزاما

۲۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم طسم

۲۶       ۲       تلک ایت الکتب المبین

۲۶       ۳       لعلک بخع نفسک الا یکونوا مومنین

۲۶       ۴       ان نشا ننزل علیهم من السما ایه فظلت اعنقهم لها خضعین

۲۶       ۵       وما یاتیهم من ذکر من الرحمن محدث الا کانوا عنه معرضین

۲۶       ۶       فقد کذبوا فسیاتیهم انبوا ما کانوا به یستهزون

۲۶       ۷       اولم یروا الى الارض کم انبتنا فیها من کل زوج کریم

۲۶       ۸       ان فى ذلک لایه  وما کان اکثرهم مومنین

۲۶       ۹       وان ربک لهو العزیز الرحیم

۲۶       ۱۰       واذ نادى ربک موسى ان ات القوم الظلمین

۲۶       ۱۱       قوم فرعون  الا یتقون

۲۶       ۱۲       قال رب انى اخاف ان یکذبون

۲۶       ۱۳       ویضیق صدرى ولا ینطلق لسانى فارسل الى هرون

۲۶       ۱۴       ولهم على ذنب فاخاف ان یقتلون

۲۶       ۱۵       قال کلا  فاذهبا بـایتنا  انا معکم مستمعون

۲۶       ۱۶       فاتیا فرعون فقولا انا رسول رب العلمین

۲۶       ۱۷       ان ارسل معنا بنى اسریل

۲۶       ۱۸       قال الم نربک فینا ولیدا ولبثت فینا من عمرک سنین

۲۶       ۱۹       وفعلت فعلتک التى فعلت وانت من الکفرین

۲۶       ۲۰       قال فعلتها اذا وانا من الضالین

۲۶       ۲۱       ففررت منکم لما خفتکم فوهب لى ربى حکما وجعلنى من المرسلین

۲۶       ۲۲       وتلک نعمه تمنها على ان عبدت بنى اسریل

۲۶       ۲۳       قال فرعون وما رب العلمین

۲۶       ۲۴       قال رب السموت والارض وما بینهما  ان کنتم موقنین

۲۶       ۲۵       قال لمن حوله الا تستمعون

۲۶       ۲۶       قال ربکم ورب اباکم الاولین

۲۶       ۲۷       قال ان رسولکم الذى ارسل الیکم لمجنون

۲۶       ۲۸       قال رب المشرق والمغرب وما بینهما  ان کنتم تعقلون

۲۶       ۲۹       قال لن اتخذت الها غیرى لاجعلنک من المسجونین

۲۶       ۳۰       قال اولو جتک بشی مبین

۲۶       ۳۱       قال فات به ان کنت من الصدقین

۲۶       ۳۲       فالقى عصاه فاذا هى ثعبان مبین

۲۶       ۳۳       ونزع یده فاذا هى بیضا للنظرین

۲۶       ۳۴       قال للملا حوله ان هذا لسحر علیم

۲۶       ۳۵       یرید ان یخرجکم من ارضکم بسحره فماذا تامرون

۲۶       ۳۶       قالوا ارجه واخاه وابعث فى المدان حشرین

۲۶       ۳۷       یاتوک بکل سحار علیم

۲۶       ۳۸       فجمع السحره لمیقت یوم معلوم

۲۶       ۳۹       وقیل للناس هل انتم مجتمعون

۲۶       ۴۰       لعلنا نتبع السحره ان کانوا هم الغلبین

۲۶       ۴۱       فلما جا السحره قالوا لفرعون ان لنا لاجرا ان کنا نحن الغلبین

۲۶       ۴۲       قال نعم وانکم اذا لمن المقربین

۲۶       ۴۳       قال لهم موسى القوا ما انتم ملقون

۲۶       ۴۴       فالقوا حبالهم وعصیهم وقالوا بعزه فرعون انا لنحن الغلبون

۲۶       ۴۵       فالقى موسى عصاه فاذا هى تلقف ما یافکون

۲۶       ۴۶       فالقى السحره سجدین

۲۶       ۴۷       قالوا امنا برب العلمین

۲۶       ۴۸       رب موسى وهرون

۲۶       ۴۹       قال امنتم له قبل ان اذن لکم  انه لکبیرکم الذى علمکم السحر فلسوف تعلمون  لاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلف ولاصلبنکم اجمعین

۲۶       ۵۰       قالوا لا ضیر  انا الى ربنا منقلبون

۲۶       ۵۱       انا نطمع ان یغفر لنا ربنا خطینا ان کنا اول المومنین

۲۶       ۵۲        واوحینا الى موسى ان اسر بعبادى انکم متبعون

۲۶       ۵۳       فارسل فرعون فى المدان حشرین

۲۶       ۵۴       ان هولا لشرذمه قلیلون

۲۶       ۵۵       وانهم لنا لغاظون

۲۶       ۵۶       وانا لجمیع حذرون

۲۶       ۵۷       فاخرجنهم من جنت وعیون

۲۶       ۵۸       وکنوز ومقام کریم

۲۶       ۵۹       کذلک واورثنها بنى اسریل

۲۶       ۶۰       فاتبعوهم مشرقین

۲۶       ۶۱       فلما ترا الجمعان قال اصحب موسى انا لمدرکون

۲۶       ۶۲       قال کلا  ان معى ربى سیهدین

۲۶       ۶۳       فاوحینا الى موسى ان اضرب بعصاک البحر  فانفلق فکان کل فرق کالطود العظیم

۲۶       ۶۴       وازلفنا ثم الاخرین

۲۶       ۶۵       وانجینا موسى ومن معه اجمعین

۲۶       ۶۶       ثم اغرقنا الاخرین

۲۶       ۶۷       ان فى ذلک لایه  وما کان اکثرهم مومنین

۲۶       ۶۸       وان ربک لهو العزیز الرحیم

۲۶       ۶۹       واتل علیهم نبا ابرهیم

۲۶       ۷۰       اذ قال لابیه وقومه ما تعبدون

۲۶       ۷۱       قالوا نعبد اصناما فنظل لها عکفین

۲۶       ۷۲       قال هل یسمعونکم اذ تدعون

۲۶       ۷۳       او ینفعونکم او یضرون

۲۶       ۷۴       قالوا بل وجدنا ابانا کذلک یفعلون

۲۶       ۷۵       قال افریتم ما کنتم تعبدون

۲۶       ۷۶       انتم واباوکم الاقدمون

۲۶       ۷۷       فانهم عدو لى الا رب العلمین

۲۶       ۷۸       الذى خلقنى فهو یهدین

۲۶       ۷۹       والذى هو یطعمنى ویسقین

۲۶       ۸۰       واذا مرضت فهو یشفین

۲۶       ۸۱       والذى یمیتنى ثم یحیین

۲۶       ۸۲       والذى اطمع ان یغفر لى خطیـتى یوم الدین

۲۶       ۸۳       رب هب لى حکما والحقنى بالصلحین

۲۶       ۸۴       واجعل لى لسان صدق فى الاخرین

۲۶       ۸۵       واجعلنى من ورثه جنه النعیم

۲۶       ۸۶       واغفر لابى انه کان من الضالین

۲۶       ۸۷       ولا تخزنى یوم یبعثون

۲۶       ۸۸       یوم لا ینفع مال ولا بنون

۲۶       ۸۹       الا من اتى الله بقلب سلیم

۲۶       ۹۰       وازلفت الجنه للمتقین

۲۶       ۹۱       وبرزت الجحیم للغاوین

۲۶       ۹۲       وقیل لهم این ما کنتم تعبدون

۲۶       ۹۳       من دون الله هل ینصرونکم او ینتصرون

۲۶       ۹۴       فکبکبوا فیها هم والغاوۥن

۲۶       ۹۵       وجنود ابلیس اجمعون

۲۶       ۹۶       قالوا وهم فیها یختصمون

۲۶       ۹۷       تالله ان کنا لفى ضلل مبین

۲۶       ۹۸       اذ نسویکم برب العلمین

۲۶       ۹۹       وما اضلنا الا المجرمون

۲۶       ۱۰۰       فما لنا من شفعین

۲۶       ۱۰۱       ولا صدیق حمیم

۲۶       ۱۰۲       فلو ان لنا کره فنکون من المومنین

۲۶       ۱۰۳       ان فى ذلک لایه  وما کان اکثرهم مومنین

۲۶       ۱۰۴       وان ربک لهو العزیز الرحیم

۲۶       ۱۰۵       کذبت قوم نوح المرسلین

۲۶       ۱۰۶       اذ قال لهم اخوهم نوح الا تتقون

۲۶       ۱۰۷       انى لکم رسول امین

۲۶       ۱۰۸       فاتقوا الله واطیعون

۲۶       ۱۰۹       وما اسـلکم علیه من اجر  ان اجرى الا على رب العلمین

۲۶       ۱۱۰       فاتقوا الله واطیعون

۲۶       ۱۱۱        قالوا انومن لک واتبعک الارذلون

۲۶       ۱۱۲       قال وما علمى بما کانوا یعملون

۲۶       ۱۱۳       ان حسابهم الا على ربى  لو تشعرون

۲۶       ۱۱۴       وما انا بطارد المومنین

۲۶       ۱۱۵       ان انا الا نذیر مبین

۲۶       ۱۱۶       قالوا لن لم تنته ینوح لتکونن من المرجومین

۲۶       ۱۱۷       قال رب ان قومى کذبون

۲۶       ۱۱۸       فافتح بینى وبینهم فتحا ونجنى ومن معى من المومنین

۲۶       ۱۱۹       فانجینه ومن معه فى الفلک المشحون

۲۶       ۱۲۰       ثم اغرقنا بعد الباقین

۲۶       ۱۲۱       ان فى ذلک لایه  وما کان اکثرهم مومنین

۲۶       ۱۲۲       وان ربک لهو العزیز الرحیم

۲۶       ۱۲۳       کذبت عاد المرسلین

۲۶       ۱۲۴       اذ قال لهم اخوهم هود الا تتقون

۲۶       ۱۲۵       انى لکم رسول امین

۲۶       ۱۲۶       فاتقوا الله واطیعون

۲۶       ۱۲۷       وما اسـلکم علیه من اجر  ان اجرى الا على رب العلمین

۲۶       ۱۲۸       اتبنون بکل ریع ایه تعبثون

۲۶       ۱۲۹       وتتخذون مصانع لعلکم تخلدون

۲۶       ۱۳۰       واذا بطشتم بطشتم جبارین

۲۶       ۱۳۱       فاتقوا الله واطیعون

۲۶       ۱۳۲       واتقوا الذى امدکم بما تعلمون

۲۶       ۱۳۳       امدکم بانعم وبنین

۲۶       ۱۳۴       وجنت وعیون

۲۶       ۱۳۵       انى اخاف علیکم عذاب یوم عظیم

۲۶       ۱۳۶       قالوا سوا علینا اوعظت ام لم تکن من الوعظین

۲۶       ۱۳۷       ان هذا الا خلق الاولین

۲۶       ۱۳۸       وما نحن بمعذبین

۲۶       ۱۳۹       فکذبوه فاهلکنهم  ان فى ذلک لایه  وما کان اکثرهم مومنین

۲۶       ۱۴۰       وان ربک لهو العزیز الرحیم

۲۶       ۱۴۱       کذبت ثمود المرسلین

۲۶       ۱۴۲       اذ قال لهم اخوهم صلح الا تتقون

۲۶       ۱۴۳       انى لکم رسول امین

۲۶       ۱۴۴       فاتقوا الله واطیعون

۲۶       ۱۴۵       وما اسـلکم علیه من اجر  ان اجرى الا على رب العلمین

۲۶       ۱۴۶       اتترکون فى ما ههنا امنین

۲۶       ۱۴۷       فى جنت وعیون

۲۶       ۱۴۸       وزروع ونخل طلعها هضیم

۲۶       ۱۴۹       وتنحتون من الجبال بیوتا فرهین

۲۶       ۱۵۰       فاتقوا الله واطیعون

۲۶       ۱۵۱       ولا تطیعوا امر المسرفین

۲۶       ۱۵۲       الذین یفسدون فى الارض ولا یصلحون

۲۶       ۱۵۳       قالوا انما انت من المسحرین

۲۶       ۱۵۴       ما انت الا بشر مثلنا فات بـایه ان کنت من الصدقین

۲۶       ۱۵۵       قال هذه ناقه لها شرب ولکم شرب یوم معلوم

۲۶       ۱۵۶       ولا تمسوها بسو فیاخذکم عذاب یوم عظیم

۲۶       ۱۵۷       فعقروها فاصبحوا ندمین

۲۶       ۱۵۸       فاخذهم العذاب  ان فى ذلک لایه  وما کان اکثرهم مومنین

۲۶       ۱۵۹       وان ربک لهو العزیز الرحیم

۲۶       ۱۶۰       کذبت قوم لوط المرسلین

۲۶       ۱۶۱       اذ قال لهم اخوهم لوط الا تتقون

۲۶       ۱۶۲       انى لکم رسول امین

۲۶       ۱۶۳       فاتقوا الله واطیعون

۲۶       ۱۶۴       وما اسـلکم علیه من اجر  ان اجرى الا على رب العلمین

۲۶       ۱۶۵       اتاتون الذکران من العلمین

۲۶       ۱۶۶       وتذرون ما خلق لکم ربکم من ازوجکم  بل انتم قوم عادون

۲۶       ۱۶۷       قالوا لن لم تنته یلوط لتکونن من المخرجین

۲۶       ۱۶۸       قال انى لعملکم من القالین

۲۶       ۱۶۹       رب نجنى واهلى مما یعملون

۲۶       ۱۷۰       فنجینه واهله اجمعین

۲۶       ۱۷۱       الا عجوزا فى الغبرین

۲۶       ۱۷۲       ثم دمرنا الاخرین

۲۶       ۱۷۳       وامطرنا علیهم مطرا  فسا مطر المنذرین

۲۶       ۱۷۴       ان فى ذلک لایه  وما کان اکثرهم مومنین

۲۶       ۱۷۵       وان ربک لهو العزیز الرحیم

۲۶       ۱۷۶       کذب اصحب لـیکه المرسلین

۲۶       ۱۷۷       اذ قال لهم شعیب الا تتقون

۲۶       ۱۷۸       انى لکم رسول امین

۲۶       ۱۷۹       فاتقوا الله واطیعون

۲۶       ۱۸۰       وما اسـلکم علیه من اجر  ان اجرى الا على رب العلمین

۲۶       ۱۸۱        اوفوا الکیل ولا تکونوا من المخسرین

۲۶       ۱۸۲       وزنوا بالقسطاس المستقیم

۲۶       ۱۸۳       ولا تبخسوا الناس اشیاهم ولا تعثوا فى الارض مفسدین

۲۶       ۱۸۴       واتقوا الذى خلقکم والجبله الاولین

۲۶       ۱۸۵       قالوا انما انت من المسحرین

۲۶       ۱۸۶       وما انت الا بشر مثلنا وان نظنک لمن الکذبین

۲۶       ۱۸۷       فاسقط علینا کسفا من السما ان کنت من الصدقین

۲۶       ۱۸۸       قال ربى اعلم بما تعملون

۲۶       ۱۸۹       فکذبوه فاخذهم عذاب یوم الظله  انه کان عذاب یوم عظیم

۲۶       ۱۹۰       ان فى ذلک لایه  وما کان اکثرهم مومنین

۲۶       ۱۹۱       وان ربک لهو العزیز الرحیم

۲۶       ۱۹۲       وانه لتنزیل رب العلمین

۲۶       ۱۹۳       نزل به الروح الامین

۲۶       ۱۹۴       على قلبک لتکون من المنذرین

۲۶       ۱۹۵       بلسان عربى مبین

۲۶       ۱۹۶       وانه لفى زبر الاولین

۲۶       ۱۹۷       اولم یکن لهم ایه ان یعلمه علموا بنى اسریل

۲۶       ۱۹۸       ولو نزلنه على بعض الاعجمین

۲۶       ۱۹۹       فقراه علیهم ما کانوا به مومنین

۲۶       ۲۰۰       کذلک سلکنه فى قلوب المجرمین

۲۶       ۲۰۱       لا یومنون به حتى یروا العذاب الالیم

۲۶       ۲۰۲       فیاتیهم بغته وهم لا یشعرون

۲۶       ۲۰۳       فیقولوا هل نحن منظرون

۲۶       ۲۰۴       افبعذابنا یستعجلون

۲۶       ۲۰۵       افریت ان متعنهم سنین

۲۶       ۲۰۶       ثم جاهم ما کانوا یوعدون

۲۶       ۲۰۷       ما اغنى عنهم ما کانوا یمتعون

۲۶       ۲۰۸       وما اهلکنا من قریه الا لها منذرون

۲۶       ۲۰۹       ذکرى وما کنا ظلمین

۲۶       ۲۱۰       وما تنزلت به الشیطین

۲۶       ۲۱۱       وما ینبغى لهم وما یستطیعون

۲۶       ۲۱۲       انهم عن السمع لمعزولون

۲۶       ۲۱۳       فلا تدع مع الله الها اخر فتکون من المعذبین

۲۶       ۲۱۴       وانذر عشیرتک الاقربین

۲۶       ۲۱۵       واخفض جناحک لمن اتبعک من المومنین

۲۶       ۲۱۶       فان عصوک فقل انى بری مما تعملون

۲۶       ۲۱۷       وتوکل على العزیز الرحیم

۲۶       ۲۱۸       الذى یرىک حین تقوم

۲۶       ۲۱۹       وتقلبک فى السجدین

۲۶       ۲۲۰       انه هو السمیع العلیم

۲۶       ۲۲۱       هل انبکم على من تنزل الشیطین

۲۶       ۲۲۲       تنزل على کل افاک اثیم

۲۶       ۲۲۳       یلقون السمع واکثرهم کذبون

۲۶       ۲۲۴       والشعرا یتبعهم الغاوۥن

۲۶       ۲۲۵       الم تر انهم فى کل واد یهیمون

۲۶       ۲۲۶       وانهم یقولون ما لا یفعلون

۲۶       ۲۲۷       الا الذین امنوا وعملوا الصلحت وذکروا الله کثیرا وانتصروا من بعد ما ظلموا  وسیعلم الذین ظلموا اى منقلب ینقلبون

۲۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم طس  تلک ایت القران وکتاب مبین

۲۷       ۲       هدى وبشرى للمومنین

۲۷       ۳       الذین یقیمون الصلوه ویوتون الزکوه وهم بالاخره هم یوقنون

۲۷       ۴       ان الذین لا یومنون بالاخره زینا لهم اعملهم فهم یعمهون

۲۷       ۵       اولک الذین لهم سو العذاب وهم فى الاخره هم الاخسرون

۲۷       ۶       وانک لتلقى القران من لدن حکیم علیم

۲۷       ۷       اذ قال موسى لاهله انى انست نارا سـاتیکم منها بخبر او اتیکم بشهاب قبس لعلکم تصطلون

۲۷       ۸       فلما جاها نودى ان بورک من فى النار ومن حولها وسبحن الله رب العلمین

۲۷       ۹       یموسى انه انا الله العزیز الحکیم

۲۷       ۱۰       والق عصاک  فلما راها تهتز کانها جان ولى مدبرا ولم یعقب  یموسى لا تخف انى لا یخاف لدى المرسلون

۲۷       ۱۱       الا من ظلم ثم بدل حسنا بعد سو فانى غفور رحیم

۲۷       ۱۲       وادخل یدک فى جیبک تخرج بیضا من غیر سو  فى تسع ایت الى فرعون وقومه  انهم کانوا قوما فسقین

۲۷       ۱۳       فلما جاتهم ایتنا مبصره قالوا هذا سحر مبین

۲۷       ۱۴       وجحدوا بها واستیقنتها انفسهم ظلما وعلوا  فانظر کیف کان عقبه المفسدین

۲۷       ۱۵       ولقد اتینا داوۥد وسلیمن علما  وقالا الحمد لله الذى فضلنا على کثیر من عباده المومنین

۲۷       ۱۶       وورث سلیمن داوۥد  وقال یایها الناس علمنا منطق الطیر واوتینا من کل شی  ان هذا لهو الفضل المبین

۲۷       ۱۷       وحشر لسلیمن جنوده من الجن والانس والطیر فهم یوزعون

۲۷       ۱۸       حتى اذا اتوا على واد النمل قالت نمله یایها النمل ادخلوا مسکنکم لا یحطمنکم سلیمن وجنوده وهم لا یشعرون

۲۷       ۱۹       فتبسم ضاحکا من قولها وقال رب اوزعنى ان اشکر نعمتک التى انعمت على وعلى ولدى وان اعمل صلحا ترضىه وادخلنى برحمتک فى عبادک الصلحین

۲۷       ۲۰       وتفقد الطیر فقال ما لى لا ارى الهدهد ام کان من الغابین

۲۷       ۲۱       لاعذبنه عذابا شدیدا او لااذبحنه او لیاتینى بسلطن مبین

۲۷       ۲۲       فمکث غیر بعید فقال احطت بما لم تحط به وجتک من سبا بنبا یقین

۲۷       ۲۳       انى وجدت امراه تملکهم واوتیت من کل شی ولها عرش عظیم

۲۷       ۲۴       وجدتها وقومها یسجدون للشمس من دون الله وزین لهم الشیطن اعملهم فصدهم عن السبیل فهم لا یهتدون

۲۷       ۲۵       الا یسجدوا لله الذى یخرج الخب فى السموت والارض ویعلم ما تخفون وما تعلنون

۲۷       ۲۶       الله لا اله الا هو رب العرش العظیم ۩

۲۷       ۲۷        قال سننظر اصدقت ام کنت من الکذبین

۲۷       ۲۸       اذهب بکتبى هذا فالقه الیهم ثم تول عنهم فانظر ماذا یرجعون

۲۷       ۲۹       قالت یایها الملوا انى القى الى کتب کریم

۲۷       ۳۰       انه من سلیمن وانه بسم الله الرحمن الرحیم

۲۷       ۳۱       الا تعلوا على واتونى مسلمین

۲۷       ۳۲       قالت یایها الملوا افتونى فى امرى ما کنت قاطعه امرا حتى تشهدون

۲۷       ۳۳       قالوا نحن اولوا قوه واولوا باس شدید والامر الیک فانظرى ماذا تامرین

۲۷       ۳۴       قالت ان الملوک اذا دخلوا قریه افسدوها وجعلوا اعزه اهلها اذله  وکذلک یفعلون

۲۷       ۳۵       وانى مرسله الیهم بهدیه فناظره بم یرجع المرسلون

۲۷       ۳۶       فلما جا سلیمن قال اتمدونن بمال فما اتىن الله خیر مما اتىکم بل انتم بهدیتکم تفرحون

۲۷       ۳۷       ارجع الیهم فلناتینهم بجنود لا قبل لهم بها ولنخرجنهم منها اذله وهم صغرون

۲۷       ۳۸       قال یایها الملوا ایکم یاتینى بعرشها قبل ان یاتونى مسلمین

۲۷       ۳۹       قال عفریت من الجن انا اتیک به قبل ان تقوم من مقامک  وانى علیه لقوى امین

۲۷       ۴۰       قال الذى عنده علم من الکتب انا اتیک به قبل ان یرتد الیک طرفک  فلما راه مستقرا عنده قال هذا من فضل ربى لیبلونى اشکر ام اکفر  ومن شکر فانما یشکر لنفسه  ومن کفر فان ربى غنى کریم

۲۷       ۴۱       قال نکروا لها عرشها ننظر اتهتدى ام تکون من الذین لا یهتدون

۲۷       ۴۲       فلما جات قیل اهکذا عرشک  قالت کانه هو  واوتینا العلم من قبلها وکنا مسلمین

۲۷       ۴۳       وصدها ما کانت تعبد من دون الله  انها کانت من قوم کفرین

۲۷       ۴۴       قیل لها ادخلى الصرح  فلما راته حسبته لجه وکشفت عن ساقیها  قال انه صرح ممرد من قواریر  قالت رب انى ظلمت نفسى واسلمت مع سلیمن لله رب العلمین

۲۷       ۴۵       ولقد ارسلنا الى ثمود اخاهم صلحا ان اعبدوا الله فاذا هم فریقان یختصمون

۲۷       ۴۶       قال یقوم لم تستعجلون بالسیه قبل الحسنه  لولا تستغفرون الله لعلکم ترحمون

۲۷       ۴۷       قالوا اطیرنا بک وبمن معک  قال طرکم عند الله  بل انتم قوم تفتنون

۲۷       ۴۸       وکان فى المدینه تسعه رهط یفسدون فى الارض ولا یصلحون

۲۷       ۴۹       قالوا تقاسموا بالله لنبیتنه واهله ثم لنقولن لولیه ما شهدنا مهلک اهله وانا لصدقون

۲۷       ۵۰       ومکروا مکرا ومکرنا مکرا وهم لا یشعرون

۲۷       ۵۱       فانظر کیف کان عقبه مکرهم انا دمرنهم وقومهم اجمعین

۲۷       ۵۲       فتلک بیوتهم خاویه بما ظلموا  ان فى ذلک لایه لقوم یعلمون

۲۷       ۵۳       وانجینا الذین امنوا وکانوا یتقون

۲۷       ۵۴       ولوطا اذ قال لقومه اتاتون الفحشه وانتم تبصرون

۲۷       ۵۵       انکم لتاتون الرجال شهوه من دون النسا  بل انتم قوم تجهلون

۲۷       ۵۶        فما کان جواب قومه الا ان قالوا اخرجوا ال لوط من قریتکم  انهم اناس یتطهرون

۲۷       ۵۷       فانجینه واهله الا امراته قدرنها من الغبرین

۲۷       ۵۸       وامطرنا علیهم مطرا  فسا مطر المنذرین

۲۷       ۵۹       قل الحمد لله وسلم على عباده الذین اصطفى  الله خیر اما یشرکون

۲۷       ۶۰       امن خلق السموت والارض وانزل لکم من السما ما فانبتنا به حداق ذات بهجه ما کان لکم ان تنبتوا شجرها  اله مع الله  بل هم قوم یعدلون

۲۷       ۶۱       امن جعل الارض قرارا وجعل خللها انهرا وجعل لها روسى وجعل بین البحرین حاجزا  اله مع الله  بل اکثرهم لا یعلمون

۲۷       ۶۲       امن یجیب المضطر اذا دعاه ویکشف السو ویجعلکم خلفا الارض  اله مع الله  قلیلا ما تذکرون

۲۷       ۶۳       امن یهدیکم فى ظلمت البر والبحر ومن یرسل الریح بشرا بین یدى رحمته  اله مع الله  تعلى الله عما یشرکون

۲۷       ۶۴       امن یبدوا الخلق ثم یعیده ومن یرزقکم من السما والارض  اله مع الله  قل هاتوا برهنکم ان کنتم صدقین

۲۷       ۶۵       قل لا یعلم من فى السموت والارض الغیب الا الله  وما یشعرون ایان یبعثون

۲۷       ۶۶       بل ادرک علمهم فى الاخره  بل هم فى شک منها  بل هم منها عمون

۲۷       ۶۷       وقال الذین کفروا اذا کنا تربا واباونا انا لمخرجون

۲۷       ۶۸       لقد وعدنا هذا نحن واباونا من قبل ان هذا الا اسطیر الاولین

۲۷       ۶۹       قل سیروا فى الارض فانظروا کیف کان عقبه المجرمین

۲۷       ۷۰       ولا تحزن علیهم ولا تکن فى ضیق مما یمکرون

۲۷       ۷۱       ویقولون متى هذا الوعد ان کنتم صدقین

۲۷       ۷۲       قل عسى ان یکون ردف لکم بعض الذى تستعجلون

۲۷       ۷۳       وان ربک لذو فضل على الناس ولکن اکثرهم لا یشکرون

۲۷       ۷۴       وان ربک لیعلم ما تکن صدورهم وما یعلنون

۲۷       ۷۵       وما من غابه فى السما والارض الا فى کتب مبین

۲۷       ۷۶       ان هذا القران یقص على بنى اسریل اکثر الذى هم فیه یختلفون

۲۷       ۷۷       وانه لهدى ورحمه للمومنین

۲۷       ۷۸       ان ربک یقضى بینهم بحکمه  وهو العزیز العلیم

۲۷       ۷۹       فتوکل على الله  انک على الحق المبین

۲۷       ۸۰       انک لا تسمع الموتى ولا تسمع الصم الدعا اذا ولوا مدبرین

۲۷       ۸۱       وما انت بهدى العمى عن ضللتهم  ان تسمع الا من یومن بـایتنا فهم مسلمون

۲۷       ۸۲        واذا وقع القول علیهم اخرجنا لهم دابه من الارض تکلمهم ان الناس کانوا بـایتنا لا یوقنون

۲۷       ۸۳       ویوم نحشر من کل امه فوجا ممن یکذب بـایتنا فهم یوزعون

۲۷       ۸۴       حتى اذا جاو قال اکذبتم بـایتى ولم تحیطوا بها علما اماذا کنتم تعملون

۲۷       ۸۵       ووقع القول علیهم بما ظلموا فهم لا ینطقون

۲۷       ۸۶       الم یروا انا جعلنا الیل لیسکنوا فیه والنهار مبصرا  ان فى ذلک لایت لقوم یومنون

۲۷       ۸۷       ویوم ینفخ فى الصور ففزع من فى السموت ومن فى الارض الا من شا الله  وکل اتوه دخرین

۲۷       ۸۸       وترى الجبال تحسبها جامده وهى تمر مر السحاب  صنع الله الذى اتقن کل شی  انه خبیر بما تفعلون

۲۷       ۸۹       من جا بالحسنه فله خیر منها وهم من فزع یومذ امنون

۲۷       ۹۰       ومن جا بالسیه فکبت وجوههم فى النار هل تجزون الا ما کنتم تعملون

۲۷       ۹۱       انما امرت ان اعبد رب هذه البلده الذى حرمها وله کل شی  وامرت ان اکون من المسلمین

۲۷       ۹۲       وان اتلوا القران  فمن اهتدى فانما یهتدى لنفسه  ومن ضل فقل انما انا من المنذرین

۲۷       ۹۳       وقل الحمد لله سیریکم ایته فتعرفونها  وما ربک بغفل عما تعملون

۲۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم طسم

۲۸       ۲       تلک ایت الکتب المبین

۲۸       ۳       نتلوا علیک من نبا موسى وفرعون بالحق لقوم یومنون

۲۸       ۴       ان فرعون علا فى الارض وجعل اهلها شیعا یستضعف طافه منهم یذبح ابناهم ویستحی نساهم  انه کان من المفسدین

۲۸       ۵       ونرید ان نمن على الذین استضعفوا فى الارض ونجعلهم امه ونجعلهم الورثین

۲۸       ۶       ونمکن لهم فى الارض ونرى فرعون وهمن وجنودهما منهم ما کانوا یحذرون

۲۸       ۷       واوحینا الى ام موسى ان ارضعیه  فاذا خفت علیه فالقیه فى الیم ولا تخافى ولا تحزنى  انا رادوه الیک وجاعلوه من المرسلین

۲۸       ۸       فالتقطه ال فرعون لیکون لهم عدوا وحزنا  ان فرعون وهمن وجنودهما کانوا خطـین

۲۸       ۹       وقالت امرات فرعون قرت عین لى ولک  لا تقتلوه عسى ان ینفعنا او نتخذه ولدا وهم لا یشعرون

۲۸       ۱۰       واصبح فواد ام موسى فرغا  ان کادت لتبدى به لولا ان ربطنا على قلبها لتکون من المومنین

۲۸       ۱۱       وقالت لاخته قصیه  فبصرت به عن جنب وهم لا یشعرون

۲۸       ۱۲        وحرمنا علیه المراضع من قبل فقالت هل ادلکم على اهل بیت یکفلونه لکم وهم له نصحون

۲۸       ۱۳       فرددنه الى امه کى تقر عینها ولا تحزن ولتعلم ان وعد الله حق ولکن اکثرهم لا یعلمون

۲۸       ۱۴       ولما بلغ اشده واستوى اتینه حکما وعلما  وکذلک نجزى المحسنین

۲۸       ۱۵       ودخل المدینه على حین غفله من اهلها فوجد فیها رجلین یقتتلان هذا من شیعته وهذا من عدوه  فاستغثه الذى من شیعته على الذى من عدوه فوکزه موسى فقضى علیه  قال هذا من عمل الشیطن  انه عدو مضل مبین

۲۸       ۱۶       قال رب انى ظلمت نفسى فاغفر لى فغفر له  انه هو الغفور الرحیم

۲۸       ۱۷       قال رب بما انعمت على فلن اکون ظهیرا للمجرمین

۲۸       ۱۸       فاصبح فى المدینه خافا یترقب فاذا الذى استنصره بالامس یستصرخه  قال له موسى انک لغوى مبین

۲۸       ۱۹       فلما ان اراد ان یبطش بالذى هو عدو لهما قال یموسى اترید ان تقتلنى کما قتلت نفسا بالامس  ان ترید الا ان تکون جبارا فى الارض وما ترید ان تکون من المصلحین

۲۸       ۲۰       وجا رجل من اقصا المدینه یسعى قال یموسى ان الملا یاتمرون بک لیقتلوک فاخرج انى لک من النصحین

۲۸       ۲۱       فخرج منها خافا یترقب  قال رب نجنى من القوم الظلمین

۲۸       ۲۲       ولما توجه تلقا مدین قال عسى ربى ان یهدینى سوا السبیل

۲۸       ۲۳       ولما ورد ما مدین وجد علیه امه من الناس یسقون ووجد من دونهم امراتین تذودان  قال ما خطبکما  قالتا لا نسقى حتى یصدر الرعا  وابونا شیخ کبیر

۲۸       ۲۴       فسقى لهما ثم تولى الى الظل فقال رب انى لما انزلت الى من خیر فقیر

۲۸       ۲۵       فجاته احدىهما تمشى على استحیا قالت ان ابى یدعوک لیجزیک اجر ما سقیت لنا  فلما جاه وقص علیه القصص قال لا تخف  نجوت من القوم الظلمین

۲۸       ۲۶       قالت احدىهما یابت استـجره  ان خیر من استـجرت القوى الامین

۲۸       ۲۷       قال انى ارید ان انکحک احدى ابنتى هتین على ان تاجرنى ثمنى حجج  فان اتممت عشرا فمن عندک  وما ارید ان اشق علیک  ستجدنى ان شا الله من الصلحین

۲۸       ۲۸       قال ذلک بینى وبینک  ایما الاجلین قضیت فلا عدون على  والله على ما نقول وکیل

۲۸       ۲۹        فلما قضى موسى الاجل وسار باهله انس من جانب الطور نارا قال لاهله امکثوا انى انست نارا لعلى اتیکم منها بخبر او جذوه من النار لعلکم تصطلون

۲۸       ۳۰       فلما اتىها نودى من شط الواد الایمن فى البقعه المبرکه من الشجره ان یموسى انى انا الله رب العلمین

۲۸       ۳۱       وان الق عصاک  فلما راها تهتز کانها جان ولى مدبرا ولم یعقب  یموسى اقبل ولا تخف  انک من الامنین

۲۸       ۳۲       اسلک یدک فى جیبک تخرج بیضا من غیر سو واضمم الیک جناحک من الرهب  فذنک برهنان من ربک الى فرعون وملایه  انهم کانوا قوما فسقین

۲۸       ۳۳       قال رب انى قتلت منهم نفسا فاخاف ان یقتلون

۲۸       ۳۴       واخى هرون هو افصح منى لسانا فارسله معى ردا یصدقنى  انى اخاف ان یکذبون

۲۸       ۳۵       قال سنشد عضدک باخیک ونجعل لکما سلطنا فلا یصلون الیکما  بـایتنا انتما ومن اتبعکما الغلبون

۲۸       ۳۶       فلما جاهم موسى بـایتنا بینت قالوا ما هذا الا سحر مفترى وما سمعنا بهذا فى ابانا الاولین

۲۸       ۳۷       وقال موسى ربى اعلم بمن جا بالهدى من عنده ومن تکون له عقبه الدار  انه لا یفلح الظلمون

۲۸       ۳۸       وقال فرعون یایها الملا ما علمت لکم من اله غیرى فاوقد لى یهمن على الطین فاجعل لى صرحا لعلى اطلع الى اله موسى وانى لاظنه من الکذبین

۲۸       ۳۹       واستکبر هو وجنوده فى الارض بغیر الحق وظنوا انهم الینا لا یرجعون

۲۸       ۴۰       فاخذنه وجنوده فنبذنهم فى الیم  فانظر کیف کان عقبه الظلمین

۲۸       ۴۱       وجعلنهم امه یدعون الى النار  ویوم القیمه لا ینصرون

۲۸       ۴۲       واتبعنهم فى هذه الدنیا لعنه  ویوم القیمه هم من المقبوحین

۲۸       ۴۳       ولقد اتینا موسى الکتب من بعد ما اهلکنا القرون الاولى بصار للناس وهدى ورحمه لعلهم یتذکرون

۲۸       ۴۴       وما کنت بجانب الغربى اذ قضینا الى موسى الامر وما کنت من الشهدین

۲۸       ۴۵       ولکنا انشانا قرونا فتطاول علیهم العمر  وما کنت ثاویا فى اهل مدین تتلوا علیهم ایتنا ولکنا کنا مرسلین

۲۸       ۴۶       وما کنت بجانب الطور اذ نادینا ولکن رحمه من ربک لتنذر قوما ما اتىهم من نذیر من قبلک لعلهم یتذکرون

۲۸       ۴۷       ولولا ان تصیبهم مصیبه بما قدمت ایدیهم فیقولوا ربنا لولا ارسلت الینا رسولا فنتبع ایتک ونکون من المومنین

۲۸       ۴۸       فلما جاهم الحق من عندنا قالوا لولا اوتى مثل ما اوتى موسى  اولم یکفروا بما اوتى موسى من قبل  قالوا سحران تظهرا وقالوا انا بکل کفرون

۲۸       ۴۹       قل فاتوا بکتب من عند الله هو اهدى منهما اتبعه ان کنتم صدقین

۲۸       ۵۰       فان لم یستجیبوا لک فاعلم انما یتبعون اهواهم  ومن اضل ممن اتبع هوىه بغیر هدى من الله  ان الله لا یهدى القوم الظلمین

۲۸       ۵۱        ولقد وصلنا لهم القول لعلهم یتذکرون

۲۸       ۵۲       الذین اتینهم الکتب من قبله هم به یومنون

۲۸       ۵۳       واذا یتلى علیهم قالوا امنا به انه الحق من ربنا انا کنا من قبله مسلمین

۲۸       ۵۴       اولک یوتون اجرهم مرتین بما صبروا ویدرون بالحسنه السیه ومما رزقنهم ینفقون

۲۸       ۵۵       واذا سمعوا اللغو اعرضوا عنه وقالوا لنا اعملنا ولکم اعملکم سلم علیکم لا نبتغى الجهلین

۲۸       ۵۶       انک لا تهدى من احببت ولکن الله یهدى من یشا  وهو اعلم بالمهتدین

۲۸       ۵۷       وقالوا ان نتبع الهدى معک نتخطف من ارضنا  اولم نمکن لهم حرما امنا یجبى الیه ثمرت کل شی رزقا من لدنا ولکن اکثرهم لا یعلمون

۲۸       ۵۸       وکم اهلکنا من قریه بطرت معیشتها  فتلک مسکنهم لم تسکن من بعدهم الا قلیلا  وکنا نحن الورثین

۲۸       ۵۹       وما کان ربک مهلک القرى حتى یبعث فى امها رسولا یتلوا علیهم ایتنا  وما کنا مهلکى القرى الا واهلها ظلمون

۲۸       ۶۰       وما اوتیتم من شی فمتع الحیوه الدنیا وزینتها  وما عند الله خیر وابقى  افلا تعقلون

۲۸       ۶۱       افمن وعدنه وعدا حسنا فهو لقیه کمن متعنه متع الحیوه الدنیا ثم هو یوم القیمه من المحضرین

۲۸       ۶۲       ویوم ینادیهم فیقول این شرکاى الذین کنتم تزعمون

۲۸       ۶۳       قال الذین حق علیهم القول ربنا هولا الذین اغوینا اغوینهم کما غوینا  تبرانا الیک  ما کانوا ایانا یعبدون

۲۸       ۶۴       وقیل ادعوا شرکاکم فدعوهم فلم یستجیبوا لهم وراوا العذاب  لو انهم کانوا یهتدون

۲۸       ۶۵       ویوم ینادیهم فیقول ماذا اجبتم المرسلین

۲۸       ۶۶       فعمیت علیهم الانبا یومذ فهم لا یتسالون

۲۸       ۶۷       فاما من تاب وامن وعمل صلحا فعسى ان یکون من المفلحین

۲۸       ۶۸       وربک یخلق ما یشا ویختار  ما کان لهم الخیره  سبحن الله وتعلى عما یشرکون

۲۸       ۶۹       وربک یعلم ما تکن صدورهم وما یعلنون

۲۸       ۷۰       وهو الله لا اله الا هو  له الحمد فى الاولى والاخره  وله الحکم والیه ترجعون

۲۸       ۷۱       قل اریتم ان جعل الله علیکم الیل سرمدا الى یوم القیمه من اله غیر الله یاتیکم بضیا  افلا تسمعون

۲۸       ۷۲       قل اریتم ان جعل الله علیکم النهار سرمدا الى یوم القیمه من اله غیر الله یاتیکم بلیل تسکنون فیه  افلا تبصرون

۲۸       ۷۳       ومن رحمته جعل لکم الیل والنهار لتسکنوا فیه ولتبتغوا من فضله ولعلکم تشکرون

۲۸       ۷۴       ویوم ینادیهم فیقول این شرکاى الذین کنتم تزعمون

۲۸       ۷۵       ونزعنا من کل امه شهیدا فقلنا هاتوا برهنکم فعلموا ان الحق لله وضل عنهم ما کانوا یفترون

۲۸       ۷۶        ان قرون کان من قوم موسى فبغى علیهم  واتینه من الکنوز ما ان مفاتحه لتنوا بالعصبه اولى القوه اذ قال له قومه لا تفرح  ان الله لا یحب الفرحین

۲۸       ۷۷       وابتغ فیما اتىک الله الدار الاخره  ولا تنس نصیبک من الدنیا  واحسن کما احسن الله الیک  ولا تبغ الفساد فى الارض  ان الله لا یحب المفسدین

۲۸       ۷۸       قال انما اوتیته على علم عندى  اولم یعلم ان الله قد اهلک من قبله من القرون من هو اشد منه قوه واکثر جمعا  ولا یسـل عن ذنوبهم المجرمون

۲۸       ۷۹       فخرج على قومه فى زینته  قال الذین یریدون الحیوه الدنیا یلیت لنا مثل ما اوتى قرون انه لذو حظ عظیم

۲۸       ۸۰       وقال الذین اوتوا العلم ویلکم ثواب الله خیر لمن امن وعمل صلحا ولا یلقىها الا الصبرون

۲۸       ۸۱       فخسفنا به وبداره الارض فما کان له من فه ینصرونه من دون الله وما کان من المنتصرین

۲۸       ۸۲       واصبح الذین تمنوا مکانه بالامس یقولون ویکان الله یبسط الرزق لمن یشا من عباده ویقدر  لولا ان من الله علینا لخسف بنا  ویکانه لا یفلح الکفرون

۲۸       ۸۳       تلک الدار الاخره نجعلها للذین لا یریدون علوا فى الارض ولا فسادا  والعقبه للمتقین

۲۸       ۸۴       من جا بالحسنه فله خیر منها  ومن جا بالسیه فلا یجزى الذین عملوا السیـات الا ما کانوا یعملون

۲۸       ۸۵       ان الذى فرض علیک القران لرادک الى معاد  قل ربى اعلم من جا بالهدى ومن هو فى ضلل مبین

۲۸       ۸۶       وما کنت ترجوا ان یلقى الیک الکتب الا رحمه من ربک  فلا تکونن ظهیرا للکفرین

۲۸       ۸۷       ولا یصدنک عن ایت الله بعد اذ انزلت الیک  وادع الى ربک  ولا تکونن من المشرکین

۲۸       ۸۸       ولا تدع مع الله الها اخر  لا اله الا هو  کل شی هالک الا وجهه  له الحکم والیه ترجعون

۲۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الم

۲۹       ۲       احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا امنا وهم لا یفتنون

۲۹       ۳       ولقد فتنا الذین من قبلهم  فلیعلمن الله الذین صدقوا ولیعلمن الکذبین

۲۹       ۴       ام حسب الذین یعملون السیـات ان یسبقونا  سا ما یحکمون

۲۹       ۵       من کان یرجوا لقا الله فان اجل الله لات  وهو السمیع العلیم

۲۹       ۶       ومن جهد فانما یجهد لنفسه  ان الله لغنى عن العلمین

۲۹       ۷       والذین امنوا وعملوا الصلحت لنکفرن عنهم سیـاتهم ولنجزینهم احسن الذى کانوا یعملون

۲۹       ۸       ووصینا الانسن بولدیه حسنا  وان جهداک لتشرک بى ما لیس لک به علم فلا تطعهما  الى مرجعکم فانبکم بما کنتم تعملون

۲۹       ۹       والذین امنوا وعملوا الصلحت لندخلنهم فى الصلحین

۲۹       ۱۰       ومن الناس من یقول امنا بالله فاذا اوذى فى الله جعل فتنه الناس کعذاب الله ولن جا نصر من ربک لیقولن انا کنا معکم  اولیس الله باعلم بما فى صدور العلمین

۲۹       ۱۱       ولیعلمن الله الذین امنوا ولیعلمن المنفقین

۲۹       ۱۲       وقال الذین کفروا للذین امنوا اتبعوا سبیلنا ولنحمل خطیکم وما هم بحملین من خطیهم من شی  انهم لکذبون

۲۹       ۱۳       ولیحملن اثقالهم واثقالا مع اثقالهم  ولیسـلن یوم القیمه عما کانوا یفترون

۲۹       ۱۴       ولقد ارسلنا نوحا الى قومه فلبث فیهم الف سنه الا خمسین عاما فاخذهم الطوفان وهم ظلمون

۲۹       ۱۵       فانجینه واصحب السفینه وجعلنها ایه للعلمین

۲۹       ۱۶       وابرهیم اذ قال لقومه اعبدوا الله واتقوه  ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون

۲۹       ۱۷       انما تعبدون من دون الله اوثنا وتخلقون افکا  ان الذین تعبدون من دون الله لا یملکون لکم رزقا فابتغوا عند الله الرزق واعبدوه واشکروا له  الیه ترجعون

۲۹       ۱۸       وان تکذبوا فقد کذب امم من قبلکم  وما على الرسول الا البلغ المبین

۲۹       ۱۹       اولم یروا کیف یبد الله الخلق ثم یعیده  ان ذلک على الله یسیر

۲۹       ۲۰       قل سیروا فى الارض فانظروا کیف بدا الخلق  ثم الله ینش النشاه الاخره  ان الله على کل شی قدیر

۲۹       ۲۱       یعذب من یشا ویرحم من یشا  والیه تقلبون

۲۹       ۲۲       وما انتم بمعجزین فى الارض ولا فى السما  وما لکم من دون الله من ولى ولا نصیر

۲۹       ۲۳       والذین کفروا بـایت الله ولقاه اولک یسوا من رحمتى واولک لهم عذاب الیم

۲۹       ۲۴       فما کان جواب قومه الا ان قالوا اقتلوه او حرقوه فانجىه الله من النار  ان فى ذلک لایت لقوم یومنون

۲۹       ۲۵       وقال انما اتخذتم من دون الله اوثنا موده بینکم فى الحیوه الدنیا  ثم یوم القیمه یکفر بعضکم ببعض ویلعن بعضکم بعضا وماوىکم النار وما لکم من نصرین

۲۹       ۲۶        فـامن له لوط  وقال انى مهاجر الى ربى  انه هو العزیز الحکیم

۲۹       ۲۷       ووهبنا له اسحق ویعقوب وجعلنا فى ذریته النبوه والکتب واتینه اجره فى الدنیا  وانه فى الاخره لمن الصلحین

۲۹       ۲۸       ولوطا اذ قال لقومه انکم لتاتون الفحشه ما سبقکم بها من احد من العلمین

۲۹       ۲۹       انکم لتاتون الرجال وتقطعون السبیل وتاتون فى نادیکم المنکر  فما کان جواب قومه الا ان قالوا اتنا بعذاب الله ان کنت من الصدقین

۲۹       ۳۰       قال رب انصرنى على القوم المفسدین

۲۹       ۳۱       ولما جات رسلنا ابرهیم بالبشرى قالوا انا مهلکوا اهل هذه القریه  ان اهلها کانوا ظلمین

۲۹       ۳۲       قال ان فیها لوطا  قالوا نحن اعلم بمن فیها  لننجینه واهله الا امراته کانت من الغبرین

۲۹       ۳۳       ولما ان جات رسلنا لوطا سی بهم وضاق بهم ذرعا وقالوا لا تخف ولا تحزن  انا منجوک واهلک الا امراتک کانت من الغبرین

۲۹       ۳۴       انا منزلون على اهل هذه القریه رجزا من السما بما کانوا یفسقون

۲۹       ۳۵       ولقد ترکنا منها ایه بینه لقوم یعقلون

۲۹       ۳۶       والى مدین اخاهم شعیبا فقال یقوم اعبدوا الله وارجوا الیوم الاخر ولا تعثوا فى الارض مفسدین

۲۹       ۳۷       فکذبوه فاخذتهم الرجفه فاصبحوا فى دارهم جثمین

۲۹       ۳۸       وعادا وثمودا وقد تبین لکم من مسکنهم  وزین لهم الشیطن اعملهم فصدهم عن السبیل وکانوا مستبصرین

۲۹       ۳۹       وقرون وفرعون وهمن  ولقد جاهم موسى بالبینت فاستکبروا فى الارض وما کانوا سبقین

۲۹       ۴۰       فکلا اخذنا بذنبه  فمنهم من ارسلنا علیه حاصبا ومنهم من اخذته الصیحه ومنهم من خسفنا به الارض ومنهم من اغرقنا  وما کان الله لیظلمهم ولکن کانوا انفسهم یظلمون

۲۹       ۴۱       مثل الذین اتخذوا من دون الله اولیا کمثل العنکبوت اتخذت بیتا  وان اوهن البیوت لبیت العنکبوت  لو کانوا یعلمون

۲۹       ۴۲       ان الله یعلم ما یدعون من دونه من شی  وهو العزیز الحکیم

۲۹       ۴۳       وتلک الامثل نضربها للناس  وما یعقلها الا العلمون

۲۹       ۴۴       خلق الله السموت والارض بالحق  ان فى ذلک لایه للمومنین

۲۹       ۴۵       اتل ما اوحى الیک من الکتب واقم الصلوه  ان الصلوه تنهى عن الفحشا والمنکر  ولذکر الله اکبر  والله یعلم ما تصنعون

۲۹       ۴۶        ولا تجدلوا اهل الکتب الا بالتى هى احسن الا الذین ظلموا منهم  وقولوا امنا بالذى انزل الینا وانزل الیکم والهنا والهکم وحد ونحن له مسلمون

۲۹       ۴۷       وکذلک انزلنا الیک الکتب  فالذین اتینهم الکتب یومنون به  ومن هولا من یومن به  وما یجحد بـایتنا الا الکفرون

۲۹       ۴۸       وما کنت تتلوا من قبله من کتب ولا تخطه بیمینک  اذا لارتاب المبطلون

۲۹       ۴۹       بل هو ایت بینت فى صدور الذین اوتوا العلم  وما یجحد بـایتنا الا الظلمون

۲۹       ۵۰       وقالوا لولا انزل علیه ایت من ربه  قل انما الایت عند الله وانما انا نذیر مبین

۲۹       ۵۱       اولم یکفهم انا انزلنا علیک الکتب یتلى علیهم  ان فى ذلک لرحمه وذکرى لقوم یومنون

۲۹       ۵۲       قل کفى بالله بینى وبینکم شهیدا  یعلم ما فى السموت والارض  والذین امنوا بالبطل وکفروا بالله اولک هم الخسرون

۲۹       ۵۳       ویستعجلونک بالعذاب  ولولا اجل مسمى لجاهم العذاب ولیاتینهم بغته وهم لا یشعرون

۲۹       ۵۴       یستعجلونک بالعذاب وان جهنم لمحیطه بالکفرین

۲۹       ۵۵       یوم یغشىهم العذاب من فوقهم ومن تحت ارجلهم ویقول ذوقوا ما کنتم تعملون

۲۹       ۵۶       یعبادى الذین امنوا ان ارضى وسعه فایى فاعبدون

۲۹       ۵۷       کل نفس ذاقه الموت  ثم الینا ترجعون

۲۹       ۵۸       والذین امنوا وعملوا الصلحت لنبونهم من الجنه غرفا تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها  نعم اجر العملین

۲۹       ۵۹       الذین صبروا وعلى ربهم یتوکلون

۲۹       ۶۰       وکاین من دابه لا تحمل رزقها الله یرزقها وایاکم  وهو السمیع العلیم

۲۹       ۶۱       ولن سالتهم من خلق السموت والارض وسخر الشمس والقمر لیقولن الله  فانى یوفکون

۲۹       ۶۲       الله یبسط الرزق لمن یشا من عباده ویقدر له  ان الله بکل شی علیم

۲۹       ۶۳       ولن سالتهم من نزل من السما ما فاحیا به الارض من بعد موتها لیقولن الله  قل الحمد لله  بل اکثرهم لا یعقلون

۲۹       ۶۴       وما هذه الحیوه الدنیا الا لهو ولعب  وان الدار الاخره لهى الحیوان  لو کانوا یعلمون

۲۹       ۶۵       فاذا رکبوا فى الفلک دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجىهم الى البر اذا هم یشرکون

۲۹       ۶۶       لیکفروا بما اتینهم ولیتمتعوا  فسوف یعلمون

۲۹       ۶۷       اولم یروا انا جعلنا حرما امنا ویتخطف الناس من حولهم  افبالبطل یومنون وبنعمه الله یکفرون

۲۹       ۶۸       ومن اظلم ممن افترى على الله کذبا او کذب بالحق لما جاه  الیس فى جهنم مثوى للکفرین

۲۹       ۶۹       والذین جهدوا فینا لنهدینهم سبلنا  وان الله لمع المحسنین

۳۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الم

۳۰       ۲       غلبت الروم

۳۰       ۳       فى ادنى الارض وهم من بعد غلبهم سیغلبون

۳۰       ۴       فى بضع سنین  لله الامر من قبل ومن بعد  ویومذ یفرح المومنون

۳۰       ۵       بنصر الله  ینصر من یشا  وهو العزیز الرحیم

۳۰       ۶       وعد الله  لا یخلف الله وعده ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۳۰       ۷       یعلمون ظهرا من الحیوه الدنیا وهم عن الاخره هم غفلون

۳۰       ۸       اولم یتفکروا فى انفسهم  ما خلق الله السموت والارض وما بینهما الا بالحق واجل مسمى  وان کثیرا من الناس بلقا ربهم لکفرون

۳۰       ۹       اولم یسیروا فى الارض فینظروا کیف کان عقبه الذین من قبلهم  کانوا اشد منهم قوه واثاروا الارض وعمروها اکثر مما عمروها وجاتهم رسلهم بالبینت  فما کان الله لیظلمهم ولکن کانوا انفسهم یظلمون

۳۰       ۱۰       ثم کان عقبه الذین اسـوا السواى ان کذبوا بـایت الله وکانوا بها یستهزون

۳۰       ۱۱       الله یبدوا الخلق ثم یعیده ثم الیه ترجعون

۳۰       ۱۲       ویوم تقوم الساعه یبلس المجرمون

۳۰       ۱۳       ولم یکن لهم من شرکاهم شفعوا وکانوا بشرکاهم کفرین

۳۰       ۱۴       ویوم تقوم الساعه یومذ یتفرقون

۳۰       ۱۵       فاما الذین امنوا وعملوا الصلحت فهم فى روضه یحبرون

۳۰       ۱۶       واما الذین کفروا وکذبوا بـایتنا ولقا الاخره فاولک فى العذاب محضرون

۳۰       ۱۷       فسبحن الله حین تمسون وحین تصبحون

۳۰       ۱۸       وله الحمد فى السموت والارض وعشیا وحین تظهرون

۳۰       ۱۹       یخرج الحى من المیت ویخرج المیت من الحى ویحى الارض بعد موتها  وکذلک تخرجون

۳۰       ۲۰       ومن ایته ان خلقکم من تراب ثم اذا انتم بشر تنتشرون

۳۰       ۲۱       ومن ایته ان خلق لکم من انفسکم ازوجا لتسکنوا الیها وجعل بینکم موده ورحمه  ان فى ذلک لایت لقوم یتفکرون

۳۰       ۲۲       ومن ایته خلق السموت والارض واختلف السنتکم والونکم  ان فى ذلک لایت للعلمین

۳۰       ۲۳       ومن ایته منامکم بالیل والنهار وابتغاوکم من فضله  ان فى ذلک لایت لقوم یسمعون

۳۰       ۲۴       ومن ایته یریکم البرق خوفا وطمعا وینزل من السما ما فیحی به الارض بعد موتها  ان فى ذلک لایت لقوم یعقلون

۳۰       ۲۵       ومن ایته ان تقوم السما والارض بامره  ثم اذا دعاکم دعوه من الارض اذا انتم تخرجون

۳۰       ۲۶       وله من فى السموت والارض  کل له قنتون

۳۰       ۲۷       وهو الذى یبدوا الخلق ثم یعیده وهو اهون علیه  وله المثل الاعلى فى السموت والارض  وهو العزیز الحکیم

۳۰       ۲۸       ضرب لکم مثلا من انفسکم  هل لکم من ما ملکت ایمنکم من شرکا فى ما رزقنکم فانتم فیه سوا تخافونهم کخیفتکم انفسکم  کذلک نفصل الایت لقوم یعقلون

۳۰       ۲۹       بل اتبع الذین ظلموا اهواهم بغیر علم  فمن یهدى من اضل الله  وما لهم من نصرین

۳۰       ۳۰       فاقم وجهک للدین حنیفا  فطرت الله التى فطر الناس علیها  لا تبدیل لخلق الله  ذلک الدین القیم ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۳۰       ۳۱        منیبین الیه واتقوه واقیموا الصلوه ولا تکونوا من المشرکین

۳۰       ۳۲       من الذین فرقوا دینهم وکانوا شیعا  کل حزب بما لدیهم فرحون

۳۰       ۳۳       واذا مس الناس ضر دعوا ربهم منیبین الیه ثم اذا اذاقهم منه رحمه اذا فریق منهم بربهم یشرکون

۳۰       ۳۴       لیکفروا بما اتینهم  فتمتعوا فسوف تعلمون

۳۰       ۳۵       ام انزلنا علیهم سلطنا فهو یتکلم بما کانوا به یشرکون

۳۰       ۳۶       واذا اذقنا الناس رحمه فرحوا بها  وان تصبهم سیه بما قدمت ایدیهم اذا هم یقنطون

۳۰       ۳۷       اولم یروا ان الله یبسط الرزق لمن یشا ویقدر  ان فى ذلک لایت لقوم یومنون

۳۰       ۳۸       فـات ذا القربى حقه والمسکین وابن السبیل  ذلک خیر للذین یریدون وجه الله  واولک هم المفلحون

۳۰       ۳۹       وما اتیتم من ربا لیربوا فى امول الناس فلا یربوا عند الله  وما اتیتم من زکوه تریدون وجه الله فاولک هم المضعفون

۳۰       ۴۰       الله الذى خلقکم ثم رزقکم ثم یمیتکم ثم یحییکم  هل من شرکاکم من یفعل من ذلکم من شی  سبحنه وتعلى عما یشرکون

۳۰       ۴۱       ظهر الفساد فى البر والبحر بما کسبت ایدى الناس لیذیقهم بعض الذى عملوا لعلهم یرجعون

۳۰       ۴۲       قل سیروا فى الارض فانظروا کیف کان عقبه الذین من قبل  کان اکثرهم مشرکین

۳۰       ۴۳       فاقم وجهک للدین القیم من قبل ان یاتى یوم لا مرد له من الله  یومذ یصدعون

۳۰       ۴۴       من کفر فعلیه کفره  ومن عمل صلحا فلانفسهم یمهدون

۳۰       ۴۵       لیجزى الذین امنوا وعملوا الصلحت من فضله  انه لا یحب الکفرین

۳۰       ۴۶       ومن ایته ان یرسل الریاح مبشرت ولیذیقکم من رحمته ولتجرى الفلک بامره ولتبتغوا من فضله ولعلکم تشکرون

۳۰       ۴۷       ولقد ارسلنا من قبلک رسلا الى قومهم فجاوهم بالبینت فانتقمنا من الذین اجرموا  وکان حقا علینا نصر المومنین

۳۰       ۴۸       الله الذى یرسل الریح فتثیر سحابا فیبسطه فى السما کیف یشا ویجعله کسفا فترى الودق یخرج من خلله  فاذا اصاب به من یشا من عباده اذا هم یستبشرون

۳۰       ۴۹       وان کانوا من قبل ان ینزل علیهم من قبله لمبلسین

۳۰       ۵۰       فانظر الى اثر رحمت الله کیف یحى الارض بعد موتها  ان ذلک لمحى الموتى  وهو على کل شی قدیر

۳۰       ۵۱       ولن ارسلنا ریحا فراوه مصفرا لظلوا من بعده یکفرون

۳۰       ۵۲       فانک لا تسمع الموتى ولا تسمع الصم الدعا اذا ولوا مدبرین

۳۰       ۵۳       وما انت بهد العمى عن ضللتهم  ان تسمع الا من یومن بـایتنا فهم مسلمون

۳۰       ۵۴        الله الذى خلقکم من ضعف ثم جعل من بعد ضعف قوه ثم جعل من بعد قوه ضعفا وشیبه  یخلق ما یشا  وهو العلیم القدیر

۳۰       ۵۵       ویوم تقوم الساعه یقسم المجرمون ما لبثوا غیر ساعه  کذلک کانوا یوفکون

۳۰       ۵۶       وقال الذین اوتوا العلم والایمن لقد لبثتم فى کتب الله الى یوم البعث  فهذا یوم البعث ولکنکم کنتم لا تعلمون

۳۰       ۵۷       فیومذ لا ینفع الذین ظلموا معذرتهم ولا هم یستعتبون

۳۰       ۵۸       ولقد ضربنا للناس فى هذا القران من کل مثل  ولن جتهم بـایه لیقولن الذین کفروا ان انتم الا مبطلون

۳۰       ۵۹       کذلک یطبع الله على قلوب الذین لا یعلمون

۳۰       ۶۰       فاصبر ان وعد الله حق  ولا یستخفنک الذین لا یوقنون

۳۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الم

۳۱       ۲       تلک ایت الکتب الحکیم

۳۱       ۳       هدى ورحمه للمحسنین

۳۱       ۴       الذین یقیمون الصلوه ویوتون الزکوه وهم بالاخره هم یوقنون

۳۱       ۵       اولک على هدى من ربهم  واولک هم المفلحون

۳۱       ۶       ومن الناس من یشترى لهو الحدیث لیضل عن سبیل الله بغیر علم ویتخذها هزوا  اولک لهم عذاب مهین

۳۱       ۷       واذا تتلى علیه ایتنا ولى مستکبرا کان لم یسمعها کان فى اذنیه وقرا  فبشره بعذاب الیم

۳۱       ۸       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت لهم جنت النعیم

۳۱       ۹       خلدین فیها  وعد الله حقا  وهو العزیز الحکیم

۳۱       ۱۰       خلق السموت بغیر عمد ترونها  والقى فى الارض روسى ان تمید بکم وبث فیها من کل دابه  وانزلنا من السما ما فانبتنا فیها من کل زوج کریم

۳۱       ۱۱       هذا خلق الله فارونى ماذا خلق الذین من دونه  بل الظلمون فى ضلل مبین

۳۱       ۱۲       ولقد اتینا لقمن الحکمه ان اشکر لله  ومن یشکر فانما یشکر لنفسه  ومن کفر فان الله غنى حمید

۳۱       ۱۳       واذ قال لقمن لابنه وهو یعظه یبنى لا تشرک بالله  ان الشرک لظلم عظیم

۳۱       ۱۴       ووصینا الانسن بولدیه حملته امه وهنا على وهن وفصله فى عامین ان اشکر لى ولولدیک الى المصیر

۳۱       ۱۵       وان جهداک على ان تشرک بى ما لیس لک به علم فلا تطعهما  وصاحبهما فى الدنیا معروفا  واتبع سبیل من اناب الى  ثم الى مرجعکم فانبکم بما کنتم تعملون

۳۱       ۱۶       یبنى انها ان تک مثقال حبه من خردل فتکن فى صخره او فى السموت او فى الارض یات بها الله  ان الله لطیف خبیر

۳۱       ۱۷       یبنى اقم الصلوه وامر بالمعروف وانه عن المنکر واصبر على ما اصابک  ان ذلک من عزم الامور

۳۱       ۱۸       ولا تصعر خدک للناس ولا تمش فى الارض مرحا  ان الله لا یحب کل مختال فخور

۳۱       ۱۹       واقصد فى مشیک واغضض من صوتک  ان انکر الاصوت لصوت الحمیر

۳۱       ۲۰       الم تروا ان الله سخر لکم ما فى السموت وما فى الارض واسبغ علیکم نعمه ظهره وباطنه  ومن الناس من یجدل فى الله بغیر علم ولا هدى ولا کتب منیر

۳۱       ۲۱       واذا قیل لهم اتبعوا ما انزل الله قالوا بل نتبع ما وجدنا علیه ابانا  اولو کان الشیطن یدعوهم الى عذاب السعیر

۳۱       ۲۲        ومن یسلم وجهه الى الله وهو محسن فقد استمسک بالعروه الوثقى  والى الله عقبه الامور

۳۱       ۲۳       ومن کفر فلا یحزنک کفره  الینا مرجعهم فننبهم بما عملوا  ان الله علیم بذات الصدور

۳۱       ۲۴       نمتعهم قلیلا ثم نضطرهم الى عذاب غلیظ

۳۱       ۲۵       ولن سالتهم من خلق السموت والارض لیقولن الله  قل الحمد لله  بل اکثرهم لا یعلمون

۳۱       ۲۶       لله ما فى السموت والارض  ان الله هو الغنى الحمید

۳۱       ۲۷       ولو انما فى الارض من شجره اقلم والبحر یمده من بعده سبعه ابحر ما نفدت کلمت الله  ان الله عزیز حکیم

۳۱       ۲۸       ما خلقکم ولا بعثکم الا کنفس وحده  ان الله سمیع بصیر

۳۱       ۲۹       الم تر ان الله یولج الیل فى النهار ویولج النهار فى الیل وسخر الشمس والقمر کل یجرى الى اجل مسمى وان الله بما تعملون خبیر

۳۱       ۳۰       ذلک بان الله هو الحق وان ما یدعون من دونه البطل وان الله هو العلى الکبیر

۳۱       ۳۱       الم تر ان الفلک تجرى فى البحر بنعمت الله لیریکم من ایته  ان فى ذلک لایت لکل صبار شکور

۳۱       ۳۲       واذا غشیهم موج کالظلل دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجىهم الى البر فمنهم مقتصد  وما یجحد بـایتنا الا کل ختار کفور

۳۱       ۳۳       یایها الناس اتقوا ربکم واخشوا یوما لا یجزى والد عن ولده ولا مولود هو جاز عن والده شیـا  ان وعد الله حق  فلا تغرنکم الحیوه الدنیا ولا یغرنکم بالله الغرور

۳۱       ۳۴       ان الله عنده علم الساعه وینزل الغیث ویعلم ما فى الارحام  وما تدرى نفس ماذا تکسب غدا  وما تدرى نفس باى ارض تموت  ان الله علیم خبیر

۳۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الم

۳۲       ۲       تنزیل الکتب لا ریب فیه من رب العلمین

۳۲       ۳       ام یقولون افترىه  بل هو الحق من ربک لتنذر قوما ما اتىهم من نذیر من قبلک لعلهم یهتدون

۳۲       ۴       الله الذى خلق السموت والارض وما بینهما فى سته ایام ثم استوى على العرش  ما لکم من دونه من ولى ولا شفیع  افلا تتذکرون

۳۲       ۵       یدبر الامر من السما الى الارض ثم یعرج الیه فى یوم کان مقداره الف سنه مما تعدون

۳۲       ۶       ذلک علم الغیب والشهده العزیز الرحیم

۳۲       ۷       الذى احسن کل شی خلقه  وبدا خلق الانسن من طین

۳۲       ۸       ثم جعل نسله من سلله من ما مهین

۳۲       ۹       ثم سوىه ونفخ فیه من روحه  وجعل لکم السمع والابصر والافـده  قلیلا ما تشکرون

۳۲       ۱۰       وقالوا اذا ضللنا فى الارض انا لفى خلق جدید  بل هم بلقا ربهم کفرون

۳۲       ۱۱        قل یتوفىکم ملک الموت الذى وکل بکم ثم الى ربکم ترجعون

۳۲       ۱۲       ولو ترى اذ المجرمون ناکسوا روسهم عند ربهم ربنا ابصرنا وسمعنا فارجعنا نعمل صلحا انا موقنون

۳۲       ۱۳       ولو شنا لاتینا کل نفس هدىها ولکن حق القول منى لاملان جهنم من الجنه والناس اجمعین

۳۲       ۱۴       فذوقوا بما نسیتم لقا یومکم هذا انا نسینکم  وذوقوا عذاب الخلد بما کنتم تعملون

۳۲       ۱۵       انما یومن بـایتنا الذین اذا ذکروا بها خروا سجدا وسبحوا بحمد ربهم وهم لا یستکبرون ۩

۳۲       ۱۶       تتجافى جنوبهم عن المضاجع یدعون ربهم خوفا وطمعا ومما رزقنهم ینفقون

۳۲       ۱۷       فلا تعلم نفس ما اخفى لهم من قره اعین جزا بما کانوا یعملون

۳۲       ۱۸       افمن کان مومنا کمن کان فاسقا  لا یستوۥن

۳۲       ۱۹       اما الذین امنوا وعملوا الصلحت فلهم جنت الماوى نزلا بما کانوا یعملون

۳۲       ۲۰       واما الذین فسقوا فماوىهم النار  کلما ارادوا ان یخرجوا منها اعیدوا فیها وقیل لهم ذوقوا عذاب النار الذى کنتم به تکذبون

۳۲       ۲۱       ولنذیقنهم من العذاب الادنى دون العذاب الاکبر لعلهم یرجعون

۳۲       ۲۲       ومن اظلم ممن ذکر بـایت ربه ثم اعرض عنها  انا من المجرمین منتقمون

۳۲       ۲۳       ولقد اتینا موسى الکتب فلا تکن فى مریه من لقاه  وجعلنه هدى لبنى اسریل

۳۲       ۲۴       وجعلنا منهم امه یهدون بامرنا لما صبروا  وکانوا بـایتنا یوقنون

۳۲       ۲۵       ان ربک هو یفصل بینهم یوم القیمه فیما کانوا فیه یختلفون

۳۲       ۲۶       اولم یهد لهم کم اهلکنا من قبلهم من القرون یمشون فى مسکنهم  ان فى ذلک لایت  افلا یسمعون

۳۲       ۲۷       اولم یروا انا نسوق الما الى الارض الجرز فنخرج به زرعا تاکل منه انعمهم وانفسهم  افلا یبصرون

۳۲       ۲۸       ویقولون متى هذا الفتح ان کنتم صدقین

۳۲       ۲۹       قل یوم الفتح لا ینفع الذین کفروا ایمنهم ولا هم ینظرون

۳۲       ۳۰       فاعرض عنهم وانتظر انهم منتظرون

۳۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها النبى اتق الله ولا تطع الکفرین والمنفقین  ان الله کان علیما حکیما

۳۳       ۲       واتبع ما یوحى الیک من ربک  ان الله کان بما تعملون خبیرا

۳۳       ۳       وتوکل على الله  وکفى بالله وکیلا

۳۳       ۴       ما جعل الله لرجل من قلبین فى جوفه  وما جعل ازوجکم الـى تظهرون منهن امهتکم  وما جعل ادعیاکم ابناکم  ذلکم قولکم بافوهکم  والله یقول الحق وهو یهدى السبیل

۳۳       ۵       ادعوهم لاباهم هو اقسط عند الله  فان لم تعلموا اباهم فاخونکم فى الدین ومولیکم  ولیس علیکم جناح فیما اخطاتم به ولکن ما تعمدت قلوبکم  وکان الله غفورا رحیما

۳۳       ۶       النبى اولى بالمومنین من انفسهم  وازوجه امهتهم  واولوا الارحام بعضهم اولى ببعض فى کتب الله من المومنین والمهجرین الا ان تفعلوا الى اولیاکم معروفا  کان ذلک فى الکتب مسطورا

۳۳       ۷       واذ اخذنا من النبین میثقهم ومنک ومن نوح وابرهیم وموسى وعیسى ابن مریم  واخذنا منهم میثقا غلیظا

۳۳       ۸       لیسـل الصدقین عن صدقهم  واعد للکفرین عذابا الیما

۳۳       ۹       یایها الذین امنوا اذکروا نعمه الله علیکم اذ جاتکم جنود فارسلنا علیهم ریحا وجنودا لم تروها  وکان الله بما تعملون بصیرا

۳۳       ۱۰       اذ جاوکم من فوقکم ومن اسفل منکم واذ زاغت الابصر وبلغت القلوب الحناجر وتظنون بالله الظنونا

۳۳       ۱۱       هنالک ابتلى المومنون وزلزلوا زلزالا شدیدا

۳۳       ۱۲       واذ یقول المنفقون والذین فى قلوبهم مرض ما وعدنا الله ورسوله الا غرورا

۳۳       ۱۳       واذ قالت طافه منهم یاهل یثرب لا مقام لکم فارجعوا  ویستـذن فریق منهم النبى یقولون ان بیوتنا عوره وما هى بعوره  ان یریدون الا فرارا

۳۳       ۱۴       ولو دخلت علیهم من اقطارها ثم سلوا الفتنه لاتوها وما تلبثوا بها الا یسیرا

۳۳       ۱۵       ولقد کانوا عهدوا الله من قبل لا یولون الادبر  وکان عهد الله مسـولا

۳۳       ۱۶       قل لن ینفعکم الفرار ان فررتم من الموت او القتل واذا لا تمتعون الا قلیلا

۳۳       ۱۷       قل من ذا الذى یعصمکم من الله ان اراد بکم سوا او اراد بکم رحمه  ولا یجدون لهم من دون الله ولیا ولا نصیرا

۳۳       ۱۸        قد یعلم الله المعوقین منکم والقالین لاخونهم هلم الینا  ولا یاتون الباس الا قلیلا

۳۳       ۱۹       اشحه علیکم  فاذا جا الخوف رایتهم ینظرون الیک تدور اعینهم کالذى یغشى علیه من الموت  فاذا ذهب الخوف سلقوکم بالسنه حداد اشحه على الخیر  اولک لم یومنوا فاحبط الله اعملهم  وکان ذلک على الله یسیرا

۳۳       ۲۰       یحسبون الاحزاب لم یذهبوا  وان یات الاحزاب یودوا لو انهم بادون فى الاعراب یسـلون عن انباکم  ولو کانوا فیکم ما قتلوا الا قلیلا

۳۳       ۲۱       لقد کان لکم فى رسول الله اسوه حسنه لمن کان یرجوا الله والیوم الاخر وذکر الله کثیرا

۳۳       ۲۲       ولما را المومنون الاحزاب قالوا هذا ما وعدنا الله ورسوله وصدق الله ورسوله  وما زادهم الا ایمنا وتسلیما

۳۳       ۲۳       من المومنین رجال صدقوا ما عهدوا الله علیه  فمنهم من قضى نحبه ومنهم من ینتظر  وما بدلوا تبدیلا

۳۳       ۲۴       لیجزى الله الصدقین بصدقهم ویعذب المنفقین ان شا او یتوب علیهم  ان الله کان غفورا رحیما

۳۳       ۲۵       ورد الله الذین کفروا بغیظهم لم ینالوا خیرا  وکفى الله المومنین القتال  وکان الله قویا عزیزا

۳۳       ۲۶       وانزل الذین ظهروهم من اهل الکتب من صیاصیهم وقذف فى قلوبهم الرعب فریقا تقتلون وتاسرون فریقا

۳۳       ۲۷       واورثکم ارضهم ودیرهم وامولهم وارضا لم تطـوها  وکان الله على کل شی قدیرا

۳۳       ۲۸       یایها النبى قل لازوجک ان کنتن تردن الحیوه الدنیا وزینتها فتعالین امتعکن واسرحکن سراحا جمیلا

۳۳       ۲۹       وان کنتن تردن الله ورسوله والدار الاخره فان الله اعد للمحسنت منکن اجرا عظیما

۳۳       ۳۰       ینسا النبى من یات منکن بفحشه مبینه یضعف لها العذاب ضعفین  وکان ذلک على الله یسیرا

۳۳       ۳۱        ومن یقنت منکن لله ورسوله وتعمل صلحا نوتها اجرها مرتین واعتدنا لها رزقا کریما

۳۳       ۳۲       ینسا النبى لستن کاحد من النسا  ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذى فى قلبه مرض وقلن قولا معروفا

۳۳       ۳۳       وقرن فى بیوتکن ولا تبرجن تبرج الجهلیه الاولى  واقمن الصلوه واتین الزکوه واطعن الله ورسوله  انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا

۳۳       ۳۴       واذکرن ما یتلى فى بیوتکن من ایت الله والحکمه  ان الله کان لطیفا خبیرا

۳۳       ۳۵       ان المسلمین والمسلمت والمومنین والمومنت والقنتین والقنتت والصدقین والصدقت والصبرین والصبرت والخشعین والخشعت والمتصدقین والمتصدقت والصمین والصمت والحفظین فروجهم والحفظت والذکرین الله کثیرا والذکرت اعد الله لهم مغفره واجرا عظیما

۳۳       ۳۶       وما کان لمومن ولا مومنه اذا قضى الله ورسوله امرا ان یکون لهم الخیره من امرهم  ومن یعص الله ورسوله فقد ضل ضللا مبینا

۳۳       ۳۷       واذ تقول للذى انعم الله علیه وانعمت علیه امسک علیک زوجک واتق الله وتخفى فى نفسک ما الله مبدیه وتخشى الناس والله احق ان تخشىه  فلما قضى زید منها وطرا زوجنکها لکى لا یکون على المومنین حرج فى ازوج ادعیاهم اذا قضوا منهن وطرا  وکان امر الله مفعولا

۳۳       ۳۸       ما کان على النبى من حرج فیما فرض الله له  سنه الله فى الذین خلوا من قبل  وکان امر الله قدرا مقدورا

۳۳       ۳۹       الذین یبلغون رسلت الله ویخشونه ولا یخشون احدا الا الله  وکفى بالله حسیبا

۳۳       ۴۰       ما کان محمد ابا احد من رجالکم ولکن رسول الله وخاتم النبین  وکان الله بکل شی علیما

۳۳       ۴۱       یایها الذین امنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا

۳۳       ۴۲       وسبحوه بکره واصیلا

۳۳       ۴۳       هو الذى یصلى علیکم وملکته لیخرجکم من الظلمت الى النور  وکان بالمومنین رحیما

۳۳       ۴۴       تحیتهم یوم یلقونه سلم  واعد لهم اجرا کریما

۳۳       ۴۵       یایها النبى انا ارسلنک شهدا ومبشرا ونذیرا

۳۳       ۴۶       وداعیا الى الله باذنه وسراجا منیرا

۳۳       ۴۷       وبشر المومنین بان لهم من الله فضلا کبیرا

۳۳       ۴۸       ولا تطع الکفرین والمنفقین ودع اذىهم وتوکل على الله  وکفى بالله وکیلا

۳۳       ۴۹       یایها الذین امنوا اذا نکحتم المومنت ثم طلقتموهن من قبل ان تمسوهن فما لکم علیهن من عده تعتدونها  فمتعوهن وسرحوهن سراحا جمیلا

۳۳       ۵۰       یایها النبى انا احللنا لک ازوجک التى اتیت اجورهن وما ملکت یمینک مما افا الله علیک وبنات عمک وبنات عمتک وبنات خالک وبنات خلتک التى هاجرن معک وامراه مومنه ان وهبت نفسها للنبى ان اراد النبى ان یستنکحها خالصه لک من دون المومنین  قد علمنا ما فرضنا علیهم فى ازوجهم وما ملکت ایمنهم لکیلا یکون علیک حرج  وکان الله غفورا رحیما

۳۳       ۵۱        ترجى من تشا منهن وتـوى الیک من تشا  ومن ابتغیت ممن عزلت فلا جناح علیک  ذلک ادنى ان تقر اعینهن ولا یحزن ویرضین بما اتیتهن کلهن  والله یعلم ما فى قلوبکم  وکان الله علیما حلیما

۳۳       ۵۲       لا یحل لک النسا من بعد ولا ان تبدل بهن من ازوج ولو اعجبک حسنهن الا ما ملکت یمینک  وکان الله على کل شی رقیبا

۳۳       ۵۳       یایها الذین امنوا لا تدخلوا بیوت النبى الا ان یوذن لکم الى طعام غیر نظرین انىه ولکن اذا دعیتم فادخلوا فاذا طعمتم فانتشروا ولا مستـنسین لحدیث  ان ذلکم کان یوذى النبى فیستحی منکم  والله لا یستحی من الحق  واذا سالتموهن متعا فسـلوهن من ورا حجاب  ذلکم اطهر لقلوبکم وقلوبهن  وما کان لکم ان توذوا رسول الله ولا ان تنکحوا ازوجه من بعده ابدا  ان ذلکم کان عند الله عظیما

۳۳       ۵۴       ان تبدوا شیـا او تخفوه فان الله کان بکل شی علیما

۳۳       ۵۵       لا جناح علیهن فى اباهن ولا ابناهن ولا اخونهن ولا ابنا اخونهن ولا ابنا اخوتهن ولا نساهن ولا ما ملکت ایمنهن  واتقین الله  ان الله کان على کل شی شهیدا

۳۳       ۵۶       ان الله وملکته یصلون على النبى  یایها الذین امنوا صلوا علیه وسلموا تسلیما

۳۳       ۵۷       ان الذین یوذون الله ورسوله لعنهم الله فى الدنیا والاخره واعد لهم عذابا مهینا

۳۳       ۵۸       والذین یوذون المومنین والمومنت بغیر ما اکتسبوا فقد احتملوا بهتنا واثما مبینا

۳۳       ۵۹       یایها النبى قل لازوجک وبناتک ونسا المومنین یدنین علیهن من جلبیبهن  ذلک ادنى ان یعرفن فلا یوذین  وکان الله غفورا رحیما

۳۳       ۶۰        لن لم ینته المنفقون والذین فى قلوبهم مرض والمرجفون فى المدینه لنغرینک بهم ثم لا یجاورونک فیها الا قلیلا

۳۳       ۶۱       ملعونین  اینما ثقفوا اخذوا وقتلوا تقتیلا

۳۳       ۶۲       سنه الله فى الذین خلوا من قبل  ولن تجد لسنه الله تبدیلا

۳۳       ۶۳       یسـلک الناس عن الساعه  قل انما علمها عند الله  وما یدریک لعل الساعه تکون قریبا

۳۳       ۶۴       ان الله لعن الکفرین واعد لهم سعیرا

۳۳       ۶۵       خلدین فیها ابدا  لا یجدون ولیا ولا نصیرا

۳۳       ۶۶       یوم تقلب وجوههم فى النار یقولون یلیتنا اطعنا الله واطعنا الرسولا

۳۳       ۶۷       وقالوا ربنا انا اطعنا سادتنا وکبرانا فاضلونا السبیلا

۳۳       ۶۸       ربنا اتهم ضعفین من العذاب والعنهم لعنا کبیرا

۳۳       ۶۹       یایها الذین امنوا لا تکونوا کالذین اذوا موسى فبراه الله مما قالوا  وکان عند الله وجیها

۳۳       ۷۰       یایها الذین امنوا اتقوا الله وقولوا قولا سدیدا

۳۳       ۷۱       یصلح لکم اعملکم ویغفر لکم ذنوبکم  ومن یطع الله ورسوله فقد فاز فوزا عظیما

۳۳       ۷۲       انا عرضنا الامانه على السموت والارض والجبال فابین ان یحملنها واشفقن منها وحملها الانسن  انه کان ظلوما جهولا

۳۳       ۷۳       لیعذب الله المنفقین والمنفقت والمشرکین والمشرکت ویتوب الله على المومنین والمومنت  وکان الله غفورا رحیما

۳۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله الذى له ما فى السموت وما فى الارض وله الحمد فى الاخره  وهو الحکیم الخبیر

۳۴       ۲       یعلم ما یلج فى الارض وما یخرج منها وما ینزل من السما وما یعرج فیها  وهو الرحیم الغفور

۳۴       ۳       وقال الذین کفروا لا تاتینا الساعه  قل بلى وربى لتاتینکم علم الغیب  لا یعزب عنه مثقال ذره فى السموت ولا فى الارض ولا اصغر من ذلک ولا اکبر الا فى کتب مبین

۳۴       ۴       لیجزى الذین امنوا وعملوا الصلحت  اولک لهم مغفره ورزق کریم

۳۴       ۵       والذین سعو فى ایتنا معجزین اولک لهم عذاب من رجز الیم

۳۴       ۶       ویرى الذین اوتوا العلم الذى انزل الیک من ربک هو الحق ویهدى الى صرط العزیز الحمید

۳۴       ۷       وقال الذین کفروا هل ندلکم على رجل ینبکم اذا مزقتم کل ممزق انکم لفى خلق جدید

۳۴       ۸       افترى على الله کذبا ام به جنه  بل الذین لا یومنون بالاخره فى العذاب والضلل البعید

۳۴       ۹       افلم یروا الى ما بین ایدیهم وما خلفهم من السما والارض  ان نشا نخسف بهم الارض او نسقط علیهم کسفا من السما  ان فى ذلک لایه لکل عبد منیب

۳۴       ۱۰        ولقد اتینا داوۥد منا فضلا  یجبال اوبى معه والطیر  والنا له الحدید

۳۴       ۱۱       ان اعمل سبغت وقدر فى السرد  واعملوا صلحا  انى بما تعملون بصیر

۳۴       ۱۲       ولسلیمن الریح غدوها شهر ورواحها شهر  واسلنا له عین القطر  ومن الجن من یعمل بین یدیه باذن ربه  ومن یزغ منهم عن امرنا نذقه من عذاب السعیر

۳۴       ۱۳       یعملون له ما یشا من محریب وتمثیل وجفان کالجواب وقدور راسیت  اعملوا ال داوۥد شکرا  وقلیل من عبادى الشکور

۳۴       ۱۴       فلما قضینا علیه الموت ما دلهم على موته الا دابه الارض تاکل منساته  فلما خر تبینت الجن ان لو کانوا یعلمون الغیب ما لبثوا فى العذاب المهین

۳۴       ۱۵       لقد کان لسبا فى مسکنهم ایه  جنتان عن یمین وشمال  کلوا من رزق ربکم واشکروا له  بلده طیبه ورب غفور

۳۴       ۱۶       فاعرضوا فارسلنا علیهم سیل العرم وبدلنهم بجنتیهم جنتین ذواتى اکل خمط واثل وشی من سدر قلیل

۳۴       ۱۷       ذلک جزینهم بما کفروا  وهل نجزى الا الکفور

۳۴       ۱۸       وجعلنا بینهم وبین القرى التى برکنا فیها قرى ظهره وقدرنا فیها السیر  سیروا فیها لیالى وایاما امنین

۳۴       ۱۹       فقالوا ربنا بعد بین اسفارنا وظلموا انفسهم فجعلنهم احادیث ومزقنهم کل ممزق  ان فى ذلک لایت لکل صبار شکور

۳۴       ۲۰       ولقد صدق علیهم ابلیس ظنه فاتبعوه الا فریقا من المومنین

۳۴       ۲۱       وما کان له علیهم من سلطن الا لنعلم من یومن بالاخره ممن هو منها فى شک  وربک على کل شی حفیظ

۳۴       ۲۲       قل ادعوا الذین زعمتم من دون الله  لا یملکون مثقال ذره فى السموت ولا فى الارض وما لهم فیهما من شرک وما له منهم من ظهیر

۳۴       ۲۳       ولا تنفع الشفعه عنده الا لمن اذن له  حتى اذا فزع عن قلوبهم قالوا ماذا قال ربکم  قالوا الحق  وهو العلى الکبیر

۳۴       ۲۴        قل من یرزقکم من السموت والارض  قل الله  وانا او ایاکم لعلى هدى او فى ضلل مبین

۳۴       ۲۵       قل لا تسـلون عما اجرمنا ولا نسـل عما تعملون

۳۴       ۲۶       قل یجمع بیننا ربنا ثم یفتح بیننا بالحق وهو الفتاح العلیم

۳۴       ۲۷       قل ارونى الذین الحقتم به شرکا  کلا  بل هو الله العزیز الحکیم

۳۴       ۲۸       وما ارسلنک الا کافه للناس بشیرا ونذیرا ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۳۴       ۲۹       ویقولون متى هذا الوعد ان کنتم صدقین

۳۴       ۳۰       قل لکم میعاد یوم لا تستـخرون عنه ساعه ولا تستقدمون

۳۴       ۳۱       وقال الذین کفروا لن نومن بهذا القران ولا بالذى بین یدیه  ولو ترى اذ الظلمون موقوفون عند ربهم یرجع بعضهم الى بعض القول یقول الذین استضعفوا للذین استکبروا لولا انتم لکنا مومنین

۳۴       ۳۲       قال الذین استکبروا للذین استضعفوا انحن صددنکم عن الهدى بعد اذ جاکم  بل کنتم مجرمین

۳۴       ۳۳       وقال الذین استضعفوا للذین استکبروا بل مکر الیل والنهار اذ تامروننا ان نکفر بالله ونجعل له اندادا  واسروا الندامه لما راوا العذاب وجعلنا الاغلل فى اعناق الذین کفروا  هل یجزون الا ما کانوا یعملون

۳۴       ۳۴       وما ارسلنا فى قریه من نذیر الا قال مترفوها انا بما ارسلتم به کفرون

۳۴       ۳۵       وقالوا نحن اکثر امولا واولدا وما نحن بمعذبین

۳۴       ۳۶       قل ان ربى یبسط الرزق لمن یشا ویقدر ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۳۴       ۳۷       وما امولکم ولا اولدکم بالتى تقربکم عندنا زلفى الا من امن وعمل صلحا فاولک لهم جزا الضعف بما عملوا وهم فى الغرفت امنون

۳۴       ۳۸       والذین یسعون فى ایتنا معجزین اولک فى العذاب محضرون

۳۴       ۳۹       قل ان ربى یبسط الرزق لمن یشا من عباده ویقدر له  وما انفقتم من شی فهو یخلفه  وهو خیر الرزقین

۳۴       ۴۰       ویوم یحشرهم جمیعا ثم یقول للملکه اهولا ایاکم کانوا یعبدون

۳۴       ۴۱       قالوا سبحنک انت ولینا من دونهم  بل کانوا یعبدون الجن  اکثرهم بهم مومنون

۳۴       ۴۲       فالیوم لا یملک بعضکم لبعض نفعا ولا ضرا ونقول للذین ظلموا ذوقوا عذاب النار التى کنتم بها تکذبون

۳۴       ۴۳       واذا تتلى علیهم ایتنا بینت قالوا ما هذا الا رجل یرید ان یصدکم عما کان یعبد اباوکم وقالوا ما هذا الا افک مفترى  وقال الذین کفروا للحق لما جاهم ان هذا الا سحر مبین

۳۴       ۴۴       وما اتینهم من کتب یدرسونها  وما ارسلنا الیهم قبلک من نذیر

۳۴       ۴۵       وکذب الذین من قبلهم وما بلغوا معشار ما اتینهم فکذبوا رسلى  فکیف کان نکیر

۳۴       ۴۶        قل انما اعظکم بوحده  ان تقوموا لله مثنى وفردى ثم تتفکروا  ما بصاحبکم من جنه  ان هو الا نذیر لکم بین یدى عذاب شدید

۳۴       ۴۷       قل ما سالتکم من اجر فهو لکم  ان اجرى الا على الله  وهو على کل شی شهید

۳۴       ۴۸       قل ان ربى یقذف بالحق علم الغیوب

۳۴       ۴۹       قل جا الحق وما یبد البطل وما یعید

۳۴       ۵۰       قل ان ضللت فانما اضل على نفسى  وان اهتدیت فبما یوحى الى ربى  انه سمیع قریب

۳۴       ۵۱       ولو ترى اذ فزعوا فلا فوت واخذوا من مکان قریب

۳۴       ۵۲       وقالوا امنا به وانى لهم التناوش من مکان بعید

۳۴       ۵۳       وقد کفروا به من قبل  ویقذفون بالغیب من مکان بعید

۳۴       ۵۴       وحیل بینهم وبین ما یشتهون کما فعل باشیاعهم من قبل  انهم کانوا فى شک مریب

۳۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله فاطر السموت والارض جاعل الملکه رسلا اولى اجنحه مثنى وثلث وربع  یزید فى الخلق ما یشا  ان الله على کل شی قدیر

۳۵       ۲       ما یفتح الله للناس من رحمه فلا ممسک لها  وما یمسک فلا مرسل له من بعده  وهو العزیز الحکیم

۳۵       ۳       یایها الناس اذکروا نعمت الله علیکم  هل من خلق غیر الله یرزقکم من السما والارض  لا اله الا هو  فانى توفکون

۳۵       ۴       وان یکذبوک فقد کذبت رسل من قبلک  والى الله ترجع الامور

۳۵       ۵       یایها الناس ان وعد الله حق  فلا تغرنکم الحیوه الدنیا  ولا یغرنکم بالله الغرور

۳۵       ۶       ان الشیطن لکم عدو فاتخذوه عدوا  انما یدعوا حزبه لیکونوا من اصحب السعیر

۳۵       ۷       الذین کفروا لهم عذاب شدید  والذین امنوا وعملوا الصلحت لهم مغفره واجر کبیر

۳۵       ۸       افمن زین له سو عمله فراه حسنا  فان الله یضل من یشا ویهدى من یشا  فلا تذهب نفسک علیهم حسرت  ان الله علیم بما یصنعون

۳۵       ۹       والله الذى ارسل الریح فتثیر سحابا فسقنه الى بلد میت فاحیینا به الارض بعد موتها  کذلک النشور

۳۵       ۱۰       من کان یرید العزه فلله العزه جمیعا  الیه یصعد الکلم الطیب والعمل الصلح یرفعه  والذین یمکرون السیـات لهم عذاب شدید  ومکر اولک هو یبور

۳۵       ۱۱       والله خلقکم من تراب ثم من نطفه ثم جعلکم ازوجا  وما تحمل من انثى ولا تضع الا بعلمه  وما یعمر من معمر ولا ینقص من عمره الا فى کتب  ان ذلک على الله یسیر

۳۵       ۱۲       وما یستوى البحران هذا عذب فرات ساغ شرابه وهذا ملح اجاج  ومن کل تاکلون لحما طریا وتستخرجون حلیه تلبسونها  وترى الفلک فیه مواخر لتبتغوا من فضله ولعلکم تشکرون

۳۵       ۱۳       یولج الیل فى النهار ویولج النهار فى الیل وسخر الشمس والقمر کل یجرى لاجل مسمى  ذلکم الله ربکم له الملک  والذین تدعون من دونه ما یملکون من قطمیر

۳۵       ۱۴       ان تدعوهم لا یسمعوا دعاکم ولو سمعوا ما استجابوا لکم  ویوم القیمه یکفرون بشرککم  ولا ینبک مثل خبیر

۳۵       ۱۵        یایها الناس انتم الفقرا الى الله  والله هو الغنى الحمید

۳۵       ۱۶       ان یشا یذهبکم ویات بخلق جدید

۳۵       ۱۷       وما ذلک على الله بعزیز

۳۵       ۱۸       ولا تزر وازره وزر اخرى  وان تدع مثقله الى حملها لا یحمل منه شی ولو کان ذا قربى  انما تنذر الذین یخشون ربهم بالغیب واقاموا الصلوه  ومن تزکى فانما یتزکى لنفسه  والى الله المصیر

۳۵       ۱۹       وما یستوى الاعمى والبصیر

۳۵       ۲۰       ولا الظلمت ولا النور

۳۵       ۲۱       ولا الظل ولا الحرور

۳۵       ۲۲       وما یستوى الاحیا ولا الاموت  ان الله یسمع من یشا  وما انت بمسمع من فى القبور

۳۵       ۲۳       ان انت الا نذیر

۳۵       ۲۴       انا ارسلنک بالحق بشیرا ونذیرا  وان من امه الا خلا فیها نذیر

۳۵       ۲۵       وان یکذبوک فقد کذب الذین من قبلهم جاتهم رسلهم بالبینت وبالزبر وبالکتب المنیر

۳۵       ۲۶       ثم اخذت الذین کفروا  فکیف کان نکیر

۳۵       ۲۷       الم تر ان الله انزل من السما ما فاخرجنا به ثمرت مختلفا الونها  ومن الجبال جدد بیض وحمر مختلف الونها وغرابیب سود

۳۵       ۲۸       ومن الناس والدواب والانعم مختلف الونه کذلک  انما یخشى الله من عباده العلموا  ان الله عزیز غفور

۳۵       ۲۹       ان الذین یتلون کتب الله واقاموا الصلوه وانفقوا مما رزقنهم سرا وعلانیه یرجون تجره لن تبور

۳۵       ۳۰       لیوفیهم اجورهم ویزیدهم من فضله  انه غفور شکور

۳۵       ۳۱       والذى اوحینا الیک من الکتب هو الحق مصدقا لما بین یدیه  ان الله بعباده لخبیر بصیر

۳۵       ۳۲       ثم اورثنا الکتب الذین اصطفینا من عبادنا  فمنهم ظالم لنفسه ومنهم مقتصد ومنهم سابق بالخیرت باذن الله  ذلک هو الفضل الکبیر

۳۵       ۳۳       جنت عدن یدخلونها یحلون فیها من اساور من ذهب ولولوا  ولباسهم فیها حریر

۳۵       ۳۴       وقالوا الحمد لله الذى اذهب عنا الحزن  ان ربنا لغفور شکور

۳۵       ۳۵       الذى احلنا دار المقامه من فضله لا یمسنا فیها نصب ولا یمسنا فیها لغوب

۳۵       ۳۶       والذین کفروا لهم نار جهنم لا یقضى علیهم فیموتوا ولا یخفف عنهم من عذابها  کذلک نجزى کل کفور

۳۵       ۳۷       وهم یصطرخون فیها ربنا اخرجنا نعمل صلحا غیر الذى کنا نعمل  اولم نعمرکم ما یتذکر فیه من تذکر وجاکم النذیر  فذوقوا فما للظلمین من نصیر

۳۵       ۳۸       ان الله علم غیب السموت والارض  انه علیم بذات الصدور

۳۵       ۳۹       هو الذى جعلکم خلف فى الارض  فمن کفر فعلیه کفره  ولا یزید الکفرین کفرهم عند ربهم الا مقتا  ولا یزید الکفرین کفرهم الا خسارا

۳۵       ۴۰       قل اریتم شرکاکم الذین تدعون من دون الله ارونى ماذا خلقوا من الارض ام لهم شرک فى السموت ام اتینهم کتبا فهم على بینت منه  بل ان یعد الظلمون بعضهم بعضا الا غرورا

۳۵       ۴۱        ان الله یمسک السموت والارض ان تزولا  ولن زالتا ان امسکهما من احد من بعده  انه کان حلیما غفورا

۳۵       ۴۲       واقسموا بالله جهد ایمنهم لن جاهم نذیر لیکونن اهدى من احدى الامم  فلما جاهم نذیر ما زادهم الا نفورا

۳۵       ۴۳       استکبارا فى الارض ومکر السی  ولا یحیق المکر السی الا باهله  فهل ینظرون الا سنت الاولین  فلن تجد لسنت الله تبدیلا  ولن تجد لسنت الله تحویلا

۳۵       ۴۴       اولم یسیروا فى الارض فینظروا کیف کان عقبه الذین من قبلهم وکانوا اشد منهم قوه  وما کان الله لیعجزه من شی فى السموت ولا فى الارض  انه کان علیما قدیرا

۳۵       ۴۵       ولو یواخذ الله الناس بما کسبوا ما ترک على ظهرها من دابه ولکن یوخرهم الى اجل مسمى  فاذا جا اجلهم فان الله کان بعباده بصیرا

۳۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یس

۳۶       ۲       والقران الحکیم

۳۶       ۳       انک لمن المرسلین

۳۶       ۴       على صرط مستقیم

۳۶       ۵       تنزیل العزیز الرحیم

۳۶       ۶       لتنذر قوما ما انذر اباوهم فهم غفلون

۳۶       ۷       لقد حق القول على اکثرهم فهم لا یومنون

۳۶       ۸       انا جعلنا فى اعنقهم اغللا فهى الى الاذقان فهم مقمحون

۳۶       ۹       وجعلنا من بین ایدیهم سدا ومن خلفهم سدا فاغشینهم فهم لا یبصرون

۳۶       ۱۰       وسوا علیهم انذرتهم ام لم تنذرهم لا یومنون

۳۶       ۱۱       انما تنذر من اتبع الذکر وخشى الرحمن بالغیب  فبشره بمغفره واجر کریم

۳۶       ۱۲       انا نحن نحى الموتى ونکتب ما قدموا واثرهم  وکل شی احصینه فى امام مبین

۳۶       ۱۳       واضرب لهم مثلا اصحب القریه اذ جاها المرسلون

۳۶       ۱۴       اذ ارسلنا الیهم اثنین فکذبوهما فعززنا بثالث فقالوا انا الیکم مرسلون

۳۶       ۱۵       قالوا ما انتم الا بشر مثلنا وما انزل الرحمن من شی ان انتم الا تکذبون

۳۶       ۱۶       قالوا ربنا یعلم انا الیکم لمرسلون

۳۶       ۱۷       وما علینا الا البلغ المبین

۳۶       ۱۸       قالوا انا تطیرنا بکم  لن لم تنتهوا لنرجمنکم ولیمسنکم منا عذاب الیم

۳۶       ۱۹       قالوا طرکم معکم  ان ذکرتم  بل انتم قوم مسرفون

۳۶       ۲۰       وجا من اقصا المدینه رجل یسعى قال یقوم اتبعوا المرسلین

۳۶       ۲۱       اتبعوا من لا یسـلکم اجرا وهم مهتدون

۳۶       ۲۲       وما لى لا اعبد الذى فطرنى والیه ترجعون

۳۶       ۲۳       اتخذ من دونه الهه ان یردن الرحمن بضر لا تغن عنى شفعتهم شیـا ولا ینقذون

۳۶       ۲۴       انى اذا لفى ضلل مبین

۳۶       ۲۵       انى امنت بربکم فاسمعون

۳۶       ۲۶       قیل ادخل الجنه  قال یلیت قومى یعلمون

۳۶       ۲۷       بما غفر لى ربى وجعلنى من المکرمین

۳۶       ۲۸        وما انزلنا على قومه من بعده من جند من السما وما کنا منزلین

۳۶       ۲۹       ان کانت الا صیحه وحده فاذا هم خمدون

۳۶       ۳۰       یحسره على العباد  ما یاتیهم من رسول الا کانوا به یستهزون

۳۶       ۳۱       الم یروا کم اهلکنا قبلهم من القرون انهم الیهم لا یرجعون

۳۶       ۳۲       وان کل لما جمیع لدینا محضرون

۳۶       ۳۳       وایه لهم الارض المیته احیینها واخرجنا منها حبا فمنه یاکلون

۳۶       ۳۴       وجعلنا فیها جنت من نخیل واعنب وفجرنا فیها من العیون

۳۶       ۳۵       لیاکلوا من ثمره وما عملته ایدیهم  افلا یشکرون

۳۶       ۳۶       سبحن الذى خلق الازوج کلها مما تنبت الارض ومن انفسهم ومما لا یعلمون

۳۶       ۳۷       وایه لهم الیل نسلخ منه النهار فاذا هم مظلمون

۳۶       ۳۸       والشمس تجرى لمستقر لها  ذلک تقدیر العزیز العلیم

۳۶       ۳۹       والقمر قدرنه منازل حتى عاد کالعرجون القدیم

۳۶       ۴۰       لا الشمس ینبغى لها ان تدرک القمر ولا الیل سابق النهار  وکل فى فلک یسبحون

۳۶       ۴۱       وایه لهم انا حملنا ذریتهم فى الفلک المشحون

۳۶       ۴۲       وخلقنا لهم من مثله ما یرکبون

۳۶       ۴۳       وان نشا نغرقهم فلا صریخ لهم ولا هم ینقذون

۳۶       ۴۴       الا رحمه منا ومتعا الى حین

۳۶       ۴۵       واذا قیل لهم اتقوا ما بین ایدیکم وما خلفکم لعلکم ترحمون

۳۶       ۴۶       وما تاتیهم من ایه من ایت ربهم الا کانوا عنها معرضین

۳۶       ۴۷       واذا قیل لهم انفقوا مما رزقکم الله قال الذین کفروا للذین امنوا انطعم من لو یشا الله اطعمه ان انتم الا فى ضلل مبین

۳۶       ۴۸       ویقولون متى هذا الوعد ان کنتم صدقین

۳۶       ۴۹       ما ینظرون الا صیحه وحده تاخذهم وهم یخصمون

۳۶       ۵۰       فلا یستطیعون توصیه ولا الى اهلهم یرجعون

۳۶       ۵۱       ونفخ فى الصور فاذا هم من الاجداث الى ربهم ینسلون

۳۶       ۵۲       قالوا یویلنا من بعثنا من مرقدنا ۜ  هذا ما وعد الرحمن وصدق المرسلون

۳۶       ۵۳       ان کانت الا صیحه وحده فاذا هم جمیع لدینا محضرون

۳۶       ۵۴       فالیوم لا تظلم نفس شیـا ولا تجزون الا ما کنتم تعملون

۳۶       ۵۵       ان اصحب الجنه الیوم فى شغل فکهون

۳۶       ۵۶       هم وازوجهم فى ظلل على الاراک متکـون

۳۶       ۵۷       لهم فیها فکهه ولهم ما یدعون

۳۶       ۵۸       سلم قولا من رب رحیم

۳۶       ۵۹       وامتزوا الیوم ایها المجرمون

۳۶       ۶۰        الم اعهد الیکم یبنى ادم ان لا تعبدوا الشیطن  انه لکم عدو مبین

۳۶       ۶۱       وان اعبدونى  هذا صرط مستقیم

۳۶       ۶۲       ولقد اضل منکم جبلا کثیرا  افلم تکونوا تعقلون

۳۶       ۶۳       هذه جهنم التى کنتم توعدون

۳۶       ۶۴       اصلوها الیوم بما کنتم تکفرون

۳۶       ۶۵       الیوم نختم على افوههم وتکلمنا ایدیهم وتشهد ارجلهم بما کانوا یکسبون

۳۶       ۶۶       ولو نشا لطمسنا على اعینهم فاستبقوا الصرط فانى یبصرون

۳۶       ۶۷       ولو نشا لمسخنهم على مکانتهم فما استطعوا مضیا ولا یرجعون

۳۶       ۶۸       ومن نعمره ننکسه فى الخلق  افلا یعقلون

۳۶       ۶۹       وما علمنه الشعر وما ینبغى له  ان هو الا ذکر وقران مبین

۳۶       ۷۰       لینذر من کان حیا ویحق القول على الکفرین

۳۶       ۷۱       اولم یروا انا خلقنا لهم مما عملت ایدینا انعما فهم لها ملکون

۳۶       ۷۲       وذللنها لهم فمنها رکوبهم ومنها یاکلون

۳۶       ۷۳       ولهم فیها منفع ومشارب  افلا یشکرون

۳۶       ۷۴       واتخذوا من دون الله الهه لعلهم ینصرون

۳۶       ۷۵       لا یستطیعون نصرهم وهم لهم جند محضرون

۳۶       ۷۶       فلا یحزنک قولهم  انا نعلم ما یسرون وما یعلنون

۳۶       ۷۷       اولم یر الانسن انا خلقنه من نطفه فاذا هو خصیم مبین

۳۶       ۷۸       وضرب لنا مثلا ونسى خلقه  قال من یحى العظم وهى رمیم

۳۶       ۷۹       قل یحییها الذى انشاها اول مره  وهو بکل خلق علیم

۳۶       ۸۰       الذى جعل لکم من الشجر الاخضر نارا فاذا انتم منه توقدون

۳۶       ۸۱       اولیس الذى خلق السموت والارض بقدر على ان یخلق مثلهم  بلى وهو الخلق العلیم

۳۶       ۸۲       انما امره اذا اراد شیـا ان یقول له کن فیکون

۳۶       ۸۳       فسبحن الذى بیده ملکوت کل شی والیه ترجعون

۳۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والصفت صفا

۳۷       ۲       فالزجرت زجرا

۳۷       ۳       فالتلیت ذکرا

۳۷       ۴       ان الهکم لوحد

۳۷       ۵       رب السموت والارض وما بینهما ورب المشرق

۳۷       ۶       انا زینا السما الدنیا بزینه الکواکب

۳۷       ۷       وحفظا من کل شیطن مارد

۳۷       ۸       لا یسمعون الى الملا الاعلى ویقذفون من کل جانب

۳۷       ۹       دحورا  ولهم عذاب واصب

۳۷       ۱۰       الا من خطف الخطفه فاتبعه شهاب ثاقب

۳۷       ۱۱       فاستفتهم اهم اشد خلقا ام من خلقنا  انا خلقنهم من طین لازب

۳۷       ۱۲       بل عجبت ویسخرون

۳۷       ۱۳       واذا ذکروا لا یذکرون

۳۷       ۱۴       واذا راوا ایه یستسخرون

۳۷       ۱۵       وقالوا ان هذا الا سحر مبین

۳۷       ۱۶       اذا متنا وکنا ترابا وعظما انا لمبعوثون

۳۷       ۱۷       اواباونا الاولون

۳۷       ۱۸       قل نعم وانتم دخرون

۳۷       ۱۹       فانما هى زجره وحده فاذا هم ینظرون

۳۷       ۲۰       وقالوا یویلنا هذا یوم الدین

۳۷       ۲۱       هذا یوم الفصل الذى کنتم به تکذبون

۳۷       ۲۲        احشروا الذین ظلموا وازوجهم وما کانوا یعبدون

۳۷       ۲۳       من دون الله فاهدوهم الى صرط الجحیم

۳۷       ۲۴       وقفوهم  انهم مسـولون

۳۷       ۲۵       ما لکم لا تناصرون

۳۷       ۲۶       بل هم الیوم مستسلمون

۳۷       ۲۷       واقبل بعضهم على بعض یتسالون

۳۷       ۲۸       قالوا انکم کنتم تاتوننا عن الیمین

۳۷       ۲۹       قالوا بل لم تکونوا مومنین

۳۷       ۳۰       وما کان لنا علیکم من سلطن  بل کنتم قوما طغین

۳۷       ۳۱       فحق علینا قول ربنا  انا لذاقون

۳۷       ۳۲       فاغوینکم انا کنا غوین

۳۷       ۳۳       فانهم یومذ فى العذاب مشترکون

۳۷       ۳۴       انا کذلک نفعل بالمجرمین

۳۷       ۳۵       انهم کانوا اذا قیل لهم لا اله الا الله یستکبرون

۳۷       ۳۶       ویقولون انا لتارکوا الهتنا لشاعر مجنون

۳۷       ۳۷       بل جا بالحق وصدق المرسلین

۳۷       ۳۸       انکم لذاقوا العذاب الالیم

۳۷       ۳۹       وما تجزون الا ما کنتم تعملون

۳۷       ۴۰       الا عباد الله المخلصین

۳۷       ۴۱       اولک لهم رزق معلوم

۳۷       ۴۲       فوکه  وهم مکرمون

۳۷       ۴۳       فى جنت النعیم

۳۷       ۴۴       على سرر متقبلین

۳۷       ۴۵       یطاف علیهم بکاس من معین

۳۷       ۴۶       بیضا لذه للشربین

۳۷       ۴۷       لا فیها غول ولا هم عنها ینزفون

۳۷       ۴۸       وعندهم قصرت الطرف عین

۳۷       ۴۹       کانهن بیض مکنون

۳۷       ۵۰       فاقبل بعضهم على بعض یتسالون

۳۷       ۵۱       قال قال منهم انى کان لى قرین

۳۷       ۵۲       یقول انک لمن المصدقین

۳۷       ۵۳       اذا متنا وکنا ترابا وعظما انا لمدینون

۳۷       ۵۴       قال هل انتم مطلعون

۳۷       ۵۵       فاطلع فراه فى سوا الجحیم

۳۷       ۵۶       قال تالله ان کدت لتردین

۳۷       ۵۷       ولولا نعمه ربى لکنت من المحضرین

۳۷       ۵۸       افما نحن بمیتین

۳۷       ۵۹       الا موتتنا الاولى وما نحن بمعذبین

۳۷       ۶۰       ان هذا لهو الفوز العظیم

۳۷       ۶۱       لمثل هذا فلیعمل العملون

۳۷       ۶۲       اذلک خیر نزلا ام شجره الزقوم

۳۷       ۶۳       انا جعلنها فتنه للظلمین

۳۷       ۶۴       انها شجره تخرج فى اصل الجحیم

۳۷       ۶۵       طلعها کانه روس الشیطین

۳۷       ۶۶       فانهم لاکلون منها فمالـون منها البطون

۳۷       ۶۷       ثم ان لهم علیها لشوبا من حمیم

۳۷       ۶۸       ثم ان مرجعهم لالى الجحیم

۳۷       ۶۹       انهم الفوا اباهم ضالین

۳۷       ۷۰       فهم على اثرهم یهرعون

۳۷       ۷۱       ولقد ضل قبلهم اکثر الاولین

۳۷       ۷۲       ولقد ارسلنا فیهم منذرین

۳۷       ۷۳       فانظر کیف کان عقبه المنذرین

۳۷       ۷۴       الا عباد الله المخلصین

۳۷       ۷۵       ولقد نادىنا نوح فلنعم المجیبون

۳۷       ۷۶       ونجینه واهله من الکرب العظیم

۳۷       ۷۷       وجعلنا ذریته هم الباقین

۳۷       ۷۸       وترکنا علیه فى الاخرین

۳۷       ۷۹       سلم على نوح فى العلمین

۳۷       ۸۰       انا کذلک نجزى المحسنین

۳۷       ۸۱       انه من عبادنا المومنین

۳۷       ۸۲       ثم اغرقنا الاخرین

۳۷       ۸۳        وان من شیعته لابرهیم

۳۷       ۸۴       اذ جا ربه بقلب سلیم

۳۷       ۸۵       اذ قال لابیه وقومه ماذا تعبدون

۳۷       ۸۶       افکا الهه دون الله تریدون

۳۷       ۸۷       فما ظنکم برب العلمین

۳۷       ۸۸       فنظر نظره فى النجوم

۳۷       ۸۹       فقال انى سقیم

۳۷       ۹۰       فتولوا عنه مدبرین

۳۷       ۹۱       فراغ الى الهتهم فقال الا تاکلون

۳۷       ۹۲       ما لکم لا تنطقون

۳۷       ۹۳       فراغ علیهم ضربا بالیمین

۳۷       ۹۴       فاقبلوا الیه یزفون

۳۷       ۹۵       قال اتعبدون ما تنحتون

۳۷       ۹۶       والله خلقکم وما تعملون

۳۷       ۹۷       قالوا ابنوا له بنینا فالقوه فى الجحیم

۳۷       ۹۸       فارادوا به کیدا فجعلنهم الاسفلین

۳۷       ۹۹       وقال انى ذاهب الى ربى سیهدین

۳۷       ۱۰۰       رب هب لى من الصلحین

۳۷       ۱۰۱       فبشرنه بغلم حلیم

۳۷       ۱۰۲       فلما بلغ معه السعى قال یبنى انى ارى فى المنام انى اذبحک فانظر ماذا ترى  قال یابت افعل ما تومر  ستجدنى ان شا الله من الصبرین

۳۷       ۱۰۳       فلما اسلما وتله للجبین

۳۷       ۱۰۴       وندینه ان یابرهیم

۳۷       ۱۰۵       قد صدقت الریا  انا کذلک نجزى المحسنین

۳۷       ۱۰۶       ان هذا لهو البلوا المبین

۳۷       ۱۰۷       وفدینه بذبح عظیم

۳۷       ۱۰۸       وترکنا علیه فى الاخرین

۳۷       ۱۰۹       سلم على ابرهیم

۳۷       ۱۱۰       کذلک نجزى المحسنین

۳۷       ۱۱۱       انه من عبادنا المومنین

۳۷       ۱۱۲       وبشرنه باسحق نبیا من الصلحین

۳۷       ۱۱۳       وبرکنا علیه وعلى اسحق  ومن ذریتهما محسن وظالم لنفسه مبین

۳۷       ۱۱۴       ولقد مننا على موسى وهرون

۳۷       ۱۱۵       ونجینهما وقومهما من الکرب العظیم

۳۷       ۱۱۶       ونصرنهم فکانوا هم الغلبین

۳۷       ۱۱۷       واتینهما الکتب المستبین

۳۷       ۱۱۸       وهدینهما الصرط المستقیم

۳۷       ۱۱۹       وترکنا علیهما فى الاخرین

۳۷       ۱۲۰       سلم على موسى وهرون

۳۷       ۱۲۱       انا کذلک نجزى المحسنین

۳۷       ۱۲۲       انهما من عبادنا المومنین

۳۷       ۱۲۳       وان الیاس لمن المرسلین

۳۷       ۱۲۴       اذ قال لقومه الا تتقون

۳۷       ۱۲۵       اتدعون بعلا وتذرون احسن الخلقین

۳۷       ۱۲۶       الله ربکم ورب اباکم الاولین

۳۷       ۱۲۷       فکذبوه فانهم لمحضرون

۳۷       ۱۲۸       الا عباد الله المخلصین

۳۷       ۱۲۹       وترکنا علیه فى الاخرین

۳۷       ۱۳۰       سلم على ال یاسین

۳۷       ۱۳۱       انا کذلک نجزى المحسنین

۳۷       ۱۳۲       انه من عبادنا المومنین

۳۷       ۱۳۳       وان لوطا لمن المرسلین

۳۷       ۱۳۴       اذ نجینه واهله اجمعین

۳۷       ۱۳۵       الا عجوزا فى الغبرین

۳۷       ۱۳۶       ثم دمرنا الاخرین

۳۷       ۱۳۷       وانکم لتمرون علیهم مصبحین

۳۷       ۱۳۸       وبالیل  افلا تعقلون

۳۷       ۱۳۹       وان یونس لمن المرسلین

۳۷       ۱۴۰       اذ ابق الى الفلک المشحون

۳۷       ۱۴۱       فساهم فکان من المدحضین

۳۷       ۱۴۲       فالتقمه الحوت وهو ملیم

۳۷       ۱۴۳       فلولا انه کان من المسبحین

۳۷       ۱۴۴       للبث فى بطنه الى یوم یبعثون

۳۷       ۱۴۵        فنبذنه بالعرا وهو سقیم

۳۷       ۱۴۶       وانبتنا علیه شجره من یقطین

۳۷       ۱۴۷       وارسلنه الى ماه الف او یزیدون

۳۷       ۱۴۸       فـامنوا فمتعنهم الى حین

۳۷       ۱۴۹       فاستفتهم الربک البنات ولهم البنون

۳۷       ۱۵۰       ام خلقنا الملکه انثا وهم شهدون

۳۷       ۱۵۱       الا انهم من افکهم لیقولون

۳۷       ۱۵۲       ولد الله وانهم لکذبون

۳۷       ۱۵۳       اصطفى البنات على البنین

۳۷       ۱۵۴       ما لکم کیف تحکمون

۳۷       ۱۵۵       افلا تذکرون

۳۷       ۱۵۶       ام لکم سلطن مبین

۳۷       ۱۵۷       فاتوا بکتبکم ان کنتم صدقین

۳۷       ۱۵۸       وجعلوا بینه وبین الجنه نسبا  ولقد علمت الجنه انهم لمحضرون

۳۷       ۱۵۹       سبحن الله عما یصفون

۳۷       ۱۶۰       الا عباد الله المخلصین

۳۷       ۱۶۱       فانکم وما تعبدون

۳۷       ۱۶۲       ما انتم علیه بفتنین

۳۷       ۱۶۳       الا من هو صال الجحیم

۳۷       ۱۶۴       وما منا الا له مقام معلوم

۳۷       ۱۶۵       وانا لنحن الصافون

۳۷       ۱۶۶       وانا لنحن المسبحون

۳۷       ۱۶۷       وان کانوا لیقولون

۳۷       ۱۶۸       لو ان عندنا ذکرا من الاولین

۳۷       ۱۶۹       لکنا عباد الله المخلصین

۳۷       ۱۷۰       فکفروا به  فسوف یعلمون

۳۷       ۱۷۱       ولقد سبقت کلمتنا لعبادنا المرسلین

۳۷       ۱۷۲       انهم لهم المنصورون

۳۷       ۱۷۳       وان جندنا لهم الغلبون

۳۷       ۱۷۴       فتول عنهم حتى حین

۳۷       ۱۷۵       وابصرهم فسوف یبصرون

۳۷       ۱۷۶       افبعذابنا یستعجلون

۳۷       ۱۷۷       فاذا نزل بساحتهم فسا صباح المنذرین

۳۷       ۱۷۸       وتول عنهم حتى حین

۳۷       ۱۷۹       وابصر فسوف یبصرون

۳۷       ۱۸۰       سبحن ربک رب العزه عما یصفون

۳۷       ۱۸۱       وسلم على المرسلین

۳۷       ۱۸۲       والحمد لله رب العلمین

۳۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم ص  والقران ذى الذکر

۳۸       ۲       بل الذین کفروا فى عزه وشقاق

۳۸       ۳       کم اهلکنا من قبلهم من قرن فنادوا ولات حین مناص

۳۸       ۴       وعجبوا ان جاهم منذر منهم  وقال الکفرون هذا سحر کذاب

۳۸       ۵       اجعل الالهه الها وحدا  ان هذا لشی عجاب

۳۸       ۶       وانطلق الملا منهم ان امشوا واصبروا على الهتکم  ان هذا لشی یراد

۳۸       ۷       ما سمعنا بهذا فى المله الاخره ان هذا الا اختلق

۳۸       ۸       انزل علیه الذکر من بیننا  بل هم فى شک من ذکرى  بل لما یذوقوا عذاب

۳۸       ۹       ام عندهم خزان رحمه ربک العزیز الوهاب

۳۸       ۱۰       ام لهم ملک السموت والارض وما بینهما  فلیرتقوا فى الاسبب

۳۸       ۱۱       جند ما هنالک مهزوم من الاحزاب

۳۸       ۱۲       کذبت قبلهم قوم نوح وعاد وفرعون ذو الاوتاد

۳۸       ۱۳       وثمود وقوم لوط واصحب لـیکه  اولک الاحزاب

۳۸       ۱۴       ان کل الا کذب الرسل فحق عقاب

۳۸       ۱۵       وما ینظر هولا الا صیحه وحده ما لها من فواق

۳۸       ۱۶       وقالوا ربنا عجل لنا قطنا قبل یوم الحساب

۳۸       ۱۷       اصبر على ما یقولون واذکر عبدنا داوۥد ذا الاید  انه اواب

۳۸       ۱۸       انا سخرنا الجبال معه یسبحن بالعشى والاشراق

۳۸       ۱۹       والطیر محشوره  کل له اواب

۳۸       ۲۰       وشددنا ملکه واتینه الحکمه وفصل الخطاب

۳۸       ۲۱        وهل اتىک نبوا الخصم اذ تسوروا المحراب

۳۸       ۲۲       اذ دخلوا على داوۥد ففزع منهم  قالوا لا تخف  خصمان بغى بعضنا على بعض فاحکم بیننا بالحق ولا تشطط واهدنا الى سوا الصرط

۳۸       ۲۳       ان هذا اخى له تسع وتسعون نعجه ولى نعجه وحده فقال اکفلنیها وعزنى فى الخطاب

۳۸       ۲۴       قال لقد ظلمک بسوال نعجتک الى نعاجه  وان کثیرا من الخلطا لیبغى بعضهم على بعض الا الذین امنوا وعملوا الصلحت وقلیل ما هم  وظن داوۥد انما فتنه فاستغفر ربه وخر راکعا واناب ۩

۳۸       ۲۵       فغفرنا له ذلک  وان له عندنا لزلفى وحسن مـاب

۳۸       ۲۶       یداوۥد انا جعلنک خلیفه فى الارض فاحکم بین الناس بالحق ولا تتبع الهوى فیضلک عن سبیل الله  ان الذین یضلون عن سبیل الله لهم عذاب شدید بما نسوا یوم الحساب

۳۸       ۲۷       وما خلقنا السما والارض وما بینهما بطلا  ذلک ظن الذین کفروا  فویل للذین کفروا من النار

۳۸       ۲۸       ام نجعل الذین امنوا وعملوا الصلحت کالمفسدین فى الارض ام نجعل المتقین کالفجار

۳۸       ۲۹       کتب انزلنه الیک مبرک لیدبروا ایته ولیتذکر اولوا الالبب

۳۸       ۳۰       ووهبنا لداوۥد سلیمن  نعم العبد  انه اواب

۳۸       ۳۱       اذ عرض علیه بالعشى الصفنت الجیاد

۳۸       ۳۲       فقال انى احببت حب الخیر عن ذکر ربى حتى توارت بالحجاب

۳۸       ۳۳       ردوها على  فطفق مسحا بالسوق والاعناق

۳۸       ۳۴       ولقد فتنا سلیمن والقینا على کرسیه جسدا ثم اناب

۳۸       ۳۵       قال رب اغفر لى وهب لى ملکا لا ینبغى لاحد من بعدى  انک انت الوهاب

۳۸       ۳۶       فسخرنا له الریح تجرى بامره رخا حیث اصاب

۳۸       ۳۷       والشیطین کل بنا وغواص

۳۸       ۳۸       واخرین مقرنین فى الاصفاد

۳۸       ۳۹       هذا عطاونا فامنن او امسک بغیر حساب

۳۸       ۴۰       وان له عندنا لزلفى وحسن مـاب

۳۸       ۴۱       واذکر عبدنا ایوب اذ نادى ربه انى مسنى الشیطن بنصب وعذاب

۳۸       ۴۲       ارکض برجلک  هذا مغتسل بارد وشراب

۳۸       ۴۳       ووهبنا له اهله ومثلهم معهم رحمه منا وذکرى لاولى الالبب

۳۸       ۴۴       وخذ بیدک ضغثا فاضرب به ولا تحنث  انا وجدنه صابرا  نعم العبد  انه اواب

۳۸       ۴۵       واذکر عبدنا ابرهیم واسحق ویعقوب اولى الایدى والابصر

۳۸       ۴۶       انا اخلصنهم بخالصه ذکرى الدار

۳۸       ۴۷       وانهم عندنا لمن المصطفین الاخیار

۳۸       ۴۸       واذکر اسمعیل والیسع وذا الکفل  وکل من الاخیار

۳۸       ۴۹       هذا ذکر  وان للمتقین لحسن مـاب

۳۸       ۵۰       جنت عدن مفتحه لهم الابوب

۳۸       ۵۱       متکـین فیها یدعون فیها بفکهه کثیره وشراب

۳۸       ۵۲        وعندهم قصرت الطرف اتراب

۳۸       ۵۳       هذا ما توعدون لیوم الحساب

۳۸       ۵۴       ان هذا لرزقنا ما له من نفاد

۳۸       ۵۵       هذا  وان للطغین لشر مـاب

۳۸       ۵۶       جهنم یصلونها فبس المهاد

۳۸       ۵۷       هذا فلیذوقوه حمیم وغساق

۳۸       ۵۸       واخر من شکله ازوج

۳۸       ۵۹       هذا فوج مقتحم معکم  لا مرحبا بهم  انهم صالوا النار

۳۸       ۶۰       قالوا بل انتم لا مرحبا بکم  انتم قدمتموه لنا  فبس القرار

۳۸       ۶۱       قالوا ربنا من قدم لنا هذا فزده عذابا ضعفا فى النار

۳۸       ۶۲       وقالوا ما لنا لا نرى رجالا کنا نعدهم من الاشرار

۳۸       ۶۳       اتخذنهم سخریا ام زاغت عنهم الابصر

۳۸       ۶۴       ان ذلک لحق تخاصم اهل النار

۳۸       ۶۵       قل انما انا منذر  وما من اله الا الله الوحد القهار

۳۸       ۶۶       رب السموت والارض وما بینهما العزیز الغفر

۳۸       ۶۷       قل هو نبوا عظیم

۳۸       ۶۸       انتم عنه معرضون

۳۸       ۶۹       ما کان لى من علم بالملا الاعلى اذ یختصمون

۳۸       ۷۰       ان یوحى الى الا انما انا نذیر مبین

۳۸       ۷۱       اذ قال ربک للملکه انى خلق بشرا من طین

۳۸       ۷۲       فاذا سویته ونفخت فیه من روحى فقعوا له سجدین

۳۸       ۷۳       فسجد الملکه کلهم اجمعون

۳۸       ۷۴       الا ابلیس استکبر وکان من الکفرین

۳۸       ۷۵       قال یابلیس ما منعک ان تسجد لما خلقت بیدى  استکبرت ام کنت من العالین

۳۸       ۷۶       قال انا خیر منه  خلقتنى من نار وخلقته من طین

۳۸       ۷۷       قال فاخرج منها فانک رجیم

۳۸       ۷۸       وان علیک لعنتى الى یوم الدین

۳۸       ۷۹       قال رب فانظرنى الى یوم یبعثون

۳۸       ۸۰       قال فانک من المنظرین

۳۸       ۸۱       الى یوم الوقت المعلوم

۳۸       ۸۲       قال فبعزتک لاغوینهم اجمعین

۳۸       ۸۳       الا عبادک منهم المخلصین

۳۸       ۸۴       قال فالحق والحق اقول

۳۸       ۸۵       لاملان جهنم منک وممن تبعک منهم اجمعین

۳۸       ۸۶       قل ما اسـلکم علیه من اجر وما انا من المتکلفین

۳۸       ۸۷       ان هو الا ذکر للعلمین

۳۸       ۸۸       ولتعلمن نباه بعد حین

۳۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم تنزیل الکتب من الله العزیز الحکیم

۳۹       ۲       انا انزلنا الیک الکتب بالحق فاعبد الله مخلصا له الدین

۳۹       ۳       الا لله الدین الخالص  والذین اتخذوا من دونه اولیا ما نعبدهم الا لیقربونا الى الله زلفى ان الله یحکم بینهم فى ما هم فیه یختلفون  ان الله لا یهدى من هو کذب کفار

۳۹       ۴       لو اراد الله ان یتخذ ولدا لاصطفى مما یخلق ما یشا  سبحنه  هو الله الوحد القهار

۳۹       ۵       خلق السموت والارض بالحق  یکور الیل على النهار ویکور النهار على الیل  وسخر الشمس والقمر  کل یجرى لاجل مسمى  الا هو العزیز الغفر

۳۹       ۶       خلقکم من نفس وحده ثم جعل منها زوجها وانزل لکم من الانعم ثمنیه ازوج  یخلقکم فى بطون امهتکم خلقا من بعد خلق فى ظلمت ثلث  ذلکم الله ربکم له الملک  لا اله الا هو  فانى تصرفون

۳۹       ۷       ان تکفروا فان الله غنى عنکم  ولا یرضى لعباده الکفر  وان تشکروا یرضه لکم  ولا تزر وازره وزر اخرى  ثم الى ربکم مرجعکم فینبکم بما کنتم تعملون  انه علیم بذات الصدور

۳۹       ۸        واذا مس الانسن ضر دعا ربه منیبا الیه ثم اذا خوله نعمه منه نسى ما کان یدعوا الیه من قبل وجعل لله اندادا لیضل عن سبیله  قل تمتع بکفرک قلیلا  انک من اصحب النار

۳۹       ۹       امن هو قنت انا الیل ساجدا وقاما یحذر الاخره ویرجوا رحمه ربه  قل هل یستوى الذین یعلمون والذین لا یعلمون  انما یتذکر اولوا الالبب

۳۹       ۱۰       قل یعباد الذین امنوا اتقوا ربکم  للذین احسنوا فى هذه الدنیا حسنه  وارض الله وسعه  انما یوفى الصبرون اجرهم بغیر حساب

۳۹       ۱۱       قل انى امرت ان اعبد الله مخلصا له الدین

۳۹       ۱۲       وامرت لان اکون اول المسلمین

۳۹       ۱۳       قل انى اخاف ان عصیت ربى عذاب یوم عظیم

۳۹       ۱۴       قل الله اعبد مخلصا له دینى

۳۹       ۱۵       فاعبدوا ما شتم من دونه  قل ان الخسرین الذین خسروا انفسهم واهلیهم یوم القیمه  الا ذلک هو الخسران المبین

۳۹       ۱۶       لهم من فوقهم ظلل من النار ومن تحتهم ظلل  ذلک یخوف الله به عباده  یعباد فاتقون

۳۹       ۱۷       والذین اجتنبوا الطغوت ان یعبدوها وانابوا الى الله لهم البشرى  فبشر عباد

۳۹       ۱۸       الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه  اولک الذین هدىهم الله  واولک هم اولوا الالبب

۳۹       ۱۹       افمن حق علیه کلمه العذاب افانت تنقذ من فى النار

۳۹       ۲۰       لکن الذین اتقوا ربهم لهم غرف من فوقها غرف مبنیه تجرى من تحتها الانهر  وعد الله  لا یخلف الله المیعاد

۳۹       ۲۱       الم تر ان الله انزل من السما ما فسلکه ینبیع فى الارض ثم یخرج به زرعا مختلفا الونه ثم یهیج فترىه مصفرا ثم یجعله حطما  ان فى ذلک لذکرى لاولى الالبب

۳۹       ۲۲       افمن شرح الله صدره للاسلم فهو على نور من ربه  فویل للقسیه قلوبهم من ذکر الله  اولک فى ضلل مبین

۳۹       ۲۳       الله نزل احسن الحدیث کتبا متشبها مثانى تقشعر منه جلود الذین یخشون ربهم ثم تلین جلودهم وقلوبهم الى ذکر الله  ذلک هدى الله یهدى به من یشا  ومن یضلل الله فما له من هاد

۳۹       ۲۴       افمن یتقى بوجهه سو العذاب یوم القیمه  وقیل للظلمین ذوقوا ما کنتم تکسبون

۳۹       ۲۵       کذب الذین من قبلهم فاتىهم العذاب من حیث لا یشعرون

۳۹       ۲۶       فاذاقهم الله الخزى فى الحیوه الدنیا  ولعذاب الاخره اکبر  لو کانوا یعلمون

۳۹       ۲۷       ولقد ضربنا للناس فى هذا القران من کل مثل لعلهم یتذکرون

۳۹       ۲۸       قرانا عربیا غیر ذى عوج لعلهم یتقون

۳۹       ۲۹       ضرب الله مثلا رجلا فیه شرکا متشکسون ورجلا سلما لرجل هل یستویان مثلا  الحمد لله  بل اکثرهم لا یعلمون

۳۹       ۳۰       انک میت وانهم میتون

۳۹       ۳۱       ثم انکم یوم القیمه عند ربکم تختصمون

۳۹       ۳۲        فمن اظلم ممن کذب على الله وکذب بالصدق اذ جاه  الیس فى جهنم مثوى للکفرین

۳۹       ۳۳       والذى جا بالصدق وصدق به  اولک هم المتقون

۳۹       ۳۴       لهم ما یشاون عند ربهم  ذلک جزا المحسنین

۳۹       ۳۵       لیکفر الله عنهم اسوا الذى عملوا ویجزیهم اجرهم باحسن الذى کانوا یعملون

۳۹       ۳۶       الیس الله بکاف عبده  ویخوفونک بالذین من دونه  ومن یضلل الله فما له من هاد

۳۹       ۳۷       ومن یهد الله فما له من مضل  الیس الله بعزیز ذى انتقام

۳۹       ۳۸       ولن سالتهم من خلق السموت والارض لیقولن الله  قل افریتم ما تدعون من دون الله ان ارادنى الله بضر هل هن کشفت ضره او ارادنى برحمه هل هن ممسکت رحمته  قل حسبى الله  علیه یتوکل المتوکلون

۳۹       ۳۹       قل یقوم اعملوا على مکانتکم انى عمل  فسوف تعلمون

۳۹       ۴۰       من یاتیه عذاب یخزیه ویحل علیه عذاب مقیم

۳۹       ۴۱       انا انزلنا علیک الکتب للناس بالحق  فمن اهتدى فلنفسه  ومن ضل فانما یضل علیها  وما انت علیهم بوکیل

۳۹       ۴۲       الله یتوفى الانفس حین موتها والتى لم تمت فى منامها  فیمسک التى قضى علیها الموت ویرسل الاخرى الى اجل مسمى  ان فى ذلک لایت لقوم یتفکرون

۳۹       ۴۳       ام اتخذوا من دون الله شفعا  قل اولو کانوا لا یملکون شیـا ولا یعقلون

۳۹       ۴۴       قل لله الشفعه جمیعا  له ملک السموت والارض  ثم الیه ترجعون

۳۹       ۴۵       واذا ذکر الله وحده اشمازت قلوب الذین لا یومنون بالاخره  واذا ذکر الذین من دونه اذا هم یستبشرون

۳۹       ۴۶       قل اللهم فاطر السموت والارض علم الغیب والشهده انت تحکم بین عبادک فى ما کانوا فیه یختلفون

۳۹       ۴۷       ولو ان للذین ظلموا ما فى الارض جمیعا ومثله معه لافتدوا به من سو العذاب یوم القیمه  وبدا لهم من الله ما لم یکونوا یحتسبون

۳۹       ۴۸       وبدا لهم سیـات ما کسبوا وحاق بهم ما کانوا به یستهزون

۳۹       ۴۹       فاذا مس الانسن ضر دعانا ثم اذا خولنه نعمه منا قال انما اوتیته على علم  بل هى فتنه ولکن اکثرهم لا یعلمون

۳۹       ۵۰       قد قالها الذین من قبلهم فما اغنى عنهم ما کانوا یکسبون

۳۹       ۵۱       فاصابهم سیـات ما کسبوا  والذین ظلموا من هولا سیصیبهم سیـات ما کسبوا وما هم بمعجزین

۳۹       ۵۲       اولم یعلموا ان الله یبسط الرزق لمن یشا ویقدر  ان فى ذلک لایت لقوم یومنون

۳۹       ۵۳        قل یعبادى الذین اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمه الله  ان الله یغفر الذنوب جمیعا  انه هو الغفور الرحیم

۳۹       ۵۴       وانیبوا الى ربکم واسلموا له من قبل ان یاتیکم العذاب ثم لا تنصرون

۳۹       ۵۵       واتبعوا احسن ما انزل الیکم من ربکم من قبل ان یاتیکم العذاب بغته وانتم لا تشعرون

۳۹       ۵۶       ان تقول نفس یحسرتى على ما فرطت فى جنب الله وان کنت لمن السخرین

۳۹       ۵۷       او تقول لو ان الله هدىنى لکنت من المتقین

۳۹       ۵۸       او تقول حین ترى العذاب لو ان لى کره فاکون من المحسنین

۳۹       ۵۹       بلى قد جاتک ایتى فکذبت بها واستکبرت وکنت من الکفرین

۳۹       ۶۰       ویوم القیمه ترى الذین کذبوا على الله وجوههم مسوده  الیس فى جهنم مثوى للمتکبرین

۳۹       ۶۱       وینجى الله الذین اتقوا بمفازتهم لا یمسهم السو ولا هم یحزنون

۳۹       ۶۲       الله خلق کل شی  وهو على کل شی وکیل

۳۹       ۶۳       له مقالید السموت والارض  والذین کفروا بـایت الله اولک هم الخسرون

۳۹       ۶۴       قل افغیر الله تامرونى اعبد ایها الجهلون

۳۹       ۶۵       ولقد اوحى الیک والى الذین من قبلک لن اشرکت لیحبطن عملک ولتکونن من الخسرین

۳۹       ۶۶       بل الله فاعبد وکن من الشکرین

۳۹       ۶۷       وما قدروا الله حق قدره والارض جمیعا قبضته یوم القیمه والسموت مطویت بیمینه  سبحنه وتعلى عما یشرکون

۳۹       ۶۸       ونفخ فى الصور فصعق من فى السموت ومن فى الارض الا من شا الله  ثم نفخ فیه اخرى فاذا هم قیام ینظرون

۳۹       ۶۹       واشرقت الارض بنور ربها ووضع الکتب وجای بالنبین والشهدا وقضى بینهم بالحق وهم لا یظلمون

۳۹       ۷۰       ووفیت کل نفس ما عملت وهو اعلم بما یفعلون

۳۹       ۷۱       وسیق الذین کفروا الى جهنم زمرا  حتى اذا جاوها فتحت ابوبها وقال لهم خزنتها الم یاتکم رسل منکم یتلون علیکم ایت ربکم وینذرونکم لقا یومکم هذا  قالوا بلى ولکن حقت کلمه العذاب على الکفرین

۳۹       ۷۲       قیل ادخلوا ابوب جهنم خلدین فیها  فبس مثوى المتکبرین

۳۹       ۷۳       وسیق الذین اتقوا ربهم الى الجنه زمرا  حتى اذا جاوها وفتحت ابوبها وقال لهم خزنتها سلم علیکم طبتم فادخلوها خلدین

۳۹       ۷۴       وقالوا الحمد لله الذى صدقنا وعده واورثنا الارض نتبوا من الجنه حیث نشا  فنعم اجر العملین

۳۹       ۷۵       وترى الملکه حافین من حول العرش یسبحون بحمد ربهم  وقضى بینهم بالحق وقیل الحمد لله رب العلمین

۴۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم حم

۴۰       ۲       تنزیل الکتب من الله العزیز العلیم

۴۰       ۳       غافر الذنب وقابل التوب شدید العقاب ذى الطول  لا اله الا هو  الیه المصیر

۴۰       ۴       ما یجدل فى ایت الله الا الذین کفروا فلا یغررک تقلبهم فى البلد

۴۰       ۵       کذبت قبلهم قوم نوح والاحزاب من بعدهم  وهمت کل امه برسولهم لیاخذوه  وجدلوا بالبطل لیدحضوا به الحق فاخذتهم  فکیف کان عقاب

۴۰       ۶       وکذلک حقت کلمت ربک على الذین کفروا انهم اصحب النار

۴۰       ۷       الذین یحملون العرش ومن حوله یسبحون بحمد ربهم ویومنون به ویستغفرون للذین امنوا ربنا وسعت کل شی رحمه وعلما فاغفر للذین تابوا واتبعوا سبیلک وقهم عذاب الجحیم

۴۰       ۸       ربنا وادخلهم جنت عدن التى وعدتهم ومن صلح من اباهم وازوجهم وذریتهم  انک انت العزیز الحکیم

۴۰       ۹       وقهم السیـات  ومن تق السیـات یومذ فقد رحمته  وذلک هو الفوز العظیم

۴۰       ۱۰       ان الذین کفروا ینادون لمقت الله اکبر من مقتکم انفسکم اذ تدعون الى الایمن فتکفرون

۴۰       ۱۱       قالوا ربنا امتنا اثنتین واحییتنا اثنتین فاعترفنا بذنوبنا فهل الى خروج من سبیل

۴۰       ۱۲       ذلکم بانه اذا دعى الله وحده کفرتم  وان یشرک به تومنوا  فالحکم لله العلى الکبیر

۴۰       ۱۳       هو الذى یریکم ایته وینزل لکم من السما رزقا  وما یتذکر الا من ینیب

۴۰       ۱۴       فادعوا الله مخلصین له الدین ولو کره الکفرون

۴۰       ۱۵       رفیع الدرجت ذو العرش یلقى الروح من امره على من یشا من عباده لینذر یوم التلاق

۴۰       ۱۶       یوم هم برزون  لا یخفى على الله منهم شی  لمن الملک الیوم  لله الوحد القهار

۴۰       ۱۷       الیوم تجزى کل نفس بما کسبت  لا ظلم الیوم  ان الله سریع الحساب

۴۰       ۱۸       وانذرهم یوم الازفه اذ القلوب لدى الحناجر کظمین  ما للظلمین من حمیم ولا شفیع یطاع

۴۰       ۱۹       یعلم خانه الاعین وما تخفى الصدور

۴۰       ۲۰       والله یقضى بالحق  والذین یدعون من دونه لا یقضون بشی  ان الله هو السمیع البصیر

۴۰       ۲۱        اولم یسیروا فى الارض فینظروا کیف کان عقبه الذین کانوا من قبلهم  کانوا هم اشد منهم قوه واثارا فى الارض فاخذهم الله بذنوبهم وما کان لهم من الله من واق

۴۰       ۲۲       ذلک بانهم کانت تاتیهم رسلهم بالبینت فکفروا فاخذهم الله  انه قوى شدید العقاب

۴۰       ۲۳       ولقد ارسلنا موسى بـایتنا وسلطن مبین

۴۰       ۲۴       الى فرعون وهمن وقرون فقالوا سحر کذاب

۴۰       ۲۵       فلما جاهم بالحق من عندنا قالوا اقتلوا ابنا الذین امنوا معه واستحیوا نساهم  وما کید الکفرین الا فى ضلل

۴۰       ۲۶       وقال فرعون ذرونى اقتل موسى ولیدع ربه  انى اخاف ان یبدل دینکم او ان یظهر فى الارض الفساد

۴۰       ۲۷       وقال موسى انى عذت بربى وربکم من کل متکبر لا یومن بیوم الحساب

۴۰       ۲۸       وقال رجل مومن من ال فرعون یکتم ایمنه اتقتلون رجلا ان یقول ربى الله وقد جاکم بالبینت من ربکم  وان یک کذبا فعلیه کذبه  وان یک صادقا یصبکم بعض الذى یعدکم  ان الله لا یهدى من هو مسرف کذاب

۴۰       ۲۹       یقوم لکم الملک الیوم ظهرین فى الارض فمن ینصرنا من باس الله ان جانا  قال فرعون ما اریکم الا ما ارى وما اهدیکم الا سبیل الرشاد

۴۰       ۳۰       وقال الذى امن یقوم انى اخاف علیکم مثل یوم الاحزاب

۴۰       ۳۱       مثل داب قوم نوح وعاد وثمود والذین من بعدهم  وما الله یرید ظلما للعباد

۴۰       ۳۲       ویقوم انى اخاف علیکم یوم التناد

۴۰       ۳۳       یوم تولون مدبرین ما لکم من الله من عاصم  ومن یضلل الله فما له من هاد

۴۰       ۳۴       ولقد جاکم یوسف من قبل بالبینت فما زلتم فى شک مما جاکم به  حتى اذا هلک قلتم لن یبعث الله من بعده رسولا  کذلک یضل الله من هو مسرف مرتاب

۴۰       ۳۵       الذین یجدلون فى ایت الله بغیر سلطن اتىهم  کبر مقتا عند الله وعند الذین امنوا  کذلک یطبع الله على کل قلب متکبر جبار

۴۰       ۳۶       وقال فرعون یهمن ابن لى صرحا لعلى ابلغ الاسبب

۴۰       ۳۷       اسبب السموت فاطلع الى اله موسى وانى لاظنه کذبا  وکذلک زین لفرعون سو عمله وصد عن السبیل  وما کید فرعون الا فى تباب

۴۰       ۳۸       وقال الذى امن یقوم اتبعون اهدکم سبیل الرشاد

۴۰       ۳۹       یقوم انما هذه الحیوه الدنیا متع وان الاخره هى دار القرار

۴۰       ۴۰       من عمل سیه فلا یجزى الا مثلها  ومن عمل صلحا من ذکر او انثى وهو مومن فاولک یدخلون الجنه یرزقون فیها بغیر حساب

۴۰       ۴۱        ویقوم ما لى ادعوکم الى النجوه وتدعوننى الى النار

۴۰       ۴۲       تدعوننى لاکفر بالله واشرک به ما لیس لى به علم وانا ادعوکم الى العزیز الغفر

۴۰       ۴۳       لا جرم انما تدعوننى الیه لیس له دعوه فى الدنیا ولا فى الاخره وان مردنا الى الله وان المسرفین هم اصحب النار

۴۰       ۴۴       فستذکرون ما اقول لکم  وافوض امرى الى الله  ان الله بصیر بالعباد

۴۰       ۴۵       فوقىه الله سیـات ما مکروا  وحاق بـال فرعون سو العذاب

۴۰       ۴۶       النار یعرضون علیها غدوا وعشیا  ویوم تقوم الساعه ادخلوا ال فرعون اشد العذاب

۴۰       ۴۷       واذ یتحاجون فى النار فیقول الضعفوا للذین استکبروا انا کنا لکم تبعا فهل انتم مغنون عنا نصیبا من النار

۴۰       ۴۸       قال الذین استکبروا انا کل فیها ان الله قد حکم بین العباد

۴۰       ۴۹       وقال الذین فى النار لخزنه جهنم ادعوا ربکم یخفف عنا یوما من العذاب

۴۰       ۵۰       قالوا اولم تک تاتیکم رسلکم بالبینت  قالوا بلى  قالوا فادعوا  وما دعوا الکفرین الا فى ضلل

۴۰       ۵۱       انا لننصر رسلنا والذین امنوا فى الحیوه الدنیا ویوم یقوم الاشهد

۴۰       ۵۲       یوم لا ینفع الظلمین معذرتهم  ولهم اللعنه ولهم سو الدار

۴۰       ۵۳       ولقد اتینا موسى الهدى واورثنا بنى اسریل الکتب

۴۰       ۵۴       هدى وذکرى لاولى الالبب

۴۰       ۵۵       فاصبر ان وعد الله حق واستغفر لذنبک وسبح بحمد ربک بالعشى والابکر

۴۰       ۵۶       ان الذین یجدلون فى ایت الله بغیر سلطن اتىهم  ان فى صدورهم الا کبر ما هم ببلغیه  فاستعذ بالله  انه هو السمیع البصیر

۴۰       ۵۷       لخلق السموت والارض اکبر من خلق الناس ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۴۰       ۵۸       وما یستوى الاعمى والبصیر والذین امنوا وعملوا الصلحت ولا المسی  قلیلا ما تتذکرون

۴۰       ۵۹       ان الساعه لاتیه لا ریب فیها ولکن اکثر الناس لا یومنون

۴۰       ۶۰       وقال ربکم ادعونى استجب لکم  ان الذین یستکبرون عن عبادتى سیدخلون جهنم داخرین

۴۰       ۶۱       الله الذى جعل لکم الیل لتسکنوا فیه والنهار مبصرا  ان الله لذو فضل على الناس ولکن اکثر الناس لا یشکرون

۴۰       ۶۲       ذلکم الله ربکم خلق کل شی لا اله الا هو  فانى توفکون

۴۰       ۶۳       کذلک یوفک الذین کانوا بـایت الله یجحدون

۴۰       ۶۴       الله الذى جعل لکم الارض قرارا والسما بنا وصورکم فاحسن صورکم ورزقکم من الطیبت  ذلکم الله ربکم  فتبارک الله رب العلمین

۴۰       ۶۵       هو الحى لا اله الا هو فادعوه مخلصین له الدین  الحمد لله رب العلمین

۴۰       ۶۶        قل انى نهیت ان اعبد الذین تدعون من دون الله لما جانى البینت من ربى وامرت ان اسلم لرب العلمین

۴۰       ۶۷       هو الذى خلقکم من تراب ثم من نطفه ثم من علقه ثم یخرجکم طفلا ثم لتبلغوا اشدکم ثم لتکونوا شیوخا  ومنکم من یتوفى من قبل  ولتبلغوا اجلا مسمى ولعلکم تعقلون

۴۰       ۶۸       هو الذى یحی ویمیت  فاذا قضى امرا فانما یقول له کن فیکون

۴۰       ۶۹       الم تر الى الذین یجدلون فى ایت الله انى یصرفون

۴۰       ۷۰       الذین کذبوا بالکتب وبما ارسلنا به رسلنا  فسوف یعلمون

۴۰       ۷۱       اذ الاغلل فى اعنقهم والسلسل یسحبون

۴۰       ۷۲       فى الحمیم ثم فى النار یسجرون

۴۰       ۷۳       ثم قیل لهم این ما کنتم تشرکون

۴۰       ۷۴       من دون الله  قالوا ضلوا عنا بل لم نکن ندعوا من قبل شیـا  کذلک یضل الله الکفرین

۴۰       ۷۵       ذلکم بما کنتم تفرحون فى الارض بغیر الحق وبما کنتم تمرحون

۴۰       ۷۶       ادخلوا ابوب جهنم خلدین فیها  فبس مثوى المتکبرین

۴۰       ۷۷       فاصبر ان وعد الله حق  فاما نرینک بعض الذى نعدهم او نتوفینک فالینا یرجعون

۴۰       ۷۸       ولقد ارسلنا رسلا من قبلک منهم من قصصنا علیک ومنهم من لم نقصص علیک  وما کان لرسول ان یاتى بـایه الا باذن الله  فاذا جا امر الله قضى بالحق وخسر هنالک المبطلون

۴۰       ۷۹       الله الذى جعل لکم الانعم لترکبوا منها ومنها تاکلون

۴۰       ۸۰       ولکم فیها منفع ولتبلغوا علیها حاجه فى صدورکم وعلیها وعلى الفلک تحملون

۴۰       ۸۱       ویریکم ایته فاى ایت الله تنکرون

۴۰       ۸۲       افلم یسیروا فى الارض فینظروا کیف کان عقبه الذین من قبلهم  کانوا اکثر منهم واشد قوه واثارا فى الارض فما اغنى عنهم ما کانوا یکسبون

۴۰       ۸۳       فلما جاتهم رسلهم بالبینت فرحوا بما عندهم من العلم وحاق بهم ما کانوا به یستهزون

۴۰       ۸۴       فلما راوا باسنا قالوا امنا بالله وحده وکفرنا بما کنا به مشرکین

۴۰       ۸۵       فلم یک ینفعهم ایمنهم لما راوا باسنا  سنت الله التى قد خلت فى عباده  وخسر هنالک الکفرون

۴۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم حم

۴۱       ۲       تنزیل من الرحمن الرحیم

۴۱       ۳       کتب فصلت ایته قرانا عربیا لقوم یعلمون

۴۱       ۴       بشیرا ونذیرا فاعرض اکثرهم فهم لا یسمعون

۴۱       ۵       وقالوا قلوبنا فى اکنه مما تدعونا الیه وفى اذاننا وقر ومن بیننا وبینک حجاب فاعمل اننا عملون

۴۱       ۶       قل انما انا بشر مثلکم یوحى الى انما الهکم اله وحد فاستقیموا الیه واستغفروه  وویل للمشرکین

۴۱       ۷       الذین لا یوتون الزکوه وهم بالاخره هم کفرون

۴۱       ۸       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت لهم اجر غیر ممنون

۴۱       ۹        قل انکم لتکفرون بالذى خلق الارض فى یومین وتجعلون له اندادا  ذلک رب العلمین

۴۱       ۱۰       وجعل فیها روسى من فوقها وبرک فیها وقدر فیها اقوتها فى اربعه ایام سوا للسالین

۴۱       ۱۱       ثم استوى الى السما وهى دخان فقال لها وللارض اتیا طوعا او کرها قالتا اتینا طاعین

۴۱       ۱۲       فقضىهن سبع سموات فى یومین واوحى فى کل سما امرها  وزینا السما الدنیا بمصبیح وحفظا  ذلک تقدیر العزیز العلیم

۴۱       ۱۳       فان اعرضوا فقل انذرتکم صعقه مثل صعقه عاد وثمود

۴۱       ۱۴       اذ جاتهم الرسل من بین ایدیهم ومن خلفهم الا تعبدوا الا الله  قالوا لو شا ربنا لانزل ملکه فانا بما ارسلتم به کفرون

۴۱       ۱۵       فاما عاد فاستکبروا فى الارض بغیر الحق وقالوا من اشد منا قوه  اولم یروا ان الله الذى خلقهم هو اشد منهم قوه  وکانوا بـایتنا یجحدون

۴۱       ۱۶       فارسلنا علیهم ریحا صرصرا فى ایام نحسات لنذیقهم عذاب الخزى فى الحیوه الدنیا  ولعذاب الاخره اخزى  وهم لا ینصرون

۴۱       ۱۷       واما ثمود فهدینهم فاستحبوا العمى على الهدى فاخذتهم صعقه العذاب الهون بما کانوا یکسبون

۴۱       ۱۸       ونجینا الذین امنوا وکانوا یتقون

۴۱       ۱۹       ویوم یحشر اعدا الله الى النار فهم یوزعون

۴۱       ۲۰       حتى اذا ما جاوها شهد علیهم سمعهم وابصرهم وجلودهم بما کانوا یعملون

۴۱       ۲۱       وقالوا لجلودهم لم شهدتم علینا  قالوا انطقنا الله الذى انطق کل شی وهو خلقکم اول مره والیه ترجعون

۴۱       ۲۲       وما کنتم تستترون ان یشهد علیکم سمعکم ولا ابصرکم ولا جلودکم ولکن ظننتم ان الله لا یعلم کثیرا مما تعملون

۴۱       ۲۳       وذلکم ظنکم الذى ظننتم بربکم اردىکم فاصبحتم من الخسرین

۴۱       ۲۴       فان یصبروا فالنار مثوى لهم  وان یستعتبوا فما هم من المعتبین

۴۱       ۲۵        وقیضنا لهم قرنا فزینوا لهم ما بین ایدیهم وما خلفهم وحق علیهم القول فى امم قد خلت من قبلهم من الجن والانس  انهم کانوا خسرین

۴۱       ۲۶       وقال الذین کفروا لا تسمعوا لهذا القران والغوا فیه لعلکم تغلبون

۴۱       ۲۷       فلنذیقن الذین کفروا عذابا شدیدا ولنجزینهم اسوا الذى کانوا یعملون

۴۱       ۲۸       ذلک جزا اعدا الله النار  لهم فیها دار الخلد  جزا بما کانوا بـایتنا یجحدون

۴۱       ۲۹       وقال الذین کفروا ربنا ارنا الذین اضلانا من الجن والانس نجعلهما تحت اقدامنا لیکونا من الاسفلین

۴۱       ۳۰       ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقموا تتنزل علیهم الملکه الا تخافوا ولا تحزنوا وابشروا بالجنه التى کنتم توعدون

۴۱       ۳۱       نحن اولیاوکم فى الحیوه الدنیا وفى الاخره  ولکم فیها ما تشتهى انفسکم ولکم فیها ما تدعون

۴۱       ۳۲       نزلا من غفور رحیم

۴۱       ۳۳       ومن احسن قولا ممن دعا الى الله وعمل صلحا وقال اننى من المسلمین

۴۱       ۳۴       ولا تستوى الحسنه ولا السیه  ادفع بالتى هى احسن فاذا الذى بینک وبینه عدوه کانه ولى حمیم

۴۱       ۳۵       وما یلقىها الا الذین صبروا وما یلقىها الا ذو حظ عظیم

۴۱       ۳۶       واما ینزغنک من الشیطن نزغ فاستعذ بالله  انه هو السمیع العلیم

۴۱       ۳۷       ومن ایته الیل والنهار والشمس والقمر  لا تسجدوا للشمس ولا للقمر واسجدوا لله الذى خلقهن ان کنتم ایاه تعبدون

۴۱       ۳۸       فان استکبروا فالذین عند ربک یسبحون له بالیل والنهار وهم لا یسـمون ۩

۴۱       ۳۹       ومن ایته انک ترى الارض خشعه فاذا انزلنا علیها الما اهتزت وربت  ان الذى احیاها لمحى الموتى  انه على کل شی قدیر

۴۱       ۴۰       ان الذین یلحدون فى ایتنا لا یخفون علینا  افمن یلقى فى النار خیر ام من یاتى امنا یوم القیمه  اعملوا ما شتم  انه بما تعملون بصیر

۴۱       ۴۱       ان الذین کفروا بالذکر لما جاهم  وانه لکتب عزیز

۴۱       ۴۲       لا یاتیه البطل من بین یدیه ولا من خلفه  تنزیل من حکیم حمید

۴۱       ۴۳       ما یقال لک الا ما قد قیل للرسل من قبلک  ان ربک لذو مغفره وذو عقاب الیم

۴۱       ۴۴       ولو جعلنه قرانا اعجمیا لقالوا لولا فصلت ایته  اعجمى وعربى  قل هو للذین امنوا هدى وشفا  والذین لا یومنون فى اذانهم وقر وهو علیهم عمى  اولک ینادون من مکان بعید

۴۱       ۴۵       ولقد اتینا موسى الکتب فاختلف فیه  ولولا کلمه سبقت من ربک لقضى بینهم  وانهم لفى شک منه مریب

۴۱       ۴۶       من عمل صلحا فلنفسه  ومن اسا فعلیها  وما ربک بظلم للعبید

۴۱       ۴۷        الیه یرد علم الساعه  وما تخرج من ثمرت من اکمامها وما تحمل من انثى ولا تضع الا بعلمه  ویوم ینادیهم این شرکاى قالوا اذنک ما منا من شهید

۴۱       ۴۸       وضل عنهم ما کانوا یدعون من قبل  وظنوا ما لهم من محیص

۴۱       ۴۹       لا یسـم الانسن من دعا الخیر وان مسه الشر فیـوس قنوط

۴۱       ۵۰       ولن اذقنه رحمه منا من بعد ضرا مسته لیقولن هذا لى وما اظن الساعه قامه ولن رجعت الى ربى ان لى عنده للحسنى  فلننبن الذین کفروا بما عملوا ولنذیقنهم من عذاب غلیظ

۴۱       ۵۱       واذا انعمنا على الانسن اعرض ونـا بجانبه واذا مسه الشر فذو دعا عریض

۴۱       ۵۲       قل اریتم ان کان من عند الله ثم کفرتم به من اضل ممن هو فى شقاق بعید

۴۱       ۵۳       سنریهم ایتنا فى الافاق وفى انفسهم حتى یتبین لهم انه الحق  اولم یکف بربک انه على کل شی شهید

۴۱       ۵۴       الا انهم فى مریه من لقا ربهم  الا انه بکل شی محیط

۴۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم حم

۴۲       ۲       عسق

۴۲       ۳       کذلک یوحى الیک والى الذین من قبلک الله العزیز الحکیم

۴۲       ۴       له ما فى السموت وما فى الارض  وهو العلى العظیم

۴۲       ۵       تکاد السموت یتفطرن من فوقهن  والملکه یسبحون بحمد ربهم ویستغفرون لمن فى الارض  الا ان الله هو الغفور الرحیم

۴۲       ۶       والذین اتخذوا من دونه اولیا الله حفیظ علیهم وما انت علیهم بوکیل

۴۲       ۷       وکذلک اوحینا الیک قرانا عربیا لتنذر ام القرى ومن حولها وتنذر یوم الجمع لا ریب فیه  فریق فى الجنه وفریق فى السعیر

۴۲       ۸       ولو شا الله لجعلهم امه وحده ولکن یدخل من یشا فى رحمته  والظلمون ما لهم من ولى ولا نصیر

۴۲       ۹       ام اتخذوا من دونه اولیا  فالله هو الولى وهو یحى الموتى وهو على کل شی قدیر

۴۲       ۱۰       وما اختلفتم فیه من شی فحکمه الى الله  ذلکم الله ربى علیه توکلت والیه انیب

۴۲       ۱۱       فاطر السموت والارض  جعل لکم من انفسکم ازوجا ومن الانعم ازوجا  یذروکم فیه  لیس کمثله شی  وهو السمیع البصیر

۴۲       ۱۲       له مقالید السموت والارض  یبسط الرزق لمن یشا ویقدر  انه بکل شی علیم

۴۲       ۱۳        شرع لکم من الدین ما وصى به نوحا والذى اوحینا الیک وما وصینا به ابرهیم وموسى وعیسى  ان اقیموا الدین ولا تتفرقوا فیه  کبر على المشرکین ما تدعوهم الیه  الله یجتبى الیه من یشا ویهدى الیه من ینیب

۴۲       ۱۴       وما تفرقوا الا من بعد ما جاهم العلم بغیا بینهم  ولولا کلمه سبقت من ربک الى اجل مسمى لقضى بینهم  وان الذین اورثوا الکتب من بعدهم لفى شک منه مریب

۴۲       ۱۵       فلذلک فادع  واستقم کما امرت  ولا تتبع اهواهم  وقل امنت بما انزل الله من کتب  وامرت لاعدل بینکم  الله ربنا وربکم  لنا اعملنا ولکم اعملکم  لا حجه بیننا وبینکم  الله یجمع بیننا  والیه المصیر

۴۲       ۱۶       والذین یحاجون فى الله من بعد ما استجیب له حجتهم داحضه عند ربهم وعلیهم غضب ولهم عذاب شدید

۴۲       ۱۷       الله الذى انزل الکتب بالحق والمیزان  وما یدریک لعل الساعه قریب

۴۲       ۱۸       یستعجل بها الذین لا یومنون بها  والذین امنوا مشفقون منها ویعلمون انها الحق  الا ان الذین یمارون فى الساعه لفى ضلل بعید

۴۲       ۱۹       الله لطیف بعباده یرزق من یشا  وهو القوى العزیز

۴۲       ۲۰       من کان یرید حرث الاخره نزد له فى حرثه  ومن کان یرید حرث الدنیا نوته منها وما له فى الاخره من نصیب

۴۲       ۲۱       ام لهم شرکوا شرعوا لهم من الدین ما لم یاذن به الله  ولولا کلمه الفصل لقضى بینهم  وان الظلمین لهم عذاب الیم

۴۲       ۲۲       ترى الظلمین مشفقین مما کسبوا وهو واقع بهم  والذین امنوا وعملوا الصلحت فى روضات الجنات  لهم ما یشاون عند ربهم  ذلک هو الفضل الکبیر

۴۲       ۲۳       ذلک الذى یبشر الله عباده الذین امنوا وعملوا الصلحت  قل لا اسـلکم علیه اجرا الا الموده فى القربى  ومن یقترف حسنه نزد له فیها حسنا  ان الله غفور شکور

۴۲       ۲۴       ام یقولون افترى على الله کذبا  فان یشا الله یختم على قلبک  ویمح الله البطل ویحق الحق بکلمته  انه علیم بذات الصدور

۴۲       ۲۵       وهو الذى یقبل التوبه عن عباده ویعفوا عن السیـات ویعلم ما تفعلون

۴۲       ۲۶       ویستجیب الذین امنوا وعملوا الصلحت ویزیدهم من فضله  والکفرون لهم عذاب شدید

۴۲       ۲۷        ولو بسط الله الرزق لعباده لبغوا فى الارض ولکن ینزل بقدر ما یشا  انه بعباده خبیر بصیر

۴۲       ۲۸       وهو الذى ینزل الغیث من بعد ما قنطوا وینشر رحمته  وهو الولى الحمید

۴۲       ۲۹       ومن ایته خلق السموت والارض وما بث فیهما من دابه  وهو على جمعهم اذا یشا قدیر

۴۲       ۳۰       وما اصبکم من مصیبه فبما کسبت ایدیکم ویعفوا عن کثیر

۴۲       ۳۱       وما انتم بمعجزین فى الارض  وما لکم من دون الله من ولى ولا نصیر

۴۲       ۳۲       ومن ایته الجوار فى البحر کالاعلم

۴۲       ۳۳       ان یشا یسکن الریح فیظللن رواکد على ظهره  ان فى ذلک لایت لکل صبار شکور

۴۲       ۳۴       او یوبقهن بما کسبوا ویعف عن کثیر

۴۲       ۳۵       ویعلم الذین یجدلون فى ایتنا ما لهم من محیص

۴۲       ۳۶       فما اوتیتم من شی فمتع الحیوه الدنیا  وما عند الله خیر وابقى للذین امنوا وعلى ربهم یتوکلون

۴۲       ۳۷       والذین یجتنبون کبر الاثم والفوحش واذا ما غضبوا هم یغفرون

۴۲       ۳۸       والذین استجابوا لربهم واقاموا الصلوه وامرهم شورى بینهم ومما رزقنهم ینفقون

۴۲       ۳۹       والذین اذا اصابهم البغى هم ینتصرون

۴۲       ۴۰       وجزوا سیه سیه مثلها  فمن عفا واصلح فاجره على الله  انه لا یحب الظلمین

۴۲       ۴۱       ولمن انتصر بعد ظلمه فاولک ما علیهم من سبیل

۴۲       ۴۲       انما السبیل على الذین یظلمون الناس ویبغون فى الارض بغیر الحق  اولک لهم عذاب الیم

۴۲       ۴۳       ولمن صبر وغفر ان ذلک لمن عزم الامور

۴۲       ۴۴       ومن یضلل الله فما له من ولى من بعده  وترى الظلمین لما راوا العذاب یقولون هل الى مرد من سبیل

۴۲       ۴۵       وترىهم یعرضون علیها خشعین من الذل ینظرون من طرف خفى  وقال الذین امنوا ان الخسرین الذین خسروا انفسهم واهلیهم یوم القیمه  الا ان الظلمین فى عذاب مقیم

۴۲       ۴۶       وما کان لهم من اولیا ینصرونهم من دون الله  ومن یضلل الله فما له من سبیل

۴۲       ۴۷       استجیبوا لربکم من قبل ان یاتى یوم لا مرد له من الله  ما لکم من ملجا یومذ وما لکم من نکیر

۴۲       ۴۸       فان اعرضوا فما ارسلنک علیهم حفیظا  ان علیک الا البلغ  وانا اذا اذقنا الانسن منا رحمه فرح بها  وان تصبهم سیه بما قدمت ایدیهم فان الانسن کفور

۴۲       ۴۹       لله ملک السموت والارض  یخلق ما یشا  یهب لمن یشا انثا ویهب لمن یشا الذکور

۴۲       ۵۰       او یزوجهم ذکرانا وانثا  ویجعل من یشا عقیما  انه علیم قدیر

۴۲       ۵۱        وما کان لبشر ان یکلمه الله الا وحیا او من ورا حجاب او یرسل رسولا فیوحى باذنه ما یشا  انه على حکیم

۴۲       ۵۲       وکذلک اوحینا الیک روحا من امرنا  ما کنت تدرى ما الکتب ولا الایمن ولکن جعلنه نورا نهدى به من نشا من عبادنا  وانک لتهدى الى صرط مستقیم

۴۲       ۵۳       صرط الله الذى له ما فى السموت وما فى الارض  الا الى الله تصیر الامور

۴۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم حم

۴۳       ۲       والکتب المبین

۴۳       ۳       انا جعلنه قرنا عربیا لعلکم تعقلون

۴۳       ۴       وانه فى ام الکتب لدینا لعلى حکیم

۴۳       ۵       افنضرب عنکم الذکر صفحا ان کنتم قوما مسرفین

۴۳       ۶       وکم ارسلنا من نبى فى الاولین

۴۳       ۷       وما یاتیهم من نبى الا کانوا به یستهزون

۴۳       ۸       فاهلکنا اشد منهم بطشا ومضى مثل الاولین

۴۳       ۹       ولن سالتهم من خلق السموت والارض لیقولن خلقهن العزیز العلیم

۴۳       ۱۰       الذى جعل لکم الارض مهدا وجعل لکم فیها سبلا لعلکم تهتدون

۴۳       ۱۱       والذى نزل من السما ما بقدر فانشرنا به بلده میتا  کذلک تخرجون

۴۳       ۱۲       والذى خلق الازوج کلها وجعل لکم من الفلک والانعم ما ترکبون

۴۳       ۱۳       لتستوۥا على ظهوره ثم تذکروا نعمه ربکم اذا استویتم علیه وتقولوا سبحن الذى سخر لنا هذا وما کنا له مقرنین

۴۳       ۱۴       وانا الى ربنا لمنقلبون

۴۳       ۱۵       وجعلوا له من عباده جزا  ان الانسن لکفور مبین

۴۳       ۱۶       ام اتخذ مما یخلق بنات واصفىکم بالبنین

۴۳       ۱۷       واذا بشر احدهم بما ضرب للرحمن مثلا ظل وجهه مسودا وهو کظیم

۴۳       ۱۸       اومن ینشوا فى الحلیه وهو فى الخصام غیر مبین

۴۳       ۱۹       وجعلوا الملکه الذین هم عبد الرحمن انثا  اشهدوا خلقهم  ستکتب شهدتهم ویسـلون

۴۳       ۲۰       وقالوا لو شا الرحمن ما عبدنهم  ما لهم بذلک من علم  ان هم الا یخرصون

۴۳       ۲۱       ام اتینهم کتبا من قبله فهم به مستمسکون

۴۳       ۲۲       بل قالوا انا وجدنا ابانا على امه وانا على اثرهم مهتدون

۴۳       ۲۳       وکذلک ما ارسلنا من قبلک فى قریه من نذیر الا قال مترفوها انا وجدنا ابانا على امه وانا على اثرهم مقتدون

۴۳       ۲۴        قل اولو جتکم باهدى مما وجدتم علیه اباکم  قالوا انا بما ارسلتم به کفرون

۴۳       ۲۵       فانتقمنا منهم  فانظر کیف کان عقبه المکذبین

۴۳       ۲۶       واذ قال ابرهیم لابیه وقومه اننى برا مما تعبدون

۴۳       ۲۷       الا الذى فطرنى فانه سیهدین

۴۳       ۲۸       وجعلها کلمه باقیه فى عقبه لعلهم یرجعون

۴۳       ۲۹       بل متعت هولا واباهم حتى جاهم الحق ورسول مبین

۴۳       ۳۰       ولما جاهم الحق قالوا هذا سحر وانا به کفرون

۴۳       ۳۱       وقالوا لولا نزل هذا القران على رجل من القریتین عظیم

۴۳       ۳۲       اهم یقسمون رحمت ربک  نحن قسمنا بینهم معیشتهم فى الحیوه الدنیا  ورفعنا بعضهم فوق بعض درجت لیتخذ بعضهم بعضا سخریا  ورحمت ربک خیر مما یجمعون

۴۳       ۳۳       ولولا ان یکون الناس امه وحده لجعلنا لمن یکفر بالرحمن لبیوتهم سقفا من فضه ومعارج علیها یظهرون

۴۳       ۳۴       ولبیوتهم ابوبا وسررا علیها یتکـون

۴۳       ۳۵       وزخرفا  وان کل ذلک لما متع الحیوه الدنیا  والاخره عند ربک للمتقین

۴۳       ۳۶       ومن یعش عن ذکر الرحمن نقیض له شیطنا فهو له قرین

۴۳       ۳۷       وانهم لیصدونهم عن السبیل ویحسبون انهم مهتدون

۴۳       ۳۸       حتى اذا جانا قال یلیت بینى وبینک بعد المشرقین فبس القرین

۴۳       ۳۹       ولن ینفعکم الیوم اذ ظلمتم انکم فى العذاب مشترکون

۴۳       ۴۰       افانت تسمع الصم او تهدى العمى ومن کان فى ضلل مبین

۴۳       ۴۱       فاما نذهبن بک فانا منهم منتقمون

۴۳       ۴۲       او نرینک الذى وعدنهم فانا علیهم مقتدرون

۴۳       ۴۳       فاستمسک بالذى اوحى الیک  انک على صرط مستقیم

۴۳       ۴۴       وانه لذکر لک ولقومک  وسوف تسـلون

۴۳       ۴۵       وسـل من ارسلنا من قبلک من رسلنا اجعلنا من دون الرحمن الهه یعبدون

۴۳       ۴۶       ولقد ارسلنا موسى بـایتنا الى فرعون وملایه فقال انى رسول رب العلمین

۴۳       ۴۷       فلما جاهم بـایتنا اذا هم منها یضحکون

۴۳       ۴۸       وما نریهم من ایه الا هى اکبر من اختها  واخذنهم بالعذاب لعلهم یرجعون

۴۳       ۴۹       وقالوا یایه الساحر ادع لنا ربک بما عهد عندک اننا لمهتدون

۴۳       ۵۰       فلما کشفنا عنهم العذاب اذا هم ینکثون

۴۳       ۵۱       ونادى فرعون فى قومه قال یقوم الیس لى ملک مصر وهذه الانهر تجرى من تحتى  افلا تبصرون

۴۳       ۵۲       ام انا خیر من هذا الذى هو مهین ولا یکاد یبین

۴۳       ۵۳       فلولا القى علیه اسوره من ذهب او جا معه الملکه مقترنین

۴۳       ۵۴       فاستخف قومه فاطاعوه  انهم کانوا قوما فسقین

۴۳       ۵۵       فلما اسفونا انتقمنا منهم فاغرقنهم اجمعین

۴۳       ۵۶       فجعلنهم سلفا ومثلا للاخرین

۴۳       ۵۷        ولما ضرب ابن مریم مثلا اذا قومک منه یصدون

۴۳       ۵۸       وقالوا الهتنا خیر ام هو  ما ضربوه لک الا جدلا  بل هم قوم خصمون

۴۳       ۵۹       ان هو الا عبد انعمنا علیه وجعلنه مثلا لبنى اسریل

۴۳       ۶۰       ولو نشا لجعلنا منکم ملکه فى الارض یخلفون

۴۳       ۶۱       وانه لعلم للساعه فلا تمترن بها واتبعون  هذا صرط مستقیم

۴۳       ۶۲       ولا یصدنکم الشیطن  انه لکم عدو مبین

۴۳       ۶۳       ولما جا عیسى بالبینت قال قد جتکم بالحکمه ولابین لکم بعض الذى تختلفون فیه  فاتقوا الله واطیعون

۴۳       ۶۴       ان الله هو ربى وربکم فاعبدوه  هذا صرط مستقیم

۴۳       ۶۵       فاختلف الاحزاب من بینهم  فویل للذین ظلموا من عذاب یوم الیم

۴۳       ۶۶       هل ینظرون الا الساعه ان تاتیهم بغته وهم لا یشعرون

۴۳       ۶۷       الاخلا یومذ بعضهم لبعض عدو الا المتقین

۴۳       ۶۸       یعباد لا خوف علیکم الیوم ولا انتم تحزنون

۴۳       ۶۹       الذین امنوا بـایتنا وکانوا مسلمین

۴۳       ۷۰       ادخلوا الجنه انتم وازوجکم تحبرون

۴۳       ۷۱       یطاف علیهم بصحاف من ذهب واکواب  وفیها ما تشتهیه الانفس وتلذ الاعین  وانتم فیها خلدون

۴۳       ۷۲       وتلک الجنه التى اورثتموها بما کنتم تعملون

۴۳       ۷۳       لکم فیها فکهه کثیره منها تاکلون

۴۳       ۷۴       ان المجرمین فى عذاب جهنم خلدون

۴۳       ۷۵       لا یفتر عنهم وهم فیه مبلسون

۴۳       ۷۶       وما ظلمنهم ولکن کانوا هم الظلمین

۴۳       ۷۷       ونادوا یملک لیقض علینا ربک  قال انکم مکثون

۴۳       ۷۸       لقد جنکم بالحق ولکن اکثرکم للحق کرهون

۴۳       ۷۹       ام ابرموا امرا فانا مبرمون

۴۳       ۸۰       ام یحسبون انا لا نسمع سرهم ونجوىهم  بلى ورسلنا لدیهم یکتبون

۴۳       ۸۱       قل ان کان للرحمن ولد فانا اول العبدین

۴۳       ۸۲       سبحن رب السموت والارض رب العرش عما یصفون

۴۳       ۸۳       فذرهم یخوضوا ویلعبوا حتى یلقوا یومهم الذى یوعدون

۴۳       ۸۴       وهو الذى فى السما اله وفى الارض اله  وهو الحکیم العلیم

۴۳       ۸۵       وتبارک الذى له ملک السموت والارض وما بینهما وعنده علم الساعه والیه ترجعون

۴۳       ۸۶       ولا یملک الذین یدعون من دونه الشفعه الا من شهد بالحق وهم یعلمون

۴۳       ۸۷       ولن سالتهم من خلقهم لیقولن الله  فانى یوفکون

۴۳       ۸۸       وقیله یرب ان هولا قوم لا یومنون

۴۳       ۸۹       فاصفح عنهم وقل سلم  فسوف یعلمون

۴۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم حم

۴۴       ۲       والکتب المبین

۴۴       ۳       انا انزلنه فى لیله مبرکه  انا کنا منذرین

۴۴       ۴       فیها یفرق کل امر حکیم

۴۴       ۵       امرا من عندنا  انا کنا مرسلین

۴۴       ۶       رحمه من ربک  انه هو السمیع العلیم

۴۴       ۷       رب السموت والارض وما بینهما  ان کنتم موقنین

۴۴       ۸       لا اله الا هو یحی ویمیت  ربکم ورب اباکم الاولین

۴۴       ۹       بل هم فى شک یلعبون

۴۴       ۱۰       فارتقب یوم تاتى السما بدخان مبین

۴۴       ۱۱       یغشى الناس  هذا عذاب الیم

۴۴       ۱۲       ربنا اکشف عنا العذاب انا مومنون

۴۴       ۱۳       انى لهم الذکرى وقد جاهم رسول مبین

۴۴       ۱۴       ثم تولوا عنه وقالوا معلم مجنون

۴۴       ۱۵       انا کاشفوا العذاب قلیلا  انکم عادون

۴۴       ۱۶       یوم نبطش البطشه الکبرى انا منتقمون

۴۴       ۱۷        ولقد فتنا قبلهم قوم فرعون وجاهم رسول کریم

۴۴       ۱۸       ان ادوا الى عباد الله  انى لکم رسول امین

۴۴       ۱۹       وان لا تعلوا على الله  انى اتیکم بسلطن مبین

۴۴       ۲۰       وانى عذت بربى وربکم ان ترجمون

۴۴       ۲۱       وان لم تومنوا لى فاعتزلون

۴۴       ۲۲       فدعا ربه ان هولا قوم مجرمون

۴۴       ۲۳       فاسر بعبادى لیلا انکم متبعون

۴۴       ۲۴       واترک البحر رهوا  انهم جند مغرقون

۴۴       ۲۵       کم ترکوا من جنت وعیون

۴۴       ۲۶       وزروع ومقام کریم

۴۴       ۲۷       ونعمه کانوا فیها فکهین

۴۴       ۲۸       کذلک  واورثنها قوما اخرین

۴۴       ۲۹       فما بکت علیهم السما والارض وما کانوا منظرین

۴۴       ۳۰       ولقد نجینا بنى اسریل من العذاب المهین

۴۴       ۳۱       من فرعون  انه کان عالیا من المسرفین

۴۴       ۳۲       ولقد اخترنهم على علم على العلمین

۴۴       ۳۳       واتینهم من الایت ما فیه بلوا مبین

۴۴       ۳۴       ان هولا لیقولون

۴۴       ۳۵       ان هى الا موتتنا الاولى وما نحن بمنشرین

۴۴       ۳۶       فاتوا بـابانا ان کنتم صدقین

۴۴       ۳۷       اهم خیر ام قوم تبع والذین من قبلهم  اهلکنهم  انهم کانوا مجرمین

۴۴       ۳۸       وما خلقنا السموت والارض وما بینهما لعبین

۴۴       ۳۹       ما خلقنهما الا بالحق ولکن اکثرهم لا یعلمون

۴۴       ۴۰       ان یوم الفصل میقتهم اجمعین

۴۴       ۴۱       یوم لا یغنى مولى عن مولى شیـا ولا هم ینصرون

۴۴       ۴۲       الا من رحم الله  انه هو العزیز الرحیم

۴۴       ۴۳       ان شجرت الزقوم

۴۴       ۴۴       طعام الاثیم

۴۴       ۴۵       کالمهل یغلى فى البطون

۴۴       ۴۶       کغلى الحمیم

۴۴       ۴۷       خذوه فاعتلوه الى سوا الجحیم

۴۴       ۴۸       ثم صبوا فوق راسه من عذاب الحمیم

۴۴       ۴۹       ذق انک انت العزیز الکریم

۴۴       ۵۰       ان هذا ما کنتم به تمترون

۴۴       ۵۱       ان المتقین فى مقام امین

۴۴       ۵۲       فى جنت وعیون

۴۴       ۵۳       یلبسون من سندس واستبرق متقبلین

۴۴       ۵۴       کذلک وزوجنهم بحور عین

۴۴       ۵۵       یدعون فیها بکل فکهه امنین

۴۴       ۵۶       لا یذوقون فیها الموت الا الموته الاولى  ووقىهم عذاب الجحیم

۴۴       ۵۷       فضلا من ربک  ذلک هو الفوز العظیم

۴۴       ۵۸       فانما یسرنه بلسانک لعلهم یتذکرون

۴۴       ۵۹       فارتقب انهم مرتقبون

۴۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم حم

۴۵       ۲       تنزیل الکتب من الله العزیز الحکیم

۴۵       ۳       ان فى السموت والارض لایت للمومنین

۴۵       ۴       وفى خلقکم وما یبث من دابه ایت لقوم یوقنون

۴۵       ۵       واختلف الیل والنهار وما انزل الله من السما من رزق فاحیا به الارض بعد موتها وتصریف الریح ایت لقوم یعقلون

۴۵       ۶       تلک ایت الله نتلوها علیک بالحق  فباى حدیث بعد الله وایته یومنون

۴۵       ۷       ویل لکل افاک اثیم

۴۵       ۸       یسمع ایت الله تتلى علیه ثم یصر مستکبرا کان لم یسمعها  فبشره بعذاب الیم

۴۵       ۹       واذا علم من ایتنا شیـا اتخذها هزوا  اولک لهم عذاب مهین

۴۵       ۱۰       من وراهم جهنم  ولا یغنى عنهم ما کسبوا شیـا ولا ما اتخذوا من دون الله اولیا  ولهم عذاب عظیم

۴۵       ۱۱       هذا هدى  والذین کفروا بـایت ربهم لهم عذاب من رجز الیم

۴۵       ۱۲        الله الذى سخر لکم البحر لتجرى الفلک فیه بامره ولتبتغوا من فضله ولعلکم تشکرون

۴۵       ۱۳       وسخر لکم ما فى السموت وما فى الارض جمیعا منه  ان فى ذلک لایت لقوم یتفکرون

۴۵       ۱۴       قل للذین امنوا یغفروا للذین لا یرجون ایام الله لیجزى قوما بما کانوا یکسبون

۴۵       ۱۵       من عمل صلحا فلنفسه  ومن اسا فعلیها  ثم الى ربکم ترجعون

۴۵       ۱۶       ولقد اتینا بنى اسریل الکتب والحکم والنبوه ورزقنهم من الطیبت وفضلنهم على العلمین

۴۵       ۱۷       واتینهم بینت من الامر  فما اختلفوا الا من بعد ما جاهم العلم بغیا بینهم  ان ربک یقضى بینهم یوم القیمه فیما کانوا فیه یختلفون

۴۵       ۱۸       ثم جعلنک على شریعه من الامر فاتبعها ولا تتبع اهوا الذین لا یعلمون

۴۵       ۱۹       انهم لن یغنوا عنک من الله شیـا  وان الظلمین بعضهم اولیا بعض  والله ولى المتقین

۴۵       ۲۰       هذا بصر للناس وهدى ورحمه لقوم یوقنون

۴۵       ۲۱       ام حسب الذین اجترحوا السیـات ان نجعلهم کالذین امنوا وعملوا الصلحت سوا محیاهم ومماتهم  سا ما یحکمون

۴۵       ۲۲       وخلق الله السموت والارض بالحق ولتجزى کل نفس بما کسبت وهم لا یظلمون

۴۵       ۲۳       افریت من اتخذ الهه هوىه واضله الله على علم وختم على سمعه وقلبه وجعل على بصره غشوه فمن یهدیه من بعد الله  افلا تذکرون

۴۵       ۲۴       وقالوا ما هى الا حیاتنا الدنیا نموت ونحیا وما یهلکنا الا الدهر  وما لهم بذلک من علم  ان هم الا یظنون

۴۵       ۲۵       واذا تتلى علیهم ایتنا بینت ما کان حجتهم الا ان قالوا اتوا بـابانا ان کنتم صدقین

۴۵       ۲۶       قل الله یحییکم ثم یمیتکم ثم یجمعکم الى یوم القیمه لا ریب فیه ولکن اکثر الناس لا یعلمون

۴۵       ۲۷       ولله ملک السموت والارض  ویوم تقوم الساعه یومذ یخسر المبطلون

۴۵       ۲۸       وترى کل امه جاثیه  کل امه تدعى الى کتبها الیوم تجزون ما کنتم تعملون

۴۵       ۲۹       هذا کتبنا ینطق علیکم بالحق  انا کنا نستنسخ ما کنتم تعملون

۴۵       ۳۰       فاما الذین امنوا وعملوا الصلحت فیدخلهم ربهم فى رحمته  ذلک هو الفوز المبین

۴۵       ۳۱       واما الذین کفروا افلم تکن ایتى تتلى علیکم فاستکبرتم وکنتم قوما مجرمین

۴۵       ۳۲       واذا قیل ان وعد الله حق والساعه لا ریب فیها قلتم ما ندرى ما الساعه ان نظن الا ظنا وما نحن بمستیقنین

۴۵       ۳۳       وبدا لهم سیـات ما عملوا وحاق بهم ما کانوا به یستهزون

۴۵       ۳۴       وقیل الیوم ننسىکم کما نسیتم لقا یومکم هذا وماوىکم النار وما لکم من نصرین

۴۵       ۳۵       ذلکم بانکم اتخذتم ایت الله هزوا وغرتکم الحیوه الدنیا  فالیوم لا یخرجون منها ولا هم یستعتبون

۴۵       ۳۶       فلله الحمد رب السموت ورب الارض رب العلمین

۴۵       ۳۷       وله الکبریا فى السموت والارض  وهو العزیز الحکیم

۴۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم حم

۴۶       ۲       تنزیل الکتب من الله العزیز الحکیم

۴۶       ۳       ما خلقنا السموت والارض وما بینهما الا بالحق واجل مسمى  والذین کفروا عما انذروا معرضون

۴۶       ۴       قل اریتم ما تدعون من دون الله ارونى ماذا خلقوا من الارض ام لهم شرک فى السموت  اتونى بکتب من قبل هذا او اثره من علم ان کنتم صدقین

۴۶       ۵       ومن اضل ممن یدعوا من دون الله من لا یستجیب له الى یوم القیمه وهم عن دعاهم غفلون

۴۶       ۶       واذا حشر الناس کانوا لهم اعدا وکانوا بعبادتهم کفرین

۴۶       ۷       واذا تتلى علیهم ایتنا بینت قال الذین کفروا للحق لما جاهم هذا سحر مبین

۴۶       ۸       ام یقولون افترىه  قل ان افتریته فلا تملکون لى من الله شیـا  هو اعلم بما تفیضون فیه  کفى به شهیدا بینى وبینکم  وهو الغفور الرحیم

۴۶       ۹       قل ما کنت بدعا من الرسل وما ادرى ما یفعل بى ولا بکم  ان اتبع الا ما یوحى الى وما انا الا نذیر مبین

۴۶       ۱۰       قل اریتم ان کان من عند الله وکفرتم به وشهد شاهد من بنى اسریل على مثله فـامن واستکبرتم  ان الله لا یهدى القوم الظلمین

۴۶       ۱۱       وقال الذین کفروا للذین امنوا لو کان خیرا ما سبقونا الیه  واذ لم یهتدوا به فسیقولون هذا افک قدیم

۴۶       ۱۲       ومن قبله کتب موسى اماما ورحمه  وهذا کتب مصدق لسانا عربیا لینذر الذین ظلموا وبشرى للمحسنین

۴۶       ۱۳       ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقموا فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون

۴۶       ۱۴       اولک اصحب الجنه خلدین فیها جزا بما کانوا یعملون

۴۶       ۱۵       ووصینا الانسن بولدیه احسنا  حملته امه کرها ووضعته کرها  وحمله وفصله ثلثون شهرا  حتى اذا بلغ اشده وبلغ اربعین سنه قال رب اوزعنى ان اشکر نعمتک التى انعمت على وعلى ولدى وان اعمل صلحا ترضىه واصلح لى فى ذریتى  انى تبت الیک وانى من المسلمین

۴۶       ۱۶       اولک الذین نتقبل عنهم احسن ما عملوا ونتجاوز عن سیـاتهم فى اصحب الجنه  وعد الصدق الذى کانوا یوعدون

۴۶       ۱۷       والذى قال لولدیه اف لکما اتعداننى ان اخرج وقد خلت القرون من قبلى وهما یستغیثان الله ویلک امن ان وعد الله حق فیقول ما هذا الا اسطیر الاولین

۴۶       ۱۸       اولک الذین حق علیهم القول فى امم قد خلت من قبلهم من الجن والانس  انهم کانوا خسرین

۴۶       ۱۹       ولکل درجت مما عملوا  ولیوفیهم اعملهم وهم لا یظلمون

۴۶       ۲۰       ویوم یعرض الذین کفروا على النار اذهبتم طیبتکم فى حیاتکم الدنیا واستمتعتم بها فالیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تستکبرون فى الارض بغیر الحق وبما کنتم تفسقون

۴۶       ۲۱        واذکر اخا عاد اذ انذر قومه بالاحقاف وقد خلت النذر من بین یدیه ومن خلفه الا تعبدوا الا الله انى اخاف علیکم عذاب یوم عظیم

۴۶       ۲۲       قالوا اجتنا لتافکنا عن الهتنا فاتنا بما تعدنا ان کنت من الصدقین

۴۶       ۲۳       قال انما العلم عند الله وابلغکم ما ارسلت به ولکنى ارىکم قوما تجهلون

۴۶       ۲۴       فلما راوه عارضا مستقبل اودیتهم قالوا هذا عارض ممطرنا  بل هو ما استعجلتم به  ریح فیها عذاب الیم

۴۶       ۲۵       تدمر کل شی بامر ربها فاصبحوا لا یرى الا مسکنهم  کذلک نجزى القوم المجرمین

۴۶       ۲۶       ولقد مکنهم فیما ان مکنکم فیه وجعلنا لهم سمعا وابصرا وافـده فما اغنى عنهم سمعهم ولا ابصرهم ولا افـدتهم من شی اذ کانوا یجحدون بـایت الله وحاق بهم ما کانوا به یستهزون

۴۶       ۲۷       ولقد اهلکنا ما حولکم من القرى وصرفنا الایت لعلهم یرجعون

۴۶       ۲۸       فلولا نصرهم الذین اتخذوا من دون الله قربانا الهه  بل ضلوا عنهم  وذلک افکهم وما کانوا یفترون

۴۶       ۲۹       واذ صرفنا الیک نفرا من الجن یستمعون القران فلما حضروه قالوا انصتوا  فلما قضى ولوا الى قومهم منذرین

۴۶       ۳۰       قالوا یقومنا انا سمعنا کتبا انزل من بعد موسى مصدقا لما بین یدیه یهدى الى الحق والى طریق مستقیم

۴۶       ۳۱       یقومنا اجیبوا داعى الله وامنوا به یغفر لکم من ذنوبکم ویجرکم من عذاب الیم

۴۶       ۳۲       ومن لا یجب داعى الله فلیس بمعجز فى الارض ولیس له من دونه اولیا  اولک فى ضلل مبین

۴۶       ۳۳       اولم یروا ان الله الذى خلق السموت والارض ولم یعى بخلقهن بقدر على ان یحۦى الموتى  بلى انه على کل شی قدیر

۴۶       ۳۴       ویوم یعرض الذین کفروا على النار الیس هذا بالحق  قالوا بلى وربنا  قال فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون

۴۶       ۳۵       فاصبر کما صبر اولوا العزم من الرسل ولا تستعجل لهم  کانهم یوم یرون ما یوعدون لم یلبثوا الا ساعه من نهار  بلغ  فهل یهلک الا القوم الفسقون

۴۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الذین کفروا وصدوا عن سبیل الله اضل اعملهم

۴۷       ۲       والذین امنوا وعملوا الصلحت وامنوا بما نزل على محمد وهو الحق من ربهم  کفر عنهم سیـاتهم واصلح بالهم

۴۷       ۳       ذلک بان الذین کفروا اتبعوا البطل وان الذین امنوا اتبعوا الحق من ربهم  کذلک یضرب الله للناس امثلهم

۴۷       ۴       فاذا لقیتم الذین کفروا فضرب الرقاب حتى اذا اثخنتموهم فشدوا الوثاق فاما منا بعد واما فدا حتى تضع الحرب اوزارها  ذلک ولو یشا الله لانتصر منهم ولکن لیبلوا بعضکم ببعض  والذین قتلوا فى سبیل الله فلن یضل اعملهم

۴۷       ۵       سیهدیهم ویصلح بالهم

۴۷       ۶       ویدخلهم الجنه عرفها لهم

۴۷       ۷       یایها الذین امنوا ان تنصروا الله ینصرکم ویثبت اقدامکم

۴۷       ۸       والذین کفروا فتعسا لهم واضل اعملهم

۴۷       ۹       ذلک بانهم کرهوا ما انزل الله فاحبط اعملهم

۴۷       ۱۰        افلم یسیروا فى الارض فینظروا کیف کان عقبه الذین من قبلهم  دمر الله علیهم  وللکفرین امثلها

۴۷       ۱۱       ذلک بان الله مولى الذین امنوا وان الکفرین لا مولى لهم

۴۷       ۱۲       ان الله یدخل الذین امنوا وعملوا الصلحت جنت تجرى من تحتها الانهر  والذین کفروا یتمتعون ویاکلون کما تاکل الانعم والنار مثوى لهم

۴۷       ۱۳       وکاین من قریه هى اشد قوه من قریتک التى اخرجتک اهلکنهم فلا ناصر لهم

۴۷       ۱۴       افمن کان على بینه من ربه کمن زین له سو عمله واتبعوا اهواهم

۴۷       ۱۵       مثل الجنه التى وعد المتقون  فیها انهر من ما غیر اسن وانهر من لبن لم یتغیر طعمه وانهر من خمر لذه للشربین وانهر من عسل مصفى  ولهم فیها من کل الثمرت ومغفره من ربهم  کمن هو خلد فى النار وسقوا ما حمیما فقطع امعاهم

۴۷       ۱۶       ومنهم من یستمع الیک حتى اذا خرجوا من عندک قالوا للذین اوتوا العلم ماذا قال انفا  اولک الذین طبع الله على قلوبهم واتبعوا اهواهم

۴۷       ۱۷       والذین اهتدوا زادهم هدى واتىهم تقوىهم

۴۷       ۱۸       فهل ینظرون الا الساعه ان تاتیهم بغته  فقد جا اشراطها  فانى لهم اذا جاتهم ذکرىهم

۴۷       ۱۹       فاعلم انه لا اله الا الله واستغفر لذنبک وللمومنین والمومنت  والله یعلم متقلبکم ومثوىکم

۴۷       ۲۰       ویقول الذین امنوا لولا نزلت سوره  فاذا انزلت سوره محکمه وذکر فیها القتال  رایت الذین فى قلوبهم مرض ینظرون الیک نظر المغشى علیه من الموت  فاولى لهم

۴۷       ۲۱       طاعه وقول معروف  فاذا عزم الامر فلو صدقوا الله لکان خیرا لهم

۴۷       ۲۲       فهل عسیتم ان تولیتم ان تفسدوا فى الارض وتقطعوا ارحامکم

۴۷       ۲۳       اولک الذین لعنهم الله فاصمهم واعمى ابصرهم

۴۷       ۲۴       افلا یتدبرون القران ام على قلوب اقفالها

۴۷       ۲۵       ان الذین ارتدوا على ادبرهم من بعد ما تبین لهم الهدى  الشیطن سول لهم واملى لهم

۴۷       ۲۶       ذلک بانهم قالوا للذین کرهوا ما نزل الله سنطیعکم فى بعض الامر  والله یعلم اسرارهم

۴۷       ۲۷       فکیف اذا توفتهم الملکه یضربون وجوههم وادبرهم

۴۷       ۲۸       ذلک بانهم اتبعوا ما اسخط الله وکرهوا رضونه فاحبط اعملهم

۴۷       ۲۹       ام حسب الذین فى قلوبهم مرض ان لن یخرج الله اضغنهم

۴۷       ۳۰       ولو نشا لارینکهم فلعرفتهم بسیمهم  ولتعرفنهم فى لحن القول  والله یعلم اعملکم

۴۷       ۳۱       ولنبلونکم حتى نعلم المجهدین منکم والصبرین ونبلوا اخبارکم

۴۷       ۳۲       ان الذین کفروا وصدوا عن سبیل الله وشاقوا الرسول من بعد ما تبین لهم الهدى لن یضروا الله شیـا وسیحبط اعملهم

۴۷       ۳۳        یایها الذین امنوا اطیعوا الله واطیعوا الرسول ولا تبطلوا اعملکم

۴۷       ۳۴       ان الذین کفروا وصدوا عن سبیل الله ثم ماتوا وهم کفار فلن یغفر الله لهم

۴۷       ۳۵       فلا تهنوا وتدعوا الى السلم وانتم الاعلون والله معکم ولن یترکم اعملکم

۴۷       ۳۶       انما الحیوه الدنیا لعب ولهو  وان تومنوا وتتقوا یوتکم اجورکم ولا یسـلکم امولکم

۴۷       ۳۷       ان یسـلکموها فیحفکم تبخلوا ویخرج اضغنکم

۴۷       ۳۸       هانتم هولا تدعون لتنفقوا فى سبیل الله فمنکم من یبخل  ومن یبخل فانما یبخل عن نفسه  والله الغنى وانتم الفقرا  وان تتولوا یستبدل قوما غیرکم ثم لا یکونوا امثلکم

۴۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم انا فتحنا لک فتحا مبینا

۴۸       ۲       لیغفر لک الله ما تقدم من ذنبک وما تاخر ویتم نعمته علیک ویهدیک صرطا مستقیما

۴۸       ۳       وینصرک الله نصرا عزیزا

۴۸       ۴       هو الذى انزل السکینه فى قلوب المومنین لیزدادوا ایمنا مع ایمنهم  ولله جنود السموت والارض  وکان الله علیما حکیما

۴۸       ۵       لیدخل المومنین والمومنت جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها ویکفر عنهم سیـاتهم  وکان ذلک عند الله فوزا عظیما

۴۸       ۶       ویعذب المنفقین والمنفقت والمشرکین والمشرکت الظانین بالله ظن السو  علیهم داره السو  وغضب الله علیهم ولعنهم واعد لهم جهنم  وسات مصیرا

۴۸       ۷       ولله جنود السموت والارض  وکان الله عزیزا حکیما

۴۸       ۸       انا ارسلنک شهدا ومبشرا ونذیرا

۴۸       ۹       لتومنوا بالله ورسوله وتعزروه وتوقروه وتسبحوه بکره واصیلا

۴۸       ۱۰       ان الذین یبایعونک انما یبایعون الله ید الله فوق ایدیهم  فمن نکث فانما ینکث على نفسه  ومن اوفى بما عهد علیه الله فسیوتیه اجرا عظیما

۴۸       ۱۱       سیقول لک المخلفون من الاعراب شغلتنا امولنا واهلونا فاستغفر لنا  یقولون بالسنتهم ما لیس فى قلوبهم  قل فمن یملک لکم من الله شیـا ان اراد بکم ضرا او اراد بکم نفعا  بل کان الله بما تعملون خبیرا

۴۸       ۱۲       بل ظننتم ان لن ینقلب الرسول والمومنون الى اهلیهم ابدا وزین ذلک فى قلوبکم وظننتم ظن السو وکنتم قوما بورا

۴۸       ۱۳       ومن لم یومن بالله ورسوله فانا اعتدنا للکفرین سعیرا

۴۸       ۱۴       ولله ملک السموت والارض  یغفر لمن یشا ویعذب من یشا  وکان الله غفورا رحیما

۴۸       ۱۵       سیقول المخلفون اذا انطلقتم الى مغانم لتاخذوها ذرونا نتبعکم  یریدون ان یبدلوا کلم الله  قل لن تتبعونا کذلکم قال الله من قبل  فسیقولون بل تحسدوننا  بل کانوا لا یفقهون الا قلیلا

۴۸       ۱۶       قل للمخلفین من الاعراب ستدعون الى قوم اولى باس شدید تقتلونهم او یسلمون  فان تطیعوا یوتکم الله اجرا حسنا  وان تتولوا کما تولیتم من قبل یعذبکم عذابا الیما

۴۸       ۱۷       لیس على الاعمى حرج ولا على الاعرج حرج ولا على المریض حرج  ومن یطع الله ورسوله یدخله جنت تجرى من تحتها الانهر  ومن یتول یعذبه عذابا الیما

۴۸       ۱۸        لقد رضى الله عن المومنین اذ یبایعونک تحت الشجره فعلم ما فى قلوبهم فانزل السکینه علیهم واثبهم فتحا قریبا

۴۸       ۱۹       ومغانم کثیره یاخذونها  وکان الله عزیزا حکیما

۴۸       ۲۰       وعدکم الله مغانم کثیره تاخذونها فعجل لکم هذه وکف ایدى الناس عنکم ولتکون ایه للمومنین ویهدیکم صرطا مستقیما

۴۸       ۲۱       واخرى لم تقدروا علیها قد احاط الله بها  وکان الله على کل شی قدیرا

۴۸       ۲۲       ولو قتلکم الذین کفروا لولوا الادبر ثم لا یجدون ولیا ولا نصیرا

۴۸       ۲۳       سنه الله التى قد خلت من قبل  ولن تجد لسنه الله تبدیلا

۴۸       ۲۴       وهو الذى کف ایدیهم عنکم وایدیکم عنهم ببطن مکه من بعد ان اظفرکم علیهم  وکان الله بما تعملون بصیرا

۴۸       ۲۵       هم الذین کفروا وصدوکم عن المسجد الحرام والهدى معکوفا ان یبلغ محله  ولولا رجال مومنون ونسا مومنت لم تعلموهم ان تطـوهم فتصیبکم منهم معره بغیر علم  لیدخل الله فى رحمته من یشا  لو تزیلوا لعذبنا الذین کفروا منهم عذابا الیما

۴۸       ۲۶       اذ جعل الذین کفروا فى قلوبهم الحمیه حمیه الجهلیه فانزل الله سکینته على رسوله وعلى المومنین والزمهم کلمه التقوى وکانوا احق بها واهلها  وکان الله بکل شی علیما

۴۸       ۲۷       لقد صدق الله رسوله الریا بالحق  لتدخلن المسجد الحرام ان شا الله امنین محلقین روسکم ومقصرین لا تخافون  فعلم ما لم تعلموا فجعل من دون ذلک فتحا قریبا

۴۸       ۲۸       هو الذى ارسل رسوله بالهدى ودین الحق لیظهره على الدین کله  وکفى بالله شهیدا

۴۸       ۲۹       محمد رسول الله  والذین معه اشدا على الکفار رحما بینهم  ترىهم رکعا سجدا یبتغون فضلا من الله ورضونا  سیماهم فى وجوههم من اثر السجود  ذلک مثلهم فى التورىه  ومثلهم فى الانجیل کزرع اخرج شطـه فـازره فاستغلظ فاستوى على سوقه یعجب الزراع لیغیظ بهم الکفار  وعد الله الذین امنوا وعملوا الصلحت منهم مغفره واجرا عظیما

۴۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها الذین امنوا لا تقدموا بین یدى الله ورسوله  واتقوا الله  ان الله سمیع علیم

۴۹       ۲       یایها الذین امنوا لا ترفعوا اصوتکم فوق صوت النبى ولا تجهروا له بالقول کجهر بعضکم لبعض ان تحبط اعملکم وانتم لا تشعرون

۴۹       ۳       ان الذین یغضون اصوتهم عند رسول الله اولک الذین امتحن الله قلوبهم للتقوى  لهم مغفره واجر عظیم

۴۹       ۴       ان الذین ینادونک من ورا الحجرت اکثرهم لا یعقلون

۴۹       ۵       ولو انهم صبروا حتى تخرج الیهم لکان خیرا لهم  والله غفور رحیم

۴۹       ۶       یایها الذین امنوا ان جاکم فاسق بنبا فتبینوا ان تصیبوا قوما بجهله فتصبحوا على ما فعلتم ندمین

۴۹       ۷       واعلموا ان فیکم رسول الله  لو یطیعکم فى کثیر من الامر لعنتم ولکن الله حبب الیکم الایمن وزینه فى قلوبکم وکره الیکم الکفر والفسوق والعصیان  اولک هم الرشدون

۴۹       ۸       فضلا من الله ونعمه  والله علیم حکیم

۴۹       ۹       وان طافتان من المومنین اقتتلوا فاصلحوا بینهما  فان بغت احدىهما على الاخرى فقتلوا التى تبغى حتى تفی الى امر الله  فان فات فاصلحوا بینهما بالعدل واقسطوا  ان الله یحب المقسطین

۴۹       ۱۰       انما المومنون اخوه فاصلحوا بین اخویکم  واتقوا الله لعلکم ترحمون

۴۹       ۱۱       یایها الذین امنوا لا یسخر قوم من قوم عسى ان یکونوا خیرا منهم ولا نسا من نسا عسى ان یکن خیرا منهن  ولا تلمزوا انفسکم ولا تنابزوا بالالقب  بس الاسم الفسوق بعد الایمن  ومن لم یتب فاولک هم الظلمون

۴۹       ۱۲       یایها الذین امنوا اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم  ولا تجسسوا ولا یغتب بعضکم بعضا  ایحب احدکم ان یاکل لحم اخیه میتا فکرهتموه  واتقوا الله  ان الله تواب رحیم

۴۹       ۱۳       یایها الناس انا خلقنکم من ذکر وانثى وجعلنکم شعوبا وقبال لتعارفوا  ان اکرمکم عند الله اتقىکم  ان الله علیم خبیر

۴۹       ۱۴        قالت الاعراب امنا  قل لم تومنوا ولکن قولوا اسلمنا ولما یدخل الایمن فى قلوبکم  وان تطیعوا الله ورسوله لا یلتکم من اعملکم شیـا  ان الله غفور رحیم

۴۹       ۱۵       انما المومنون الذین امنوا بالله ورسوله ثم لم یرتابوا وجهدوا بامولهم وانفسهم فى سبیل الله  اولک هم الصدقون

۴۹       ۱۶       قل اتعلمون الله بدینکم والله یعلم ما فى السموت وما فى الارض  والله بکل شی علیم

۴۹       ۱۷       یمنون علیک ان اسلموا  قل لا تمنوا على اسلمکم  بل الله یمن علیکم ان هدىکم للایمن ان کنتم صدقین

۴۹       ۱۸       ان الله یعلم غیب السموت والارض  والله بصیر بما تعملون

۵۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم ق  والقران المجید

۵۰       ۲       بل عجبوا ان جاهم منذر منهم فقال الکفرون هذا شی عجیب

۵۰       ۳       اذا متنا وکنا ترابا  ذلک رجع بعید

۵۰       ۴       قد علمنا ما تنقص الارض منهم  وعندنا کتب حفیظ

۵۰       ۵       بل کذبوا بالحق لما جاهم فهم فى امر مریج

۵۰       ۶       افلم ینظروا الى السما فوقهم کیف بنینها وزینها وما لها من فروج

۵۰       ۷       والارض مددنها والقینا فیها روسى وانبتنا فیها من کل زوج بهیج

۵۰       ۸       تبصره وذکرى لکل عبد منیب

۵۰       ۹       ونزلنا من السما ما مبرکا فانبتنا به جنت وحب الحصید

۵۰       ۱۰       والنخل باسقت لها طلع نضید

۵۰       ۱۱       رزقا للعباد  واحیینا به بلده میتا  کذلک الخروج

۵۰       ۱۲       کذبت قبلهم قوم نوح واصحب الرس وثمود

۵۰       ۱۳       وعاد وفرعون واخون لوط

۵۰       ۱۴       واصحب الایکه وقوم تبع  کل کذب الرسل فحق وعید

۵۰       ۱۵       افعیینا بالخلق الاول  بل هم فى لبس من خلق جدید

۵۰       ۱۶       ولقد خلقنا الانسن ونعلم ما توسوس به نفسه  ونحن اقرب الیه من حبل الورید

۵۰       ۱۷       اذ یتلقى المتلقیان عن الیمین وعن الشمال قعید

۵۰       ۱۸       ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید

۵۰       ۱۹       وجات سکره الموت بالحق  ذلک ما کنت منه تحید

۵۰       ۲۰       ونفخ فى الصور  ذلک یوم الوعید

۵۰       ۲۱       وجات کل نفس معها ساق وشهید

۵۰       ۲۲       لقد کنت فى غفله من هذا فکشفنا عنک غطاک فبصرک الیوم حدید

۵۰       ۲۳       وقال قرینه هذا ما لدى عتید

۵۰       ۲۴       القیا فى جهنم کل کفار عنید

۵۰       ۲۵       مناع للخیر معتد مریب

۵۰       ۲۶       الذى جعل مع الله الها اخر فالقیاه فى العذاب الشدید

۵۰       ۲۷        قال قرینه ربنا ما اطغیته ولکن کان فى ضلل بعید

۵۰       ۲۸       قال لا تختصموا لدى وقد قدمت الیکم بالوعید

۵۰       ۲۹       ما یبدل القول لدى وما انا بظلم للعبید

۵۰       ۳۰       یوم نقول لجهنم هل امتلات وتقول هل من مزید

۵۰       ۳۱       وازلفت الجنه للمتقین غیر بعید

۵۰       ۳۲       هذا ما توعدون لکل اواب حفیظ

۵۰       ۳۳       من خشى الرحمن بالغیب وجا بقلب منیب

۵۰       ۳۴       ادخلوها بسلم  ذلک یوم الخلود

۵۰       ۳۵       لهم ما یشاون فیها ولدینا مزید

۵۰       ۳۶       وکم اهلکنا قبلهم من قرن هم اشد منهم بطشا فنقبوا فى البلد هل من محیص

۵۰       ۳۷       ان فى ذلک لذکرى لمن کان له قلب او القى السمع وهو شهید

۵۰       ۳۸       ولقد خلقنا السموت والارض وما بینهما فى سته ایام وما مسنا من لغوب

۵۰       ۳۹       فاصبر على ما یقولون وسبح بحمد ربک قبل طلوع الشمس وقبل الغروب

۵۰       ۴۰       ومن الیل فسبحه وادبر السجود

۵۰       ۴۱       واستمع یوم یناد المناد من مکان قریب

۵۰       ۴۲       یوم یسمعون الصیحه بالحق  ذلک یوم الخروج

۵۰       ۴۳       انا نحن نحی ونمیت والینا المصیر

۵۰       ۴۴       یوم تشقق الارض عنهم سراعا  ذلک حشر علینا یسیر

۵۰       ۴۵       نحن اعلم بما یقولون  وما انت علیهم بجبار  فذکر بالقران من یخاف وعید

۵۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والذریت ذروا

۵۱       ۲       فالحملت وقرا

۵۱       ۳       فالجریت یسرا

۵۱       ۴       فالمقسمت امرا

۵۱       ۵       انما توعدون لصادق

۵۱       ۶       وان الدین لوقع

۵۱       ۷       والسما ذات الحبک

۵۱       ۸       انکم لفى قول مختلف

۵۱       ۹       یوفک عنه من افک

۵۱       ۱۰       قتل الخرصون

۵۱       ۱۱       الذین هم فى غمره ساهون

۵۱       ۱۲       یسـلون ایان یوم الدین

۵۱       ۱۳       یوم هم على النار یفتنون

۵۱       ۱۴       ذوقوا فتنتکم هذا الذى کنتم به تستعجلون

۵۱       ۱۵       ان المتقین فى جنت وعیون

۵۱       ۱۶       اخذین ما اتىهم ربهم  انهم کانوا قبل ذلک محسنین

۵۱       ۱۷       کانوا قلیلا من الیل ما یهجعون

۵۱       ۱۸       وبالاسحار هم یستغفرون

۵۱       ۱۹       وفى امولهم حق للسال والمحروم

۵۱       ۲۰       وفى الارض ایت للموقنین

۵۱       ۲۱       وفى انفسکم  افلا تبصرون

۵۱       ۲۲       وفى السما رزقکم وما توعدون

۵۱       ۲۳       فورب السما والارض انه لحق مثل ما انکم تنطقون

۵۱       ۲۴       هل اتىک حدیث ضیف ابرهیم المکرمین

۵۱       ۲۵       اذ دخلوا علیه فقالوا سلما  قال سلم قوم منکرون

۵۱       ۲۶       فراغ الى اهله فجا بعجل سمین

۵۱       ۲۷       فقربه الیهم قال الا تاکلون

۵۱       ۲۸       فاوجس منهم خیفه  قالوا لا تخف  وبشروه بغلم علیم

۵۱       ۲۹       فاقبلت امراته فى صره فصکت وجهها وقالت عجوز عقیم

۵۱       ۳۰       قالوا کذلک قال ربک  انه هو الحکیم العلیم

۵۱       ۳۱        قال فما خطبکم ایها المرسلون

۵۱       ۳۲       قالوا انا ارسلنا الى قوم مجرمین

۵۱       ۳۳       لنرسل علیهم حجاره من طین

۵۱       ۳۴       مسومه عند ربک للمسرفین

۵۱       ۳۵       فاخرجنا من کان فیها من المومنین

۵۱       ۳۶       فما وجدنا فیها غیر بیت من المسلمین

۵۱       ۳۷       وترکنا فیها ایه للذین یخافون العذاب الالیم

۵۱       ۳۸       وفى موسى اذ ارسلنه الى فرعون بسلطن مبین

۵۱       ۳۹       فتولى برکنه وقال سحر او مجنون

۵۱       ۴۰       فاخذنه وجنوده فنبذنهم فى الیم وهو ملیم

۵۱       ۴۱       وفى عاد اذ ارسلنا علیهم الریح العقیم

۵۱       ۴۲       ما تذر من شی اتت علیه الا جعلته کالرمیم

۵۱       ۴۳       وفى ثمود اذ قیل لهم تمتعوا حتى حین

۵۱       ۴۴       فعتوا عن امر ربهم فاخذتهم الصعقه وهم ینظرون

۵۱       ۴۵       فما استطعوا من قیام وما کانوا منتصرین

۵۱       ۴۶       وقوم نوح من قبل  انهم کانوا قوما فسقین

۵۱       ۴۷       والسما بنینها بایید وانا لموسعون

۵۱       ۴۸       والارض فرشنها فنعم المهدون

۵۱       ۴۹       ومن کل شی خلقنا زوجین لعلکم تذکرون

۵۱       ۵۰       ففروا الى الله  انى لکم منه نذیر مبین

۵۱       ۵۱       ولا تجعلوا مع الله الها اخر  انى لکم منه نذیر مبین

۵۱       ۵۲       کذلک ما اتى الذین من قبلهم من رسول الا قالوا ساحر او مجنون

۵۱       ۵۳       اتواصوا به  بل هم قوم طاغون

۵۱       ۵۴       فتول عنهم فما انت بملوم

۵۱       ۵۵       وذکر فان الذکرى تنفع المومنین

۵۱       ۵۶       وما خلقت الجن والانس الا لیعبدون

۵۱       ۵۷       ما ارید منهم من رزق وما ارید ان یطعمون

۵۱       ۵۸       ان الله هو الرزاق ذو القوه المتین

۵۱       ۵۹       فان للذین ظلموا ذنوبا مثل ذنوب اصحبهم فلا یستعجلون

۵۱       ۶۰       فویل للذین کفروا من یومهم الذى یوعدون

۵۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والطور

۵۲       ۲       وکتب مسطور

۵۲       ۳       فى رق منشور

۵۲       ۴       والبیت المعمور

۵۲       ۵       والسقف المرفوع

۵۲       ۶       والبحر المسجور

۵۲       ۷       ان عذاب ربک لوقع

۵۲       ۸       ما له من دافع

۵۲       ۹       یوم تمور السما مورا

۵۲       ۱۰       وتسیر الجبال سیرا

۵۲       ۱۱       فویل یومذ للمکذبین

۵۲       ۱۲       الذین هم فى خوض یلعبون

۵۲       ۱۳       یوم یدعون الى نار جهنم دعا

۵۲       ۱۴       هذه النار التى کنتم بها تکذبون

۵۲       ۱۵       افسحر هذا ام انتم لا تبصرون

۵۲       ۱۶       اصلوها فاصبروا او لا تصبروا سوا علیکم  انما تجزون ما کنتم تعملون

۵۲       ۱۷       ان المتقین فى جنت ونعیم

۵۲       ۱۸       فکهین بما اتىهم ربهم ووقىهم ربهم عذاب الجحیم

۵۲       ۱۹       کلوا واشربوا هنیـا بما کنتم تعملون

۵۲       ۲۰       متکـین على سرر مصفوفه  وزوجنهم بحور عین

۵۲       ۲۱       والذین امنوا واتبعتهم ذریتهم بایمن الحقنا بهم ذریتهم وما التنهم من عملهم من شی  کل امر بما کسب رهین

۵۲       ۲۲       وامددنهم بفکهه ولحم مما یشتهون

۵۲       ۲۳       یتنزعون فیها کاسا لا لغو فیها ولا تاثیم

۵۲       ۲۴        ویطوف علیهم غلمان لهم کانهم لولو مکنون

۵۲       ۲۵       واقبل بعضهم على بعض یتسالون

۵۲       ۲۶       قالوا انا کنا قبل فى اهلنا مشفقین

۵۲       ۲۷       فمن الله علینا ووقىنا عذاب السموم

۵۲       ۲۸       انا کنا من قبل ندعوه  انه هو البر الرحیم

۵۲       ۲۹       فذکر فما انت بنعمت ربک بکاهن ولا مجنون

۵۲       ۳۰       ام یقولون شاعر نتربص به ریب المنون

۵۲       ۳۱       قل تربصوا فانى معکم من المتربصین

۵۲       ۳۲       ام تامرهم احلمهم بهذا  ام هم قوم طاغون

۵۲       ۳۳       ام یقولون تقوله  بل لا یومنون

۵۲       ۳۴       فلیاتوا بحدیث مثله ان کانوا صدقین

۵۲       ۳۵       ام خلقوا من غیر شی ام هم الخلقون

۵۲       ۳۶       ام خلقوا السموت والارض  بل لا یوقنون

۵۲       ۳۷       ام عندهم خزان ربک ام هم المصۣیطرون

۵۲       ۳۸       ام لهم سلم یستمعون فیه  فلیات مستمعهم بسلطن مبین

۵۲       ۳۹       ام له البنت ولکم البنون

۵۲       ۴۰       ام تسـلهم اجرا فهم من مغرم مثقلون

۵۲       ۴۱       ام عندهم الغیب فهم یکتبون

۵۲       ۴۲       ام یریدون کیدا  فالذین کفروا هم المکیدون

۵۲       ۴۳       ام لهم اله غیر الله  سبحن الله عما یشرکون

۵۲       ۴۴       وان یروا کسفا من السما ساقطا یقولوا سحاب مرکوم

۵۲       ۴۵       فذرهم حتى یلقوا یومهم الذى فیه یصعقون

۵۲       ۴۶       یوم لا یغنى عنهم کیدهم شیـا ولا هم ینصرون

۵۲       ۴۷       وان للذین ظلموا عذابا دون ذلک ولکن اکثرهم لا یعلمون

۵۲       ۴۸       واصبر لحکم ربک فانک باعیننا  وسبح بحمد ربک حین تقوم

۵۲       ۴۹       ومن الیل فسبحه وادبر النجوم

۵۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والنجم اذا هوى

۵۳       ۲       ما ضل صاحبکم وما غوى

۵۳       ۳       وما ینطق عن الهوى

۵۳       ۴       ان هو الا وحى یوحى

۵۳       ۵       علمه شدید القوى

۵۳       ۶       ذو مره فاستوى

۵۳       ۷       وهو بالافق الاعلى

۵۳       ۸       ثم دنا فتدلى

۵۳       ۹       فکان قاب قوسین او ادنى

۵۳       ۱۰       فاوحى الى عبده ما اوحى

۵۳       ۱۱       ما کذب الفواد ما راى

۵۳       ۱۲       افتمرونه على ما یرى

۵۳       ۱۳       ولقد راه نزله اخرى

۵۳       ۱۴       عند سدره المنتهى

۵۳       ۱۵       عندها جنه الماوى

۵۳       ۱۶       اذ یغشى السدره ما یغشى

۵۳       ۱۷       ما زاغ البصر وما طغى

۵۳       ۱۸       لقد راى من ایت ربه الکبرى

۵۳       ۱۹       افریتم اللت والعزى

۵۳       ۲۰       ومنوه الثالثه الاخرى

۵۳       ۲۱       الکم الذکر وله الانثى

۵۳       ۲۲       تلک اذا قسمه ضیزى

۵۳       ۲۳       ان هى الا اسما سمیتموها انتم واباوکم ما انزل الله بها من سلطن  ان یتبعون الا الظن وما تهوى الانفس  ولقد جاهم من ربهم الهدى

۵۳       ۲۴       ام للانسن ما تمنى

۵۳       ۲۵       فلله الاخره والاولى

۵۳       ۲۶        وکم من ملک فى السموت لا تغنى شفعتهم شیـا الا من بعد ان یاذن الله لمن یشا ویرضى

۵۳       ۲۷       ان الذین لا یومنون بالاخره لیسمون الملکه تسمیه الانثى

۵۳       ۲۸       وما لهم به من علم  ان یتبعون الا الظن  وان الظن لا یغنى من الحق شیـا

۵۳       ۲۹       فاعرض عن من تولى عن ذکرنا ولم یرد الا الحیوه الدنیا

۵۳       ۳۰       ذلک مبلغهم من العلم  ان ربک هو اعلم بمن ضل عن سبیله وهو اعلم بمن اهتدى

۵۳       ۳۱       ولله ما فى السموت وما فى الارض لیجزى الذین اسـوا بما عملوا ویجزى الذین احسنوا بالحسنى

۵۳       ۳۲       الذین یجتنبون کبر الاثم والفوحش الا اللمم  ان ربک وسع المغفره  هو اعلم بکم اذ انشاکم من الارض واذ انتم اجنه فى بطون امهتکم  فلا تزکوا انفسکم  هو اعلم بمن اتقى

۵۳       ۳۳       افریت الذى تولى

۵۳       ۳۴       واعطى قلیلا واکدى

۵۳       ۳۵       اعنده علم الغیب فهو یرى

۵۳       ۳۶       ام لم ینبا بما فى صحف موسى

۵۳       ۳۷       وابرهیم الذى وفى

۵۳       ۳۸       الا تزر وازره وزر اخرى

۵۳       ۳۹       وان لیس للانسن الا ما سعى

۵۳       ۴۰       وان سعیه سوف یرى

۵۳       ۴۱       ثم یجزىه الجزا الاوفى

۵۳       ۴۲       وان الى ربک المنتهى

۵۳       ۴۳       وانه هو اضحک وابکى

۵۳       ۴۴       وانه هو امات واحیا

۵۳       ۴۵       وانه خلق الزوجین الذکر والانثى

۵۳       ۴۶       من نطفه اذا تمنى

۵۳       ۴۷       وان علیه النشاه الاخرى

۵۳       ۴۸       وانه هو اغنى واقنى

۵۳       ۴۹       وانه هو رب الشعرى

۵۳       ۵۰       وانه اهلک عادا الاولى

۵۳       ۵۱       وثمودا فما ابقى

۵۳       ۵۲       وقوم نوح من قبل  انهم کانوا هم اظلم واطغى

۵۳       ۵۳       والموتفکه اهوى

۵۳       ۵۴       فغشىها ما غشى

۵۳       ۵۵       فباى الا ربک تتمارى

۵۳       ۵۶       هذا نذیر من النذر الاولى

۵۳       ۵۷       ازفت الازفه

۵۳       ۵۸       لیس لها من دون الله کاشفه

۵۳       ۵۹       افمن هذا الحدیث تعجبون

۵۳       ۶۰       وتضحکون ولا تبکون

۵۳       ۶۱       وانتم سمدون

۵۳       ۶۲       فاسجدوا لله واعبدوا ۩

۵۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اقتربت الساعه وانشق القمر

۵۴       ۲       وان یروا ایه یعرضوا ویقولوا سحر مستمر

۵۴       ۳       وکذبوا واتبعوا اهواهم  وکل امر مستقر

۵۴       ۴       ولقد جاهم من الانبا ما فیه مزدجر

۵۴       ۵       حکمه بلغه  فما تغن النذر

۵۴       ۶       فتول عنهم  یوم یدع الداع الى شی نکر

۵۴       ۷       خشعا ابصرهم یخرجون من الاجداث کانهم جراد منتشر

۵۴       ۸       مهطعین الى الداع  یقول الکفرون هذا یوم عسر

۵۴       ۹        کذبت قبلهم قوم نوح فکذبوا عبدنا وقالوا مجنون وازدجر

۵۴       ۱۰       فدعا ربه انى مغلوب فانتصر

۵۴       ۱۱       ففتحنا ابوب السما بما منهمر

۵۴       ۱۲       وفجرنا الارض عیونا فالتقى الما على امر قد قدر

۵۴       ۱۳       وحملنه على ذات الوح ودسر

۵۴       ۱۴       تجرى باعیننا جزا لمن کان کفر

۵۴       ۱۵       ولقد ترکنها ایه فهل من مدکر

۵۴       ۱۶       فکیف کان عذابى ونذر

۵۴       ۱۷       ولقد یسرنا القران للذکر فهل من مدکر

۵۴       ۱۸       کذبت عاد فکیف کان عذابى ونذر

۵۴       ۱۹       انا ارسلنا علیهم ریحا صرصرا فى یوم نحس مستمر

۵۴       ۲۰       تنزع الناس کانهم اعجاز نخل منقعر

۵۴       ۲۱       فکیف کان عذابى ونذر

۵۴       ۲۲       ولقد یسرنا القران للذکر فهل من مدکر

۵۴       ۲۳       کذبت ثمود بالنذر

۵۴       ۲۴       فقالوا ابشرا منا وحدا نتبعه انا اذا لفى ضلل وسعر

۵۴       ۲۵       القى الذکر علیه من بیننا بل هو کذاب اشر

۵۴       ۲۶       سیعلمون غدا من الکذاب الاشر

۵۴       ۲۷       انا مرسلوا الناقه فتنه لهم فارتقبهم واصطبر

۵۴       ۲۸       ونبهم ان الما قسمه بینهم  کل شرب محتضر

۵۴       ۲۹       فنادوا صاحبهم فتعاطى فعقر

۵۴       ۳۰       فکیف کان عذابى ونذر

۵۴       ۳۱       انا ارسلنا علیهم صیحه وحده فکانوا کهشیم المحتظر

۵۴       ۳۲       ولقد یسرنا القران للذکر فهل من مدکر

۵۴       ۳۳       کذبت قوم لوط بالنذر

۵۴       ۳۴       انا ارسلنا علیهم حاصبا الا ال لوط  نجینهم بسحر

۵۴       ۳۵       نعمه من عندنا  کذلک نجزى من شکر

۵۴       ۳۶       ولقد انذرهم بطشتنا فتماروا بالنذر

۵۴       ۳۷       ولقد رودوه عن ضیفه فطمسنا اعینهم فذوقوا عذابى ونذر

۵۴       ۳۸       ولقد صبحهم بکره عذاب مستقر

۵۴       ۳۹       فذوقوا عذابى ونذر

۵۴       ۴۰       ولقد یسرنا القران للذکر فهل من مدکر

۵۴       ۴۱       ولقد جا ال فرعون النذر

۵۴       ۴۲       کذبوا بـایتنا کلها فاخذنهم اخذ عزیز مقتدر

۵۴       ۴۳       اکفارکم خیر من اولکم ام لکم براه فى الزبر

۵۴       ۴۴       ام یقولون نحن جمیع منتصر

۵۴       ۴۵       سیهزم الجمع ویولون الدبر

۵۴       ۴۶       بل الساعه موعدهم والساعه ادهى وامر

۵۴       ۴۷       ان المجرمین فى ضلل وسعر

۵۴       ۴۸       یوم یسحبون فى النار على وجوههم ذوقوا مس سقر

۵۴       ۴۹       انا کل شی خلقنه بقدر

۵۴       ۵۰       وما امرنا الا وحده کلمح بالبصر

۵۴       ۵۱       ولقد اهلکنا اشیاعکم فهل من مدکر

۵۴       ۵۲       وکل شی فعلوه فى الزبر

۵۴       ۵۳       وکل صغیر وکبیر مستطر

۵۴       ۵۴       ان المتقین فى جنت ونهر

۵۴       ۵۵       فى مقعد صدق عند ملیک مقتدر

۵۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الرحمن

۵۵       ۲       علم القران

۵۵       ۳       خلق الانسن

۵۵       ۴       علمه البیان

۵۵       ۵       الشمس والقمر بحسبان

۵۵       ۶       والنجم والشجر یسجدان

۵۵       ۷       والسما رفعها ووضع المیزان

۵۵       ۸       الا تطغوا فى المیزان

۵۵       ۹       واقیموا الوزن بالقسط ولا تخسروا المیزان

۵۵       ۱۰       والارض وضعها للانام

۵۵       ۱۱       فیها فکهه والنخل ذات الاکمام

۵۵       ۱۲       والحب ذو العصف والریحان

۵۵       ۱۳       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۱۴       خلق الانسن من صلصل کالفخار

۵۵       ۱۵       وخلق الجان من مارج من نار

۵۵       ۱۶       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۱۷       رب المشرقین ورب المغربین

۵۵       ۱۸       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۱۹       مرج البحرین یلتقیان

۵۵       ۲۰       بینهما برزخ لا یبغیان

۵۵       ۲۱       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۲۲       یخرج منهما اللولو والمرجان

۵۵       ۲۳       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۲۴       وله الجوار المنشـات فى البحر کالاعلم

۵۵       ۲۵       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۲۶       کل من علیها فان

۵۵       ۲۷       ویبقى وجه ربک ذو الجلل والاکرام

۵۵       ۲۸       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۲۹       یسـله من فى السموت والارض  کل یوم هو فى شان

۵۵       ۳۰       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۳۱       سنفرغ لکم ایه الثقلان

۵۵       ۳۲       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۳۳       یمعشر الجن والانس ان استطعتم ان تنفذوا من اقطار السموت والارض فانفذوا  لا تنفذون الا بسلطن

۵۵       ۳۴       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۳۵       یرسل علیکما شواظ من نار ونحاس فلا تنتصران

۵۵       ۳۶       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۳۷       فاذا انشقت السما فکانت ورده کالدهان

۵۵       ۳۸       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۳۹       فیومذ لا یسـل عن ذنبه انس ولا جان

۵۵       ۴۰       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۴۱       یعرف المجرمون بسیمهم فیوخذ بالنوصى والاقدام

۵۵       ۴۲       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۴۳       هذه جهنم التى یکذب بها المجرمون

۵۵       ۴۴       یطوفون بینها وبین حمیم ان

۵۵       ۴۵       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۴۶       ولمن خاف مقام ربه جنتان

۵۵       ۴۷       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۴۸       ذواتا افنان

۵۵       ۴۹       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۵۰       فیهما عینان تجریان

۵۵       ۵۱       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۵۲       فیهما من کل فکهه زوجان

۵۵       ۵۳       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۵۴       متکـین على فرش بطانها من استبرق  وجنى الجنتین دان

۵۵       ۵۵       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۵۶       فیهن قصرت الطرف لم یطمثهن انس قبلهم ولا جان

۵۵       ۵۷       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۵۸       کانهن الیاقوت والمرجان

۵۵       ۵۹       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۶۰       هل جزا الاحسن الا الاحسن

۵۵       ۶۱       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۶۲       ومن دونهما جنتان

۵۵       ۶۳       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۶۴       مدهامتان

۵۵       ۶۵       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۶۶       فیهما عینان نضاختان

۵۵       ۶۷       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۶۸       فیهما فکهه ونخل ورمان

۵۵       ۶۹       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۷۰       فیهن خیرت حسان

۵۵       ۷۱       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۷۲       حور مقصورت فى الخیام

۵۵       ۷۳       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۷۴       لم یطمثهن انس قبلهم ولا جان

۵۵       ۷۵       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۷۶       متکـین على رفرف خضر وعبقرى حسان

۵۵       ۷۷       فباى الا ربکما تکذبان

۵۵       ۷۸       تبرک اسم ربک ذى الجلل والاکرام

۵۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اذا وقعت الواقعه

۵۶       ۲       لیس لوقعتها کاذبه

۵۶       ۳       خافضه رافعه

۵۶       ۴       اذا رجت الارض رجا

۵۶       ۵       وبست الجبال بسا

۵۶       ۶       فکانت هبا منبثا

۵۶       ۷       وکنتم ازوجا ثلثه

۵۶       ۸       فاصحب المیمنه ما اصحب المیمنه

۵۶       ۹       واصحب المشـمه ما اصحب المشـمه

۵۶       ۱۰       والسبقون السبقون

۵۶       ۱۱       اولک المقربون

۵۶       ۱۲       فى جنت النعیم

۵۶       ۱۳       ثله من الاولین

۵۶       ۱۴       وقلیل من الاخرین

۵۶       ۱۵       على سرر موضونه

۵۶       ۱۶       متکـین علیها متقبلین

۵۶       ۱۷       یطوف علیهم ولدن مخلدون

۵۶       ۱۸       باکواب واباریق وکاس من معین

۵۶       ۱۹       لا یصدعون عنها ولا ینزفون

۵۶       ۲۰       وفکهه مما یتخیرون

۵۶       ۲۱       ولحم طیر مما یشتهون

۵۶       ۲۲       وحور عین

۵۶       ۲۳       کامثل اللولو المکنون

۵۶       ۲۴       جزا بما کانوا یعملون

۵۶       ۲۵       لا یسمعون فیها لغوا ولا تاثیما

۵۶       ۲۶       الا قیلا سلما سلما

۵۶       ۲۷       واصحب الیمین ما اصحب الیمین

۵۶       ۲۸       فى سدر مخضود

۵۶       ۲۹       وطلح منضود

۵۶       ۳۰       وظل ممدود

۵۶       ۳۱       وما مسکوب

۵۶       ۳۲       وفکهه کثیره

۵۶       ۳۳       لا مقطوعه ولا ممنوعه

۵۶       ۳۴       وفرش مرفوعه

۵۶       ۳۵       انا انشانهن انشا

۵۶       ۳۶       فجعلنهن ابکارا

۵۶       ۳۷       عربا اترابا

۵۶       ۳۸       لاصحب الیمین

۵۶       ۳۹       ثله من الاولین

۵۶       ۴۰       وثله من الاخرین

۵۶       ۴۱       واصحب الشمال ما اصحب الشمال

۵۶       ۴۲       فى سموم وحمیم

۵۶       ۴۳       وظل من یحموم

۵۶       ۴۴       لا بارد ولا کریم

۵۶       ۴۵       انهم کانوا قبل ذلک مترفین

۵۶       ۴۶       وکانوا یصرون على الحنث العظیم

۵۶       ۴۷       وکانوا یقولون اذا متنا وکنا ترابا وعظما انا لمبعوثون

۵۶       ۴۸       اواباونا الاولون

۵۶       ۴۹       قل ان الاولین والاخرین

۵۶       ۵۰       لمجموعون الى میقت یوم معلوم

۵۶       ۵۱       ثم انکم ایها الضالون المکذبون

۵۶       ۵۲       لاکلون من شجر من زقوم

۵۶       ۵۳       فمالـون منها البطون

۵۶       ۵۴       فشربون علیه من الحمیم

۵۶       ۵۵       فشربون شرب الهیم

۵۶       ۵۶       هذا نزلهم یوم الدین

۵۶       ۵۷       نحن خلقنکم فلولا تصدقون

۵۶       ۵۸       افریتم ما تمنون

۵۶       ۵۹       انتم تخلقونه ام نحن الخلقون

۵۶       ۶۰       نحن قدرنا بینکم الموت وما نحن بمسبوقین

۵۶       ۶۱       على ان نبدل امثلکم وننشکم فى ما لا تعلمون

۵۶       ۶۲       ولقد علمتم النشاه الاولى فلولا تذکرون

۵۶       ۶۳       افریتم ما تحرثون

۵۶       ۶۴       انتم تزرعونه ام نحن الزرعون

۵۶       ۶۵       لو نشا لجعلنه حطما فظلتم تفکهون

۵۶       ۶۶       انا لمغرمون

۵۶       ۶۷       بل نحن محرومون

۵۶       ۶۸       افریتم الما الذى تشربون

۵۶       ۶۹       انتم انزلتموه من المزن ام نحن المنزلون

۵۶       ۷۰       لو نشا جعلنه اجاجا فلولا تشکرون

۵۶       ۷۱       افریتم النار التى تورون

۵۶       ۷۲       انتم انشاتم شجرتها ام نحن المنشـون

۵۶       ۷۳       نحن جعلنها تذکره ومتعا للمقوین

۵۶       ۷۴       فسبح باسم ربک العظیم

۵۶       ۷۵        فلا اقسم بموقع النجوم

۵۶       ۷۶       وانه لقسم لو تعلمون عظیم

۵۶       ۷۷       انه لقران کریم

۵۶       ۷۸       فى کتب مکنون

۵۶       ۷۹       لا یمسه الا المطهرون

۵۶       ۸۰       تنزیل من رب العلمین

۵۶       ۸۱       افبهذا الحدیث انتم مدهنون

۵۶       ۸۲       وتجعلون رزقکم انکم تکذبون

۵۶       ۸۳       فلولا اذا بلغت الحلقوم

۵۶       ۸۴       وانتم حینذ تنظرون

۵۶       ۸۵       ونحن اقرب الیه منکم ولکن لا تبصرون

۵۶       ۸۶       فلولا ان کنتم غیر مدینین

۵۶       ۸۷       ترجعونها ان کنتم صدقین

۵۶       ۸۸       فاما ان کان من المقربین

۵۶       ۸۹       فروح وریحان وجنت نعیم

۵۶       ۹۰       واما ان کان من اصحب الیمین

۵۶       ۹۱       فسلم لک من اصحب الیمین

۵۶       ۹۲       واما ان کان من المکذبین الضالین

۵۶       ۹۳       فنزل من حمیم

۵۶       ۹۴       وتصلیه جحیم

۵۶       ۹۵       ان هذا لهو حق الیقین

۵۶       ۹۶       فسبح باسم ربک العظیم

۵۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم سبح لله ما فى السموت والارض  وهو العزیز الحکیم

۵۷       ۲       له ملک السموت والارض  یحی ویمیت  وهو على کل شی قدیر

۵۷       ۳       هو الاول والاخر والظهر والباطن  وهو بکل شی علیم

۵۷       ۴       هو الذى خلق السموت والارض فى سته ایام ثم استوى على العرش  یعلم ما یلج فى الارض وما یخرج منها وما ینزل من السما وما یعرج فیها  وهو معکم این ما کنتم  والله بما تعملون بصیر

۵۷       ۵       له ملک السموت والارض  والى الله ترجع الامور

۵۷       ۶       یولج الیل فى النهار ویولج النهار فى الیل  وهو علیم بذات الصدور

۵۷       ۷       امنوا بالله ورسوله وانفقوا مما جعلکم مستخلفین فیه  فالذین امنوا منکم وانفقوا لهم اجر کبیر

۵۷       ۸       وما لکم لا تومنون بالله  والرسول یدعوکم لتومنوا بربکم وقد اخذ میثقکم ان کنتم مومنین

۵۷       ۹       هو الذى ینزل على عبده ایت بینت لیخرجکم من الظلمت الى النور  وان الله بکم لروف رحیم

۵۷       ۱۰       وما لکم الا تنفقوا فى سبیل الله ولله میرث السموت والارض  لا یستوى منکم من انفق من قبل الفتح وقتل  اولک اعظم درجه من الذین انفقوا من بعد وقتلوا  وکلا وعد الله الحسنى  والله بما تعملون خبیر

۵۷       ۱۱       من ذا الذى یقرض الله قرضا حسنا فیضعفه له وله اجر کریم

۵۷       ۱۲       یوم ترى المومنین والمومنت یسعى نورهم بین ایدیهم وبایمنهم بشرىکم الیوم جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها  ذلک هو الفوز العظیم

۵۷       ۱۳       یوم یقول المنفقون والمنفقت للذین امنوا انظرونا نقتبس من نورکم قیل ارجعوا وراکم فالتمسوا نورا فضرب بینهم بسور له باب باطنه فیه الرحمه وظهره من قبله العذاب

۵۷       ۱۴       ینادونهم الم نکن معکم  قالوا بلى ولکنکم فتنتم انفسکم وتربصتم وارتبتم وغرتکم الامانى حتى جا امر الله وغرکم بالله الغرور

۵۷       ۱۵       فالیوم لا یوخذ منکم فدیه ولا من الذین کفروا  ماوىکم النار  هى مولىکم  وبس المصیر

۵۷       ۱۶        الم یان للذین امنوا ان تخشع قلوبهم لذکر الله وما نزل من الحق ولا یکونوا کالذین اوتوا الکتب من قبل فطال علیهم الامد فقست قلوبهم  وکثیر منهم فسقون

۵۷       ۱۷       اعلموا ان الله یحى الارض بعد موتها  قد بینا لکم الایت لعلکم تعقلون

۵۷       ۱۸       ان المصدقین والمصدقت واقرضوا الله قرضا حسنا یضعف لهم ولهم اجر کریم

۵۷       ۱۹       والذین امنوا بالله ورسله اولک هم الصدیقون  والشهدا عند ربهم لهم اجرهم ونورهم  والذین کفروا وکذبوا بـایتنا اولک اصحب الجحیم

۵۷       ۲۰       اعلموا انما الحیوه الدنیا لعب ولهو وزینه وتفاخر بینکم وتکاثر فى الامول والاولد  کمثل غیث اعجب الکفار نباته ثم یهیج فترىه مصفرا ثم یکون حطما  وفى الاخره عذاب شدید ومغفره من الله ورضون  وما الحیوه الدنیا الا متع الغرور

۵۷       ۲۱       سابقوا الى مغفره من ربکم وجنه عرضها کعرض السما والارض اعدت للذین امنوا بالله ورسله  ذلک فضل الله یوتیه من یشا  والله ذو الفضل العظیم

۵۷       ۲۲       ما اصاب من مصیبه فى الارض ولا فى انفسکم الا فى کتب من قبل ان نبراها  ان ذلک على الله یسیر

۵۷       ۲۳       لکیلا تاسوا على ما فاتکم ولا تفرحوا بما اتىکم  والله لا یحب کل مختال فخور

۵۷       ۲۴       الذین یبخلون ویامرون الناس بالبخل  ومن یتول فان الله هو الغنى الحمید

۵۷       ۲۵       لقد ارسلنا رسلنا بالبینت وانزلنا معهم الکتب والمیزان لیقوم الناس بالقسط  وانزلنا الحدید فیه باس شدید ومنفع للناس ولیعلم الله من ینصره ورسله بالغیب  ان الله قوى عزیز

۵۷       ۲۶       ولقد ارسلنا نوحا وابرهیم وجعلنا فى ذریتهما النبوه والکتب  فمنهم مهتد  وکثیر منهم فسقون

۵۷       ۲۷       ثم قفینا على اثرهم برسلنا وقفینا بعیسى ابن مریم واتینه الانجیل وجعلنا فى قلوب الذین اتبعوه رافه ورحمه ورهبانیه ابتدعوها ما کتبنها علیهم الا ابتغا رضون الله فما رعوها حق رعایتها  فـاتینا الذین امنوا منهم اجرهم  وکثیر منهم فسقون

۵۷       ۲۸       یایها الذین امنوا اتقوا الله وامنوا برسوله یوتکم کفلین من رحمته ویجعل لکم نورا تمشون به ویغفر لکم  والله غفور رحیم

۵۷       ۲۹       للا یعلم اهل الکتب الا یقدرون على شی من فضل الله  وان الفضل بید الله یوتیه من یشا  والله ذو الفضل العظیم

۵۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم قد سمع الله قول التى تجدلک فى زوجها وتشتکى الى الله والله یسمع تحاورکما  ان الله سمیع بصیر

۵۸       ۲       الذین یظهرون منکم من نساهم ما هن امهتهم  ان امهتهم الا الـى ولدنهم  وانهم لیقولون منکرا من القول وزورا  وان الله لعفو غفور

۵۸       ۳       والذین یظهرون من نساهم ثم یعودون لما قالوا فتحریر رقبه من قبل ان یتماسا  ذلکم توعظون به  والله بما تعملون خبیر

۵۸       ۴       فمن لم یجد فصیام شهرین متتابعین من قبل ان یتماسا  فمن لم یستطع فاطعام ستین مسکینا  ذلک لتومنوا بالله ورسوله  وتلک حدود الله  وللکفرین عذاب الیم

۵۸       ۵       ان الذین یحادون الله ورسوله کبتوا کما کبت الذین من قبلهم  وقد انزلنا ایت بینت  وللکفرین عذاب مهین

۵۸       ۶       یوم یبعثهم الله جمیعا فینبهم بما عملوا  احصىه الله ونسوه  والله على کل شی شهید

۵۸       ۷       الم تر ان الله یعلم ما فى السموت وما فى الارض  ما یکون من نجوى ثلثه الا هو رابعهم ولا خمسه الا هو سادسهم ولا ادنى من ذلک ولا اکثر الا هو معهم این ما کانوا  ثم ینبهم بما عملوا یوم القیمه  ان الله بکل شی علیم

۵۸       ۸       الم تر الى الذین نهوا عن النجوى ثم یعودون لما نهوا عنه ویتنجون بالاثم والعدون ومعصیت الرسول واذا جاوک حیوک بما لم یحیک به الله ویقولون فى انفسهم لولا یعذبنا الله بما نقول  حسبهم جهنم یصلونها  فبس المصیر

۵۸       ۹       یایها الذین امنوا اذا تنجیتم فلا تتنجوا بالاثم والعدون ومعصیت الرسول وتنجوا بالبر والتقوى  واتقوا الله الذى الیه تحشرون

۵۸       ۱۰       انما النجوى من الشیطن لیحزن الذین امنوا ولیس بضارهم شیـا الا باذن الله  وعلى الله فلیتوکل المومنون

۵۸       ۱۱       یایها الذین امنوا اذا قیل لکم تفسحوا فى المجلس فافسحوا یفسح الله لکم  واذا قیل انشزوا فانشزوا یرفع الله الذین امنوا منکم والذین اوتوا العلم درجت  والله بما تعملون خبیر

۵۸       ۱۲       یایها الذین امنوا اذا نجیتم الرسول فقدموا بین یدى نجوىکم صدقه  ذلک خیر لکم واطهر  فان لم تجدوا فان الله غفور رحیم

۵۸       ۱۳       اشفقتم ان تقدموا بین یدى نجوىکم صدقت  فاذ لم تفعلوا وتاب الله علیکم فاقیموا الصلوه واتوا الزکوه واطیعوا الله ورسوله  والله خبیر بما تعملون

۵۸       ۱۴        الم تر الى الذین تولوا قوما غضب الله علیهم ما هم منکم ولا منهم ویحلفون على الکذب وهم یعلمون

۵۸       ۱۵       اعد الله لهم عذابا شدیدا  انهم سا ما کانوا یعملون

۵۸       ۱۶       اتخذوا ایمنهم جنه فصدوا عن سبیل الله فلهم عذاب مهین

۵۸       ۱۷       لن تغنى عنهم امولهم ولا اولدهم من الله شیـا  اولک اصحب النار  هم فیها خلدون

۵۸       ۱۸       یوم یبعثهم الله جمیعا فیحلفون له کما یحلفون لکم  ویحسبون انهم على شی  الا انهم هم الکذبون

۵۸       ۱۹       استحوذ علیهم الشیطن فانسىهم ذکر الله  اولک حزب الشیطن  الا ان حزب الشیطن هم الخسرون

۵۸       ۲۰       ان الذین یحادون الله ورسوله اولک فى الاذلین

۵۸       ۲۱       کتب الله لاغلبن انا ورسلى  ان الله قوى عزیز

۵۸       ۲۲       لا تجد قوما یومنون بالله والیوم الاخر یوادون من حاد الله ورسوله ولو کانوا اباهم او ابناهم او اخونهم او عشیرتهم  اولک کتب فى قلوبهم الایمن وایدهم بروح منه  ویدخلهم جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها  رضى الله عنهم ورضوا عنه  اولک حزب الله  الا ان حزب الله هم المفلحون

۵۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم سبح لله ما فى السموت وما فى الارض  وهو العزیز الحکیم

۵۹       ۲       هو الذى اخرج الذین کفروا من اهل الکتب من دیرهم لاول الحشر  ما ظننتم ان یخرجوا  وظنوا انهم مانعتهم حصونهم من الله فاتىهم الله من حیث لم یحتسبوا  وقذف فى قلوبهم الرعب  یخربون بیوتهم بایدیهم وایدى المومنین فاعتبروا یاولى الابصر

۵۹       ۳       ولولا ان کتب الله علیهم الجلا لعذبهم فى الدنیا  ولهم فى الاخره عذاب النار

۵۹       ۴       ذلک بانهم شاقوا الله ورسوله  ومن یشاق الله فان الله شدید العقاب

۵۹       ۵       ما قطعتم من لینه او ترکتموها قامه على اصولها فباذن الله ولیخزى الفسقین

۵۹       ۶       وما افا الله على رسوله منهم فما اوجفتم علیه من خیل ولا رکاب ولکن الله یسلط رسله على من یشا  والله على کل شی قدیر

۵۹       ۷       ما افا الله على رسوله من اهل القرى فلله وللرسول ولذى القربى والیتمى والمسکین وابن السبیل کى لا یکون دوله بین الاغنیا منکم  وما اتىکم الرسول فخذوه وما نهىکم عنه فانتهوا  واتقوا الله  ان الله شدید العقاب

۵۹       ۸       للفقرا المهجرین الذین اخرجوا من دیرهم وامولهم یبتغون فضلا من الله ورضونا وینصرون الله ورسوله  اولک هم الصدقون

۵۹       ۹       والذین تبوو الدار والایمن من قبلهم یحبون من هاجر الیهم ولا یجدون فى صدورهم حاجه مما اوتوا ویوثرون على انفسهم ولو کان بهم خصاصه  ومن یوق شح نفسه فاولک هم المفلحون

۵۹       ۱۰       والذین جاو من بعدهم یقولون ربنا اغفر لنا ولاخوننا الذین سبقونا بالایمن ولا تجعل فى قلوبنا غلا للذین امنوا ربنا انک روف رحیم

۵۹       ۱۱        الم تر الى الذین نافقوا یقولون لاخونهم الذین کفروا من اهل الکتب لن اخرجتم لنخرجن معکم ولا نطیع فیکم احدا ابدا وان قوتلتم لننصرنکم والله یشهد انهم لکذبون

۵۹       ۱۲       لن اخرجوا لا یخرجون معهم ولن قوتلوا لا ینصرونهم ولن نصروهم لیولن الادبر ثم لا ینصرون

۵۹       ۱۳       لانتم اشد رهبه فى صدورهم من الله  ذلک بانهم قوم لا یفقهون

۵۹       ۱۴       لا یقتلونکم جمیعا الا فى قرى محصنه او من ورا جدر  باسهم بینهم شدید  تحسبهم جمیعا وقلوبهم شتى  ذلک بانهم قوم لا یعقلون

۵۹       ۱۵       کمثل الذین من قبلهم قریبا  ذاقوا وبال امرهم ولهم عذاب الیم

۵۹       ۱۶       کمثل الشیطن اذ قال للانسن اکفر فلما کفر قال انى بری منک انى اخاف الله رب العلمین

۵۹       ۱۷       فکان عقبتهما انهما فى النار خلدین فیها  وذلک جزوا الظلمین

۵۹       ۱۸       یایها الذین امنوا اتقوا الله ولتنظر نفس ما قدمت لغد  واتقوا الله  ان الله خبیر بما تعملون

۵۹       ۱۹       ولا تکونوا کالذین نسوا الله فانسىهم انفسهم  اولک هم الفسقون

۵۹       ۲۰       لا یستوى اصحب النار واصحب الجنه  اصحب الجنه هم الفازون

۵۹       ۲۱       لو انزلنا هذا القران على جبل لرایته خشعا متصدعا من خشیه الله  وتلک الامثل نضربها للناس لعلهم یتفکرون

۵۹       ۲۲       هو الله الذى لا اله الا هو  علم الغیب والشهده  هو الرحمن الرحیم

۵۹       ۲۳       هو الله الذى لا اله الا هو الملک القدوس السلم المومن المهیمن العزیز الجبار المتکبر  سبحن الله عما یشرکون

۵۹       ۲۴       هو الله الخلق البار المصور  له الاسما الحسنى  یسبح له ما فى السموت والارض  وهو العزیز الحکیم

۶۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها الذین امنوا لا تتخذوا عدوى وعدوکم اولیا تلقون الیهم بالموده وقد کفروا بما جاکم من الحق یخرجون الرسول وایاکم  ان تومنوا بالله ربکم ان کنتم خرجتم جهدا فى سبیلى وابتغا مرضاتى  تسرون الیهم بالموده وانا اعلم بما اخفیتم وما اعلنتم  ومن یفعله منکم فقد ضل سوا السبیل

۶۰       ۲       ان یثقفوکم یکونوا لکم اعدا ویبسطوا الیکم ایدیهم والسنتهم بالسو وودوا لو تکفرون

۶۰       ۳       لن تنفعکم ارحامکم ولا اولدکم  یوم القیمه یفصل بینکم  والله بما تعملون بصیر

۶۰       ۴       قد کانت لکم اسوه حسنه فى ابرهیم والذین معه اذ قالوا لقومهم انا بروا منکم ومما تعبدون من دون الله کفرنا بکم وبدا بیننا وبینکم العدوه والبغضا ابدا حتى تومنوا بالله وحده الا قول ابرهیم لابیه لاستغفرن لک وما املک لک من الله من شی  ربنا علیک توکلنا والیک انبنا والیک المصیر

۶۰       ۵       ربنا لا تجعلنا فتنه للذین کفروا واغفر لنا ربنا  انک انت العزیز الحکیم

۶۰       ۶       لقد کان لکم فیهم اسوه حسنه لمن کان یرجوا الله والیوم الاخر  ومن یتول فان الله هو الغنى الحمید

۶۰       ۷        عسى الله ان یجعل بینکم وبین الذین عادیتم منهم موده  والله قدیر  والله غفور رحیم

۶۰       ۸       لا ینهىکم الله عن الذین لم یقتلوکم فى الدین ولم یخرجوکم من دیرکم ان تبروهم وتقسطوا الیهم  ان الله یحب المقسطین

۶۰       ۹       انما ینهىکم الله عن الذین قتلوکم فى الدین واخرجوکم من دیرکم وظهروا على اخراجکم ان تولوهم  ومن یتولهم فاولک هم الظلمون

۶۰       ۱۰       یایها الذین امنوا اذا جاکم المومنت مهجرت فامتحنوهن  الله اعلم بایمنهن  فان علمتموهن مومنت فلا ترجعوهن الى الکفار  لا هن حل لهم ولا هم یحلون لهن  واتوهم ما انفقوا  ولا جناح علیکم ان تنکحوهن اذا اتیتموهن اجورهن  ولا تمسکوا بعصم الکوافر وسـلوا ما انفقتم ولیسـلوا ما انفقوا  ذلکم حکم الله  یحکم بینکم  والله علیم حکیم

۶۰       ۱۱       وان فاتکم شی من ازوجکم الى الکفار فعاقبتم فـاتوا الذین ذهبت ازوجهم مثل ما انفقوا  واتقوا الله الذى انتم به مومنون

۶۰       ۱۲       یایها النبى اذا جاک المومنت یبایعنک على ان لا یشرکن بالله شیـا ولا یسرقن ولا یزنین ولا یقتلن اولدهن ولا یاتین ببهتن یفترینه بین ایدیهن وارجلهن ولا یعصینک فى معروف  فبایعهن واستغفر لهن الله  ان الله غفور رحیم

۶۰       ۱۳       یایها الذین امنوا لا تتولوا قوما غضب الله علیهم قد یسوا من الاخره کما یس الکفار من اصحب القبور

۶۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم سبح لله ما فى السموت وما فى الارض  وهو العزیز الحکیم

۶۱       ۲       یایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون

۶۱       ۳       کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون

۶۱       ۴       ان الله یحب الذین یقتلون فى سبیله صفا کانهم بنین مرصوص

۶۱       ۵       واذ قال موسى لقومه یقوم لم توذوننى وقد تعلمون انى رسول الله الیکم  فلما زاغوا ازاغ الله قلوبهم  والله لا یهدى القوم الفسقین

۶۱       ۶       واذ قال عیسى ابن مریم یبنى اسریل انى رسول الله الیکم مصدقا لما بین یدى من التورىه ومبشرا برسول یاتى من بعدى اسمه احمد  فلما جاهم بالبینت قالوا هذا سحر مبین

۶۱       ۷       ومن اظلم ممن افترى على الله الکذب وهو یدعى الى الاسلم  والله لا یهدى القوم الظلمین

۶۱       ۸       یریدون لیطفـوا نور الله بافوههم والله متم نوره ولو کره الکفرون

۶۱       ۹       هو الذى ارسل رسوله بالهدى ودین الحق لیظهره على الدین کله ولو کره المشرکون

۶۱       ۱۰       یایها الذین امنوا هل ادلکم على تجره تنجیکم من عذاب الیم

۶۱       ۱۱       تومنون بالله ورسوله وتجهدون فى سبیل الله بامولکم وانفسکم  ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون

۶۱       ۱۲       یغفر لکم ذنوبکم ویدخلکم جنت تجرى من تحتها الانهر ومسکن طیبه فى جنت عدن  ذلک الفوز العظیم

۶۱       ۱۳       واخرى تحبونها  نصر من الله وفتح قریب  وبشر المومنین

۶۱       ۱۴       یایها الذین امنوا کونوا انصار الله کما قال عیسى ابن مریم للحوارین من انصارى الى الله  قال الحواریون نحن انصار الله  فـامنت طافه من بنى اسریل وکفرت طافه  فایدنا الذین امنوا على عدوهم فاصبحوا ظهرین

۶۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یسبح لله ما فى السموت وما فى الارض الملک القدوس العزیز الحکیم

۶۲       ۲       هو الذى بعث فى الامین رسولا منهم یتلوا علیهم ایته ویزکیهم ویعلمهم الکتب والحکمه وان کانوا من قبل لفى ضلل مبین

۶۲       ۳       واخرین منهم لما یلحقوا بهم  وهو العزیز الحکیم

۶۲       ۴       ذلک فضل الله یوتیه من یشا  والله ذو الفضل العظیم

۶۲       ۵       مثل الذین حملوا التورىه ثم لم یحملوها کمثل الحمار یحمل اسفارا  بس مثل القوم الذین کذبوا بـایت الله  والله لا یهدى القوم الظلمین

۶۲       ۶       قل یایها الذین هادوا ان زعمتم انکم اولیا لله من دون الناس فتمنوا الموت ان کنتم صدقین

۶۲       ۷       ولا یتمنونه ابدا بما قدمت ایدیهم  والله علیم بالظلمین

۶۲       ۸       قل ان الموت الذى تفرون منه فانه ملقیکم  ثم تردون الى علم الغیب والشهده فینبکم بما کنتم تعملون

۶۲       ۹       یایها الذین امنوا اذا نودى للصلوه من یوم الجمعه فاسعوا الى ذکر الله وذروا البیع  ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون

۶۲       ۱۰       فاذا قضیت الصلوه فانتشروا فى الارض وابتغوا من فضل الله واذکروا الله کثیرا لعلکم تفلحون

۶۲       ۱۱       واذا راوا تجره او لهوا انفضوا الیها وترکوک قاما  قل ما عند الله خیر من اللهو ومن التجره  والله خیر الرزقین

۶۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اذا جاک المنفقون قالوا نشهد انک لرسول الله  والله یعلم انک لرسوله والله یشهد ان المنفقین لکذبون

۶۳       ۲       اتخذوا ایمنهم جنه فصدوا عن سبیل الله  انهم سا ما کانوا یعملون

۶۳       ۳       ذلک بانهم امنوا ثم کفروا فطبع على قلوبهم فهم لا یفقهون

۶۳       ۴        واذا رایتهم تعجبک اجسامهم  وان یقولوا تسمع لقولهم  کانهم خشب مسنده  یحسبون کل صیحه علیهم  هم العدو فاحذرهم  قتلهم الله  انى یوفکون

۶۳       ۵       واذا قیل لهم تعالوا یستغفر لکم رسول الله لووا روسهم ورایتهم یصدون وهم مستکبرون

۶۳       ۶       سوا علیهم استغفرت لهم ام لم تستغفر لهم لن یغفر الله لهم  ان الله لا یهدى القوم الفسقین

۶۳       ۷       هم الذین یقولون لا تنفقوا على من عند رسول الله حتى ینفضوا  ولله خزان السموت والارض ولکن المنفقین لا یفقهون

۶۳       ۸       یقولون لن رجعنا الى المدینه لیخرجن الاعز منها الاذل  ولله العزه ولرسوله وللمومنین ولکن المنفقین لا یعلمون

۶۳       ۹       یایها الذین امنوا لا تلهکم امولکم ولا اولدکم عن ذکر الله  ومن یفعل ذلک فاولک هم الخسرون

۶۳       ۱۰       وانفقوا من ما رزقنکم من قبل ان یاتى احدکم الموت فیقول رب لولا اخرتنى الى اجل قریب فاصدق واکن من الصلحین

۶۳       ۱۱       ولن یوخر الله نفسا اذا جا اجلها  والله خبیر بما تعملون

۶۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یسبح لله ما فى السموت وما فى الارض  له الملک وله الحمد  وهو على کل شی قدیر

۶۴       ۲       هو الذى خلقکم فمنکم کافر ومنکم مومن  والله بما تعملون بصیر

۶۴       ۳       خلق السموت والارض بالحق وصورکم فاحسن صورکم  والیه المصیر

۶۴       ۴       یعلم ما فى السموت والارض ویعلم ما تسرون وما تعلنون  والله علیم بذات الصدور

۶۴       ۵       الم یاتکم نبوا الذین کفروا من قبل فذاقوا وبال امرهم ولهم عذاب الیم

۶۴       ۶       ذلک بانه کانت تاتیهم رسلهم بالبینت فقالوا ابشر یهدوننا فکفروا وتولوا  واستغنى الله  والله غنى حمید

۶۴       ۷       زعم الذین کفروا ان لن یبعثوا  قل بلى وربى لتبعثن ثم لتنبون بما عملتم  وذلک على الله یسیر

۶۴       ۸       فـامنوا بالله ورسوله والنور الذى انزلنا  والله بما تعملون خبیر

۶۴       ۹       یوم یجمعکم لیوم الجمع  ذلک یوم التغابن  ومن یومن بالله ویعمل صلحا یکفر عنه سیـاته ویدخله جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها ابدا  ذلک الفوز العظیم

۶۴       ۱۰       والذین کفروا وکذبوا بـایتنا اولک اصحب النار خلدین فیها  وبس المصیر

۶۴       ۱۱       ما اصاب من مصیبه الا باذن الله  ومن یومن بالله یهد قلبه  والله بکل شی علیم

۶۴       ۱۲       واطیعوا الله واطیعوا الرسول  فان تولیتم فانما على رسولنا البلغ المبین

۶۴       ۱۳       الله لا اله الا هو  وعلى الله فلیتوکل المومنون

۶۴       ۱۴       یایها الذین امنوا ان من ازوجکم واولدکم عدوا لکم فاحذروهم  وان تعفوا وتصفحوا وتغفروا فان الله غفور رحیم

۶۴       ۱۵       انما امولکم واولدکم فتنه  والله عنده اجر عظیم

۶۴       ۱۶       فاتقوا الله ما استطعتم واسمعوا واطیعوا وانفقوا خیرا لانفسکم  ومن یوق شح نفسه فاولک هم المفلحون

۶۴       ۱۷       ان تقرضوا الله قرضا حسنا یضعفه لکم ویغفر لکم  والله شکور حلیم

۶۴       ۱۸       علم الغیب والشهده العزیز الحکیم

۶۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها النبى اذا طلقتم النسا فطلقوهن لعدتهن واحصوا العده  واتقوا الله ربکم  لا تخرجوهن من بیوتهن ولا یخرجن الا ان یاتین بفحشه مبینه  وتلک حدود الله  ومن یتعد حدود الله فقد ظلم نفسه  لا تدرى لعل الله یحدث بعد ذلک امرا

۶۵       ۲       فاذا بلغن اجلهن فامسکوهن بمعروف او فارقوهن بمعروف واشهدوا ذوى عدل منکم واقیموا الشهده لله  ذلکم یوعظ به من کان یومن بالله والیوم الاخر  ومن یتق الله یجعل له مخرجا

۶۵       ۳       ویرزقه من حیث لا یحتسب  ومن یتوکل على الله فهو حسبه  ان الله بلغ امره  قد جعل الله لکل شی قدرا

۶۵       ۴       والـى یسن من المحیض من نساکم ان ارتبتم فعدتهن ثلثه اشهر والـى لم یحضن  واولت الاحمال اجلهن ان یضعن حملهن  ومن یتق الله یجعل له من امره یسرا

۶۵       ۵       ذلک امر الله انزله الیکم  ومن یتق الله یکفر عنه سیـاته ویعظم له اجرا

۶۵       ۶       اسکنوهن من حیث سکنتم من وجدکم ولا تضاروهن لتضیقوا علیهن  وان کن اولت حمل فانفقوا علیهن حتى یضعن حملهن  فان ارضعن لکم فـاتوهن اجورهن  واتمروا بینکم بمعروف  وان تعاسرتم فسترضع له اخرى

۶۵       ۷       لینفق ذو سعه من سعته  ومن قدر علیه رزقه فلینفق مما اتىه الله  لا یکلف الله نفسا الا ما اتىها  سیجعل الله بعد عسر یسرا

۶۵       ۸       وکاین من قریه عتت عن امر ربها ورسله فحاسبنها حسابا شدیدا وعذبنها عذابا نکرا

۶۵       ۹       فذاقت وبال امرها وکان عقبه امرها خسرا

۶۵       ۱۰       اعد الله لهم عذابا شدیدا  فاتقوا الله یاولى الالبب الذین امنوا  قد انزل الله الیکم ذکرا

۶۵       ۱۱       رسولا یتلوا علیکم ایت الله مبینت لیخرج الذین امنوا وعملوا الصلحت من الظلمت الى النور  ومن یومن بالله ویعمل صلحا یدخله جنت تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها ابدا  قد احسن الله له رزقا

۶۵       ۱۲       الله الذى خلق سبع سموت ومن الارض مثلهن یتنزل الامر بینهن لتعلموا ان الله على کل شی قدیر وان الله قد احاط بکل شی علما

۶۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها النبى لم تحرم ما احل الله لک  تبتغى مرضات ازوجک  والله غفور رحیم

۶۶       ۲       قد فرض الله لکم تحله ایمنکم  والله مولىکم  وهو العلیم الحکیم

۶۶       ۳       واذ اسر النبى الى بعض ازوجه حدیثا فلما نبات به واظهره الله علیه عرف بعضه واعرض عن بعض  فلما نباها به قالت من انباک هذا  قال نبانى العلیم الخبیر

۶۶       ۴       ان تتوبا الى الله فقد صغت قلوبکما  وان تظهرا علیه فان الله هو مولىه وجبریل وصلح المومنین  والملکه بعد ذلک ظهیر

۶۶       ۵       عسى ربه ان طلقکن ان یبدله ازوجا خیرا منکن مسلمت مومنت قنتت تبت عبدت سحت ثیبت وابکارا

۶۶       ۶       یایها الذین امنوا قوا انفسکم واهلیکم نارا وقودها الناس والحجاره علیها ملکه غلاظ شداد لا یعصون الله ما امرهم ویفعلون ما یومرون

۶۶       ۷       یایها الذین کفروا لا تعتذروا الیوم  انما تجزون ما کنتم تعملون

۶۶       ۸       یایها الذین امنوا توبوا الى الله توبه نصوحا عسى ربکم ان یکفر عنکم سیـاتکم ویدخلکم جنت تجرى من تحتها الانهر یوم لا یخزى الله النبى والذین امنوا معه  نورهم یسعى بین ایدیهم وبایمنهم یقولون ربنا اتمم لنا نورنا واغفر لنا  انک على کل شی قدیر

۶۶       ۹       یایها النبى جهد الکفار والمنفقین واغلظ علیهم  وماوىهم جهنم  وبس المصیر

۶۶       ۱۰       ضرب الله مثلا للذین کفروا امرات نوح وامرات لوط  کانتا تحت عبدین من عبادنا صلحین فخانتاهما فلم یغنیا عنهما من الله شیـا وقیل ادخلا النار مع الدخلین

۶۶       ۱۱       وضرب الله مثلا للذین امنوا امرات فرعون اذ قالت رب ابن لى عندک بیتا فى الجنه ونجنى من فرعون وعمله ونجنى من القوم الظلمین

۶۶       ۱۲       ومریم ابنت عمرن التى احصنت فرجها فنفخنا فیه من روحنا وصدقت بکلمت ربها وکتبه وکانت من القنتین

۶۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم تبرک الذى بیده الملک وهو على کل شی قدیر

۶۷       ۲       الذى خلق الموت والحیوه لیبلوکم ایکم احسن عملا  وهو العزیز الغفور

۶۷       ۳       الذى خلق سبع سموت طباقا  ما ترى فى خلق الرحمن من تفوت  فارجع البصر هل ترى من فطور

۶۷       ۴       ثم ارجع البصر کرتین ینقلب الیک البصر خاسا وهو حسیر

۶۷       ۵       ولقد زینا السما الدنیا بمصبیح وجعلنها رجوما للشیطین  واعتدنا لهم عذاب السعیر

۶۷       ۶       وللذین کفروا بربهم عذاب جهنم  وبس المصیر

۶۷       ۷       اذا القوا فیها سمعوا لها شهیقا وهى تفور

۶۷       ۸       تکاد تمیز من الغیظ  کلما القى فیها فوج سالهم خزنتها الم یاتکم نذیر

۶۷       ۹       قالوا بلى قد جانا نذیر فکذبنا وقلنا ما نزل الله من شی ان انتم الا فى ضلل کبیر

۶۷       ۱۰       وقالوا لو کنا نسمع او نعقل ما کنا فى اصحب السعیر

۶۷       ۱۱       فاعترفوا بذنبهم فسحقا لاصحب السعیر

۶۷       ۱۲       ان الذین یخشون ربهم بالغیب لهم مغفره واجر کبیر

۶۷       ۱۳       واسروا قولکم او اجهروا به  انه علیم بذات الصدور

۶۷       ۱۴       الا یعلم من خلق وهو اللطیف الخبیر

۶۷       ۱۵       هو الذى جعل لکم الارض ذلولا فامشوا فى مناکبها وکلوا من رزقه  والیه النشور

۶۷       ۱۶       امنتم من فى السما ان یخسف بکم الارض فاذا هى تمور

۶۷       ۱۷       ام امنتم من فى السما ان یرسل علیکم حاصبا  فستعلمون کیف نذیر

۶۷       ۱۸       ولقد کذب الذین من قبلهم فکیف کان نکیر

۶۷       ۱۹       اولم یروا الى الطیر فوقهم صفت ویقبضن  ما یمسکهن الا الرحمن  انه بکل شی بصیر

۶۷       ۲۰       امن هذا الذى هو جند لکم ینصرکم من دون الرحمن  ان الکفرون الا فى غرور

۶۷       ۲۱       امن هذا الذى یرزقکم ان امسک رزقه  بل لجوا فى عتو ونفور

۶۷       ۲۲       افمن یمشى مکبا على وجهه اهدى امن یمشى سویا على صرط مستقیم

۶۷       ۲۳       قل هو الذى انشاکم وجعل لکم السمع والابصر والافـده  قلیلا ما تشکرون

۶۷       ۲۴       قل هو الذى ذراکم فى الارض والیه تحشرون

۶۷       ۲۵       ویقولون متى هذا الوعد ان کنتم صدقین

۶۷       ۲۶       قل انما العلم عند الله وانما انا نذیر مبین

۶۷       ۲۷       فلما راوه زلفه سیـت وجوه الذین کفروا وقیل هذا الذى کنتم به تدعون

۶۷       ۲۸       قل اریتم ان اهلکنى الله ومن معى او رحمنا فمن یجیر الکفرین من عذاب الیم

۶۷       ۲۹       قل هو الرحمن امنا به وعلیه توکلنا  فستعلمون من هو فى ضلل مبین

۶۷       ۳۰       قل اریتم ان اصبح ماوکم غورا فمن یاتیکم بما معین

۶۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم ن  والقلم وما یسطرون

۶۸       ۲       ما انت بنعمه ربک بمجنون

۶۸       ۳       وان لک لاجرا غیر ممنون

۶۸       ۴       وانک لعلى خلق عظیم

۶۸       ۵       فستبصر ویبصرون

۶۸       ۶       باییکم المفتون

۶۸       ۷       ان ربک هو اعلم بمن ضل عن سبیله وهو اعلم بالمهتدین

۶۸       ۸       فلا تطع المکذبین

۶۸       ۹       ودوا لو تدهن فیدهنون

۶۸       ۱۰       ولا تطع کل حلاف مهین

۶۸       ۱۱       هماز مشا بنمیم

۶۸       ۱۲       مناع للخیر معتد اثیم

۶۸       ۱۳       عتل بعد ذلک زنیم

۶۸       ۱۴       ان کان ذا مال وبنین

۶۸       ۱۵       اذا تتلى علیه ایتنا قال اسطیر الاولین

۶۸       ۱۶       سنسمه على الخرطوم

۶۸       ۱۷       انا بلونهم کما بلونا اصحب الجنه اذ اقسموا لیصرمنها مصبحین

۶۸       ۱۸       ولا یستثنون

۶۸       ۱۹       فطاف علیها طاف من ربک وهم نامون

۶۸       ۲۰       فاصبحت کالصریم

۶۸       ۲۱       فتنادوا مصبحین

۶۸       ۲۲       ان اغدوا على حرثکم ان کنتم صرمین

۶۸       ۲۳       فانطلقوا وهم یتخفتون

۶۸       ۲۴       ان لا یدخلنها الیوم علیکم مسکین

۶۸       ۲۵       وغدوا على حرد قدرین

۶۸       ۲۶       فلما راوها قالوا انا لضالون

۶۸       ۲۷       بل نحن محرومون

۶۸       ۲۸       قال اوسطهم الم اقل لکم لولا تسبحون

۶۸       ۲۹       قالوا سبحن ربنا انا کنا ظلمین

۶۸       ۳۰       فاقبل بعضهم على بعض یتلومون

۶۸       ۳۱       قالوا یویلنا انا کنا طغین

۶۸       ۳۲       عسى ربنا ان یبدلنا خیرا منها انا الى ربنا رغبون

۶۸       ۳۳       کذلک العذاب  ولعذاب الاخره اکبر  لو کانوا یعلمون

۶۸       ۳۴       ان للمتقین عند ربهم جنت النعیم

۶۸       ۳۵       افنجعل المسلمین کالمجرمین

۶۸       ۳۶       ما لکم کیف تحکمون

۶۸       ۳۷       ام لکم کتب فیه تدرسون

۶۸       ۳۸       ان لکم فیه لما تخیرون

۶۸       ۳۹       ام لکم ایمن علینا بلغه الى یوم القیمه  ان لکم لما تحکمون

۶۸       ۴۰       سلهم ایهم بذلک زعیم

۶۸       ۴۱       ام لهم شرکا فلیاتوا بشرکاهم ان کانوا صدقین

۶۸       ۴۲       یوم یکشف عن ساق ویدعون الى السجود فلا یستطیعون

۶۸       ۴۳       خشعه ابصرهم ترهقهم ذله  وقد کانوا یدعون الى السجود وهم سلمون

۶۸       ۴۴       فذرنى ومن یکذب بهذا الحدیث  سنستدرجهم من حیث لا یعلمون

۶۸       ۴۵       واملى لهم  ان کیدى متین

۶۸       ۴۶       ام تسـلهم اجرا فهم من مغرم مثقلون

۶۸       ۴۷       ام عندهم الغیب فهم یکتبون

۶۸       ۴۸       فاصبر لحکم ربک ولا تکن کصاحب الحوت اذ نادى وهو مکظوم

۶۸       ۴۹       لولا ان تدرکه نعمه من ربه لنبذ بالعرا وهو مذموم

۶۸       ۵۰       فاجتبه ربه فجعله من الصلحین

۶۸       ۵۱       وان یکاد الذین کفروا لیزلقونک بابصرهم لما سمعوا الذکر ویقولون انه لمجنون

۶۸       ۵۲       وما هو الا ذکر للعلمین

۶۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الحاقه

۶۹       ۲       ما الحاقه

۶۹       ۳       وما ادرىک ما الحاقه

۶۹       ۴       کذبت ثمود وعاد بالقارعه

۶۹       ۵       فاما ثمود فاهلکوا بالطاغیه

۶۹       ۶       واما عاد فاهلکوا بریح صرصر عاتیه

۶۹       ۷       سخرها علیهم سبع لیال وثمنیه ایام حسوما فترى القوم فیها صرعى کانهم اعجاز نخل خاویه

۶۹       ۸       فهل ترى لهم من باقیه

۶۹       ۹       وجا فرعون ومن قبله والموتفکت بالخاطه

۶۹       ۱۰       فعصوا رسول ربهم فاخذهم اخذه رابیه

۶۹       ۱۱       انا لما طغا الما حملنکم فى الجاریه

۶۹       ۱۲       لنجعلها لکم تذکره وتعیها اذن وعیه

۶۹       ۱۳       فاذا نفخ فى الصور نفخه وحده

۶۹       ۱۴       وحملت الارض والجبال فدکتا دکه وحده

۶۹       ۱۵       فیومذ وقعت الواقعه

۶۹       ۱۶       وانشقت السما فهى یومذ واهیه

۶۹       ۱۷       والملک على ارجاها  ویحمل عرش ربک فوقهم یومذ ثمنیه

۶۹       ۱۸       یومذ تعرضون لا تخفى منکم خافیه

۶۹       ۱۹       فاما من اوتى کتبه بیمینه فیقول هاوم اقروا کتبیه

۶۹       ۲۰       انى ظننت انى ملق حسابیه

۶۹       ۲۱       فهو فى عیشه راضیه

۶۹       ۲۲       فى جنه عالیه

۶۹       ۲۳       قطوفها دانیه

۶۹       ۲۴       کلوا واشربوا هنیـا بما اسلفتم فى الایام الخالیه

۶۹       ۲۵       واما من اوتى کتبه بشماله فیقول یلیتنى لم اوت کتبیه

۶۹       ۲۶       ولم ادر ما حسابیه

۶۹       ۲۷       یلیتها کانت القاضیه

۶۹       ۲۸       ما اغنى عنى مالیه ۜ

۶۹       ۲۹       هلک عنى سلطنیه

۶۹       ۳۰       خذوه فغلوه

۶۹       ۳۱       ثم الجحیم صلوه

۶۹       ۳۲       ثم فى سلسله ذرعها سبعون ذراعا فاسلکوه

۶۹       ۳۳       انه کان لا یومن بالله العظیم

۶۹       ۳۴       ولا یحض على طعام المسکین

۶۹       ۳۵       فلیس له الیوم ههنا حمیم

۶۹       ۳۶       ولا طعام الا من غسلین

۶۹       ۳۷       لا یاکله الا الخطـون

۶۹       ۳۸       فلا اقسم بما تبصرون

۶۹       ۳۹       وما لا تبصرون

۶۹       ۴۰       انه لقول رسول کریم

۶۹       ۴۱       وما هو بقول شاعر  قلیلا ما تومنون

۶۹       ۴۲       ولا بقول کاهن  قلیلا ما تذکرون

۶۹       ۴۳       تنزیل من رب العلمین

۶۹       ۴۴       ولو تقول علینا بعض الاقاویل

۶۹       ۴۵       لاخذنا منه بالیمین

۶۹       ۴۶       ثم لقطعنا منه الوتین

۶۹       ۴۷       فما منکم من احد عنه حجزین

۶۹       ۴۸       وانه لتذکره للمتقین

۶۹       ۴۹       وانا لنعلم ان منکم مکذبین

۶۹       ۵۰       وانه لحسره على الکفرین

۶۹       ۵۱       وانه لحق الیقین

۶۹       ۵۲       فسبح باسم ربک العظیم

۷۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم سال سال بعذاب واقع

۷۰       ۲       للکفرین لیس له دافع

۷۰       ۳       من الله ذى المعارج

۷۰       ۴       تعرج الملکه والروح الیه فى یوم کان مقداره خمسین الف سنه

۷۰       ۵       فاصبر صبرا جمیلا

۷۰       ۶       انهم یرونه بعیدا

۷۰       ۷       ونرىه قریبا

۷۰       ۸       یوم تکون السما کالمهل

۷۰       ۹       وتکون الجبال کالعهن

۷۰       ۱۰       ولا یسـل حمیم حمیما

۷۰       ۱۱       یبصرونهم  یود المجرم لو یفتدى من عذاب یومذ ببنیه

۷۰       ۱۲       وصحبته واخیه

۷۰       ۱۳       وفصیلته التى تـویه

۷۰       ۱۴       ومن فى الارض جمیعا ثم ینجیه

۷۰       ۱۵       کلا  انها لظى

۷۰       ۱۶       نزاعه للشوى

۷۰       ۱۷       تدعوا من ادبر وتولى

۷۰       ۱۸       وجمع فاوعى

۷۰       ۱۹        ان الانسن خلق هلوعا

۷۰       ۲۰       اذا مسه الشر جزوعا

۷۰       ۲۱       واذا مسه الخیر منوعا

۷۰       ۲۲       الا المصلین

۷۰       ۲۳       الذین هم على صلاتهم دامون

۷۰       ۲۴       والذین فى امولهم حق معلوم

۷۰       ۲۵       للسال والمحروم

۷۰       ۲۶       والذین یصدقون بیوم الدین

۷۰       ۲۷       والذین هم من عذاب ربهم مشفقون

۷۰       ۲۸       ان عذاب ربهم غیر مامون

۷۰       ۲۹       والذین هم لفروجهم حفظون

۷۰       ۳۰       الا على ازوجهم او ما ملکت ایمنهم فانهم غیر ملومین

۷۰       ۳۱       فمن ابتغى ورا ذلک فاولک هم العادون

۷۰       ۳۲       والذین هم لامنتهم وعهدهم رعون

۷۰       ۳۳       والذین هم بشهدتهم قامون

۷۰       ۳۴       والذین هم على صلاتهم یحافظون

۷۰       ۳۵       اولک فى جنت مکرمون

۷۰       ۳۶       فمال الذین کفروا قبلک مهطعین

۷۰       ۳۷       عن الیمین وعن الشمال عزین

۷۰       ۳۸       ایطمع کل امر منهم ان یدخل جنه نعیم

۷۰       ۳۹       کلا  انا خلقنهم مما یعلمون

۷۰       ۴۰       فلا اقسم برب المشرق والمغرب انا لقدرون

۷۰       ۴۱       على ان نبدل خیرا منهم وما نحن بمسبوقین

۷۰       ۴۲       فذرهم یخوضوا ویلعبوا حتى یلقوا یومهم الذى یوعدون

۷۰       ۴۳       یوم یخرجون من الاجداث سراعا کانهم الى نصب یوفضون

۷۰       ۴۴       خشعه ابصرهم ترهقهم ذله  ذلک الیوم الذى کانوا یوعدون

۷۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم انا ارسلنا نوحا الى قومه ان انذر قومک من قبل ان یاتیهم عذاب الیم

۷۱       ۲       قال یقوم انى لکم نذیر مبین

۷۱       ۳       ان اعبدوا الله واتقوه واطیعون

۷۱       ۴       یغفر لکم من ذنوبکم ویوخرکم الى اجل مسمى  ان اجل الله اذا جا لا یوخر  لو کنتم تعلمون

۷۱       ۵       قال رب انى دعوت قومى لیلا ونهارا

۷۱       ۶       فلم یزدهم دعاى الا فرارا

۷۱       ۷       وانى کلما دعوتهم لتغفر لهم جعلوا اصبعهم فى اذانهم واستغشوا ثیابهم واصروا واستکبروا استکبارا

۷۱       ۸       ثم انى دعوتهم جهارا

۷۱       ۹       ثم انى اعلنت لهم واسررت لهم اسرارا

۷۱       ۱۰       فقلت استغفروا ربکم انه کان غفارا

۷۱       ۱۱       یرسل السما علیکم مدرارا

۷۱       ۱۲       ویمددکم بامول وبنین ویجعل لکم جنت ویجعل لکم انهرا

۷۱       ۱۳       ما لکم لا ترجون لله وقارا

۷۱       ۱۴       وقد خلقکم اطوارا

۷۱       ۱۵       الم تروا کیف خلق الله سبع سموت طباقا

۷۱       ۱۶       وجعل القمر فیهن نورا وجعل الشمس سراجا

۷۱       ۱۷       والله انبتکم من الارض نباتا

۷۱       ۱۸       ثم یعیدکم فیها ویخرجکم اخراجا

۷۱       ۱۹       والله جعل لکم الارض بساطا

۷۱       ۲۰       لتسلکوا منها سبلا فجاجا

۷۱       ۲۱       قال نوح رب انهم عصونى واتبعوا من لم یزده ماله وولده الا خسارا

۷۱       ۲۲       ومکروا مکرا کبارا

۷۱       ۲۳       وقالوا لا تذرن الهتکم ولا تذرن ودا ولا سواعا ولا یغوث ویعوق ونسرا

۷۱       ۲۴       وقد اضلوا کثیرا  ولا تزد الظلمین الا ضللا

۷۱       ۲۵       مما خطیـتهم اغرقوا فادخلوا نارا فلم یجدوا لهم من دون الله انصارا

۷۱       ۲۶       وقال نوح رب لا تذر على الارض من الکفرین دیارا

۷۱       ۲۷       انک ان تذرهم یضلوا عبادک ولا یلدوا الا فاجرا کفارا

۷۱       ۲۸       رب اغفر لى ولولدى ولمن دخل بیتى مومنا وللمومنین والمومنت ولا تزد الظلمین الا تبارا

۷۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم قل اوحى الى انه استمع نفر من الجن فقالوا انا سمعنا قرانا عجبا

۷۲       ۲       یهدى الى الرشد فـامنا به  ولن نشرک بربنا احدا

۷۲       ۳       وانه تعلى جد ربنا ما اتخذ صحبه ولا ولدا

۷۲       ۴       وانه کان یقول سفیهنا على الله شططا

۷۲       ۵       وانا ظننا ان لن تقول الانس والجن على الله کذبا

۷۲       ۶       وانه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا

۷۲       ۷       وانهم ظنوا کما ظننتم ان لن یبعث الله احدا

۷۲       ۸       وانا لمسنا السما فوجدنها ملت حرسا شدیدا وشهبا

۷۲       ۹       وانا کنا نقعد منها مقعد للسمع  فمن یستمع الان یجد له شهابا رصدا

۷۲       ۱۰       وانا لا ندرى اشر ارید بمن فى الارض ام اراد بهم ربهم رشدا

۷۲       ۱۱       وانا منا الصلحون ومنا دون ذلک  کنا طراق قددا

۷۲       ۱۲       وانا ظننا ان لن نعجز الله فى الارض ولن نعجزه هربا

۷۲       ۱۳       وانا لما سمعنا الهدى امنا به  فمن یومن بربه فلا یخاف بخسا ولا رهقا

۷۲       ۱۴       وانا منا المسلمون ومنا القسطون  فمن اسلم فاولک تحروا رشدا

۷۲       ۱۵       واما القسطون فکانوا لجهنم حطبا

۷۲       ۱۶       والو استقموا على الطریقه لاسقینهم ما غدقا

۷۲       ۱۷       لنفتنهم فیه  ومن یعرض عن ذکر ربه یسلکه عذابا صعدا

۷۲       ۱۸       وان المسجد لله فلا تدعوا مع الله احدا

۷۲       ۱۹       وانه لما قام عبد الله یدعوه کادوا یکونون علیه لبدا

۷۲       ۲۰       قل انما ادعوا ربى ولا اشرک به احدا

۷۲       ۲۱       قل انى لا املک لکم ضرا ولا رشدا

۷۲       ۲۲       قل انى لن یجیرنى من الله احد ولن اجد من دونه ملتحدا

۷۲       ۲۳       الا بلغا من الله ورسلته  ومن یعص الله ورسوله فان له نار جهنم خلدین فیها ابدا

۷۲       ۲۴       حتى اذا راوا ما یوعدون فسیعلمون من اضعف ناصرا واقل عددا

۷۲       ۲۵       قل ان ادرى اقریب ما توعدون ام یجعل له ربى امدا

۷۲       ۲۶       علم الغیب فلا یظهر على غیبه احدا

۷۲       ۲۷       الا من ارتضى من رسول فانه یسلک من بین یدیه ومن خلفه رصدا

۷۲       ۲۸       لیعلم ان قد ابلغوا رسلت ربهم واحاط بما لدیهم واحصى کل شی عددا

۷۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها المزمل

۷۳       ۲       قم الیل الا قلیلا

۷۳       ۳       نصفه او انقص منه قلیلا

۷۳       ۴       او زد علیه ورتل القران ترتیلا

۷۳       ۵       انا سنلقى علیک قولا ثقیلا

۷۳       ۶       ان ناشه الیل هى اشد وطـا واقوم قیلا

۷۳       ۷       ان لک فى النهار سبحا طویلا

۷۳       ۸       واذکر اسم ربک وتبتل الیه تبتیلا

۷۳       ۹       رب المشرق والمغرب لا اله الا هو فاتخذه وکیلا

۷۳       ۱۰       واصبر على ما یقولون واهجرهم هجرا جمیلا

۷۳       ۱۱       وذرنى والمکذبین اولى النعمه ومهلهم قلیلا

۷۳       ۱۲       ان لدینا انکالا وجحیما

۷۳       ۱۳       وطعاما ذا غصه وعذابا الیما

۷۳       ۱۴       یوم ترجف الارض والجبال وکانت الجبال کثیبا مهیلا

۷۳       ۱۵       انا ارسلنا الیکم رسولا شهدا علیکم کما ارسلنا الى فرعون رسولا

۷۳       ۱۶       فعصى فرعون الرسول فاخذنه اخذا وبیلا

۷۳       ۱۷       فکیف تتقون ان کفرتم یوما یجعل الولدن شیبا

۷۳       ۱۸       السما منفطر به  کان وعده مفعولا

۷۳       ۱۹       ان هذه تذکره  فمن شا اتخذ الى ربه سبیلا

۷۳       ۲۰        ان ربک یعلم انک تقوم ادنى من ثلثى الیل ونصفه وثلثه وطافه من الذین معک  والله یقدر الیل والنهار  علم ان لن تحصوه فتاب علیکم  فاقروا ما تیسر من القران  علم ان سیکون منکم مرضى  واخرون یضربون فى الارض یبتغون من فضل الله  واخرون یقتلون فى سبیل الله  فاقروا ما تیسر منه  واقیموا الصلوه واتوا الزکوه واقرضوا الله قرضا حسنا  وما تقدموا لانفسکم من خیر تجدوه عند الله هو خیرا واعظم اجرا  واستغفروا الله  ان الله غفور رحیم

۷۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم یایها المدثر

۷۴       ۲       قم فانذر

۷۴       ۳       وربک فکبر

۷۴       ۴       وثیابک فطهر

۷۴       ۵       والرجز فاهجر

۷۴       ۶       ولا تمنن تستکثر

۷۴       ۷       ولربک فاصبر

۷۴       ۸       فاذا نقر فى الناقور

۷۴       ۹       فذلک یومذ یوم عسیر

۷۴       ۱۰       على الکفرین غیر یسیر

۷۴       ۱۱       ذرنى ومن خلقت وحیدا

۷۴       ۱۲       وجعلت له مالا ممدودا

۷۴       ۱۳       وبنین شهودا

۷۴       ۱۴       ومهدت له تمهیدا

۷۴       ۱۵       ثم یطمع ان ازید

۷۴       ۱۶       کلا  انه کان لایتنا عنیدا

۷۴       ۱۷       سارهقه صعودا

۷۴       ۱۸       انه فکر وقدر

۷۴       ۱۹       فقتل کیف قدر

۷۴       ۲۰       ثم قتل کیف قدر

۷۴       ۲۱       ثم نظر

۷۴       ۲۲       ثم عبس وبسر

۷۴       ۲۳       ثم ادبر واستکبر

۷۴       ۲۴       فقال ان هذا الا سحر یوثر

۷۴       ۲۵       ان هذا الا قول البشر

۷۴       ۲۶       ساصلیه سقر

۷۴       ۲۷       وما ادرىک ما سقر

۷۴       ۲۸       لا تبقى ولا تذر

۷۴       ۲۹       لواحه للبشر

۷۴       ۳۰       علیها تسعه عشر

۷۴       ۳۱       وما جعلنا اصحب النار الا ملکه  وما جعلنا عدتهم الا فتنه للذین کفروا لیستیقن الذین اوتوا الکتب ویزداد الذین امنوا ایمنا  ولا یرتاب الذین اوتوا الکتب والمومنون  ولیقول الذین فى قلوبهم مرض والکفرون ماذا اراد الله بهذا مثلا  کذلک یضل الله من یشا ویهدى من یشا  وما یعلم جنود ربک الا هو  وما هى الا ذکرى للبشر

۷۴       ۳۲       کلا والقمر

۷۴       ۳۳       والیل اذ ادبر

۷۴       ۳۴       والصبح اذا اسفر

۷۴       ۳۵       انها لاحدى الکبر

۷۴       ۳۶       نذیرا للبشر

۷۴       ۳۷       لمن شا منکم ان یتقدم او یتاخر

۷۴       ۳۸       کل نفس بما کسبت رهینه

۷۴       ۳۹       الا اصحب الیمین

۷۴       ۴۰       فى جنت یتسالون

۷۴       ۴۱       عن المجرمین

۷۴       ۴۲       ما سلککم فى سقر

۷۴       ۴۳       قالوا لم نک من المصلین

۷۴       ۴۴       ولم نک نطعم المسکین

۷۴       ۴۵       وکنا نخوض مع الخاضین

۷۴       ۴۶       وکنا نکذب بیوم الدین

۷۴       ۴۷       حتى اتىنا الیقین

۷۴       ۴۸       فما تنفعهم شفعه الشفعین

۷۴       ۴۹       فما لهم عن التذکره معرضین

۷۴       ۵۰       کانهم حمر مستنفره

۷۴       ۵۱       فرت من قسوره

۷۴       ۵۲       بل یرید کل امر منهم ان یوتى صحفا منشره

۷۴       ۵۳       کلا  بل لا یخافون الاخره

۷۴       ۵۴       کلا انه تذکره

۷۴       ۵۵       فمن شا ذکره

۷۴       ۵۶       وما یذکرون الا ان یشا الله  هو اهل التقوى واهل المغفره

۷۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم لا اقسم بیوم القیمه

۷۵       ۲       ولا اقسم بالنفس اللوامه

۷۵       ۳       ایحسب الانسن الن نجمع عظامه

۷۵       ۴       بلى قدرین على ان نسوى بنانه

۷۵       ۵       بل یرید الانسن لیفجر امامه

۷۵       ۶       یسـل ایان یوم القیمه

۷۵       ۷       فاذا برق البصر

۷۵       ۸       وخسف القمر

۷۵       ۹       وجمع الشمس والقمر

۷۵       ۱۰       یقول الانسن یومذ این المفر

۷۵       ۱۱       کلا لا وزر

۷۵       ۱۲       الى ربک یومذ المستقر

۷۵       ۱۳       ینبوا الانسن یومذ بما قدم واخر

۷۵       ۱۴       بل الانسن على نفسه بصیره

۷۵       ۱۵       ولو القى معاذیره

۷۵       ۱۶       لا تحرک به لسانک لتعجل به

۷۵       ۱۷       ان علینا جمعه وقرانه

۷۵       ۱۸       فاذا قرانه فاتبع قرانه

۷۵       ۱۹       ثم ان علینا بیانه

۷۵       ۲۰       کلا بل تحبون العاجله

۷۵       ۲۱       وتذرون الاخره

۷۵       ۲۲       وجوه یومذ ناضره

۷۵       ۲۳       الى ربها ناظره

۷۵       ۲۴       ووجوه یومذ باسره

۷۵       ۲۵       تظن ان یفعل بها فاقره

۷۵       ۲۶       کلا اذا بلغت التراقى

۷۵       ۲۷       وقیل من ۜ راق

۷۵       ۲۸       وظن انه الفراق

۷۵       ۲۹       والتفت الساق بالساق

۷۵       ۳۰       الى ربک یومذ المساق

۷۵       ۳۱       فلا صدق ولا صلى

۷۵       ۳۲       ولکن کذب وتولى

۷۵       ۳۳       ثم ذهب الى اهله یتمطى

۷۵       ۳۴       اولى لک فاولى

۷۵       ۳۵       ثم اولى لک فاولى

۷۵       ۳۶       ایحسب الانسن ان یترک سدى

۷۵       ۳۷       الم یک نطفه من منى یمنى

۷۵       ۳۸       ثم کان علقه فخلق فسوى

۷۵       ۳۹       فجعل منه الزوجین الذکر والانثى

۷۵       ۴۰       الیس ذلک بقدر على ان یحۦى الموتى

۷۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم هل اتى على الانسن حین من الدهر لم یکن شیـا مذکورا

۷۶       ۲       انا خلقنا الانسن من نطفه امشاج نبتلیه فجعلنه سمیعا بصیرا

۷۶       ۳       انا هدینه السبیل اما شاکرا واما کفورا

۷۶       ۴       انا اعتدنا للکفرین سلسلا واغللا وسعیرا

۷۶       ۵       ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا

۷۶       ۶       عینا یشرب بها عباد الله یفجرونها تفجیرا

۷۶       ۷       یوفون بالنذر ویخافون یوما کان شره مستطیرا

۷۶       ۸       ویطعمون الطعام على حبه مسکینا ویتیما واسیرا

۷۶       ۹       انما نطعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزا ولا شکورا

۷۶       ۱۰       انا نخاف من ربنا یوما عبوسا قمطریرا

۷۶       ۱۱       فوقىهم الله شر ذلک الیوم ولقىهم نضره وسرورا

۷۶       ۱۲       وجزىهم بما صبروا جنه وحریرا

۷۶       ۱۳       متکـین فیها على الاراک  لا یرون فیها شمسا ولا زمهریرا

۷۶       ۱۴       ودانیه علیهم ظللها وذللت قطوفها تذلیلا

۷۶       ۱۵       ویطاف علیهم بـانیه من فضه واکواب کانت قواریرا

۷۶       ۱۶       قواریرا من فضه قدروها تقدیرا

۷۶       ۱۷       ویسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا

۷۶       ۱۸       عینا فیها تسمى سلسبیلا

۷۶       ۱۹        ویطوف علیهم ولدن مخلدون اذا رایتهم حسبتهم لولوا منثورا

۷۶       ۲۰       واذا رایت ثم رایت نعیما وملکا کبیرا

۷۶       ۲۱       علیهم ثیاب سندس خضر واستبرق  وحلوا اساور من فضه وسقىهم ربهم شرابا طهورا

۷۶       ۲۲       ان هذا کان لکم جزا وکان سعیکم مشکورا

۷۶       ۲۳       انا نحن نزلنا علیک القران تنزیلا

۷۶       ۲۴       فاصبر لحکم ربک ولا تطع منهم اثما او کفورا

۷۶       ۲۵       واذکر اسم ربک بکره واصیلا

۷۶       ۲۶       ومن الیل فاسجد له وسبحه لیلا طویلا

۷۶       ۲۷       ان هولا یحبون العاجله ویذرون وراهم یوما ثقیلا

۷۶       ۲۸       نحن خلقنهم وشددنا اسرهم  واذا شنا بدلنا امثلهم تبدیلا

۷۶       ۲۹       ان هذه تذکره  فمن شا اتخذ الى ربه سبیلا

۷۶       ۳۰       وما تشاون الا ان یشا الله  ان الله کان علیما حکیما

۷۶       ۳۱       یدخل من یشا فى رحمته  والظلمین اعد لهم عذابا الیما

۷۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والمرسلت عرفا

۷۷       ۲       فالعصفت عصفا

۷۷       ۳       والنشرت نشرا

۷۷       ۴       فالفرقت فرقا

۷۷       ۵       فالملقیت ذکرا

۷۷       ۶       عذرا او نذرا

۷۷       ۷       انما توعدون لوقع

۷۷       ۸       فاذا النجوم طمست

۷۷       ۹       واذا السما فرجت

۷۷       ۱۰       واذا الجبال نسفت

۷۷       ۱۱       واذا الرسل اقتت

۷۷       ۱۲       لاى یوم اجلت

۷۷       ۱۳       لیوم الفصل

۷۷       ۱۴       وما ادرىک ما یوم الفصل

۷۷       ۱۵       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۱۶       الم نهلک الاولین

۷۷       ۱۷       ثم نتبعهم الاخرین

۷۷       ۱۸       کذلک نفعل بالمجرمین

۷۷       ۱۹       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۲۰       الم نخلقکم من ما مهین

۷۷       ۲۱       فجعلنه فى قرار مکین

۷۷       ۲۲       الى قدر معلوم

۷۷       ۲۳       فقدرنا فنعم القدرون

۷۷       ۲۴       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۲۵       الم نجعل الارض کفاتا

۷۷       ۲۶       احیا واموتا

۷۷       ۲۷       وجعلنا فیها روسى شمخت واسقینکم ما فراتا

۷۷       ۲۸       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۲۹       انطلقوا الى ما کنتم به تکذبون

۷۷       ۳۰       انطلقوا الى ظل ذى ثلث شعب

۷۷       ۳۱       لا ظلیل ولا یغنى من اللهب

۷۷       ۳۲       انها ترمى بشرر کالقصر

۷۷       ۳۳       کانه جملت صفر

۷۷       ۳۴       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۳۵       هذا یوم لا ینطقون

۷۷       ۳۶       ولا یوذن لهم فیعتذرون

۷۷       ۳۷       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۳۸       هذا یوم الفصل  جمعنکم والاولین

۷۷       ۳۹       فان کان لکم کید فکیدون

۷۷       ۴۰       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۴۱       ان المتقین فى ظلل وعیون

۷۷       ۴۲       وفوکه مما یشتهون

۷۷       ۴۳       کلوا واشربوا هنیـا بما کنتم تعملون

۷۷       ۴۴       انا کذلک نجزى المحسنین

۷۷       ۴۵       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۴۶       کلوا وتمتعوا قلیلا انکم مجرمون

۷۷       ۴۷       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۴۸       واذا قیل لهم ارکعوا لا یرکعون

۷۷       ۴۹       ویل یومذ للمکذبین

۷۷       ۵۰       فباى حدیث بعده یومنون

۷۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم عم یتسالون

۷۸       ۲       عن النبا العظیم

۷۸       ۳       الذى هم فیه مختلفون

۷۸       ۴       کلا سیعلمون

۷۸       ۵       ثم کلا سیعلمون

۷۸       ۶       الم نجعل الارض مهدا

۷۸       ۷       والجبال اوتادا

۷۸       ۸       وخلقنکم ازوجا

۷۸       ۹       وجعلنا نومکم سباتا

۷۸       ۱۰       وجعلنا الیل لباسا

۷۸       ۱۱       وجعلنا النهار معاشا

۷۸       ۱۲       وبنینا فوقکم سبعا شدادا

۷۸       ۱۳       وجعلنا سراجا وهاجا

۷۸       ۱۴       وانزلنا من المعصرت ما ثجاجا

۷۸       ۱۵       لنخرج به حبا ونباتا

۷۸       ۱۶       وجنت الفافا

۷۸       ۱۷       ان یوم الفصل کان میقتا

۷۸       ۱۸       یوم ینفخ فى الصور فتاتون افواجا

۷۸       ۱۹       وفتحت السما فکانت ابوبا

۷۸       ۲۰       وسیرت الجبال فکانت سرابا

۷۸       ۲۱       ان جهنم کانت مرصادا

۷۸       ۲۲       للطغین مـابا

۷۸       ۲۳       لبثین فیها احقابا

۷۸       ۲۴       لا یذوقون فیها بردا ولا شرابا

۷۸       ۲۵       الا حمیما وغساقا

۷۸       ۲۶       جزا وفاقا

۷۸       ۲۷       انهم کانوا لا یرجون حسابا

۷۸       ۲۸       وکذبوا بـایتنا کذابا

۷۸       ۲۹       وکل شی احصینه کتبا

۷۸       ۳۰       فذوقوا فلن نزیدکم الا عذابا

۷۸       ۳۱       ان للمتقین مفازا

۷۸       ۳۲       حداق واعنبا

۷۸       ۳۳       وکواعب اترابا

۷۸       ۳۴       وکاسا دهاقا

۷۸       ۳۵       لا یسمعون فیها لغوا ولا کذبا

۷۸       ۳۶       جزا من ربک عطا حسابا

۷۸       ۳۷       رب السموت والارض وما بینهما الرحمن  لا یملکون منه خطابا

۷۸       ۳۸       یوم یقوم الروح والملکه صفا  لا یتکلمون الا من اذن له الرحمن وقال صوابا

۷۸       ۳۹       ذلک الیوم الحق  فمن شا اتخذ الى ربه مـابا

۷۸       ۴۰       انا انذرنکم عذابا قریبا یوم ینظر المر ما قدمت یداه ویقول الکافر یلیتنى کنت تربا

۷۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والنزعت غرقا

۷۹       ۲       والنشطت نشطا

۷۹       ۳       والسبحت سبحا

۷۹       ۴       فالسبقت سبقا

۷۹       ۵       فالمدبرت امرا

۷۹       ۶       یوم ترجف الراجفه

۷۹       ۷       تتبعها الرادفه

۷۹       ۸       قلوب یومذ واجفه

۷۹       ۹       ابصرها خشعه

۷۹       ۱۰       یقولون انا لمردودون فى الحافره

۷۹       ۱۱       اذا کنا عظما نخره

۷۹       ۱۲       قالوا تلک اذا کره خاسره

۷۹       ۱۳       فانما هى زجره وحده

۷۹       ۱۴       فاذا هم بالساهره

۷۹       ۱۵       هل اتىک حدیث موسى

۷۹       ۱۶       اذ نادىه ربه بالواد المقدس طوى

۷۹       ۱۷       اذهب الى فرعون انه طغى

۷۹       ۱۸       فقل هل لک الى ان تزکى

۷۹       ۱۹       واهدیک الى ربک فتخشى

۷۹       ۲۰       فارىه الایه الکبرى

۷۹       ۲۱       فکذب وعصى

۷۹       ۲۲       ثم ادبر یسعى

۷۹       ۲۳       فحشر فنادى

۷۹       ۲۴       فقال انا ربکم الاعلى

۷۹       ۲۵       فاخذه الله نکال الاخره والاولى

۷۹       ۲۶       ان فى ذلک لعبره لمن یخشى

۷۹       ۲۷       انتم اشد خلقا ام السما  بنىها

۷۹       ۲۸       رفع سمکها فسوىها

۷۹       ۲۹       واغطش لیلها واخرج ضحىها

۷۹       ۳۰       والارض بعد ذلک دحىها

۷۹       ۳۱       اخرج منها ماها ومرعىها

۷۹       ۳۲       والجبال ارسىها

۷۹       ۳۳       متعا لکم ولانعمکم

۷۹       ۳۴       فاذا جات الطامه الکبرى

۷۹       ۳۵       یوم یتذکر الانسن ما سعى

۷۹       ۳۶       وبرزت الجحیم لمن یرى

۷۹       ۳۷       فاما من طغى

۷۹       ۳۸       واثر الحیوه الدنیا

۷۹       ۳۹       فان الجحیم هى الماوى

۷۹       ۴۰       واما من خاف مقام ربه ونهى النفس عن الهوى

۷۹       ۴۱       فان الجنه هى الماوى

۷۹       ۴۲       یسـلونک عن الساعه ایان مرسىها

۷۹       ۴۳       فیم انت من ذکرىها

۷۹       ۴۴       الى ربک منتهىها

۷۹       ۴۵       انما انت منذر من یخشىها

۷۹       ۴۶       کانهم یوم یرونها لم یلبثوا الا عشیه او ضحىها

۸۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم عبس وتولى

۸۰       ۲       ان جاه الاعمى

۸۰       ۳       وما یدریک لعله یزکى

۸۰       ۴       او یذکر فتنفعه الذکرى

۸۰       ۵       اما من استغنى

۸۰       ۶       فانت له تصدى

۸۰       ۷       وما علیک الا یزکى

۸۰       ۸       واما من جاک یسعى

۸۰       ۹       وهو یخشى

۸۰       ۱۰       فانت عنه تلهى

۸۰       ۱۱       کلا انها تذکره

۸۰       ۱۲       فمن شا ذکره

۸۰       ۱۳       فى صحف مکرمه

۸۰       ۱۴       مرفوعه مطهره

۸۰       ۱۵       بایدى سفره

۸۰       ۱۶       کرام برره

۸۰       ۱۷       قتل الانسن ما اکفره

۸۰       ۱۸       من اى شی خلقه

۸۰       ۱۹       من نطفه خلقه فقدره

۸۰       ۲۰       ثم السبیل یسره

۸۰       ۲۱       ثم اماته فاقبره

۸۰       ۲۲       ثم اذا شا انشره

۸۰       ۲۳       کلا لما یقض ما امره

۸۰       ۲۴       فلینظر الانسن الى طعامه

۸۰       ۲۵       انا صببنا الما صبا

۸۰       ۲۶       ثم شققنا الارض شقا

۸۰       ۲۷       فانبتنا فیها حبا

۸۰       ۲۸       وعنبا وقضبا

۸۰       ۲۹       وزیتونا ونخلا

۸۰       ۳۰       وحداق غلبا

۸۰       ۳۱       وفکهه وابا

۸۰       ۳۲       متعا لکم ولانعمکم

۸۰       ۳۳       فاذا جات الصاخه

۸۰       ۳۴       یوم یفر المر من اخیه

۸۰       ۳۵       وامه وابیه

۸۰       ۳۶       وصحبته وبنیه

۸۰       ۳۷       لکل امر منهم یومذ شان یغنیه

۸۰       ۳۸       وجوه یومذ مسفره

۸۰       ۳۹       ضاحکه مستبشره

۸۰       ۴۰       ووجوه یومذ علیها غبره

۸۰       ۴۱       ترهقها قتره

۸۰       ۴۲       اولک هم الکفره الفجره

۸۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اذا الشمس کورت

۸۱       ۲       واذا النجوم انکدرت

۸۱       ۳       واذا الجبال سیرت

۸۱       ۴       واذا العشار عطلت

۸۱       ۵       واذا الوحوش حشرت

۸۱       ۶       واذا البحار سجرت

۸۱       ۷       واذا النفوس زوجت

۸۱       ۸       واذا الموده سلت

۸۱       ۹       باى ذنب قتلت

۸۱       ۱۰       واذا الصحف نشرت

۸۱       ۱۱       واذا السما کشطت

۸۱       ۱۲       واذا الجحیم سعرت

۸۱       ۱۳       واذا الجنه ازلفت

۸۱       ۱۴       علمت نفس ما احضرت

۸۱       ۱۵       فلا اقسم بالخنس

۸۱       ۱۶       الجوار الکنس

۸۱       ۱۷       والیل اذا عسعس

۸۱       ۱۸       والصبح اذا تنفس

۸۱       ۱۹       انه لقول رسول کریم

۸۱       ۲۰       ذى قوه عند ذى العرش مکین

۸۱       ۲۱       مطاع ثم امین

۸۱       ۲۲       وما صاحبکم بمجنون

۸۱       ۲۳       ولقد راه بالافق المبین

۸۱       ۲۴       وما هو على الغیب بضنین

۸۱       ۲۵       وما هو بقول شیطن رجیم

۸۱       ۲۶       فاین تذهبون

۸۱       ۲۷       ان هو الا ذکر للعلمین

۸۱       ۲۸       لمن شا منکم ان یستقیم

۸۱       ۲۹       وما تشاون الا ان یشا الله رب العلمین

۸۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اذا السما انفطرت

۸۲       ۲       واذا الکواکب انتثرت

۸۲       ۳       واذا البحار فجرت

۸۲       ۴       واذا القبور بعثرت

۸۲       ۵       علمت نفس ما قدمت واخرت

۸۲       ۶       یایها الانسن ما غرک بربک الکریم

۸۲       ۷       الذى خلقک فسوىک فعدلک

۸۲       ۸       فى اى صوره ما شا رکبک

۸۲       ۹       کلا بل تکذبون بالدین

۸۲       ۱۰       وان علیکم لحفظین

۸۲       ۱۱       کراما کتبین

۸۲       ۱۲       یعلمون ما تفعلون

۸۲       ۱۳       ان الابرار لفى نعیم

۸۲       ۱۴       وان الفجار لفى جحیم

۸۲       ۱۵       یصلونها یوم الدین

۸۲       ۱۶       وما هم عنها بغابین

۸۲       ۱۷       وما ادرىک ما یوم الدین

۸۲       ۱۸       ثم ما ادرىک ما یوم الدین

۸۲       ۱۹       یوم لا تملک نفس لنفس شیـا  والامر یومذ لله

۸۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم ویل للمطففین

۸۳       ۲       الذین اذا اکتالوا على الناس یستوفون

۸۳       ۳       واذا کالوهم او وزنوهم یخسرون

۸۳       ۴       الا یظن اولک انهم مبعوثون

۸۳       ۵       لیوم عظیم

۸۳       ۶       یوم یقوم الناس لرب العلمین

۸۳       ۷       کلا ان کتب الفجار لفى سجین

۸۳       ۸       وما ادرىک ما سجین

۸۳       ۹       کتب مرقوم

۸۳       ۱۰       ویل یومذ للمکذبین

۸۳       ۱۱       الذین یکذبون بیوم الدین

۸۳       ۱۲       وما یکذب به الا کل معتد اثیم

۸۳       ۱۳       اذا تتلى علیه ایتنا قال اسطیر الاولین

۸۳       ۱۴       کلا  بل ۜ ران على قلوبهم ما کانوا یکسبون

۸۳       ۱۵       کلا انهم عن ربهم یومذ لمحجوبون

۸۳       ۱۶       ثم انهم لصالوا الجحیم

۸۳       ۱۷       ثم یقال هذا الذى کنتم به تکذبون

۸۳       ۱۸       کلا ان کتب الابرار لفى علیین

۸۳       ۱۹       وما ادرىک ما علیون

۸۳       ۲۰       کتب مرقوم

۸۳       ۲۱       یشهده المقربون

۸۳       ۲۲       ان الابرار لفى نعیم

۸۳       ۲۳       على الاراک ینظرون

۸۳       ۲۴       تعرف فى وجوههم نضره النعیم

۸۳       ۲۵       یسقون من رحیق مختوم

۸۳       ۲۶       ختمه مسک  وفى ذلک فلیتنافس المتنفسون

۸۳       ۲۷       ومزاجه من تسنیم

۸۳       ۲۸       عینا یشرب بها المقربون

۸۳       ۲۹       ان الذین اجرموا کانوا من الذین امنوا یضحکون

۸۳       ۳۰       واذا مروا بهم یتغامزون

۸۳       ۳۱       واذا انقلبوا الى اهلهم انقلبوا فکهین

۸۳       ۳۲       واذا راوهم قالوا ان هولا لضالون

۸۳       ۳۳       وما ارسلوا علیهم حفظین

۸۳       ۳۴       فالیوم الذین امنوا من الکفار یضحکون

۸۳       ۳۵       على الاراک ینظرون

۸۳       ۳۶       هل ثوب الکفار ما کانوا یفعلون

۸۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اذا السما انشقت

۸۴       ۲       واذنت لربها وحقت

۸۴       ۳       واذا الارض مدت

۸۴       ۴       والقت ما فیها وتخلت

۸۴       ۵       واذنت لربها وحقت

۸۴       ۶       یایها الانسن انک کادح الى ربک کدحا فملقیه

۸۴       ۷       فاما من اوتى کتبه بیمینه

۸۴       ۸       فسوف یحاسب حسابا یسیرا

۸۴       ۹       وینقلب الى اهله مسرورا

۸۴       ۱۰       واما من اوتى کتبه ورا ظهره

۸۴       ۱۱       فسوف یدعوا ثبورا

۸۴       ۱۲       ویصلى سعیرا

۸۴       ۱۳       انه کان فى اهله مسرورا

۸۴       ۱۴       انه ظن ان لن یحور

۸۴       ۱۵       بلى ان ربه کان به بصیرا

۸۴       ۱۶       فلا اقسم بالشفق

۸۴       ۱۷       والیل وما وسق

۸۴       ۱۸       والقمر اذا اتسق

۸۴       ۱۹       لترکبن طبقا عن طبق

۸۴       ۲۰       فما لهم لا یومنون

۸۴       ۲۱       واذا قر علیهم القران لا یسجدون ۩

۸۴       ۲۲       بل الذین کفروا یکذبون

۸۴       ۲۳       والله اعلم بما یوعون

۸۴       ۲۴       فبشرهم بعذاب الیم

۸۴       ۲۵       الا الذین امنوا وعملوا الصلحت لهم اجر غیر ممنون

۸۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والسما ذات البروج

۸۵       ۲       والیوم الموعود

۸۵       ۳       وشاهد ومشهود

۸۵       ۴       قتل اصحب الاخدود

۸۵       ۵       النار ذات الوقود

۸۵       ۶       اذ هم علیها قعود

۸۵       ۷       وهم على ما یفعلون بالمومنین شهود

۸۵       ۸       وما نقموا منهم الا ان یومنوا بالله العزیز الحمید

۸۵       ۹       الذى له ملک السموت والارض  والله على کل شی شهید

۸۵       ۱۰       ان الذین فتنوا المومنین والمومنت ثم لم یتوبوا فلهم عذاب جهنم ولهم عذاب الحریق

۸۵       ۱۱       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت لهم جنت تجرى من تحتها الانهر  ذلک الفوز الکبیر

۸۵       ۱۲       ان بطش ربک لشدید

۸۵       ۱۳       انه هو یبد ویعید

۸۵       ۱۴       وهو الغفور الودود

۸۵       ۱۵       ذو العرش المجید

۸۵       ۱۶       فعال لما یرید

۸۵       ۱۷       هل اتىک حدیث الجنود

۸۵       ۱۸       فرعون وثمود

۸۵       ۱۹       بل الذین کفروا فى تکذیب

۸۵       ۲۰       والله من وراهم محیط

۸۵       ۲۱       بل هو قران مجید

۸۵       ۲۲       فى لوح محفوظ

۸۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والسما والطارق

۸۶       ۲       وما ادرىک ما الطارق

۸۶       ۳       النجم الثاقب

۸۶       ۴       ان کل نفس لما علیها حافظ

۸۶       ۵       فلینظر الانسن مم خلق

۸۶       ۶       خلق من ما دافق

۸۶       ۷       یخرج من بین الصلب والتراب

۸۶       ۸       انه على رجعه لقادر

۸۶       ۹       یوم تبلى السرار

۸۶       ۱۰       فما له من قوه ولا ناصر

۸۶       ۱۱       والسما ذات الرجع

۸۶       ۱۲       والارض ذات الصدع

۸۶       ۱۳       انه لقول فصل

۸۶       ۱۴       وما هو بالهزل

۸۶       ۱۵       انهم یکیدون کیدا

۸۶       ۱۶       واکید کیدا

۸۶       ۱۷       فمهل الکفرین امهلهم رویدا

۸۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم سبح اسم ربک الاعلى

۸۷       ۲       الذى خلق فسوى

۸۷       ۳       والذى قدر فهدى

۸۷       ۴       والذى اخرج المرعى

۸۷       ۵       فجعله غثا احوى

۸۷       ۶       سنقرک فلا تنسى

۸۷       ۷       الا ما شا الله  انه یعلم الجهر وما یخفى

۸۷       ۸       ونیسرک للیسرى

۸۷       ۹       فذکر ان نفعت الذکرى

۸۷       ۱۰       سیذکر من یخشى

۸۷       ۱۱       ویتجنبها الاشقى

۸۷       ۱۲       الذى یصلى النار الکبرى

۸۷       ۱۳       ثم لا یموت فیها ولا یحیى

۸۷       ۱۴       قد افلح من تزکى

۸۷       ۱۵       وذکر اسم ربه فصلى

۸۷       ۱۶       بل توثرون الحیوه الدنیا

۸۷       ۱۷       والاخره خیر وابقى

۸۷       ۱۸       ان هذا لفى الصحف الاولى

۸۷       ۱۹       صحف ابرهیم وموسى

۸۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم هل اتىک حدیث الغشیه

۸۸       ۲       وجوه یومذ خشعه

۸۸       ۳       عامله ناصبه

۸۸       ۴       تصلى نارا حامیه

۸۸       ۵       تسقى من عین انیه

۸۸       ۶       لیس لهم طعام الا من ضریع

۸۸       ۷       لا یسمن ولا یغنى من جوع

۸۸       ۸       وجوه یومذ ناعمه

۸۸       ۹       لسعیها راضیه

۸۸       ۱۰       فى جنه عالیه

۸۸       ۱۱       لا تسمع فیها لغیه

۸۸       ۱۲       فیها عین جاریه

۸۸       ۱۳       فیها سرر مرفوعه

۸۸       ۱۴       واکواب موضوعه

۸۸       ۱۵       ونمارق مصفوفه

۸۸       ۱۶       وزرابى مبثوثه

۸۸       ۱۷       افلا ینظرون الى الابل کیف خلقت

۸۸       ۱۸       والى السما کیف رفعت

۸۸       ۱۹       والى الجبال کیف نصبت

۸۸       ۲۰       والى الارض کیف سطحت

۸۸       ۲۱       فذکر انما انت مذکر

۸۸       ۲۲       لست علیهم بمصیطر

۸۸       ۲۳       الا من تولى وکفر

۸۸       ۲۴       فیعذبه الله العذاب الاکبر

۸۸       ۲۵       ان الینا ایابهم

۸۸       ۲۶       ثم ان علینا حسابهم

۸۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والفجر

۸۹       ۲       ولیال عشر

۸۹       ۳       والشفع والوتر

۸۹       ۴       والیل اذا یسر

۸۹       ۵       هل فى ذلک قسم لذى حجر

۸۹       ۶       الم تر کیف فعل ربک بعاد

۸۹       ۷       ارم ذات العماد

۸۹       ۸       التى لم یخلق مثلها فى البلد

۸۹       ۹       وثمود الذین جابوا الصخر بالواد

۸۹       ۱۰       وفرعون ذى الاوتاد

۸۹       ۱۱       الذین طغوا فى البلد

۸۹       ۱۲       فاکثروا فیها الفساد

۸۹       ۱۳       فصب علیهم ربک سوط عذاب

۸۹       ۱۴       ان ربک لبالمرصاد

۸۹       ۱۵       فاما الانسن اذا ما ابتلىه ربه فاکرمه ونعمه فیقول ربى اکرمن

۸۹       ۱۶       واما اذا ما ابتلىه فقدر علیه رزقه فیقول ربى اهنن

۸۹       ۱۷       کلا  بل لا تکرمون الیتیم

۸۹       ۱۸       ولا تحضون على طعام المسکین

۸۹       ۱۹       وتاکلون التراث اکلا لما

۸۹       ۲۰       وتحبون المال حبا جما

۸۹       ۲۱       کلا اذا دکت الارض دکا دکا

۸۹       ۲۲       وجا ربک والملک صفا صفا

۸۹       ۲۳       وجای یومذ بجهنم  یومذ یتذکر الانسن وانى له الذکرى

۸۹       ۲۴       یقول یلیتنى قدمت لحیاتى

۸۹       ۲۵       فیومذ لا یعذب عذابه احد

۸۹       ۲۶       ولا یوثق وثاقه احد

۸۹       ۲۷       یایتها النفس المطمنه

۸۹       ۲۸       ارجعى الى ربک راضیه مرضیه

۸۹       ۲۹       فادخلى فى عبدى

۸۹       ۳۰       وادخلى جنتى

۹۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم لا اقسم بهذا البلد

۹۰       ۲       وانت حل بهذا البلد

۹۰       ۳       ووالد وما ولد

۹۰       ۴       لقد خلقنا الانسن فى کبد

۹۰       ۵       ایحسب ان لن یقدر علیه احد

۹۰       ۶       یقول اهلکت مالا لبدا

۹۰       ۷       ایحسب ان لم یره احد

۹۰       ۸       الم نجعل له عینین

۹۰       ۹       ولسانا وشفتین

۹۰       ۱۰       وهدینه النجدین

۹۰       ۱۱       فلا اقتحم العقبه

۹۰       ۱۲       وما ادرىک ما العقبه

۹۰       ۱۳       فک رقبه

۹۰       ۱۴       او اطعم فى یوم ذى مسغبه

۹۰       ۱۵       یتیما ذا مقربه

۹۰       ۱۶       او مسکینا ذا متربه

۹۰       ۱۷       ثم کان من الذین امنوا وتواصوا بالصبر وتواصوا بالمرحمه

۹۰       ۱۸       اولک اصحب المیمنه

۹۰       ۱۹       والذین کفروا بـایتنا هم اصحب المشـمه

۹۰       ۲۰       علیهم نار موصده

۹۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والشمس وضحىها

۹۱       ۲       والقمر اذا تلىها

۹۱       ۳       والنهار اذا جلىها

۹۱       ۴       والیل اذا یغشىها

۹۱       ۵       والسما وما بنىها

۹۱       ۶       والارض وما طحىها

۹۱       ۷       ونفس وما سوىها

۹۱       ۸       فالهمها فجورها وتقوىها

۹۱       ۹       قد افلح من زکىها

۹۱       ۱۰       وقد خاب من دسىها

۹۱       ۱۱       کذبت ثمود بطغوىها

۹۱       ۱۲       اذ انبعث اشقىها

۹۱       ۱۳       فقال لهم رسول الله ناقه الله وسقیها

۹۱       ۱۴       فکذبوه فعقروها فدمدم علیهم ربهم بذنبهم فسوىها

۹۱       ۱۵       ولا یخاف عقبها

۹۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والیل اذا یغشى

۹۲       ۲       والنهار اذا تجلى

۹۲       ۳       وما خلق الذکر والانثى

۹۲       ۴       ان سعیکم لشتى

۹۲       ۵       فاما من اعطى واتقى

۹۲       ۶       وصدق بالحسنى

۹۲       ۷       فسنیسره للیسرى

۹۲       ۸       واما من بخل واستغنى

۹۲       ۹       وکذب بالحسنى

۹۲       ۱۰       فسنیسره للعسرى

۹۲       ۱۱       وما یغنى عنه ماله اذا تردى

۹۲       ۱۲       ان علینا للهدى

۹۲       ۱۳       وان لنا للاخره والاولى

۹۲       ۱۴       فانذرتکم نارا تلظى

۹۲       ۱۵       لا یصلىها الا الاشقى

۹۲       ۱۶       الذى کذب وتولى

۹۲       ۱۷       وسیجنبها الاتقى

۹۲       ۱۸       الذى یوتى ماله یتزکى

۹۲       ۱۹       وما لاحد عنده من نعمه تجزى

۹۲       ۲۰       الا ابتغا وجه ربه الاعلى

۹۲       ۲۱       ولسوف یرضى

۹۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والضحى

۹۳       ۲       والیل اذا سجى

۹۳       ۳       ما ودعک ربک وما قلى

۹۳       ۴       وللاخره خیر لک من الاولى

۹۳       ۵       ولسوف یعطیک ربک فترضى

۹۳       ۶       الم یجدک یتیما فـاوى

۹۳       ۷       ووجدک ضالا فهدى

۹۳       ۸       ووجدک عالا فاغنى

۹۳       ۹       فاما الیتیم فلا تقهر

۹۳       ۱۰       واما السال فلا تنهر

۹۳       ۱۱       واما بنعمه ربک فحدث

۹۴       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الم نشرح لک صدرک

۹۴       ۲       ووضعنا عنک وزرک

۹۴       ۳       الذى انقض ظهرک

۹۴       ۴       ورفعنا لک ذکرک

۹۴       ۵       فان مع العسر یسرا

۹۴       ۶       ان مع العسر یسرا

۹۴       ۷       فاذا فرغت فانصب

۹۴       ۸       والى ربک فارغب

۹۵       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والتین والزیتون

۹۵       ۲       وطور سینین

۹۵       ۳       وهذا البلد الامین

۹۵       ۴       لقد خلقنا الانسن فى احسن تقویم

۹۵       ۵       ثم رددنه اسفل سفلین

۹۵       ۶       الا الذین امنوا وعملوا الصلحت فلهم اجر غیر ممنون

۹۵       ۷       فما یکذبک بعد بالدین

۹۵       ۸       الیس الله باحکم الحکمین

۹۶       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اقرا باسم ربک الذى خلق

۹۶       ۲       خلق الانسن من علق

۹۶       ۳       اقرا وربک الاکرم

۹۶       ۴       الذى علم بالقلم

۹۶       ۵       علم الانسن ما لم یعلم

۹۶       ۶       کلا ان الانسن لیطغى

۹۶       ۷       ان راه استغنى

۹۶       ۸       ان الى ربک الرجعى

۹۶       ۹       اریت الذى ینهى

۹۶       ۱۰       عبدا اذا صلى

۹۶       ۱۱       اریت ان کان على الهدى

۹۶       ۱۲       او امر بالتقوى

۹۶       ۱۳       اریت ان کذب وتولى

۹۶       ۱۴       الم یعلم بان الله یرى

۹۶       ۱۵       کلا لن لم ینته لنسفعا بالناصیه

۹۶       ۱۶       ناصیه کذبه خاطه

۹۶       ۱۷       فلیدع نادیه

۹۶       ۱۸       سندع الزبانیه

۹۶       ۱۹       کلا لا تطعه واسجد واقترب ۩

۹۷       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم انا انزلنه فى لیله القدر

۹۷       ۲       وما ادرىک ما لیله القدر

۹۷       ۳       لیله القدر خیر من الف شهر

۹۷       ۴       تنزل الملکه والروح فیها باذن ربهم من کل امر

۹۷       ۵       سلم هى حتى مطلع الفجر

۹۸       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم لم یکن الذین کفروا من اهل الکتب والمشرکین منفکین حتى تاتیهم البینه

۹۸       ۲       رسول من الله یتلوا صحفا مطهره

۹۸       ۳       فیها کتب قیمه

۹۸       ۴       وما تفرق الذین اوتوا الکتب الا من بعد ما جاتهم البینه

۹۸       ۵       وما امروا الا لیعبدوا الله مخلصین له الدین حنفا ویقیموا الصلوه ویوتوا الزکوه  وذلک دین القیمه

۹۸       ۶       ان الذین کفروا من اهل الکتب والمشرکین فى نار جهنم خلدین فیها  اولک هم شر البریه

۹۸       ۷       ان الذین امنوا وعملوا الصلحت اولک هم خیر البریه

۹۸       ۸       جزاوهم عند ربهم جنت عدن تجرى من تحتها الانهر خلدین فیها ابدا  رضى الله عنهم ورضوا عنه  ذلک لمن خشى ربه

۹۹       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم اذا زلزلت الارض زلزالها

۹۹       ۲       واخرجت الارض اثقالها

۹۹       ۳       وقال الانسن ما لها

۹۹       ۴       یومذ تحدث اخبارها

۹۹       ۵       بان ربک اوحى لها

۹۹       ۶       یومذ یصدر الناس اشتاتا لیروا اعملهم

۹۹       ۷       فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره

۹۹       ۸       ومن یعمل مثقال ذره شرا یره

۱۰۰       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والعدیت ضبحا

۱۰۰       ۲       فالموریت قدحا

۱۰۰       ۳       فالمغیرت صبحا

۱۰۰       ۴       فاثرن به نقعا

۱۰۰       ۵       فوسطن به جمعا

۱۰۰       ۶       ان الانسن لربه لکنود

۱۰۰       ۷       وانه على ذلک لشهید

۱۰۰       ۸       وانه لحب الخیر لشدید

۱۰۰       ۹        افلا یعلم اذا بعثر ما فى القبور

۱۰۰       ۱۰       وحصل ما فى الصدور

۱۰۰       ۱۱       ان ربهم بهم یومذ لخبیر

۱۰۱       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم القارعه

۱۰۱       ۲       ما القارعه

۱۰۱       ۳       وما ادرىک ما القارعه

۱۰۱       ۴       یوم یکون الناس کالفراش المبثوث

۱۰۱       ۵       وتکون الجبال کالعهن المنفوش

۱۰۱       ۶       فاما من ثقلت موزینه

۱۰۱       ۷       فهو فى عیشه راضیه

۱۰۱       ۸       واما من خفت موزینه

۱۰۱       ۹       فامه هاویه

۱۰۱       ۱۰       وما ادرىک ما هیه

۱۰۱       ۱۱       نار حامیه

۱۰۲       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم الهىکم التکاثر

۱۰۲       ۲       حتى زرتم المقابر

۱۰۲       ۳       کلا سوف تعلمون

۱۰۲       ۴       ثم کلا سوف تعلمون

۱۰۲       ۵       کلا لو تعلمون علم الیقین

۱۰۲       ۶       لترون الجحیم

۱۰۲       ۷       ثم لترونها عین الیقین

۱۰۲       ۸       ثم لتسـلن یومذ عن النعیم

۱۰۳       ۱       بسم الله الرحمن الرحیم والعصر

۱۰۳